Στη μοναχική κυρία για την προσευχή.

Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς. Ιεραποστολικές επιστολές Β’

Στη μοναχική κυρία για την προσευχή.

Είσαι πικραμένη επειδή ο Θεός δεν ακούει τις προσευχές Σας ! Μην πικραίνεστε μ’ Εκείνον, από τον οποίο έχουμε και το είναι και τη ζωή και την αναπνοή και το λογικό., και όλα.

Σας παρακαλώ , μην παραπονιέστε για Εκείνον, που έχει χιλιάδες φορές περισσότερο δίκαιο να παραπονεθεί για μας μπροστά στους αγγέλους και στους Αγίους Του. Ακόμα και εάν ο Κύριος δεν εκπληρώνει όλες τις προσευχές μας, εκείνες φέρνουν στην ψυχή μας καρπό ,κάνοντας τις ψυχές μας πλουσιότερες και πιο ώριμες. Αυτό είναι τι μυστήριο, που γνώρισαν οι πνευματικοί εξερευνητές  του εαυτού τους.

Ας πούμε ότι κάποιος σπέρνει το σιτάρι και προσεύχεται ο σπόρος να φέρει καρπό. Αντί  καρπού φυτρώνει χορτάρι.

Αυτός πάλι προσεύχεται για καρπό. Αλλά αντί του καρπού από το χόρτο μεγαλώνει καλάμι και στάχυ.

Αυτός πάλι προσεύχεται για καρπό. Και τελικά , τα καλάμια γεμίζουν σιτάρι, και ωριμάζει, και πέφτει στην καρδιά του προσευχόμενου.

Όλες οι πραγματικές μας προσευχές εν καιρώ θα φέρουν τον καρπό τους.

Ο Θεός μας όρισε την προσευχή όχι προκειμένου να μάθει τι χρειαζόμαστε -αφού γνωρίζει και πριν την σύλληψή μας τι θα χρειαστούμε σε κάθε λεπτό της ζωής- αλλά προκειμένου οι ψυχές μας, υπό τις ακτίνες της προσευχής , να μεγαλώνουν , να ευρύνονται, να υψώνονται και να ωριμάζουν.

Εάν προς στιγμή, δεν απαντά στις προσευχές, σημαίνει ότι δεν επιθυμεί να γίνει σε μας εκείνο που εμείς θέλουμε, αλλά εκείνο που Αυτός θέλει. Σ’ αυτήν την περίπτωση επιθυμεί για μας και μας προετοιμάζει για κάτι μεγαλύτερο και καλύτερο από εκείνο που εμείς στην προσευχή Του ζητάμε.

Γι’ αυτό πρέπει με ταπεινοφροσύνη να ολοκληρώνουμε κάθε προσευχή με την φράση : «Πατέρα , ας γίνει το θέλημά σου, και όχι το δικό μου»