Sunday, May 27, 2018

«Έχω πένθος και για σαράντα ημέρες δεν κάνει να πάω στην Εκκλησία»

Το έθιμο αυτό είναι έξω από κάθε λογική. Είναι καθαρά σατανικό και πρέπει να ξεριζωθεί. Διότι τότε κυρίως πρέπει να πηγαίνει στην Εκκλησία ο χριστιανός, ει δυνατόν και κάθε μέρα, για να βρει παρηγοριά και ανακούφιση, αλλά και για να ωφελήσει περισσότερο την ψυχή του κεκοιμημένου.
Αυτά και άλλα πολλά μπορεί ν' ακούσει κανείς απ' αυτούς που δεν εκκλησιάζονται. Ένας όμως που θέλει να εκκλησιαστεί, όλα τα ξεπερνά. Οι χριστιανοί στα χρόνια των διωγμών, στα χρόνια της τουρκοκρατίας, αλλά και πρόσφατα, σε χώρες αθεϊστικών καθεστώτων, με κίνδυνο της ζωής τους, πήγαιναν κρυφά στις κατακόμβες και στους χώρους λατρείας, για να προσευχηθούν. Αδελφοί μας που ζουν στο εξωτερικό διανύουν δεκάδες και εκατοντάδες χιλιόμετρα κάθε Κυριακή για να εκκλησιαστούν σε ορθόδοξο ναό.
Γέροντες 80 και 90 ετών, με τρεμάμενα πόδια, έρχονται κάθε Κυριακή στην Εκκλησία.
Τι απολογία θα δώσουμε στο Θεό όταν έχουμε την υγεία μας, όταν έχουμε την Εκκλησία δίπλα μας, όταν ζούμε σε ελεύθερο κράτος, και δεν εκκλησιαζόμαστε;
Κλείνουμε με τα λόγια που έλεγε συχνά ο μακαριστός μητροπολίτης πρώην Φλωρίνης π. Αυγουστίνος: «Αν υποθέσουμε ότι βγει μια ανακοίνωση που λέει:
"Αύριο Κυριακή, μετά τη Θ. Λειτουργία, ο Ιερέας του χωρίου θα μοιράσει σ' όσους εκκλησιαστούν από μια χρυσή λίρα", τι λέτε θα έρχονταν όλοι στην Εκκλησία; Και τους παράλυτους θα φέρνανε, για να πάρουν τη λίρα: Και όμως· αυτό που κρατώ στα χέρια μου (και έδειχνε ένα κομμάτι αντίδωρο) αξίζει περισσότερο από λίρα. Είναι η ευλογία του Θεού.
 Το πιστεύεις; Έλα στην Εκκλησία.
 Δεν το πιστεύεις; Μην έρχεσαι».
http://www.xristianos.gr/forum/viewtopic.php?f=141&t=3302

Saturday, May 26, 2018

Γιατί κάνουμε μνημόσυνα και τί ωφελούν τους κοιμηθέντες.



Ερώτησις:
Πάτερ, γιατί κάνουμε μνημόσυνα και τί ωφελούν τους κοιμηθέντες, τα τριήμερα, τα εννιάμερα, τα σαράντα και τα παγκόσμια μνημόσυνα;
Απάντησις:
Άκουσε
  παιδί μου, τα τριήμερα τα κάνουμε για να παρακαλέσουμε τον Πατέρα τον Υιόν και το Άγιον Πνεύμα να ελεήσει την ψυχήν του κοιμηθέντος ,επειδή ο Θεός είναι Τρισυπόστατος.
Τα εννιάμερα τα κάνουμε ,για να παρακαλέσουμε τα εννέα Ουράνια τάγματα των Αγγέλων για  να δεηθούν προς τον Θεόν, μαζί με μας , υπέρ της ψυχής του κοιμηθέντος.



Thursday, May 24, 2018

Δεν είναι κακό…



Όσιος Πέτρος ο Δαμασκηνός

Δέν είναι
 κακό τό κρασί αλλά η μέθη
– ούτε οι τροφές αλλά η γαστριμαργία
-ούτε τά χρήματα αλλά η φιλαργυρία
-ούτε η ομιλία αλλά η φλυαρία
-ούτε τά ευχάριστα τού κόσμου αλλά η υπερβολή
-ούτε η αγάπη γιά τούς δικούς μας παρά μόνο όταν γίνεται αφορμή νά μήν ευγνωμονούμε τόν Θεό
-ούτε τά ρούχα όταν τά έχουμε γιά νά σκεπαζόμαστε καί νά φυλαγόμαστε από τό κρύο καί τόν καύσωνα, αλλά τά περιττά καί τά πολυτελή
 

-ούτε τά σπίτια όταν τά έχουμε γιά νά φυλαγόμαστε απ’ αυτά πού μόλις είπα καί ακόμη από τούς εχθρούς, θηρία καί ανθρώπους, αλλά τά διώροφα καί τριώροφα, τά μεγάλα καί πολυδάπανα
-ούτε η ιδιοκτησία αλλά ό,τι δέν ανήκει στά απολύτως απαραίτητα
-ούτε τό νά έχουν βιβλία βλάπτει όσους επιθυμούν πολύ τήν ακτημοσύνη αλλά τό νά μήν τά χρησιμοποιούν γιά θεοπρεπή ανάγνωση
-ούτε οι φίλοι αλλά οι φίλοι πού δέν κάνουν καλό στήν ψυχή μας
 

-ούτε η γυναίκα είναι κάτι κακό αλλά η πορνεία
-ούτε η φυσιολογική οργή, εκείνη πού νιώθουμε εναντίον τής αμαρτιών μας, αλλά εκείνη πού νιώθουμε γιά τούς συνανθρώπους μας
 

Wednesday, May 23, 2018

ΕΛΕΓΕ χαριτωμένα κάποιος μοναχός:


- Θεωρώ πώς αποτελώ μία σπάνια, ανεπανάληπτη και ιστορική προσωπικότητα, αφού είμαι ό πιο αμαρτωλός, ρυπαρός και κακοπροαίρετος άνθρωπος, πού βγήκε και πού θά βγει ποτέ στήν ιστορία τού πλανήτη.
Πηγήapanta ortodoxias

Sunday, May 20, 2018

Που είναι αφιερωμένη η κάθε ημέρα της εβδομάδας



Κυριακή: στην Ανάσταση, του Κυρίου.
Παναγία Τριάς ο Θεός ελέησον ημάς.
Δευτέρα: στους αγίους Ταξιάρχες.
Άγιοι Αρχάγγελοι, πρεσβεύσατε υπέρ ημών
Τρίτη: στον άγιο Ιωάννη τον Πρόδρομο και Βαπτιστή.
Βαπτιστά του Χριστού, πρέσβευε υπέρ ημών.
Τετάρτη: στην Σταύρωση του Κυρίου και στην Υπεραγία Θεοτόκο.
Σταυρέ του Χριστού, σώσον ημάς τη δυνάμει σου - Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς.
Πέμπτη: στους αγίους Αποστόλους και τον άγιο Νικόλαο.
Άγιοι Απόστολοι, πρεσβεύσατε υπέρ ημών-Άγιε Νικόλαε, πρέσβευε υπέρ ημών.
Παρασκευή: στη Σταύρωση του Κυρίου.
Σταυρέ του Χριστού, σώσον ημάς τη δυνάμει σου.
Σάββατο: στους κεκοιμημένους αδελφούς μας και στους αγίους Πάντες.
Άγιοι Πάντες, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Friday, May 11, 2018

Η επίσκεψη της Πριγκίπισσας Ειρήνης της Ελλάδος στο Cape Town Νοτίου Αφρικής. Μάρτιος 2011


Ο πάτερ Νικόλαος, η πριγκίπισσα Ειρήνη, ο Σεβασμιώτατος κ. Σέργιος και ο συγγραφέας Π. Ψωμάς.

Στην πόλη του Cape Town που είναι πια μια μεγαλούπολη της Ν. Αφρικής, με πληθυσμό περίπου τέσσερα εκατομμύρια. . .  Σε μια πόλη πανέμορφη χτισμένη αμφιθεατρικά στους πρόποδες του Table Mountain, με θέα τον Ατλαντικό Ωκεανό, γεννήθηκε πριν από εβδομήντα τόσα χρόνια, το 1942, η πριγκίπισσα της Ελλάδος Ειρήνη. Κόρη του πρίγκιπα, τότε Παύλου της Ελλάδος και της Φρειδερίκης, πριγκίπισσας, του Ανόβερου της Αγγλίας και Ιρλανδίας και δούκισσας του Μπρουνσβίκ!
. . . Όταν επέλασαν ενάντια στην Ελλάδα δύο αυτοκρατορίες και τελικά την κατέλαβε η τεθωρακισμένη Γερμανία, οι κρατικές αρχές άφησαν την ωραία πατρίδα μας και διασκορπίστηκαν σε διάφορα άλλα κράτη. Όπως η Αίγυπτος, η Μ. Ασία, η Ν. Αφρική και αλλού! !
. . . Το Βασιλιά Γεώργιο Β΄ με την οικογένεια του και τον αδελφό του Παύλο οικογενειακώς, δέχτηκε η Ν. Αφρική! Για τρεις μήνες: Ιούλιο, Αύγουστο, Σεπτέμβριο του 42! !

ΧΑΙΡΕΤΕ ΛΑΟΙ ΚΑΙ ΑΓΑΛΛΙΑΣΘΕ


Αὐτό τό διαχρονικό Ἀναστάσιμο μήνυμα τοῦ ἁγίου Ἀγγέλου ζήσαμε τήν Κυριακή τῶν Μυροφόρων στό πανέμορφο καί γραφικό Μοναστήρι μας τῶν ἁγίων Ταξιαρχῶν στό Λεβίν τῆς Νέας Ζηλανδίας.
«Λαοί, φυλαί καί γλῶσσαι», πιστά τέκνα τῆς ἁγιωτάτης Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μας στή χώρα αὐτή. Ἐπάνω ἀπό δέκα Ἱερείς, Ἕλληνες, Ρῶσοι, Σέρβοι, Ρουμάνοι, Νεοζηλανδοί, μέ ἐπικεφαλῆς τόν Ἑλληνορθόδοξο Μητροπολίτη Ν. Ζηλανδίας ἔψαλαν τά μεγαλεία τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου μας. Ἡ ἱερᾶ φωτοχυσία ἐντός τοῦ ναοῦ, ἡ μελωδική ψαλμωδία στίς διάφορες γλῶσσες. Ἡ ἐκπροσώπιση τῶν ἐνοριῶν καί Κοινοτήτων μας μέ τήν ἀθρόα προσέλευση πιστῶν ἀπό τό Λεβίν, τό Οὐέλλινγκτον, τό Ὄκλαντ, τό Κράϊσττσέρτς κ.λ.π. ἔδωσαν τόν τόνο, ὄχι τῆς περίεργης και ἀνεπιθύμητης παγκοσμιοποιήσεως, ἀλλά τῆς εὐλογημένης παγκοσμιότητος τῆς Ἐκκλησίας μας. «Ἐγνώρισε  Κύριος τό σωτήριον αὐτοῦ ἐναντίον τῶν Ἐθνῶν» (Ψαλμ. 97,3).

Εἶναι δύσκολο νά περιγράψῃ κανείς τήν ὡραιότητα καί τήν Θεολογική χροιά τῆς Εὐχαριστιακής αὐτής συνάξεως. Χριστός ἀνέστη ἐκ νεκρῶν. Χαίρετε λαοί καί ἀγαλλιάσθε. «Σῶμα  Χριστοῦ μεταλάβετε, πηγῆς ἀθανάτου γεύσασθε».
Ὅλοι οἱ πιστοί προσέρχονται «μετά φόβου Θεοῦ πίστεως και ἀγάπης» γιά να δεχθοῦν τό Πανάγιο Σῶμα καί τό τίμιο Αἶμα τοῦ Ἀναστάντος Χριστοῦ.

Τά πρόσωπα ὅλων λάμπουν ἀπό χαρά. Ἡ κοινή συνεστίαση στή συνέχεια μέ φαγητά καί γλυκύσματα πού ἔφεραν μέ τόση ἀγάπη ὅλες οἱ ἀδελφές Χριστιανές κάθε ἐθνότητος ἀλλά Ὀρθοδόξου ταυτότητος, πιστοποίησαν τό « οὐκ ἔνι Ἰουδαίος, οὐδέ Ἕλλην, οὐκ ἔνι ἅρσεν καί θήλυ, πάντες γαρ ὑμεῖς εἷς ἐστε ἐν Χριστῷ » (Γαλάτας 3, 28).
Ἦλθε καί ἡ ὥρα τῆς ἐξωτερικεύσεως τῶν αἰσθημάτων μέ τίς ἁπλές ἀλλά μεστές περιεχομένου προσλαλιές τῶν ἀδελφῶν κληρικῶν καί λαϊκῶν μέ τίς ὁποῖες ἐξέφρασαν τά αἰσθήματα τῆς ἀγάπης ἀλλά καί τῆς λύπης τών ἐπί τῇ ἀναχωρήσει τοῦ Ποιμενάρχου των, λόγω ὑγείας καί ἡλικίας ἀλλά καί κάποιας ἄλλης σοβαρότερης ἀνάγκης. Γρήγορα ὄμως τό Σεπτό Οἰκουμενικό μας Πατριαρχεῖο θά στείλει τόν νέο Ποιμενάρχη πού θά εἶναι καί νεώτερος καί ἀξιώτερος καί « ἡ λύπη εἰς χαράν γενήσεται ». (Ἰωάν. ις΄, 20-22)

Ἡ ἁγία μας Ἐκκλησία δέν στηρίζεται σέ πρόσωπα ἀλλά στόν Κύριον  ἡμῶν Ἰησούν Χριστόν πού εἶναι ἡ κεφαλή της καί ἡ δόξα της.
«Χριστός ἀνέστη ἐκ νεκρών, ὁ Σωτήρ τοῦ κόσμου, καί ἐπλήρωσε τά σύμπαντα εὐωδίας. Χαίρετε λαοί και αγαλλιάσθε».

Κυριακή Μυροφόρων
22-4-18                     
+ ὁ Νέας Ζηλανδίας Ἀμφιλόχιος


Thursday, May 3, 2018

Αγία Πελαγία - 4 Μαϊου.


Η Αγία Πελαγία γεννήθηκε στην πόλη Ταρσό της Κιλκισίας και έζησε στη Ρώμη στα χρόνια του αυτοκράτορα Διοκλητιανού. Μεγάλωσε σε ειδωλολατρικό περιβάλλον, όμως σε νεαρή ηλικία είδε σε όραμα τον Επίσκοπο της Ρώμης, ο οποίος την προέτρεπε να βαπτισθεί. Όταν ξύπνησε και συνήλθε ζήτησε άδεια από τη μητέρα της και με το πρόσχημα ότι θα μεταβεί στην τροφό της, πού ζούσε σε άλλη πόλη, πήγε στον Επίσκοπο, ο οποίος τη βάπτισε χριστιανή. Η χαρά της ήταν μεγάλη. Αφού παρέδωσε τα πολυτελή της ενδύματα στον Επίσκοπο για να τα πουλήσει και να διαθέσει τα χρήματα στους πτωχούς και αδύνατους, ντύθηκε τη στολή του βαπτίσματος και εν συνεχεία πήγε στην τροφό της η οποία όμως όταν την είδε έτσι ντυμένη έγινε έξαλλη από θυμό και την έδιωξε.
Αποφάσισε τότε να επιστρέψει στη μητέρα της, ελπίζοντας στη μητρική κατανόηση και στοργή. Όταν όμως και η μητέρα της αντίκρισε αυτή της την ενδυμασία αναστατώθηκε και πέφτοντας στο πόδια της, την ικέτευσε να επανέλθει στην αρχική της πίστη. Η Πελαγία απογοητεύτηκε, στενοχωρήθηκε αλλά της δήλωσε ότι η απόφασή της ήταν οριστική και αμετάκλητη. Όταν όμως πληροφορήθηκε το γεγονός ο γιος του Διοκλητιανού, ο οποίος ήταν αρραβωνιαστικός της Πελαγίας, από τη θλίψη του αυτοκτόνησε. Όταν ο αυτοκράτορας ανακάλυψε την αιτία θανάτου του γιου του κάλεσε την Πελαγία και τη διέταξε να θυσιάσει στο είδωλα. Η Αγία με παρρησία αρνήθηκε, λέγοντάς του ότι γνώρισε τον αληθινό Θεό. Έξαλλος ο Διοκλητιανός, διέταξε να πυρώσουν ένα χάλκινο βόδι και να την τοποθετήσουν εντός του, χαρίζοντάς της την ουράνια δόξα.
Ἀπολυτίκιον Ἦχος γ’. Θείας πίστεως.
Θείας πίστεως, τὴ ἐπιγνώσει, ζόφον ἔλιπες, τῆς ἀγνωσίας, Πελαγία Χριστοῦ, καλλιπάρθενε. Οὐ τὴν ἀείζωον δρόσον πλουτήσασα, διὰ πυρὸς τὸν ἀγῶνα ἐτέλεσας. Μάρτυς ἔνδοξε, Χριστὸν τὸν Θεὸν ἱκέτευε, δωρήσασθαι ἠμὶν τὸ μέγα ἔλεος.