Μὴν παρακολουθεῖς τοὺς ἄλλους ἁμαρτωλοὺς πῶς ζοῦν. Ἡ δική τους ἀπώλεια δὲ θὰ σὲ σώσει.

 Μὴν παρακολουθεῖς τοὺς ἄλλους ἁμαρτωλοὺς πῶς ζοῦν.

 Ἡ δική τους ἀπώλεια δὲ θὰ σὲ σώσει.

Ἅγιος Ἰννοκέντιος Μόσχας

Όταν βλέπεις πιστέ το θυμιατήριο να έχεις υπόψιν σου τα εξής:

Όταν βλέπεις τις τρεις αλυσίδες, είναι ο Πατήρ, ο Υιός και το Άγιο Πνεύμα, είναι η Αγία Τριάδα.

Όταν βλέπεις την κοιλία του θυμιατηρίου, αυτή είναι η Θεοτόκος.

Όταν βλέπεις μέσα τον άνθρακα (κάρβουνο), Αυτός είναι ο Χριστός.

Το Πνεύμα το Άγιο είναι το θυμίαμα.

Και τα 12 κουδούνια είναι οι 12 Απόστολοι.

Το θυμιατήριο που κρατάει ο ιερεύς στο χέρι και στο επιδεικνύει και σε θυμιατίζει, σου λέει:

- Βλέπεις αυτό το θυμιατήριο; Δόγμα ολόκληρο! Εγώ το πιστεύω, εσύ το πιστεύεις; Εγώ το πιστεύω, εσύ το πιστεύεις; Εγώ το πιστεύω, εσύ το πιστεύεις;

Και ο άνθρωπος κάνει το σταυρό του. Δεν κάνουμε σταυρό εκεί, αλλά υπόκλιση, ότι το πιστεύουμε το δόγμα αυτό και δεχόμαστε την ευλογία αυτή...

Δημήτριος Παναγόπουλος

Ο επαναστάτης είναι πρώτα ασκητής

 Σκέψεις...

Ένας λαός που έπαψε να τρώει

σκόρδα,

ρεβίθια,

κρεμμύδια,

βούτυρο αγελάδας ,

μούρα ,σύκα και κυδώνια 

 

και έπεσε με τα μούτρα

στο φυστικοβούτυρο

την μερέντα,

τα ροκφόρ, 

τα μάγκο ,

τα φουά γκρα και τα αβοκάντο...........

έχει χάσει ήδη τον προσανατολισμό του.

 

Είμαστε ότι τρώμε.

 

Να αφήσουμε τα όνειρα για ηρωισμούς και απελευθερωτικούς αγώνες.

Κανένας καλομαθημένος καταναλωτής  δεν σκέφτηκε ποτέ να βγει από την βόλεψη του.

Ο επαναστάτης είναι πρώτα ασκητής

Ο σύγχρονος δυτικός άνθρωπος... Διαπιστώθηκε...

 Έχω διαμερίσματα. 

Έχω εξοχικό.

Έχω σύζυγο .

Έχω παιδιά.

Έχω πτυχίο. 

Έχω  μεταπτυχιακά.

Έχω παρέες.

Έχω  καλή δουλειά .

Έχω καταθέσεις .

Έχω ταξιδέψει..

ΈΧΩ  άγχος.

ΈΧΩ ανασφάλεια...

Να γίνουμε σαν τις μέλισσες που έλεγε ο Άγιος Παΐσιος και όχι σαν τις μύγες. Να βλέπουμε μόνο το καλό γύρω μας.

 Να γίνουμε σαν τις μέλισσες που έλεγε ο Άγιος Παΐσιος και όχι σαν τις μύγες.

Να βλέπουμε μόνο το καλό γύρω μας.

Ἡ χαμένη ἡμέρα καί ἡ Ἁγία Γραφή

Από Αρχιμ. Αθανάσιος Μισσός

Ξέρετε ὅτι ἡ Ἁγία Γραφή εἷναι γεμάτη μέ ἐπιστημονικές ἀλήθειες: Αὐτή ἡ εἴδηση ἀπό τήν πολιτεία Maryland θά σᾶς ἐντυπωσιάσει.

Ὁ Χάρολντ Χίλλ, Πρόεδρος τῆς Ἑταιρείας Curtis Engine Co. στή Βαλτιμόρη, σύμβουλος διαστημικῶν προγραμμάτων ἀφηγείται: «Οἱ διαστημικοί ἐπιστήμονες στό Greenbell, Maryland ἐξέταζαν θέσεις τοῦ ἤλιου, τοῦ φεγαριοῦ καί τῶν πλανητῶν, γιά νά ἐτοιμάσουν κάποια διαστημικά προγράμματα.

Mέ τή βοήθεια ηλεκτρονικῶν ὑπολογιστῶν ἐξέταζαν τά δεδομένα καί τίς τροχιές τῶν πλανητῶν, ὄταν σέ κάποια στιγμή οἱ ὑπολογιστές ἔδειξαν «λάθος».

Οἱ ἐπιστήμονες ἔλεγξαν προσεκτικά τίς πληροφορίες πού ἔδωσαν στούς ὑπολογιστές. Ἄρχισαν πάλι ἀπό τήν ἀρχή καί προσπάθησαν νά σχεδιάσουν τίς τροχιές τῶν πλανητῶν γιά τά ἐπόμενα 100 χρόνια.

Οἱ ὑπολογιστές πάλι ἔδειξαν «λάθος». Ὅλοι ἀναρωτήθηκαν ἄν οἱ ὑπολογιστές εἶχαν βλάβη. Μετά ἀπό μέρες ἀγωνίας ἀνακάλυψαν τό…. «λάθος». Μιά μέρα ἐλειπε ἀπό τό διάστημα!

Τά διαστημικά προγράμματα καί οἱ ἐκτοξεύσεις δορυφόρων ἔπρεπε νά διακοποῦν μέχρι νά λυθεῖ τό πρόβλημα…

Μετά ἀπό πολλή σκέψη κάποιος ἐπιστήμονας μεγάλης ἡλικίας σηκώθηκε καί εἶπε:

«Ἔχω τήν ἀπάντηση. Βρίσκεται σέ κάποιο πανάρχαιο βιβλίο». Ἔμειναν ὅλοι ἀπορημένοι καί περίμεναν. Ὅταν ἐπέστρεψε ἀργότερα κρατοῦσε μιά Ἁγία Γραφή.

Τήν ἄνοιξε στό βιβλίο τού Ἰησοῦ τοῦ Ναοῦ καί διάβασε:

«Καί εἶπε Κύριος πρός Ἰησοῦν μή φοβηθῇς αὐτούς, εἰς γάρ τάς χεῖράς σου παραδέδωκα αὐτούς, οὐχ ὑπολειφθήσεται ἐξ αὐτῶν οὐδείς ἐνώπιον ὑμῶν.

Τότε ἐλάλησεν Ἰησοῦς πρός Κύριον, ᾖ ἡμέρᾳ παρέδωκεν ὁ Θεός τόν Ἀμορραῖον ὑποχείριον ‘Ἰσραήλ, ἡνίκα συνέτριψεν αὐτούς ἐν Γαβαών καί συνετρίβησαν ἀπό προσώπου υἱῶν Ἰσραήλ, καί εἶπεν Ἰησοῦς· Στήτω ὁ ἥλιος κατά Γαβαών καί ἡ σελήνη κατά φάραγγα Αἰλών.

Καί ἔστη ὁ ἥλιος καί ἡ σελήνη ἐν στάσει, ἕως ἠμύνατο ὁ Θεός τούς ἐχθρούς αὐτών, καί ἔστη ὁ ἥλιος κατά μέσον τοῦ οὐρανοῦ, οὐ προεπορεύετο εἰς δυσμάς εἰς τέλος ἡμέρας μιᾶς (Ἰησ. Ναυῆ ι΄, 8,12-13)».

Ὁ Ἰησοῦς τοῦ Ναυῆ ἀνησυχοῦσε ἐπειδή ἡ Γαβαών ἦταν περικυκλωμένη ἀπό τούς βασιλεῖς τῶν Ἀμορραίων. Ἄν νύχτωνε θά ἔχαναν κι ἔτσι ὁ Ἰησοῦς τοῦ Ναυῆ ζήτησε ἀπό τό Θεό νά σταματήσει τόν ἥλιο. Ὁ ἥλιος στάθηκε στή μέση τοῦ οὐρανοῦ γιά «περίπου μιά μέρα».

Οί ἐπιστήμονες ἤλεγξαν τή διάρκεια τῆς μέρας ἐκείνη τήν ἐποχή καί βρήκαν ὅτι ἦταν μόνο 23 ὦρες καί 20 λεπτά. Ὥστε ἔλειπαν ἄλλα 40 λεπτά.

Ὁ θεοφοβούμενος ἐπιστήμονας τούς εἶπε νά μήν ἀνησυχοῦν γιατί δέν εἶχε τελειώσει ἀκόμα.

Διάβασε ἀπό τῶν Βασιλειῶν: «καί εἶπεν Ἡσαΐας, τούτο τό σημεῖον παρά Κυρίου, ὅτι ποιήσει Κύριος τόν λόγον. ὅν ἐλάλησε· πορεύσεται ἡ σκιά δέκα βαθμούς, ἐάν έπιστρέψῃ δέκα βαθμούς.

Καί εἶπεν Ἐζεκίας· κοῦφον τήν σκιάν κλῖναι δέκα βαθμούς· οὐχί, ἀλλ’ ἐπιστραφήτω ἡ σκιά ἐν τοῖς ἀναβαθμοῖς δέκα βαθμούς εἰς τά ὀπίσω.

Καί ἐβόησεν Ἡσαΐας ὁ προφήτης πρός Κύριον, καί ἐπέστρεψεν ἡ σκιά ἐν τοῖς ἀναβαθμοῖς ἰς τά ὀπίσω δέκα βαθμούς» (Δ’ Βασιλειῶν 20,9-11).

Ὁ Ἐζεκίας ἦταν ἐτοιμοθάνατος καί δέν πίστευε τόν προφήτη Ἡσαΐα πού τόν δια­βεβαίωνε ὅτι δέν θά πέθαινε. Ὁ Ἐζεκίας ζήτησε ἕνα σημάδι γιά ἀπόδειξη.

Ὁ Ἡ­σαΐας προσευχήθηκε στόν Κύριο καί ἡ σκιά τοῦ ἥλιου γύρισε πίσω δέκα βαθμούς.

Μέ μιά ἁπλή μαθηματική πράξη φαίνε­ται ὅτι δέκα μοῖρες ἰσοδυναμοῦν μέ 40 λεπτά! 10°/360Χ24Χ60=40.

Ἔτσι συμπληρώθηκαν οἱ 24 χαμένες ὦρες. Μπήκε ἡ πληροφορία στούς ηλεκτρονικούς ὑπολογιστές καί τά διαστημικά προγράμματα συνεχίστηκαν.

Ὁ προφήτης Ἡσαΐας τόσα χρόνια πρό Χριστοῦ ἔγραψε ὅτι ἡ γῆ εἶναι στρογγυλή.

Μιλούσε γιά κύκλο τῆς γῆς καί περιστροφή. Πώς τό ἤξερε; Μήπως ὅλες οἱ ἐπιστημονικές ἀλήθειες πού γράφτηκαν ἀπό τούς προφῆτες φανερώθηκαν ἀπό τόν Δημιουργό τοῦ Σύμπαντος;

Γιούλα Δημητρίου, Μαθηματικός

Η μνήμη της Οσίας Μακρίνας

 

Ένα από τα ωραιότερα παραδείγματα ασκητικής ζωής, οικογενειακής αφοσίωσης και χριστιανικής αγάπης είναι η Οσία Μακρίνα, η αδελφή του Μεγάλου Βασιλείου και πρωτότοκη από τα δέκα παιδιά της ευλογημένης αυτής οικογένειας Αγίων.

Η μνήμη της Οσίας Μακρίνας έμεινε στην Καππαδοκία ως θαυματουργής και θαυμαστής ασκήτριας, που έδωσε στο στερέωμα της Εκκλησίας Μεγάλους Αγίους και Προμάχους της Ορθοδοξίας. 

Μορφές από το Συναξάρι

Οἱ ἁπλὲς χαρὲς τοῦ καλοκαιριοῦ

Φώτης Κόντογλου 

Βλογημένος ὁ ἄνθρωπος ποὺ μπορεῖ, τώρα τὸ καλοκαίρι, νὰ ξεμακρύνει γιὰ λίγο ἀπὸ τὴν ταραχὴ τῆς πολιτείας. Ἂν τοῦ ἀρέσει ἡ θάλασσα, ἂς πάει σὲ κανένα νησί, ποὺ δὲν εἶναι ἀκόμα χαλασμένοι οἱ νησιῶτες, ἢ σὲ κανένα ψαραδοχώρι. Νὰ μὴν κουβαλήσει ὅμως μαζί του τὴν πολιτεία, ὅπως κάνουνε πολλοί, ποὺ ἀπὸ τὴ μιὰ θέλουνε νὰ ἀφήσουνε τὴν ταραχὴ πίσω τους, κι ἀπὸ τὴν ἄλλη κουβαλᾶνε μαζί τους ὅλα τὰ περίπλοκα καὶ κουραστικὰ καθέκαστα τῆς πολιτείας. Πάρε μαζί σου ὅσο λιγώτερα πράγματα μπορεῖς. Γιατί, τὸ πιὸ μεγάλο κέρδος ποὺ θά ῾χεις πηγαίνοντας σ᾿ ἕνα τέτοιο μέρος, θά ῾ναι ἡ φχαρίστηση ποὺ νιώθει ὁ ἄνθρωπος σὰν τοῦ λείψουνε πολλὰ πράγματα, ποὺ τὰ ἔχει στὴν πολιτεία τόσο εὔκολα, καὶ ποὺ ἐκεῖ πέρα θὰ τοῦ φαίνεται σὰν κάποια μεγάλη ἀπόλαυση καὶ χαρὰ τὸ πιὸ παραμικρὸ πρᾶγμα. Δυστυχισμένοι οἱ ἄνθρωποι ποὺ δὲν τοὺς λείπει τίποτα, καὶ δὲν ἔχουνε τὴν ἐλπίδα νὰ λαχταρήσουνε κάποιο πρᾶγμα, εἴτε φαγητὸ εἶναι, εἴτε ξεκούρασμα, εἴτε ὁμιλία, εἴτε ζεστασιά, εἴτε δροσιά. Καὶ καλότυχοι ἀληθινὰ ὅσοι δὲν τὰ ἔχουνε ὅλα εὔκολα, καὶ γιὰ τοῦτο γίνουνται γιὰ δαύτους ὁλοένα νέα καὶ δροσερὰ ὅλα τὰ πράγματα.

 «Εὐλογημένο Καταφύγιο» ἔκδ. Ἀκρίτας σ. 11

«Μοιάζουμε με τις τσουκνίδες. Από μακριά φαίνονται πράσινες, δροσερές, σαν πεδιάδα, σαν κήπος, μα όταν πλησιάσεις και τις αγγίξεις, τότε βλέπεις την ασχήμια τους και νοιώθεις το κεντρί τους».

 «Μοιάζουμε με τις τσουκνίδες. Από μακριά φαίνονται πράσινες, δροσερές, σαν πεδιάδα, σαν κήπος, μα όταν πλησιάσεις και τις αγγίξεις, τότε βλέπεις την ασχήμια τους και νοιώθεις το κεντρί τους». 

Όσιος Παΐσιος Αγιορείτης

Διαρκώς συμβαίνουν στην ζωή μας απρόοπτα.

 

...Διαρκώς συμβαίνουν στην ζωή μας απρόοπτα. Έρχεσαι στο μοναστήρι για να βρεις πνευματική ζωή, και συναντάς κακούς. Είναι απρόοπτο. Ζητάς κελλί από την πλευρά του μοναστηριού που δεν έχει υγρασία, το αποκτάς, διαπιστώνει όμως ότι η θάλασσα σου προκαλεί αλλεργία, οπότε δεν μπορείς να χαρείς ούτε την ημέρα ούτε την νύχτα.

Αμέσως θα σου πει ο λογισμός, σήκω να φύγεις. Είναι απρόοπτο.

Σε πλησιάζω με την ιδέα ότι είσαι καλός άνθρωπος και βλέπω ότι είσαι ανάποδος. Απρόοπτο.

Παρουσιάζονται συνεχώς απρόοπτα ενώπιόν μας, διότι έχομε θέλημα και επιθυμίες...

Τα απρόοπτα είναι αντίθετα προς το θέλημα και την επιθυμία μας, γι’ αυτό και μας φαίνονται απρόοπτα, στην ουσία όμως δεν είναι....

Διότι άνθρωπος που αγαπά τον Θεόν προσδοκά τα πάντα και λέγει πάντοτε «γενηθήτω το θέλημά σου». Θα έρθει βροχή, λαίλαπα, χαλάζι, κεραυνός; « Είη το όνομα Κυρίου ευλογημένον».

Επειδή αυτά κοστίζουν στην σαρκικότητά μας, γι’ αυτό εμείς τα βλέπομε ως απρόοπτα.

Για να μην ταράσσεσαι λοιπόν κάθε φορά και στεναχωριέσαι, για να μην αγωνιάς και προβληματίζεσαι, να τα περιμένεις όλα, να μπορείς να υπομένεις ό,τι έρχεται.

Πάντα να λες, καλώς ήλθες αρρώστια, καλώς ήλθες αποτυχία, καλώς ήλθες μαρτύριο. Αυτό φέρνει την πραότητα, άνευ της οποίας δεν μπορεί να υπάρχει καμμία πνευματική ζωή.

Γέροντας Αιμιλιανός Σιμωνοπετρίτης

Ο κόσμος έχασε το νόημα τής ζωής και πρέπει να το βρει. Η απιστία κάνει μεγάλη ζημιά. Όλα από εκεί ξεκινούν.

 Ο κόσμος έχασε το νόημα τής ζωής και πρέπει να το βρει. Η απιστία κάνει μεγάλη ζημιά. Όλα από εκεί ξεκινούν.

 * Το κακό ξαπλώθηκε και παντού είναι μαυρίλα… Θα έρθει όμως και ο καλός καιρός. Γι’ αυτό χρειάζεται να γίνεται η σπορά.

 * Οι άνθρωποι σήμερα χαίρονται υλικά… Άμα ζήσουν όμως την παραδεισένια ζωή, όλα αυτά τα βλέπουν σκύβαλα.

 * … Με την πίστη στο Θεό όλα τα προβλήματά σας θα λύνονται. Χωρίς πίστη όλο δυσκολίες θα παρουσιάζονται και πολλοί θα οδηγούνται στην αυτοκτονία.

 * … Μετά από ένα διάστημα δεν θα βρίσκεται άπιστος άνθρωπος. Τώρα πρέπει να εργασθεί κανείς. Περνάμε τα χειρότερα χρόνια. Πολλοί Άγιοι θα ήθελαν να ζούσαν στην εποχή μας, γιατί θα τους δίνονταν η ευκαιρία να αγωνιστούν πολύ… Εμείς δυστυχώς μένουμε έτσι.

 * Όσοι πήγαν στην αίρεση από άγνοια θα δώσει ο Θεός να γυρίσουν. Όσοι όμως την ασπάστηκαν από εγωισμό, δεν πρόκειται να γυρίσουν.

 * … Να ζείτε απλά, σαν το παιδί στα χέρια του πατέρα του. Η εμπιστοσύνη στο Θεό είναι μια συνεχής προσευχή με θετικά αποτελέσματα. Η απελπισία είναι του διαβόλου.

 * … Η καρδιά καθαρίζει με αναστεναγμό, με φιλότιμο. Να βάλουμε την ψυχή στο δρόμο των δακρύων.

 * … Δεν μας τις φέρνει σε χαρτοσακούλες τις αρετές ο Θεός. Μας δίνει μόνο τις ανάλογες ευκαιρίες. Αν δεν τις εκμεταλλευτούμε και κατακρίνουμε τον πλησίον, έχουμε κατακριθεί δύο φορές. Και διότι κατακρίναμε και διότι δεν μετανοήσαμε γι’ αυτό.

 * … Η αυτοπεποίθηση είναι μέγα εμπόδιο στη θεία Χάρη. Μην πιστεύετε ποτέ στο λογισμό σας… Ο Θεός υποχρεώνεται να μας βοηθήσει, όταν εμείς του αναθέτουμε τα πάντα. Όποιος έχει καλούς λογισμούς, έχει πνευματική υγεία…

* … Σήμερα γέμισε ο κόσμος ασφάλειες. Όπου να πας βρίσκεις ασφάλειες. Οι άνθρωποι τρέχουν και ασφαλίζονται. Όμως όσο πιο πολλές ασφάλειες υπάρχουν, τόσο πιο πολλή ανασφάλεια αισθάνεται ο κόσμος. Γι’ αυτό τώρα τρέχουν οι άνθρωποι στην Εκκλησία και ο διάβολος τους βάζει τρικλοποδιές για να τους εμποδίσει.

 * … Ο καλός Θεός πρώτα εξετάζει τη χωρητικότητα της καρδιάς και μετά στέλνει ανάλογα και την αγάπη Του. Όλα αυτά μπορεί να τα πετύχει ο άνθρωπος, μετά από τον κατά δύναμιν αγώνα, εφ’ όσον κατορθώσει να γνωρίσει το άτομό το». Όταν γνωρίσει το άτομό του, τότε του γίνεται η διάσπαση του ατόμου του και εκτοξεύεται στο πνευματικό διάστημα. Διότι όταν γνωρίσει το άτομό του, θέλει δεν θέλει θα ταπεινωθεί και όταν ταπεινωθεί, υποχρεωτικώς θα έλθει η Χάρις του Θεού στο πλάσμα Του. Τότε ο άνθρωπος θα φωτίζει χωρίς να θέλει και χωρίς να το νιώθει και έτσι θα δοξάζεται ο Θεός.

* … Ο νους του ανθρώπου πρέπει να απασχολείται με την ευχή και να μην τρέχει στα μάταια.

 * … Η προσευχή σου για τον άρρωστο θα βοηθήσει μόνον όταν εκείνος πρόκειται να γίνει καλύτερος.

 * …Ακούστε. Τα ψυχιατρεία θα ήταν άδεια, αν οι Χριστιανοί εξομολογούντο ορθόδοξα, καθαρά, με ειλικρίνεια, ταπείνωση και υπακοή, σε διακριτικό Πνευματικό, ας είναι και λίγο αυστηρός. Και μετά να κοινωνούν αξίως. Τότε κανείς δεν θα είχε άγχος, προβλήματα και μεγάλους πειρασμούς. Πρέπει να ξέρετε, ότι, όλα ξεκινούν από τον εγωισμό, την ανυπακοή και τους κακούς λογισμούς. Η υπακοή είναι Ζωή, Η παρακοή είναι θάνατος.

Γερ.Παΐσιος

ΑΓΙΑ ΜΑΡΙΝΑ - 17 ΙΟΥΛΙΟΥ

 - Γέροντα, όταν ακούω για τον αντίχριστο, νιώθω έναν φόβο μέσα μου.

- Τί φοβάσαι; Πιο φοβερός θα είναι από τον διάβολο; Αυτός είναι άνθρωπος. Εδώ η Αγία Μαρίνα έδερνε τον διάβολο και η Αγία Ιουστίνα τόσους δαίμονες διέλυσε. Στο κάτω-κάτω εμείς δεν ήρθαμε να βολευτούμε σ' αυτόν τον κόσμο.

(Γέροντος Παϊσίου Αγιορείτου, Λόγοι Β', Πνευματική Αφύπνιση, σελ. 176-177)

Ο κόσμος έχασε το νόημα τής ζωής και πρέπει να το βρει.

 Ο κόσμος έχασε το νόημα τής ζωής και πρέπει να το βρει. Η απιστία κάνει μεγάλη ζημιά. Όλα από εκεί ξεκινούν.

 * Το κακό ξαπλώθηκε και παντού είναι μαυρίλα… Θα έρθει όμως και ο καλός καιρός. Γι’ αυτό χρειάζεται να γίνεται η σπορά.

 * Οι άνθρωποι σήμερα χαίρονται υλικά… Άμα ζήσουν όμως την παραδεισένια ζωή, όλα αυτά τα βλέπουν σκύβαλα.

 * … Με την πίστη στο Θεό όλα τα προβλήματά σας θα λύνονται. Χωρίς πίστη όλο δυσκολίες θα παρουσιάζονται και πολλοί θα οδηγούνται στην αυτοκτονία.

 * … Μετά από ένα διάστημα δεν θα βρίσκεται άπιστος άνθρωπος. Τώρα πρέπει να εργασθεί κανείς. Περνάμε τα χειρότερα χρόνια. Πολλοί Άγιοι θα ήθελαν να ζούσαν στην εποχή μας, γιατί θα τους δίνονταν η ευκαιρία να αγωνιστούν πολύ… Εμείς δυστυχώς μένουμε έτσι.

 * Όσοι πήγαν στην αίρεση από άγνοια θα δώσει ο Θεός να γυρίσουν. Όσοι όμως την ασπάστηκαν από εγωισμό, δεν πρόκειται να γυρίσουν.

 * … Να ζείτε απλά, σαν το παιδί στα χέρια του πατέρα του. Η εμπιστοσύνη στο Θεό είναι μια συνεχής προσευχή με θετικά αποτελέσματα. Η απελπισία είναι του διαβόλου.

 * … Η καρδιά καθαρίζει με αναστεναγμό, με φιλότιμο. Να βάλουμε την ψυχή στο δρόμο των δακρύων.

 * … Δεν μας τις φέρνει σε χαρτοσακούλες τις αρετές ο Θεός. Μας δίνει μόνο τις ανάλογες ευκαιρίες. Αν δεν τις εκμεταλλευτούμε και κατακρίνουμε τον πλησίον, έχουμε κατακριθεί δύο φορές. Και διότι κατακρίναμε και διότι δεν μετανοήσαμε γι’ αυτό.

 * … Η αυτοπεποίθηση είναι μέγα εμπόδιο στη θεία Χάρη. Μην πιστεύετε ποτέ στο λογισμό σας… Ο Θεός υποχρεώνεται να μας βοηθήσει, όταν εμείς του αναθέτουμε τα πάντα. Όποιος έχει καλούς λογισμούς, έχει πνευματική υγεία…

* … Σήμερα γέμισε ο κόσμος ασφάλειες. Όπου να πας βρίσκεις ασφάλειες. Οι άνθρωποι τρέχουν και ασφαλίζονται. Όμως όσο πιο πολλές ασφάλειες υπάρχουν, τόσο πιο πολλή ανασφάλεια αισθάνεται ο κόσμος. Γι’ αυτό τώρα τρέχουν οι άνθρωποι στην Εκκλησία και ο διάβολος τους βάζει τρικλοποδιές για να τους εμποδίσει.

 * … Ο καλός Θεός πρώτα εξετάζει τη χωρητικότητα της καρδιάς και μετά στέλνει ανάλογα και την αγάπη Του. Όλα αυτά μπορεί να τα πετύχει ο άνθρωπος, μετά από τον κατά δύναμιν αγώνα, εφ’ όσον κατορθώσει να γνωρίσει το άτομό το». Όταν γνωρίσει το άτομό του, τότε του γίνεται η διάσπαση του ατόμου του και εκτοξεύεται στο πνευματικό διάστημα. Διότι όταν γνωρίσει το άτομό του, θέλει δεν θέλει θα ταπεινωθεί και όταν ταπεινωθεί, υποχρεωτικώς θα έλθει η Χάρις του Θεού στο πλάσμα Του. Τότε ο άνθρωπος θα φωτίζει χωρίς να θέλει και χωρίς να το νιώθει και έτσι θα δοξάζεται ο Θεός.

* … Ο νους του ανθρώπου πρέπει να απασχολείται με την ευχή και να μην τρέχει στα μάταια.

 * … Η προσευχή σου για τον άρρωστο θα βοηθήσει μόνον όταν εκείνος πρόκειται να γίνει καλύτερος.

 * …Ακούστε. Τα ψυχιατρεία θα ήταν άδεια, αν οι Χριστιανοί εξομολογούντο ορθόδοξα, καθαρά, με ειλικρίνεια, ταπείνωση και υπακοή, σε διακριτικό Πνευματικό, ας είναι και λίγο αυστηρός. Και μετά να κοινωνούν αξίως. Τότε κανείς δεν θα είχε άγχος, προβλήματα και μεγάλους πειρασμούς. Πρέπει να ξέρετε, ότι, όλα ξεκινούν από τον εγωισμό, την ανυπακοή και τους κακούς λογισμούς. Η υπακοή είναι Ζωή, Η παρακοή είναι θάνατος.

Γερ.Παΐσιος

Στη διάρκεια της προσευχής προσπάθησε να ενώσεις το θέλημά σου με το θέλημα του Θεού και όχι να προσπαθήσεις να τραβήξεις το θέλημα του Θεού στο δικό σου θέλημα

 

Στη διάρκεια της προσευχής προσπάθησε να ενώσεις το θέλημά σου με το θέλημα του Θεού και όχι να προσπαθήσεις να τραβήξεις το θέλημα του Θεού στο δικό σου θέλημα.(...)

Να θυμάσαι πάντοτε, ότι το σήμερα είναι δικό σου, το αύριο είναι στο χέρι του Θεού. Και Εκείνος που σου έδωσε το πρωί, δεν σου υπόσχεται και το βράδυ.(...)

Απέφευγε να μιλάς αυστηρά και μεγαλόφωνα. Διότι και τα δύο είναι πολύ μισητά και δίνουν υποψία, πως είσαι μάταιος και έχεις μεγάλη υπόληψη για τον εαυτό σου.

Άγιος Νικόδημος Αγιορείτης ✝ 14 Ιουλίου

Ο άδικος βασανίζεται

Ο άδικος, και γενικά κάθε ένοχος, όταν δεν ζητήση συγχώρηση, ταλαιπωρείται από την συνείδησή του και επιπλέον από την αγανάκτηση του αδικημένου.

Γιατί, όταν ο αδικημένος δεν τον συγχωρήση και γογγύζη, τότε ο άδικος ταλαιπωρείται πολύ, βασανίζεται.

Δεν μπορεί να κοιμηθή. Σαν να τον χτυπούν κύματα και τον φέρνουν σβούρα.

Είναι μυστήριο πράγμα το πώς το πληροφορείται!

Όπως, όταν ένας αγαπά κάποιον και τον σκέφτεται με την καλή έννοια, εκείνος το πληροφορείται, έτσι και σ’ αυτήν την περίπτωση.

Ώ, ο γογγυσμός του άλλου τον κάνει άνω-κάτω!

Και μακριά να είναι, τι στην Αυστραλία, τι στο Γιοχάννεμπουργκ, δεν μπορεί να ησυχάση, όταν είναι αγανακτισμένος ο άλλος εξ αιτίας του.

Αγίου Παϊσίου

Να κάνεις λοιπόν φίλους όχι τους φαύλους, αλλά τους αρίστους, να μη ζητάς όμως να ακούς τα ευχάριστα από τους φίλους ,να ζητάς καλύτερα να ακούς τα αληθινά.

 Να κάνεις φίλους εκείνους που διατήρησαν πάντοτε ειλικρινή τη φιλία τους προς τους άλλους, και δεν τους είδαν με μάτι ζηλοτυπίας, όταν ευτυχούσαν, ούτε αδιαφόρησαν, όταν δυστυχούσαν.

Γιατί πολλοί πρόσφεραν συνδρομή και βοήθησαν τους φίλους, όταν δυστυχούσαν, όταν όμως ευτυχούσαν, δεν μπορούσαν να βλέπουν την ευτυχία τους. Και εκείνους που δεν τους φανέρωσε ο καιρός της συμπάθειας αν ήταν πραγματικοί φίλοι ή όχι, τους ανακάλυψε το πάθος του φθόνου.

Να κάνεις λοιπόν φίλους όχι τους φαύλους, αλλά τους αρίστους, να μη ζητάς όμως να ακούς τα ευχάριστα από τους φίλους ,να ζητάς καλύτερα να ακούς τα αληθινά.

Μέγας Φώτιος

Δεκαοχτώ χρόνια την κλείνουν "εις το της λήθης φρούριον" για την πίστη της. Και επειδή έμεινε ακλόνητη, τη ρίχνουν σ' ένα βαθύ λάκκο, όπου ζούσε ένα τεράστιο φίδι. Ένας δράκων. Τέσσερις μήνες έμεινε εκεί και εξημέρωσε το δράκοντα τόσο, που ξαπλωνόταν πάνω του για να ξεκουραστεί!

Άσιτη όλο αυτό το διάστημα δεν ένιωσε πείνα με χάρη του Θεού.

Όταν και μόνο στο άκουσμά του ανατριχιάζουν οι γυναίκες, με πόση δύναμη και χάρη βράβευσε την πίστη και την αγάπη σου ο Θεός, ώστε να ξαπλώνεις επάνω στο δράκοντα και να αναπαύεσαι, αγία Περσίδα μάρτυς Γολινδούχ!

Χαρά Αγγέλου

Η προσευχή είναι ξεκούραση

 

«Ρίξτε το μεγαλύτερο βάρος του αγώνα σας στην προσευχή, γιατί αυτή μας κρατεί σε επαφή με το Θεό. Και η επαφή αυτή πρέπει να είναι συνεχής. Η προσευχή είναι το οξυγόνο της ψυχής, είναι ανάγκη της ψυχής και δεν πρέπει να θεωρείται αγγαρεία. Η προσευχή για ν' ακουστεί από το Θεό πρέπει να γίνεται με ταπείνωση, με συναίσθηση βαθιά της αμαρτωλότητας μας, και να είναι καρδιακή. Εάν δεν είναι καρδιακή, δεν ωφελεί. Ο Θεός ακούει πάντοτε την προσευχή του ανθρώπου που είναι πνευματικά ανεβασμένος.

Η μελέτη της Αγίας Γραφής βοηθάει πολύ την προσευχή, θερμαίνει την ψυχή και μεταφέρει τον προσευχόμενο σ' ένα πνευματικό χώρο.

 Η προσευχή είναι ξεκούραση».

Άγιος Παΐσιος

8 Ερωτήματα.

▫Τι να την κάνω τη νηστεία,

εάν κατακρίνω.

▫Τι να την κάνω την αγάπη,

εάν δε θυσιάζω.

▫Τι να την κάνω την ελεημοσύνη,

όταν έχω έπαρση.

▫Τι να την κάνω  την προσευχή,

όταν φθονώ.

▫Τι να την κάνω την συζυγία,

όταν δεν την τιμώ.

▫Τι να την κάνω την εργασία,

εαν την συνήθισα.

▫Τι να κάνω τις διδασκαλίες,

εάν δεν τις τηρώ πρώτα εγώ.

▫Τι να τις κάνω τις μετάνοιες,

 εαν δε θέλω να ταπεινωθώ.

*π.Σπ.Ρ.

Μην μιλάς για τα προβλήματά σου σε εκείνους που δεν μπορούν να σε βοηθήσουν.

 

Μην μιλάς για τα προβλήματά σου σε εκείνους που δεν μπορούν να σε βοηθήσουν.

Μίλα στον Θεό που έχει την δύναμη να τα λύσει!

Άγιος Γαβριήλ ο δια Χριστόν σαλός και ομολογητής

+Οσία Αμαλία. Εορτάζει στις 10 Ιουλίου.

Η Οσία Αμαλία (στη φλαμανδική γλώσσα Αμαλβέργη), έζησε κατά τον 7ο μ.Χ. αιώνα στο τότε ορθόδοξο Βέλγιο, στην επαρχία της Βραβάνδης, της οποίας πρωτεύουσα σήμερα είναι οι Βρυξέλλες.

Ήταν αδελφή (ή σύμφωνα με άλλους ανεψιά) του Αγίου Πιπίνου Δούκα της Βραβάνδης, κόμη του Λάντεν και κύριου αυλικού των Φράγκων βασιλέων της δυναστείας των Καρολιδών.

Παντρεύτηκε τον κόμη Βιτγέρον και ανεδείχθη μητέρα των αγίων Εμβέρτου επισκόπου Καμπραί, Γουδούλης Οσίας, Ραϊνέλδης οσιομάρτυρος και Φαραΐλδης Οσίας.

Μετά από ενάρετο βίο στον κόσμο, διακρινόμενο για τα έργα της αγάπης και της φιλανθρωπίας, έγινε μοναχή σε μεγάλη ηλικία στη Μονή του Μομπέζ, του τάγματος των Βενεδικτίνων, όπου εκοιμήθη οσιακώς το έτος 690 μ.Χ.

Στην εικονογραφία εικονίζεται ως γηραιά μοναχή ενώπιον μονής.

Ἀπολυτίκιον

Αμαλίαν οσίαν δεύτε τιμήσωμεν ότι δόξα ανθρώπων καταφρονήσαντα και τον νυμφίο της Χριστό ακολουθήσασα μοναζουσών καλλονή ανεδείχθης ηρωΐς ασκήσεως και αγώνων, διό μη παύσεις πρευβεύων ελεηθήναι τας ψυχάς ημών.

Η κοίμηση του Αγίου μας Παϊσίου στις 12 Ιουλίου το 1994.

"Η εξόδιος Ακολουθία έγινε όπως επιθυμούσε ο Άγιος μας!

Στις 11 ιουλίου είναι η μνήμη της Αγίας Ευφημίας..ο Άγιος Παΐσιος κοινώνησε για τελευταία φορά.

Με πολύ κόπο γονάτισε επάνω στο κρεβάτι.

Έκανε το σταυρό του και με τρεμάμενα χείλη είπε...Μνήσθητι μου Κύριε όταν έλθης εν τή βασιλεία σου.

Έπειτα οι αδελφές του έφεραν την εικόνα της Αγίας Ευφημίας και τον δίσκο με το κόλλυβό της... Πήρε δύο κόκκους σιτάρι ως ευλογία και ασπάστηκε την εικόνα της Αγίας Ευφημίας.

Παρατήρησε ότι δεν ήταν στολισμένη και είπε ούτε ένα λουλουδάκι δεν τις βάλατε...Κατά το μεσημέρι πήγε στο ησυχαστήριο ο αρχιεπίσκοπος Σηναίου  Δαμιανός και ο Παΐσιος του ζήτησε να του διαβάσει την ευχή εις ψυχορραγούντα.

Ακόμη τον παρακάλεσε να του μνημονεύει.

Του είπε να με μνημονεύης γιατί πολλοί άλλοι θα με εγκαταλείψουν θα νομίζουν ότι δήθεν δεν έχω ανάγκη.

Η τελευταία εκείνη νύχτα Ήταν μαρτυρική.

Πονάω πονάω πολύ έλεγε σιγανά και κοίταζε συνέχεια την εικόνα της Παναγίας..Το δεξί του χέρι σχημάτιζε κάπου-κάπου το σημείο του Σταυρού.

Ενώ το αριστερό χέρι εκινείτο σαν να τραβούσε κομποσχοίνι.

Πότε πότε άνοιγε τα χέρια του σε προσευχή.

Κάποια στιγμή είπε.

'' Μαρτύριο.

Η γερόντισσα που βρισκόταν δίπλα του δεν άκουσε και τον ρώτησε τι είπε.

Το επανέλαβε τρεις φορές.

Μαρτύριο μαρτύριο   μαρτύριό!!!

Στις 9:30 η ώρα το πρωί όλες οι αδελφές πέρασαν να πάρουν για τελευταία φορά την ευχή του....Ήταν προσηλωμένος στην εικόνα της Παναγίας και δεν μιλούσε..Ο πόνος ήταν ζωγραφισμένος στο πρόσωπο του.

Ανέπνεε με πολύ δυσκολία...ενώ η πίεση του σιγά σιγά έπεφτε.

Όλα έδειχναν ότι έφτανε το τέλος...

Ο αναστημένος πνευματικά Παΐσιος βρισκόταν στο κατώφλι προς την μακαριότητα.

Σε μία στιγμή ο Άγιος Παΐσιος πήρε τρεις σύντομες εισπνοές και έσβησε....Έγειρε ήσυχα το κεφάλι του στο πλάι          ενώ η αγιασμένη του ψυχή Είχε πετάξει στην αληθινή πατρίδα του τον   ουρανό...Ήταν 11:00 η ώρα το πρωί της 12ης Ιουλίου 1994.

Οι αδελφές του φόρεσαν το σχήμα το ράσο και το κουκούλι..Κατά τα άλλα ήταν τακτοποιημένος από μόνος του.

Τον έβαλαν σε ένα απλό νεκροκρέβατο και τον μετέφεραν στο παρεκκλήσιο των Αρχαγγέλων.

Γύρω του έβαλαν λίγα Μόνο λουλούδια βασιλικούς και τριαντάφυλλα.

Τα χέρια του σαν να ήταν ζωντανά κρατούσαν με ευλάβεια τον Σταυρό.

Η μορφή του ήταν ειρηνική Φωτεινή    οσιακή είχε ιλαρότητα σκορπούσε χάρη.

Το απόγευμα το ησυχαστήριο άνοιξε για τους προσκυνητές.

Αλλά οι αδελφές δεν ανακοίνωσαν την κοίμηση του Παϊσίου σε κανέναν...Αυτήν την εντολή είχε δώσει ο ίδιος ο Παΐσιος.

Η γερόντισσα κάλεσε τον εφημέριο του ησυχαστηρίου τον  π . Νικόλαο και του είπε ότι επιθυμία του Πατρός Παϊσίου ήταν να τελέσει μόνον εκείνος την εξόδιο ακολουθία.

Το δέχτηκε Με φόβο και χαρά... Φόβο διότι αισθανόταν ανάξιος να κηδέψει έναν Άγιο!

Χαρά για τη μεγάλη ευλογία που του χάριζε ο Θεός...Μετά τη θεία λειτουργία εψάλη Η εξόδιος Ακολουθία.

Η εκφορά του Ιερού   σκηνώματος έγινε μέσα σε απόλυτο σκοτάδι.

Το μόνο φως ερχόταν από δύο ταπεινά φαναράκια που συνόδευαν τον Γέροντα.

Έτσι θέλησε να κηδευθή.

Σε όλη του τη ζωή ήθελε να κρύβεται.

Πλούτος του ήταν η προσωπική του αφάνεια.

Αυτό είχε φροντίσει να γίνει και στην κοίμηση του με το να μην ανακοινωθεί πριν περάσουν τρεις μέρες.

Τώρα πια ο Άγιος μας Παΐσιος Δεν πονάει και δεν υποφέρει.

Τώρα πια ο Άγιος μας  Πετάει άνετα σαν άγγελος από τη μία άκρη του κόσμου στην άλλη και εύκολα βρίσκεται παντού κοντά σε κάθε άνθρωπο που τον επικαλείται με πίστη και ευλάβεια.

Ο Άγιος μας Παΐσιος  έλαμψε στον κόσμο με τα καλά του έργα.

Δόξασε τον θεό με την αγία του ζωή.

Και ο Θεός τον δόξασε επιτελώντας δι' αυτού μέγιστα θαύματα!!!

Η ευχή θα σε μάθει να αγαπάς τον Χριστό

 Το όνομα τού Θεού πρέπει νά τό λέμε αδιαλείπτως καί νά δήτε πώς θά σάς  σκεπάσει ο Θεός. Νά μήν αργολογούμε, νά κυνηγούμε τήν «ευχή» (Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με). Αυτή θά μάς μάθει νά αγαπούμε τόν Χριστό.

Όταν ο άνθρωπος έχει τόν νού του στόν Θεό καί στόν Παράδεισο καί δέν τόν έχει στά γήϊνα καί λατρεύει τόν Δεσπότη Χριστό, οί πειρασμοί καί λογισμοί παραμερίζονται καί λαμβάνει χαρά, αγαλλίαση καί υπομονή. Μέχρι νά πεθάνουμε, θά έχουμε αγώνα, επειδή τά πάθη είναι ζυμωμένα μέ τό αίμα μας καί πρέπει νά ξερριζωθούν.

Όταν ο άνθρωπος έχει διαρκώς τόν νού του στόν Θεό λέει: «Γιατί νά συζητώ καί νά μήν έχω τόν νού μου στόν Θεό;». Όταν ο άνθρωπος κυνηγάει τόν Θεό, τήν «ευχή», δέν αγαπάει τά λόγια, τίς συζητήσεις. Τότε έρχεται ή Χάρις του Θεού, ή μακαριότητα καί ότι καί νά ακούει, φωνές κλπ., είναι σάν νά μή ακούει καί νομίζει ότι βρίσκεται σέ άλλο τόπο.

Όταν λέμε τήν «ευχή», ο Χριστός γίνεται χειραγωγός καί μας λέει πώς νά βαδίζουμε, πώς νά τρώμε, πώς νά καθώμαστε. Όταν ο άνθρωπος δέν πιστεύει τόν λογισμό του καί ταπεινώνεται, έχει ειρήνη στήν ψυχή του. Τά πάθη δέν θά παύσουν νά μάς πολεμούν, αλλά καί εμείς νά τά πολεμούμε…

*Γερόντισσα Μακρίνα Πορταριάς* απο τό βιβλίο: «Γερόντισσα Μακρίνα, Λόγια Καρδιάς,

Ι.Μονή Παναγίας Οδηγήτριας, Πορταριά Βόλου

Όποιος συνέλθει από το μεθύσι της αμαρτίας και αλλάξει τον κακό δρόμο που βαδίζει και παρακαλέσει τον Θεό να τον βοηθήσει

 «Όποιος συνέλθει από το μεθύσι της αμαρτίας και αλλάξει τον κακό δρόμο που βαδίζει και παρακαλέσει τον Θεό να τον βοηθήσει, Αυτός δεν θα του αρνηθεί τη βοήθειά Του.

Μας το έχει υποσχεθεί ότι, άμα τον παρακαλέσουμε, θα τρέξει να έλθει αρωγός μας:  “πας ο αιτών λαμβάνει και ο ζητών ευρίσκει και τω κρούοντι ανοιγήσεται” (Ματθ. ζ, 8).

Όποιος ολόθερμα ζητά κάτι, θα του το δώσω και θα ανοίξω την πόρτα της ευσπλαχνίας μου σε όποιον την κτυπήσει και απαιτήσει την αμέριστη αρωγή και προστασία μου».

Γέροντας Άνθιμος Αγιαννανίτης 

Όπως μία τρυπούλα στην κονσέρβα είναι σε θέση να την βρωμίσει, γιατί παίρνει αέρα, έτσι και ένας μόνο υπερήφανος λογισμός, εάν περάσει από το κεφάλι μας, παίρνει τότε αέρα και αχρηστεύονται οι αρετές.

 

Όπως μία τρυπούλα στην κονσέρβα είναι σε θέση να την βρωμίσει, γιατί παίρνει αέρα, έτσι και ένας μόνο υπερήφανος λογισμός, εάν περάσει από το κεφάλι μας, παίρνει τότε αέρα και αχρηστεύονται οι αρετές.

*Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης.*

Η καρδιά καθαρίζει με δάκρυα και αναστεναγμούς.

 «Η καρδιά καθαρίζει με δάκρυα και αναστεναγμούς.

Ένας αναστεναγμός με πόνο ψυχής ισοδυναμεί με δυο κουβάδες δάκρυα».

Άγιος Παΐσιος

Την ευχή δεν μπορεί κανείς να τη διδάξει,ούτε τα βιβλία,ούτε ο γέροντας, ούτε κανείς.

 Την ευχή δεν μπορεί κανείς να τη διδάξει,ούτε τα βιβλία,ούτε ο γέροντας, ούτε κανείς. Ο μόνος διδάσκαλος είναι η θεία χάρις. Αν σας πω ότι το μέλι είναι γλυκό, είναι ρευστό, είναι έτσι κι έτσι, δεν θα καταλάβετε,αν δεν γευθείτε. Το ίδιο και στην προσευχή, αν σας πω "είναι έτσι, νιώθεις έτσι" κτλ., δεν θα καταλάβετε ούτε θα προσευχηθείτε," ει μη εν Αγίω Πνεύματι".

Βίος και Λόγοι Αγίου Πορφυρίου, Ιερά Μονή Χρυσοπηγής ( σελ 282).

Η στενοχώρια αφοπλίζει τον άνθρωπο.

 

«Η στενοχώρια αφοπλίζει τον άνθρωπο. Του ρουφάει όλο το μεδούλι των ψυχικών και σωματικών του δυνάμεων και δεν τον αφήνει να κάνει τίποτε. Δηλητηριάζει την ψυχή και φέρνει ανωμαλίες και στο σώμα. Χτυπάει στα πιο ευαίσθητα μέρη του σώματος και εξασθενεί τον άνθρωπο με το άγχος που δημιουργεί. Το δηλητηρίασμα από την πίκρα μπορεί να καταβάλλει τελείως όχι μόνο έναν ευαίσθητο οργανισμό, αλλά και γερούς οργανισμούς».

Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης

*Ο Άγγελος και οι σπόροι*

 

Μία μέρα ένας Άγγελος, αποφάσισε να ανοίξει ένα “κατάστημα” στη Γη. Μόλις μαθεύτηκε το νέο, ότι άνοιξε το “κατάστημα”, όλοι έτρεξαν να περιεργασθούν και να αγοράσουν ότι τους έλειπε...

«Τί πουλάς, Άγγελε;», τον ερώτησε ο πρώτος πελάτης που έφθασε.

«Κάθε καλό του Θεού», απάντησε ο Άγγελος.

«Και κοστίζουν ακριβά;», ξαναρώτησε ο πελάτης.

«Όχι... Όλα τα Αγαθά του Θεού είναι δωρεάν!»

Ο πελάτης, έκπληκτος, δεν μπορούσε να το εξηγήσει... Κοίταζε με θαυμασμό και απορία τα ράφια του καταστήματος, γεμάτα με τα “μπουκάλια της αγάπης”, τα “πακέτα της ελπίδας”, τα “κουτιά της ειρήνης”, τα “βάζα της ευτυχίας και της χαράς” και άλλα πολλά και σπουδαία!

Κάποια στιγμή, αποφασισμένος, και αφού είχε ανάγκη από όλα εκείνα που έβλεπε μπροστά του, είπε στον Άγγελο:

«Λοιπόν, δώσε μου σε παρακαλώ, ένα κομμάτι από την “Συγχώρεση”, ένα πακέτο από την “Αγάπη”, ένα πακέτο “Ευτυχίας”, ένα βαζάκι “Υπομονής”, ένα βάζο “Κουράγιο και Ελπίδα”.

Ο Άγγελος, ευγενικός, άρχισε να ετοιμάζει όλα εκείνα που του ζήτησε ο πελάτης. Μετά από λίγο επιστρέφει με ένα μικρό, μα πολύ μικρό, πακετάκι! Ήταν τόσο μικρό όσο η καρδιά ενός ανθρώπου! Ο άνθρωπος έμεινε έκπληκτος και αμέσως ερώτησε: «Πώς είναι δυνατόν, όλα αυτά που εζήτησα να ευρίσκονται μέσα σε ένα τόσο μικρό πακετάκι;»

Ο Άγγελος τότε, με γλυκιά φωνή, του εξηγεί:

«Αγαπητέ μου, στο “κατάστημα” μας, δεν προσφέρουμε έτοιμα και ώριμα φρούτα, αλλά μονάχα μικρούς σπόρους για να τους καλλιεργήσεις εσύ…»!

 

Πατέρα, δεν αντέχω άλλο τη γυναίκα μου, θέλω να τη σκοτώσω, αλλά φοβάμαι ότι θα με καταλάβουν.

 

Ένας Αντρας πήγε στον πατέρα του και είπε:

"Πατέρα, δεν αντέχω άλλο τη γυναίκα μου, θέλω να τη σκοτώσω, αλλά φοβάμαι ότι θα με καταλάβουν. Μπορείς να με βοηθήσεις;"

Ο πατέρας απάντησε:

"Ναι, μπορώ, αλλά υπάρχει ένα πρόβλημα... Πρέπει να είσαι σίγουρος ότι κανείς δεν θα υποψιαστεί ότι ήσουν εσύ αυτός που την σκότωσε.

Θα πρέπει να την προσέχεις, να είσαι ευγενικός, ευγνώμων, υπομονετικός, να την αγαπάς, να είσαι λιγότερο εγωιστής, να την ακούς.

Βλέπεις αυτό το δηλητήριο εδώ;

Κάθε μέρα θα βάζεις λίγο στο φαγητό. Έτσι θα πεθάνει σιγά-σιγά."

O γιος ακολούθησε κατά γράμμα ότι του είπε ο πατέρας του.

Της μιλούσε ευγενικά, την φρόντιζε περισσότερο, ήταν λιγότερο εγωιστής και της έδειχνε μεγαλύτερη σημασία. Έδινε κι έπαιρνε πολλαπλάσια αγάπη, από πριν.

Έτσι η σχέση του με την γυναίκα του ήταν όπως όταν την πρωτογνώρισε.

Τότε που ως νέοι αγαπήθηκαν κι αποφάσισαν να ενώσουν τις ζωές τους.

Μετά από αρκετές μέρες, ο γιος επιστρέφει στον πατέρα του και λέει:

"Δεν θέλω να πεθάνει πια η γυναίκα μου.

Συνειδητοποίησα ότι την αγαπώ. Και τώρα; Πώς μπορώ να σταματήσω αυτό που την δηλητηριάζει όλες αυτές τις μέρες;"

Του απαντάει ο πατέρας:

"Μην ανησυχείς. Αυτό που σου έδωσα ήταν σκόνη ρυζιού.

Δεν θα πεθάνει, γιατί το δηλητήριο ήταν μέσα σου!"

Ο καλυτερος τρόπος ειναι να αντιμετωπίζουμε τους άλλους όπως θα θέλαμε να μας φέρονται. Δυστυχώς γινόμαστε όλο και πιο φτωχοί μιας που παλιοί φεύγουν και οι νέοι εμβαθύνουμε λιγότερο στην ψυχή και στην ουσία παρά στην ύλη.