Tuesday, July 31, 2018

Η ΚΑΛΗ ΚΥΡΙΑ...


 Η Καλλίνικη είναι ένα κορίτσι που μένει στο Μάτι. Πάσχει από χρόνια αρρώστια από το 2009, και συχνά επισκέπτεται το νοσοκομείο. Φέτος τον Ιούλιο βρισκόταν πάλι εκεί και περιμένοντας τη σειρά της έπιασε κουβέντα με την διπλανή της. Κορίτσι μου, της λέει, η αρρώστια σου είναι σοβαρή. Δεν πρέπει να στενοχωριέσαι, ούτε να θυμώνεις και να εκνευρίζεσαι. Διώξε από κοντά σου αυτούς που δεν σε αγαπάνε. Το σπίτι σου να είναι χαρούμενο, να γεμίσεις τη βεράντα σου με λουλούδια. Όταν επιστρέφει ο άντρας σου να του μιλάς με ωραία λόγια, έτσι ώστε το σπίτι σας να είναι χαρούμενο. (Έχει παντρευτεί πρόσφατα). Κι εγώ έχω 4 παιδιά και τα αγαπάω πολύ. Μπορεί να τα μαλώνω καμιά φορά, αλλά στο τέλος της μέρας κοιμόμαστε αγαπημένοι. Μένω στην Καισαριανή. Να έρθεις να με δεις. Μη θυμώνεις με την μητέρα σου, ό,τι κάνει από αγάπη το κάνει. Είναι καλή γυναίκα. Αυτά της έλεγε όταν για μια στιγμή γύρισε να δει το νούμερο, πότε έρχεται η σειρά της. Ε! μέσα σε αυτά τα δύο-τρία δευτερόλεπτα, η καλή κυρία εξαφανίστηκε. Γύρισε σπίτι ταραγμένη ή μάλλον παραξενεμένη. Την ίδια μέρα το απόγευμα ήταν ο εσπερινός της αγ. Μαρίνας και πήγε μαζί με την μητέρα της. Πανηγύριζε η διπλανή ενορία. Ο δεσπότης στον λόγο του τόνισε ότι η αγ. Μαρίνα παρουσιάζεται και σήμερα, κυρίως στα νοσοκομεία. Η Καλλίνικη άρχισε να κλαίει εκεί στο προαύλιο της εκκλησίας. Ήταν σίγουρη ότι αυτή ήταν. Έψαξε στο Google και βρήκε ότι υπάρχει αγ. Μαρίνα στην Καισαριανή. Όλα αυτά τα έμαθα από την μητέρα της. Δεν ήθελε να μου πει κάτι, αλλά επειδή είμαι ταχυδρόμος και της πήγα την σύνταξη, ρώτησα πώς πήγαν με τη φωτιά. Τότε άρχισε να κλαίει και μου είπε ότι τους φύλαξε η αγ. Μαρίνα. Το σπίτι τους δεν έπαθε τίποτα, ούτε και το διπλανό οικόπεδο που τους ανήκει. Πάντως, σχετικά με την πυρκαγιά έχω να σας πω ότι η αγ. Μαρίνα φύλαξε την πόλη της εκεί στη Ν. Μάκρη. Η φωτιά κατέβηκε από τον Ν. Βουτζά μέχρι τον αγ. Ανδρέα σε ευθεία γραμμή, ακριβώς στα σύνορα με τον οικισμό της αγ. Μαρίνας.

Η ΑΛΗΘΙΝΗ ΝΗΣΤΕΙΑ Καλό 15Αύγουστο


Ν η σ τ ε ύ ε ι ς; Απόδειξέ το μέσα από τα έργα σου…
Ε ά ν δεις φτωχό, να τον ελεήσεις.
Ε ά ν δεις εχθρό, να συμφιλιωθείς μαζί του.
Ε ά ν δεις μια όμορφη γυναίκα, να μην την κοιτάξεις.
Ας μη νηστεύει μόνον το στόμα… αλλά και το μάτι και η ακοή και τα χέρια και τα πόδια και όλα τα μέλη του σώματος.
Τα χέρια, από την αρπαγή και την πλεονεξία.
Τα πόδια, από τους δρόμους που οδηγούν σε αμαρτωλά θεάματα.
Τα μάτια, να μην πέφτουν λάγνα πάνω σε όμορφα πρόσωπα ούτε να περιεργάζονται τα κάλλη άλλων.
Δεν τρως κρέας;
Τα μάτια σου, ας μη φάνε την ακολασία.
Η ακοή σου, ας μη δέχεται κακολογίες και διαβολές.
Το στόμα, ας νηστεύσει από αισχρά λόγια και λοιδορίες.
Αφού δεν είμαστε σαν τα ζώα, γιατί πρέπει να δαγκώνουμε και να τρώμε τους αδελφούς μας;


Ἡ κατάπαυση τρικυμίας . Κυριακή Θ’ Ματθαίου.

Ἡ κατάπαυση τρικυμίας

Κυριακή Θ’ Ματθαίου.

Η προσευχή του Κυρίου Ιησού στην ησυχία της ερήμου είναι διδακτική για μας και για τη συνάφειά της: με ό,τι έγινε πριν απ’ αυτήν και με το ό,τι θα γινόταν στη συνέχεια.
Προτού αποσυρθεί για να προσευχηθεί, ο Κύριος είχε κάνει το ανήκουστο θαύμα του πολλαπλασιασμού των άρτων, τότε που ο Κύριος τάισε πέντε χιλιάδες άντρες, χώρια από τις γυναίκες και τα παιδιά, με πέντε άρτους και δυο ψάρια, και περίσσεψαν ακόμα δώδεκα κοφίνια ψωμί.
Η προσευχή που έκανε ο Χριστός κατά μόνας στο όρος μας παρέχει κι άλλη καθαρή διδαχή. Τα καλά έργα πρέπει να προηγούνται της προσευχής. Και τότε η προσευχή βοηθά τα καλά έργα. Πρέπει πρώτα να δοκιμάζουμε την πίστη μας με καλά έργα κι έπειτα να την ομολογήσουμε με λόγια. Η προσευχή όμως αξίζει μόνο όταν προσευχόμαστε στο Θεό και τον ικετεύουμε να μας βοηθήσει, προκειμένου να κάνουμε ένα καλό έργο.
Μετά από κάθε καλή πράξη πρέπει να καταφύγουμε στην προσευχή και να ευχαριστήσουμε το Θεό που μας αξίωσε να κάνουμε ένα καλό έργο. Και πριν από το καλό έργο όμως πρέπει να προσευχόμαστε και να ζητάμε τη χάρη του Θεού, τη βοήθεια και τη συγκατάθεσή Του, ώστε το καλό έργο που βρίσκεται μπροστά μας να γίνει με θεάρεστο τρόπο, τέλειο. Κοντολογίς, κάθε καλό που έχουμε ή κάνουμε, που ακούμε ή διαβάζουμε – ακόμα και το παραμικρό, χωρίς εξαίρεση – πρέπει ν’ αποδίδεται στο Θεό, όχι σε μας. Του Θεού είναι η δύναμή μας, η ευφυΐα μας, η δικαιοσύνη μας. Μπροστά στον Κύριο εμείς είμαστε τίποτα.

(Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς, Ομιλίες Δ’ – Κυριακοδρόμιο, Εκδ. Πέτρου Μπότση, 2012)

Έχουμε παντρέψει πολύ όμορφα τον πλούτο και τον Χριστιανισμό


Κάποτε ήλθε εδώ ένας πολύ γνωστός γιατρός για να μιλήσουμε. Ήταν και η γυναίκα του γιατρός, θρησκευόμενοι άνθρωποι και οι δύο. Παραπονιόταν ότι τα παιδιά του ζούσαν κοσμική ζωή και όχι μόνο δεν τηρούσαν τις εκκλησιαστικές παραδόσεις της οικογένειας τους, αλλά και τις ειρωνεύονταν. Χαρακτήριζαν τους χριστιανούς καθυστερημένους, βολεμένους, ανειλικρινείς, υποκριτές και θεομπαίχτες, επειδή η ζωή τους -έλεγαν- δεν συμβαδίζει με τα λόγια τους και τα έργα τους δεν είναι χριστιανικά.
Ακόμη και στο ευχέλαιο, που οι γονείς κάνουν μία φορά το χρόνο στο σπίτι τους και τα παιδιά, όσο ήταν μικρά συμμετείχαν, τώρα αντιδρούν και δεν παρευρίσκονται.
Ο γιατρός έδειχνε πολύ κουρασμένος και απελπισμένος για την πνευματική αδράνεια των παιδιών του. Και νόμιζε ότι όλες οι προσπάθειες, οι δικές του και της γυναίκας του πήγαν χαμένες, δεν έπιασαν τόπο, δεν άγγιξαν τα παιδιά.
Σε κάποια στιγμή ο γιατρός, βάζοντας το κεφάλι μέσα στις δυό του παλάμες, σαν να ήθελε να καλύψει το πρόσωπό του από ντροπή, μου είπε: Φοβάμαι πως το πολύ χρήμα μας έχει κάνει ζημιά.
Τον ρώτησα να μου πει, τι εννοούσε και εκείνος με απόλυτη ειλικρίνεια παραδέχτηκε ότι είχαν ξεφύγει από το μέτρο κι είχαν αποκτήσει περιουσιακά στοιχεία απολύτως μη αναγκαία. Έχουμε τρία μεγάλα σπίτια, μου είπε. Ένα για μας και από ένα για το κάθε παιδί. Επίσης, δυο εξοχικά, τέσσερα ακριβά αυτοκίνητα, ένα σκάφος, καταθέσεις, πολλά υλικά.

Μάθε να χαίρεσαι αυτό που κάνεις


Η κλίση σου και η βαθιά επιθυμία σου
Κάποιος μπορεί να θυσιάζεται μια ζωή για άλλους, να βοηθάει φτωχούς, να επισκέπτεται ιδρύματα, να φροντίζει ασθενείς και ταυτόχρονα να ανθεί και να χαίρεται. Επειδή κάνει αυτό που είναι η προσωπική του κλίση, η προσωπική του χαρά και η ευτυχία, το χάρισμά του. Ο άνθρωπος αυτός, όταν φτάσει 90 χρονών, δεν θα μετανιώσει για όσα έκανε. Διότι αυτό είναι η βαθιά επιθυμία της καρδιάς του. Αυτός ο άνθρωπος θα έχει ζήσει την κλίση του.
Όταν βρεις το χάρισμά σου και το ικανοποιήσεις, και το ποτίσεις, και του επιτρέψεις να ανθήσει και να φανερωθεί, γεμίζεις ευτυχία. Μια ευτυχία για όλη σου τη ζωή. Κι όταν γεράσεις και έρθει η ώρα να φύγεις απ' τον κόσμο αυτό, θα χαίρεσαι όποτε με τη σκέψη σου γυρνάς πίσω. Γιατί θα λες: «Οι ημέρες της ζωής μου δεν πήγαν χαμένες. Έζησα πράγματα που ήθελα να ζήσω. Χάρηκα. Δεν μετανιώνω γι' αυτά που έκανα. Όλα έγιναν με όρεξη, με ζήλο, με κέφι και μεράκι. Είμαι ευτυχής που έζησα όσα έζησα». Και είναι αναγκαίο να καταλάβουμε ότι ο Χριστός μας, ερχόμενος στον κόσμο, θέλησε να ξυπνήσει μέσα μας αυτό ακριβώς. Ποιο; Τον πόθο για προσωπική ζωή και καταξίωση! Είναι στο «θέλω» του Χριστού μας να ακολουθήσει το πλάσμα Του, τον προσωπικό του δρόμο. Να βρει καθένας μας το προσωπικό του χάρισμα και κάλεσμα απ' τον Θεό και να ζήσει τη ζωή του. Καλείσαι απ' τον Χριστό να ζήσεις τη ζωή σου!

Monday, July 30, 2018

Το πανηγύρι των ανδρειωμένων


Στα κακοτράχαλα τα βουνά με το σουραύλι και το ζουρνά,

πάνω στην πέτρα την αγιασμένη χορεύουν τώρα τρεις ανδρειωμένοι.

Ο Νικηφόρoς κι ο Διγενής και ο γιος της Άννας της Κομνηνής.

Δική τους είναι μια φλούδα γης μα εσύ Χριστέ μου τους ευλογείς

για να γλυτώσουν αυτή τη φλούδα απ’ το τσακάλι και την αρκούδα.

Δες πως χορεύει ο Νικηταράς και αηδόνι γίνεται ο ταμπουράς.

Από την Ήπειρο ως το Μοριά κι απ’ το σκοτάδι στη λευτεριά,

το πανηγύρι κρατάει χρόνια στα μαρμαρένια του χάρου αλώνια.

Κριτής κι αφέντης είν’ ο θεός και δραγουμάνος του ο λαός.
Πηγή:ιστολόγιο

ΚΥΡΙΑΚΗ Θ΄ΜΑΤΘΑΙΟΥ (Ματθ.14,22-34)


Eπιλεγμένα αποσπάσματα του αγίου Ιωάννου, του Χρυσοστόμου ομιλία Ν΄
Για ποιο λόγο ανεβαίνει στο όρος; Για να μας διδάξει ότι είναι καλό πράγμα η ερημιά και η μόνωση όταν πρέπει να επικοινωνήσουμε με τον Θεό, να μας διδάξει να επιδιώκουμε την απόλυτη ησυχία κατά την προσευχή και από τον χρόνο και από τον τόπο. Διότι η έρημος είναι μητέρα της ησυχίας και τόπος γαλήνης και λιμάνι που μας απαλλάσσει από κάθε θόρυβο.
Και γιατί επιτρέπει να σηκωθεί η θαλασσοταραχή; για να διεγείρει, κατά τη γνώμη μου, την καρδιά τους που ήταν πνευματικώς νεκρή, ευρισκόμενη σε νάρκη. Μαζί όμως με τη σύγχυση στην οποία τους άφησε για λίγο να βρίσκονται, αύξησε και την επιθυμία τους ακόμη περισσότερο για τον Ίδιο, καθώς επίσης και να Τον ενθυμούνται συνεχώς.
Και για ποιον λόγο δεν παρουσιάστηκε αμέσως σε αυτούς. Διότι λέγει: (:Κατά δε τα χαράματα, το τέταρτο τρίωρο της νυκτός, …)»[Ματθ.14,25], με σκοπό να τους διδάξει να μη ζητούν ταχεία απαλλαγή από τις συμφορές που τους βρίσκουν, αλλά να αντιμετωπίζουν τα δυσάρεστα γεγονότα με γενναιότητα.

Η Ρουμάνα χωρική και το Άκτιστον Φως...!!!


Η Ρουμάνα χωρική και το Άκτιστον Φως...!!!
Μόνο ο Θεός γνωρίζει πόσοι εκλεκτοί υπάρχουν σ᾿ αυτόν τον κόσμο...
Ένα χειμωνιάτικο πρωινό ο περίφημος Ρουμάνος ασκητής Κλεόπας Ιλίε βρισκόταν στο Ιερό ενός μοναστηριακού Ναού και διάβαζε γονατιστός την Ακολουθία της Θείας Μεταλήψεως.
Μετά από λίγη ώρα μπήκε στην Εκκλησία για να προσευχηθή μια γυναίκα που είχε έρθει στο Μοναστήρι από το βράδυ.
«Προσκυνούσε όλες τις Εικόνες και έκανε παντού μετάνοιες, διηγείται ο π. Κλεόπας. Δεν γνώριζε ότι κάποιος ήταν μέσα στην Εκκλησία. Την παρατηρούσα συνεχώς από την Ωραία Πύλη. Εκείνη, αφού προσκύνησε τις Εικόνες, γονάτισε στο μέσον της Εκκλησίας, ύψωσε τα χέρια της και έλεγε από την καρδιά της αυτά τα λόγια:
— Κύριε, μη με εγκαταλείπης! Κύριε, μη με εγκαταλείπης!
Είδα τότε ένα λαμπρό κίτρινο φως γύρω της και τρόμαξα! Η γυναίκα έπεσε με το πρόσωπο στη γη και προσευχόταν σιωπηλά. Η φωτεινή νεφέλη που την περιέλουζε, μεγάλωσε περισσότερο και μετά σιγά-σιγά εξαφανίστηκε. Αφού έσβησε το θείο φως, σηκώθηκε στα πόδια της και βγήκε έξω από την Εκκλησία. Ήταν μια απλή γυναίκα από τα γειτονικά χωριά μας.
Ιδού λοιπόν, ποιος έχει το δώρο της προσευχής! Να που οι λαϊκοί ξεπερνούν καμιά φορά τους Μοναχούς! Εγώ έκανα μετά προσκομιδή και από την μεγάλη μου συγκίνηση άρχισα να κλαίω και έτρεμα με τα χαρτιά μνημονεύσεως στο χέρι. Μόνον ο Θεός γνωρίζει πόσοι υπάρχουν εκλεκτοί σ᾿ αυτόν τον κόσμο!
(Μοναχού Σεραφείμ, Χαρίσματα και Χαρισματούχοι, τ. Γʹ, σελ. 217-218,Εκδόσεις Ιεράς Μονής Παρακλήτου, Ωρωπός Αττικής 1990.)

Sunday, July 29, 2018

H Αλήθεια και το Ψέμα


Ένας θρύλος του 19ου αιώνα λέει ότι η Αλήθεια και το Ψέμα συναντήθηκαν κάποτε. Το Ψέμα καλημέρισε την Αλήθεια της είπε «Ωραία μέρα σήμερα». Η Αλήθεια για να βεβαιωθεί κοίταξε γύρω και τον ουρανό και όντως η μέρα ήταν ωραία.
Περπάτησαν για λίγο ώσπου έφτασαν σε ένα μεγάλο πηγάδι γεμάτο νερό. Το Ψέμα βούτηξε το χέρι του στο νερό και γυρίζοντας στην Αλήθεια της είπε «Ωραίο και ζεστό το νερό. Θες να κολυμπήσουμε μαζί»? Και πάλι η Αλήθεια ήταν καχύποπτη. Δοκίμασε όμως με το χέρι της το νερό και πράγματι ήταν ζεστό. Μπήκαν λοιπόν και οι δυο τους στο νερό και κολυμπούσαν για αρκετή ώρα, όταν ξαφνικά το Ψέμα, βγήκε από το πηγάδι, φόρεσε τα ρούχα της Αλήθειας και εξαφανίστηκε.
Η Αλήθεια θυμωμένη βγήκε γυμνή τρέχοντας παντού ψάχνοντας για το Ψέμα να πάρει τα ρούχα της. Ο κόσμος που την έβλεπε γυμνή, γύριζε το βλέμμα του αλλού είτε από ντροπή είτε από θυμό. Η φτωχή Αλήθεια ντροπιασμένη γύρισε στο πηγάδι και χώθηκε εκεί για πάντα.
Έκτοτε το Ψέμα γυρίζει ανενόχλητο ντυμένο σαν Αλήθεια ικανοποιώντας τα τερτίπια του κόσμου, ο οποίος με κανένα τρόπο δεν θέλει να δει τη γυμνή Αλήθεια.

Friday, July 27, 2018

Τόνγκα:Ιερός ναός αγίου Γεωργίου


Ο ημιτελής Ιερός ναός του αγίου Γεωργίου, το παρεκκλήσιο των πρωτοκορυφαίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου και στο πίσω μέρος το πρεσβυτέριον. 

Thursday, July 26, 2018

Μη μισήσεις τον αμαρτωλό όλοι είμαστε υπεύθυνοι


Λέει ο Ισαάκ ο Σύρος, μη μισήσεις τον αμαρτωλό όλοι είμαστε υπεύθυνοι.
Το ίδιο λέει και ο Όσιος Νείλος Αγκύρας: Για το διπλανό σου που αμαρτάνει στέναξε για να μπορέσεις να στενάξεις και για  τον εαυτό σου. Όλοι είμαστε υπεύθυνοι για τις αμαρτίες.
Ο έγκλειστος Όσιος Ιωάννης: Πρέπει να θεωρούμε τους εαυτούς μας, ότι είμαστε οι πιο αμαρτωλοί από όλους τους ανθρώπους. Πρέπει να θεωρούμε το αμάρτημα του αδελφού μας δικό μας και να μισούμε το διάβολο που εξαπάτησε τον αδελφό μας.Το ότι όλοι οι χριστιανοί είναι συνυπεύθυνοι στην αμαρτία, οφείλεται στο γεγονός ότι όλοι τους αποτελούν μια οργανική ενότητα. Η ενότητα αυτή είναι το σώμα του Χριστού δηλαδή η Εκκλησία. Η προσβολή όμως του αδελφού που γίνεται με την κατάκριση και την καταλαλιά, αποτελεί προσβολή,εναντίον του Χριστού, γιατί με τη συμπεριφορά αυτή απορρίπτεται ένα μέλος του.

Wednesday, July 25, 2018

Η Αγία Άννα -Εορτολόγιο 25 Ιουλίου

Η Αγία Άννα, η μητέρα της Υπεραγίας Θεοτόκου, καταγόταν από τη φυλή του Λευί. Ο πατέρας της, που ήταν ιερέας, ονομαζόταν Ματθάν και ιεράτευε την εποχή της βασιλείας της Κλεοπάτρας. Τη δε μητέρα της, την έλεγαν Μαρία.

Η Άννα είχε και δύο αδελφές, την ομώνυμη με τη μητέρα της Μαρία και τη Σοβήν. Και η μεν Μαρία, που παντρεύτηκε στην Bηθλεέμ, είχε κόρη τη Σαλώμη την μαία, η δε Σοβή, που παντρεύτηκε και αυτή στην Bηθλεέμ, την Ελισάβετ.Τέλος, η Αγία Άννα που παντρεύτηκε στην Γαλιλαία τον Ιωακείμ, γέννησε την Παρθένο Μαρία.

Η Αγία Άννα αξιώθηκε να έχει τη μεγάλη τιμή και ευτυχία να αποκτήσει μοναδική κόρη, τη μητέρα του Σωτήρα του κόσμου. Αφού η Αγία Άννα απογαλάκτισε τη Θεοτόκο και την αφιέρωσε στο Θεό, αυτή πέρασε την υπόλοιπη ζωή της με νηστείες, προσευχές και ελεημοσύνες προς τους φτωχούς. Τέλος, ειρηνικά παρέδωσε στο Θεό τη δίκαια ψυχή της, κληρονομώντας τα αιώνια αγαθά. Διότι ο ίδιος ο Κύριος διαβεβαίωσε ότι «οἱ δίκαιοι εἰς ζωὴν αἰώνιο ἀπελεύσονται» (Ματθαίου, κε' 46). Οι δίκαιοι, δηλαδή, θα μεταβούν για να απολαύσουν ζωή αιώνια.

Περικαλλή ναό προς τιμήν της αγίας Άννας έκτισε στην Κωνσταντινούπολη περί το 550 μ.Χ. ο αυτοκράτορας Ιουστινιανός. Λείψανο της Αγίας υπάρχει στην αγιορείτικη σκήτη της Αγίας Άννας. Σήμερα τιμάμε και τη μνήμη των αγίων :
Οσία Ολυμπιάδα η Διακόνισσα
Οσία Ευπραξία
Άγιοι Εκατόν εξήντα πέντε Πατέρες της Ε' Οικουμενικής Συνόδου
Άγιοι Σάκτος, Ματούρος, Άτταλος και Βλανδίνα
Άγιος Ηλίας Αρχιεπίσκοπος Θεσσαλονίκης
Όσιος Γρηγόριος Καλλίδης
Όσιος Μακάριος Ζελτοβόδας ο Θαυματουργός
Άγιος Ζαχαρίας Επίσκοπος Λευκάδος. Την ευχή των αγίων να έχουμε για μια όμορφη και ευλογημένη μέρα

Πριν γίνεις άγιος, γίνε άνθρωπος…


Πριν γίνεις άγιος, γίνε άνθρωπος…Πες μια ζεστή καλημέρα στο διπλανό σου.
Μάθε να πίνεις ένα καφέ με τον άνθρωπό σου. Χαμογέλα στο γείτονα. Δες την καινούργια μπάλα του παιδιού σου.
Πες έναν έπαινο στην κορούλα σου που γύρισε απ’ το σχολείο. Δώσε ένα φιλί στη γυναίκα σου για το μουσακά και το σπυρωτό πιλάφι. Χάιδεψε τον άντρα σου που έχει πονοκέφαλο απ’ τις σκοτούρες.
Δώσε κανα ψιλό στο φτωχό. Βάλε φαΐ στο πήλινο πιατάκι, για τα γατάκια της γειτονιάς που τρέμουν.Άλλαξε κανάλι για χατήρι της. Κάνε πως δεν άκουσες τη γκρίνια του.
Κι όταν ξεχάσεις το σφίξιμο και το ΄΄στόχο'' της αγιότητας, ίσως …και να την έχεις αγγίξει ήδη!.. Απ’ αυτά τα απλά, τα ''χαζά'', τα καθημερινά. Που δεν μυρίζουν και πολύ λιβάνι. Μα σε πάνε στου Χριστού το λιμάνι. Καρφί. Άνευ διοδίων, τριωδίων.
π. Ανδρέας Κονάνος

Tuesday, July 24, 2018

Ο Προφήτης Ιεζεκιήλ 23 Ιουλίου


Ο Προφήτης Ιεζεκιήλ έζησε στα χρόνια του Ναβουχοδονόσορα, κατά τον έκτο αιώνα π.Χ. (κατ' άλλους το 477π.Χ.). Ο πατέρας του ήταν Ιερέας και ονομαζόταν Βουζί και οδηγήθηκε αιχμάλωτος στην Βαβυλώνα μετά την πρώτη κατάληψη της Ιερουσαλήμ, το 598 π.Χ.
Η ανατροφή του Ιεζεκιήλ υπήρξε πολύ επιμελημένη, μέσα στα πλαίσια των αυστηρών ηθών της πατροπαράδοτης θρησκείας. Ήταν αμείλικτος εχθρός κάθε κακίας και αμαρτίας και ήλεγχε με θάρρος τους υπερόπτες και αλαζονικούς άρχοντες. Ο Ιεζεκιήλ ήταν πολύ αγαπητός στο λαό και πολλοί προσέρχονταν σ' αυτόν, ακόμα και πρεσβύτεροι Ιουδαίοι, για να ζητήσουν τις συμβουλές του. Οι προφητείες του αναφέρονται κυρίως στην καταστροφή της Ιερουσαλήμ και μετά.
Η παράδοση αναφέρει ότι ο Ιεζεκιήλ φονεύθηκε από τη φυλή του Γάδ, επειδή ήλεγχε τις ειδωλολατρικές τους ροπές. Τάφηκε στη σημερινή Βαγδάτη του Ιράκ.
Το βιβλίο του Προφήτη Ιεζεκιήλ διαιρείται σε τρία μέρη: Το πρώτο μέρος (κεφ. α'-κδ') περιέχει προειδοποιήσεις για την βέβαιη καταστροφή της Ιερουσαλήμ. Το δεύτερο μέρος (κεφ. κε'-λβ') περιέχει προφητείες καταδίκης για διάφορα ειδωλολατρικά έθνη και το τρίτο μέρος (λγ'-μη') αποτελείται από προφητείες οι οποίες αναφέρονται σε διάφορα θέματα. Στο τρίτο μέρος περιλαμβάνεται και η προφητεία, η οποία αναφέρεται στο όραμα του Προφήτου Ιεζεκιήλ, το σχετικό με την θαυματουργική ζωογόνηση των γυμνών οστών, που γίνονται ζωντανοί άνθρωποι με το πρόσταγμα του Θεού (λζ', 1-14). Η προφητεία αυτή διαβάζεται στους Ιερούς Ναούς κατά τον Εσπερινό του Μεγάλου Σαββάτου, δηλαδή το βράδυ της Μεγάλης Παρασκευής μετά την περιφορά του Επιταφίου, επειδή προφητεύει την ανάσταση των νεκρών, η οποία θα πραγματοποιηθεί κατά την Δευτέρα Παρουσία του Χριστού.

Τρεις εχθροί πολεμούν των ανθρώπων το γένος.


Τρεις εχθροί πολεμούν των ανθρώπων το γένος.

Οι δαίμονες,
 η ιδία μας φύσις και
η συνήθεια.
 Εκτός τούτων άλλος πόλεμος δεν υπάρχει.
Γέροντας Ιωσήφ ο Αγιορείτης († 1959 μ.Χ.)



Monday, July 23, 2018

Από τις ομορφιές του χωριού Παλαιοκήπου Μυτιλήνης



Μεγάλη Παρασκευή στο χωριό

Μια άποψη του χωριού , στη μέση δεσπόζει η εκκλησία του Αγίου Ερμολάου.

Από την Ιερά πανήγυρη του Αγίου Ερμολάου (λιτανεία) 26 Ιουλίου 2011

Η εκκλησία του Αγίου Ερμολάου με το καμπαναριό.


Το εξωκλήσι του αγίου Γεωργίου στην Ευριακή .Κτίστικε με κόπους και θυσίες από τον Παντελή Χατζηαθανασίου και την δαπάνη την ανέλαβε εξ ολοκλήρου η οικογένεια του, εις μνήμην των γονιών τους.

Από την Ιερά πανήγυρη του Αγίου Ερμολάου (εσπερινός) 25 Ιουλίου 2011

Καβαλάρηδες στην πανήγυρη του Αγίου Γεωργίου στο σχολείο δίπλα. (Λαμπροδευτέρα 2011)

Το εξωκλήσι του αγίου Γεωργίου στην Ευριακή .Κτίστικε με κόπους και θυσίες από τον Παντελή Χατζηαθανασίου και την δαπάνη την ανέλαβε εξ ολοκλήρου η οικογένεια του, εις μνήμην των γονιών τους.

Ταξιάρχης Ευριακής Παλαιοκήπου. (Γιορτάζει κάθε χρόνο με λαμπρότητα στις 6 Σεπτεμβρίου)

Ταξιάρχης Ευριακής Παλαιοκήπου. (Γιορτάζει κάθε χρόνο με λαμπρότητα στις 6 Σεπτεμβρίου)

Το πολύκεντρο του χωριού μας (Δωρεά στο χωριό από τον Μείτάνη εις αιωνίας μνήμης της κόρης του Ιφιγένειας)

Το καμπαναριό της εκκλησίας

Η φιλαρμονική του Πνευματικού κέντρου Αγίου Ερμολάου Παλαιοκήπου. Η όλη δαπάνη της φιλαρμονικής (Μισθοί δασκάλων, αγορά οργάνων επισκευές οργάνων κ.λ.π.)ήταν εξ ολοκλήρου από τον Ιερό Ναό Αγίου Ερμολάου.

Η Παναγιά η Σπηλαιώτισσα (γιορτάζει την Δευτέρα του Θωμά.)

Η πλατεία του χωριού

Ο δάσκαλος της φιλαρμονικής μας κ. Δημήτριος Φάκας εκ Βεροίας. Όταν έφυγε από την φιλαρμονική μας λόγω μετάθεσης του , δεν μπορέσαμε να βρούμε άλλον καταλληλότερο στη θέση αυτή. Ήταν μεγάλο το έργο του στην μουσική παιδεία του χωριού μας και της Λέσβου γενικά.

Το Δημοτικό σχολείο Παλαιοκήπου

Sunday, July 22, 2018

Βύσσινο γλυκό του κουταλιού: Μοναστηριακή συνταγή


Μία καλοκαιρινή συνταγή που προκαλεί θύμησες της παιδικής μας ηλικίας. 
Το παραδοσιακό βύσσινο γλυκό του κουταλιού συνδυάζεται υπέροχα με γιαούρτι, κλασσικό παγωτό καϊμάκι, αλλά και με cheese cake. 
Για το Βύσσινο γλυκό του κουταλιού θα χρειαστούμε:
1 κιλό βύσσινα, 
½ κιλό ζάχαρη, 
½ λίτρο νερό. 
Εκτέλεση:
Αρχικά βγάζουμε προσεκτικά τα κουκούτσια από τα βύσσινα. Πλέον υπάρχουν και ειδικά εργαλεία που διευκολύνουν αυτήν την ενέργεια. Καλό θα ήταν να φορέσετε γάντια, διότι τα βύσσινα θα βάψουν τα χέρια σας. 
Τα βάζουμε σε κατσαρόλα με τη ζάχαρη και το νερό και τα βράζουμε μέχρι να δέσει το σιρόπι τους. Όταν το γλυκό κρυώσει, βάζουμε τα βύσσινα σε γυάλινα βάζα και από πάνω ρίχνουμε όσο σιρόπι χρειάζεται. Το υπόλοιπο το βάζουμε σε μπουκάλια για βυσσινάδα.
Πριν από δεκαετίες, εποχή που οι νοικοκυρές δεν άφηναν τίποτε να πάει χαμένο, τοποθετούσαν τα κουκούτσια και λίγους καρπούς από τα βύσσινα σε ένα μπουκάλι το οποίο γέμιζαν με κονιάκ, προσέθεταν ζάχαρη και ξύλο κανέλας και το έβαζαν στον ήλιο για περίπου είκοσι μέρες. Με αυτόν τον τρόπο είχαν ένα παραδοσιακό σπιτικό λικέρ βύσσινο. 
Σήμερα, αυτήν την μέθοδο δεν την χρησιμοποιούν. Συνήθως βάζουν το βύσσινο και τη ζάχαρη σε αλλεπάλληλες στρώσεις στο γυάλινο βάζο, και το αφήνουν στον ήλιο, ενώ ανακινούν δυο-τρεις φορές σε αυτό το διάστημα. 
Στη συνέχεια, προστίθεται το κονιάκ και η κανέλα και μένει στον ήλιο για είκοσι μέρες ακόμη. Όποια μέθοδο κι αν προτιμήσετε, καλή απόλαυση.



Sunday, July 8, 2018

Κάνε κουράγιο Ελλάδα μου καί δυνατά κρατήσου!


ΠΑΤΡΙΔΑ

Κάνε κουράγιο Ελλάδα μου καί δυνατά κρατήσου!
Κάνε κουράγιο μάνα μου! Η Παναγιά μαζί σου.

Οί κυβερνήτες πέρασαν στήν πλάτη σου κρυμμένοι
Σέ έγδαραν καί σου έφαγαν τα πλούτοι σου καημένη.

Τώρα ο κοσμάκης ο φτωχός καί αυτοί που σ'αγαπάνε
ζούνε στους δρόμους δίχως φως, δεν ξέρουν που να πάνε!

Στης γειτονιάς την εκκλησιά, πηγαίνουν κάθε μέρα.
Γονατιστοί παρακαλούν. Βοήθα μας Πατέρα!

Ναί! Περιμένουν τόν Θεό, στήν Γή για να κατέβει.
Νά καθαρίσει το κακό! Χαρά να ξαναφέρει!

Όμως οι διάβολοι είναι πολλοί, μαζί και οι κυβερνήτες
Σου σκίζουν κάθε λίγο την ψυχή. Προδότες και αλήτες.

Να σε ρημάξουν προσπαθούν, οι κλέφτες του πλανήτη
και σαν ζητιάνα πια να ζής, μές' το δικό σου σπίτι.

Στους ουρανούς σου θέλω απόψε να βρεθώ.                                                                               Αγκαλιασμένοι να καθίσουμε και οι δύο 

Και στην καρδιά σου αν μπορέσω για να μπω
Να ακούσω τον παλμό! Να νιώσω μεγαλείο!!




Όταν γυρίσω για τα μέρη μου ξανά
Σ'ολο τον κόσμο δυνατά θα ξεφωνίζω!

Η Ελλάδα μου είναι εδώ! Είναι καλά!
Με του ουρανού το χρώμα, την Γή της θα ραντίσω!

Νικόλαος Ανδρούτσος
20 Ιουνιου 2011

Thursday, July 5, 2018

Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΕΙΝΑΙ ΘΕΡΑΠΕΥΤΗΡΙΟ ΚΑΙ ΟΧΙ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΩΝ ΨΥΧΩΝ...


(Αγ. Ιωάννου Χρυσοστόμου)
Η Εκκλησία είναι θεραπευτήριο και όχι δικαστήριο των ψυχών. Δεν καταδικάζει για τα αμαρτήματα, αλλά παρέχει συγχώρηση των αμαρτημάτων.
Τίποτα δεν κάνει τόσο χαρούμενη τη ζωή μας, όσο η ευχαρίστηση που νιώθουμε στην Εκκλησία.
Στην Εκκλησία συντηρούν τη χαρά τους οι χαρούμενοι, στην Εκκλησία αποκτούν την ευθυμία οι στεναχωρημένοι και την ευφροσύνη οι λυπημένοι, στην Εκκλησία βρίσκουν την ανακούφιση οι ταλαιπωρημένοι και την ανάπαυση οι κουρασμένοι.
«Ελάτε» λέει ο Κύριος, «κοντά μου όλοι, όσοι είστε κουρασμένοι και φορτωμένοι (με θλίψεις και αμαρτίες), κι εγώ θα σας ξεκουράσω» (Ματθ. 11:28).
Τι πιο ποθητό θα μπορούσε να υπάρξει απ’ αυτή τη φωνή; Τι πιο γλυκό απ’ αυτή τη πρόσκληση; 
Ο Κύριος σε προσκαλεί στην Εκκλησία για πλούσιο γεύμα. 
Σε μεταφέρει από τους κόπους στην ανάπαυση κι από τα βάσανα στην ανακούφιση. 
Σε απαλλάσσει από το βάρος των αμαρτημάτων σου. 
Γιατρεύει τη στεναχώρια με την ευχαρίστηση και τη λύπη με τη χαρά.
Κανένας δεν είναι πραγματικά ελεύθερος και χαρούμενος, παρά μόνο εκείνος που ζει για τον Χριστό. Αυτός ξεπέρασε όλα τα κακά και δεν φοβάται τίποτα!
Από το βιβλίο: Θέματα Ζωής Β’, Ιεράς Μονής Παρακλήτου.

Wednesday, July 4, 2018

Με απασχολεί το ερώτημα: Υπάρχει Θεός;


Ένας νέος πήγε σ' έναν σοφό γέροντα και τον παρακάλεσε θερμά:
-Με απασχολεί το ερώτημα: Υπάρχει Θεός; Ειπέ μου, σε παρακαλώ! Εσύ το πιστεύεις ότι υπάρχει Θεός;
-Και βέβαια το πιστεύω, του απάντησε ο γέροντας.-Και ότι ο Θεός δημιούργησε τον κόσμο, το πιστεύεις κι αυτό;
-Και βέβαια, το πιστεύω.
-Και τον Θεό ποιος τον έφτιαξε;
-Εσύ, του απάντησε σοβαρά και ξερά ο γέροντας.
Ο νεαρός σοκαρίστηκε με την απάντηση του γέροντα.
Τον ρώτησε και πάλι λοιπόν:
-Γέροντα, εγώ σε ρωτάω σοβαρά, του είπε. Κι εσύ μου λες πως εγώ έφτιαξα το Θεό.
-Μα κι εγώ σοβαρά σου μιλάω, του απάντησε ο γέροντας. Πολύ σοβαρά. Και πρόσεξε γιατί. Εσύ μ’ όλ’ αυτά που με ρωτάς, δείχνεις πως δεν ψάχνεις να βρεις το Θεό όπως είναι. Εσύ ψάχνεις να βρεις έναν Θεό όπως τον θέλεις εσύ, όπως τον φαντάζεσαι εσύ, κομμένον στα μέτρα σου. Αυτόν τον Θεό λοιπόν θα τον έχεις φτιάξει εσύ. Δεν θα είναι ο αληθινός Θεός. Και πρόσθεσε ο άγιος αυτός γέροντας:
-Ψάξε να βρεις τον αληθινό Θεό, παιδί μου. Να Τον δεχτείς όπως είναι. Μην Τον θέλεις όπως εσύ τον φαντάζεσαι. Προσπάθησε να γίνεις εσύ όπως σε θέλει ο Θεός. Προσπάθησε να Τον καταλάβεις όπως είναι. Και ν’ αγαπήσεις το θέλημά Του, όπως είναι.

Tuesday, July 3, 2018

ΥΠΟΜΟΝΗ ΘΑ ΠΕΙ..

Να πονάς αλλά να μην καταβάλλεσαι
Να πονάς αλλά να μην παραφέρεσαι
Να πονάς αλλά να μην γκρινιάζεις
Να πονάς αλλά να μη γίνεσαι αντικοινωνικός
Να πονάς αλλά να μη γίνεσαι πρόβλημα στο περιβάλλον σου
Να πονάς αλλά να μένεις ολόρθος
Να πονάς αλλά να χαμογελάς
Να πονάς αλλά να δοξολογείς
Να πονάς αλλά να προσφέρεις
Να πονάς αλλά να ΠΡΟΣΕΎΧΕΣΑΙ, 

Monday, July 2, 2018

Πολύ διδακτική ιστορία!

Ένα ποντικάκι κάποτε παρατηρούσε από την τρυπούλα του τον αγρότη και τη γυναίκα του που ξεδίπλωναν ένα πακέτο. «Τι λιχουδιά άραγε έκρυβε εκείνο το πακέτο;», αναρωτήθηκε. Όταν, όμως, οι δύο αγρότες άνοιξαν το πακέτο δεν φαντάζεστε πόσο μεγάλο ήταν το σοκ που έπαθε, διαπιστώνοντας πως επρόκειτο για μια ποντικοπαγίδα! Τρέχει γρήγορα, λοιπόν, στον αχυρώνα για να ανακοινώσει το φοβερό νέο: «Μια ποντικοπαγίδα μέσα στο σπίτι! Μια ποντικοπαγίδα μέσα στο σπίτι!»

Η κότα κακάρισε, έξυσε την πλάτη της και σηκώνοντας το λαιμό της είπε: «Κυρ ποντικέ μου, καταλαβαίνω πως αυτό αποτελεί πρόβλημα για εσάς. Αλλά δεν βλέπω να έχει καμιά επίπτωση σε εμένα! Δε με ενοχλεί καθόλου η ποντικοπαγίδα στο σπίτι!» Το ποντικάκι γύρισε τότε στο γουρούνι και του φώναξε: «Έχει μια ποντικοπαγίδα στο σπίτι! Έχει μια ποντικοπαγίδα στο σπίτι!»

Το γουρούνι έδειξε συμπόνια αλλά απάντησε: «Λυπάμαι πολύ κυρ ποντικέ μου, αλλά δεν μπορώ να κάνω τίποτα άλλο από το να σε συμπονώ. Να είσαι σίγουρος ότι θα το κάνω». Τότε το ποντίκι στράφηκε προς το βόδι και του φώναξε, κρούοντας τον κώδωνα του κινδύνου: «Έχει μια ποντικοπαγίδα στο σπίτι! Έχει μια ποντικοπαγίδα στο σπίτι!»

Και το βόδι απάντησε: «Κοιτάξτε, κύριε ποντικέ μου, πολύ λυπάμαι για τον κίνδυνο που διατρέχεις, αλλά εμένα η ποντικοπαγίδα το μόνο που μπορεί να μου κάνει είναι ένα τσιμπηματάκι στο δέρμα μου! » Έτσι, ο καλός μας ποντικούλης, έφυγε με κατεβασμένο το κεφάλι, περίλυπος και απογοητευμένος γιατί θα έπρεπε ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ, να αντιμετωπίσει τον κίνδυνο της ποντικοπαγίδας!