Ιστορία από εξομολόγηση

Κάποτε ένας διακριτικός ασκητής βρέθηκε σε μια αίθουσα ενός μοναστηρίου, όπου υπήρχαν πολλοί άνθρωποι, που περίμεναν τη σειρά τους, για να εξομολογηθούν. 

Σε κάποια στιγμή, διέκρινε ένα διάβολο σε μια γωνία του χώρου, που οι άλλοι δεν τον έβλεπαν. Απόρησε ο ασκητής για την παρουσία του εκεί και τον πλησίασε και τον ρώτησε τί ζητάει εδώ, ανάμεσα στους ανθρώπους. Οι άλλοι, βλέποντας τον ασκητή να μιλάει μόνος του, απόρησαν. Ο ασκητής τον ξαναρώτησε, αυτή τη φορά φωναχτά, γιατί ο διάβολος δεν του αποκρινόταν.

Τότε ο διάβολος παρουσιάζεται εμφανώς σε όλους και μπροστά στα κατάπληκτα και φοβισμένα μάτια των ανθρώπων, αποκάλυψε το εξής:

- Ήρθα εδώ, για να δώσω κάτι σε κάποιον.

- Τί να τον δώσεις, ρώτησε ο ασκητής.

Και ο διάβολος του είπε:

- Είχα πάρει από έναν άνθρωπο, που είναι ανάμεσά μας, την ντροπή του, για να τον ωθήσω να διαπράξει μια αμαρτία και τώρα ήρθα εδώ, για να του επιστρέψω την ντροπή του, για να μην εξομολογηθεί εκείνη την αμαρτία.

Αυτά είπε και εξαφανίστηκε ο διαβολος από μπροστά τους.

Και απευθυνόμενος ο ασκητής στους πιστούς που ήθελαν να εξομολογηθούν, τους είπε:

- Έτσι λειτουργεί ο διάβολος! Και πολλοί από εμάς, αυτό παθαίνουν και ντρέπονται να εξομολογηθούν τις αμαρτίες τους. Αλλά να γνωρίζουμε, ότι εάν εν γνώση μας αποκρύψουμε μία αμαρτία κατά την διάρκεια της εξομολόγησής μας, τότε να γνωρίζουμε ότι ο Θεός ούτε και αυτές που εξομολογηθήκαμε, μας τις συγχωρεί...