ΚΥΒΕΡΝΗΣΕ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΤΟΥ
Ὁ Μέγας Κωνσταντῖνος, ἀγαπητοί
μου, κατὰ θεία ἀποκάλυψι καὶ μέσα ἀπὸ δυσκολίες, βρῆκε τὴν πίστι τοῦ Χριστοῦ. Νίκησε τὴν εἰδωλολατρία, ἔγινε μονοκράτωρ τῆς ῾Ρωμαϊκῆς αὐτοκρατορίας
καὶ ἵδρυσε χριστιανικὸ κράτος. Ἐμπνευσμένη ἐνέργειά του ἦταν νὰ μεταφέρῃ τὴν
πρωτεύουσα ἀπὸ τὴ ῾Ρώμη στὸ Βυζάντιο, ποὺ κατόπιν ὠνομάστηκε Κωνσταντινούπολις.
Τὰ ἐγκαίνια ἢ γενέθλια τῆς νέας πρωτευούσης τιμῶνται ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία ὡς ἡμέρα
ἁγία καὶ ἑορτάζονται κατ᾽ ἔτος στὶς 11 Μαΐου. Χίλια χρόνια κράτησε τὸ Βυζάντιο,
καὶ λίγα κράτη προσέφεραν τόσες ὑπηρεσίες ὅσες αὐτό.
Καὶ τώρα ἂς δοῦμε τώρα πῶς κυβέρνησε τὸ βασίλειό του ὁ Μέγας Κωνσταντῖνος.
* * *
Πῆρε, ἀδελφοί μου, ἅγιο κόσκινο καὶ κοσκίνισε τὸ κράτος σὲ ὅλους τοὺς τομεῖς·
στὰ δικαστήρια, στὰ σχολεῖα, στὸ στρατό, στοὺς πλουσίους καὶ στὴ φτωχολογιά. Τί
ἔκανε;
Πρῶτο
διάταγμα· καταργεῖται ἡ σταύρωσις. Ἕως τότε τρόπος ἐκτελέσεως τῶν ἐγκληματιῶν, κατὰ τὸ ῥωμαϊκὸ νόμο, ἦταν ἡ σταύρωσις· σταύρωναν τοὺς κακούργους, καὶ αὐτὸ συντηροῦσε τὴν ἰδέα ὅτι καὶ ὁ Χριστὸς –ἀφοῦ σταυρώθηκε– τί ἄλλο θὰ ἦταν παρὰ κακοῦργος. Μόλις ἔγινε αὐτοκράτωρ ὁ Κωνσταντῖνος ἡ ποινὴ αὐτὴ
καταργήθηκε.
Δεύτερο διάταγμα. Προηγουμένως καὶ οἱ τελευταῖοι ἀλῆτες ὕβριζαν ἐλεύθερα δημοσίως μὲ τὰ πιὸ
ἄσχημα λόγια τὴν Παναγία καὶ τὸν βασιλέα Χριστό. Ὁ Κωνσταντῖνος ἔβγαλε διάταγμα·
ἀπαγορεύεται αὐστηρὰ ἡ βλαστήμια. Ἂν ὕβριζες τὸν ἴδιο, δὲν σὲ τιμωροῦσε, ἦταν ἀνεξίκακος.
Λένε ὅτι μιὰ μέρα κάτι κόλακες τοῦ κατήγγειλαν· –Κάποιοι εἰδωλολάτρες ἔσπασαν τὴν
προτομή σου. Ὁ Κωνσταντῖνος, ἤρεμος, ψηλάφησε μὲ τὸ χέρι τὸ πρόσωπό του καὶ τοὺς
λέει· –Ἐδῶ ἡ μύτη μου καὶ τὸ πρόσωπό μου εἶνε καλά, δὲν ἔχουν πάθει τίποτα· ἀφῆστε
τοὺς ἀνθρώπους… Τοὺς συγχώρησε. Ὅποιος ὅμως τολμοῦσε νὰ θίξῃ τὰ θεῖα, αὐτὸς δὲν
ἦταν ἀνεκτὸς στὸ κράτος του.
Τρίτο διάταγμα.
