« ΄ΑΣΤΕΓΟΙ ΣΤΟ ΜΑΛΑΟΥΙ»

                                          

Μπλαντάϊαρ, 5/4/ 2019

                Αγαπημένοι μας αδελφοί στη Ελλάδα, σας γράφουμε από το μακρινό Μαλάουι με  την ευχή  του επισκόπου μας κ. Φωτίου για ένα θέμα πολύ καυτό, ένα θέμα που κρύβει πολύ πόνο μέσα του.

                Σε αυτή την τριτοκοσμική χώρα που ζούμε, που η πρόοδος και η βελτίωση των συνθηκών και της ποιότητας της ζωής δεν είναι αξίες αυτονόητες για όλους, παρατηρείται ένα λυπηρό, κακό και απάνθρωπο φαινόμενο. Οι άστεγοι στο Μαλάουι αδελφοί μας, είναι ένα θέμα από πάντοτε ανοιχτό, που χρειάζεται επίλυση, αλλά τον τελευταίο καιρό έχει δυστυχώς αυξηθεί αντί να μειώνεται.

                Οι άστεγοι εδώ είναι άνθρωποι κάθε ηλικίας. Μπορείς να βρεις ανθρώπους ηλικιωμένους, γεροντάκια ή γριούλες, που μέσα στα γεράματα και τις αρρώστιες τους σηκώνουν και τον σταυρό της αστεγίας. Ή μπορείς να βρεις νέους και παιδιά που κοιμούνται στους δρόμους, μη έχοντας πού αλλού να πάνε. Ή ακόμη και ολόκληρες οικογένειες που χάσανε τα σπίτια τους, όταν γκρεμίστηκαν στις τελευταίες πάρα πολύ δυνατές βροχές που έπληξαν κάθε λασποκαλύβα και διέλυσαν στην κυριολεξία πάρα πολλά σπιτικά. Είναι πολλές περιπτώσεις ανθρώπων που κατάγονται από χωριά και έχουν ξεμείνει στην πόλη όπου τους συναντούμε για διάφορους λόγους (άλλοι ήρθαν για το νοσοκομείο από πολύ μακρινά χωριά, άλλοι χάσανε την δουλειά τους, άλλοι αναλώθηκαν  σε πειρασμούς της πόλης) , και απένταροι πια και άγνωστοι από προσώπου γης,  μη μπορώντας να συγκεντρώσουν το απαραίτητο ποσό για να επιστρέψουν, στα χωριά τους, περιφέρονται άσκοπα και διαβιούν σε απάνθρωπες συνθήκες.

Να προσέχουν οι μάνες τι βγάζουν από το στόμα τους.

Ήταν μια μάνα κάποτε και βράδυ - πρωί τα είχε με τον γιο της, ο γιος πάντα άτακτος και δεν την έδινε σημασία η μάνα συνέχεια του έλεγε "στο διάβολο να πας και να μην ξαναγυρίσεις" αυτό γινόταν κάθε μέρα. Μια μέρα το παιδί πείρε ένα μηχανάκι, όταν τον είδε η μάνα άρχισε πάλι να τον βλαστημάει. Το παιδί έφυγε μια βόλτα με το μηχανάκι και κάποια στιγμή χτυπάει το τηλέφωνο στο σπίτι, το σηκώνει η μάνα και της λένε πως ο γιος σας είχε ένα δυστύχημα και πρέπει να έρθετε από το νοσοκομείο, εκεί της λένε πως ο γιος σας έχει πεθάνει. Η μάνα τα χάνει και χτυπάει το κεφάλι της, είναι απαρηγόρητη. Γίνεται η κηδεία και μετά από λίγες μέρες βλέπει το παιδί της μέσα σε φωτιές να της φωνάζει και να της λέει... "μάνα.... Αχ.. Μάνα μου, με έκαψες εκεί που με έστειλες" η μάνα τότε ξύπνησε από τον ύπνο και θυμήθηκε πως όταν ζούσε ο γιος στης κάθε μέρα τον έστελνε στον διάβολο!!!!

Για σένα, με αγάπη!

"Να κοιμάσαι νωρίς. Η μέρα ξεκινάει από το βράδυ. Πριν πας για ύπνο να έχεις οργανώσει την επόμενη μέρα. Με χαρτί και μολύβι. Μην την αφήνεις να φέρει ο,τι να' ναι. Οι μέρες γίνονται μήνες και οι μήνες γίνονται χρόνια. Μια φορά ζεις. Τίμα την. Να έχεις τετράδιο με στόχους. Να το τηρείς ευλαβικά. Να τους σκαλίζεις και να τους ξαναγράφεις. Αυτοί είναι ο μπούσουλας της ζωής σου. Γενικά να γράφεις. Σου κάνει καλό. Αλαφραίνει την ψυχή σου. Να ξυπνάς νωρίς. Πολύ νωρίς. Εάν το μυαλό σου θέλει να χουζουρέψει να μην το ακούς. Να μάθεις να μη διαπραγματεύεσαι με το μυαλό σου. Να περνάει το δικό σου. Να κοιτάς τον εαυτό σου στον καθρέφτη και να χαμογελάς.  Να κατεβαίνεις για περπάτημα ή για τρέξιμο όπου κι αν μένεις. Τουλάχιστον για 20 λεπτά. Ζεσταίνει τις μηχανές σου. Να ακούς κάτι την ώρα που περπατάς. Εμπνευσμένες ομιλίες. Εμπνευσμένους ανθρώπους. Μ’ ένα σμπάρο 2 τρυγόνια. Να χαμογελάς σε αυτούς που συναντάς. Να τους λες καλημέρα. Κι ας μη σου λένε. Κάποιο λόγο θα’ χουν. Να κοιτάς την ομορφιά τριγύρω σου. Παντού υπάρχει. Να φτιάχνεις ένα όμορφο πρωινό. Όχι μόνο για σένα.      

Μια φτωχιά χήρα, που επαιτούσε από σπίτι σε σπίτι, χτύπησε κάποτε και την πόρτα ενός πολύ πλουσίου.

Μια φτωχιά χήρα, που επαιτούσε από σπίτι σε σπίτι, χτύπησε κάποτε και την πόρτα ενός πολύ πλουσίου. Της άνοιξε ο πλούσιος και η χήρα του είπε:

- Με συγχωρείτε, είμαι χήρα και άρρωστη! Έχω και 3 παιδιά. Αν νομίζετε και μπορείτε, βοηθείστε με, σας παρακαλώ...! Ο πλούσιος έψαξε να της δώσει κάτι, αλλά δεν βρήκε τίποτα.

- Με συγχωρείτε, της είπε, αλλά δεν κρατώ τίποτα στο σπίτι. Η χήρα τον ευχαρίστησε και πήγε να φύγει, όταν ο πλούσιος της είπε:

- Περίμενε! Πήγε μέσα στο γραφείο του και πήρε μία επιταγή, την συμπλήρωσε και δίνοντάς την, της είπε:

- Πάνε σε οποιαδήποτε τράπεζα με αυτήν την επιταγή, για να εισπράξεις το ποσό. Η χήρα ήταν αγράμματη (δεν γνώριζε από επιταγές), πήρε την επιταγή και είπε μέσα της:

- Με κορόϊδεψε, με έδωσε ένα απλό χαρτί. Οι μέρες περνούσαν και αυτήν δεν πήγαινε στην τράπεζα, διότι ντρεπόταν και φοβόταν, νομίζοντας, ότι το χαρτί που της έδωσε ο πλούσιος, ήταν κάτι το ψεύτικο. Μία μέρα τόλμησε και το έδειξε σε μία φίλη της και εκείνη της είπε:

- Αυτό το χαρτί που κρατάς, είναι μία επιταγή για την τράπεζα. Πάνε να δεις. Τότε η χήρα αναθάρρεψε και πήγε στην τράπεζα. Εκεί αφού ρώτησε, πήγε στον ταμία να την εξυπηρετήσει. Μόλις το είδε ο ταμίας, της είπε, ότι είναι να εισπράξει 50 χρυσές λίρες! Εκείνη εξεπλάγη, διότι ήταν μεγάλο το ποσό. Κάποιο λάθος θα έκανε ο άνθρωπος, σκέφτηκε και έτσι ζήτησε να πάρει πίσω την επιταγή, χωρίς να την εξαργυρώσει. Την πήρε λοιπόν και την πήγε κατευθείαν, στο σπίτι του πλουσίου και του είπε:

- Με συγχωρείτε, αλλά είναι πολλά τα λεφτά που γράψατε στην επιταγή. Εγώ δεν αξίζω τόσα λεφτά! Και σκέφτηκα, ότι θα κάνατε λάθος. Μόλις το άκουσε αυτό ο πλούσιος, της είπε:

- Πράγματι έκανα λάθος! Πήρε την επιταγή και συμπλήρωσε πίσω από το 50 ένα μηδενικό και οι 50 χρυσές λίρες έγιναν 500! Της την έδωσε και της είπε:

- Πήγαινε τώρα στην τράπεζα και γνώριζε, ότι δεν έχω κάνει λάθος! Αυτά είναι τα αποτελέσματα της ταπεινώσεως! Αν άνθρωπος ενεργεί έτσι σε έναν ταπεινό συνάνθρωπο, σκεφθείτε ο Θεός τι προσφέρει στους ταπεινούς...

+ Δημήτριος Παναγόπουλος Ιεροκήρυκας

Βλέπετε, το να ελέγχουμε κάτι που δεν είναι σωστό, είναι η εντολή του αποστόλου Παύλου.

Βλέπετε, το να ελέγχουμε κάτι που δεν είναι σωστό, είναι η εντολή του αποστόλου Παύλου. Όχι μόνο δεν πρέπει να έχουμε καμία συμμετοχή στα έργα του σκότους, αλλά και να τα ελέγχουμε. Δεν μας επιτρέπεται να προσπερνάμε με αδιαφορία και σιωπή την κακία και την ασέβεια, αλλά πρέπει να τα ελέγχουμε. Κάθε φορά που ο Κύριος Ιησούς Χριστός έλεγε κάποιο λόγο σκληρό, τον έλεγε, επειδή ήθελε να ελέγξει την κακία. Δεν προσέβαλλε την αξιοπρέπεια εκείνων των ανθρώπων τους οποίους ονόμαζε αλεπούδες ή ακόμα και γεννήματα εχιδνών. Ήθελε μόνο να ελέγξει το ψέμα που είχαν μέσα τους, διότι η υποκρισία είναι ένα είδος ψέματος και ο πατέρας του ψεύδους είναι ο διάβολος.

Ο Κύριος Ιησούς Χριστός δεν μπορούσε να μην ελέγχει το ψέμα και την υποκρισία. Πάντα τα έλεγχε και πολύ έντονα. Διότι υπάρχει οργή που είναι θεία και μία τέτοια οργή είναι εντολή του Θεού. Αυτή η οργή πρέπει να ανάβει μέσα μας κάθε φορά, όταν βλέπουμε πως προσβάλλουν ιερό και όσιο. Τέτοια οργή ανάγκασε τον μεγάλο ιεράρχη και θαυματουργό, τον άγιο Νικόλαο στην Α΄ Οικουμενική Σύνοδο να χαστουκίσει τον Άρειο.