Ἰωάννη Πολέμη (1862-1924)
Τί εἶναι ἡ
πατρίδα μας; Μὴν εἶν᾿ οἱ κάμποι;
Μὴν εἶναι τ᾿ ἄσπαρτα
ψηλὰ βουνά;
Μὴν εἶναι ὁ ἥλιος
της, ποὺ χρυσολάμπει;
Μὴν εἶναι τ᾿ ἄστρα
της τὰ φωτεινά;
Μὴν εἶναι
κάθε της ρηχὸ ἀκρογιάλι
καὶ κάθε χώρα της μὲ τὰ
χωριά;
κάθε νησάκι της
ποὺ ἀχνὰ προβάλλει,
κάθε της θάλασσα,
κάθε στεριά;
Μὴν εἶναι
τάχατε τὰ ἐρειπωμένα
ἀρχαία μνημεῖα της χρυσὴ στολή,
ποὺ ἡ τέχνη
ἐφόρεσε καὶ τὸ
καθένα
μία δόξα ἀθάνατη ἀντιλαλεῖ;
Ὅλα πατρίδα μας! Κι αὐτὰ κι ἐκεῖνα,
καὶ κάτι πού ῾χουμε μὲς τὴν καρδιὰ
καὶ λάμπει ἀθώρητο σὰν ἥλιου ἀχτίνα
καὶ κράζει μέσα μας: Ἐμπρὸς
παιδιά!
No comments:
Post a Comment