Ὁ δάσκαλος πρέπει νὰ συμπληρώσει ὅλα ἐκεῖνα ποὺ οἱ γονεῖς παραμέλησαν καὶ νὰ διορθώσει ὅλα ἐκεῖνα ποὺ οἱ γονεῖς χάλασαν.

Τὸ κείμενο ποὺ ἀκολουθεῖ εἶναι τοῦ ἁγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς ἀπὸ τὸ ἔξοχο βιβλίο του «Ἀργὰ βαδίζει ὁ Χριστός», ἔκδ. «Ἐν πλῷ», σελίδα 68: 

«Τιμὴ στὴν Ἐκκλησία θὰ κάνουν καὶ οἱ δάσκαλοι, οἱ ὁποῖοι τοὺς μαθητὲς τους τοὺς κάνουν χριστιανοὺς ἐπαναστάτες. Ὁ δάσκαλος πρέπει νὰ συμπληρώσει ὅλα ἐκεῖνα ποὺ οἱ γονεῖς παραμέλησαν καὶ νὰ διορθώσει ὅλα ἐκεῖνα ποὺ οἱ γονεῖς χάλασαν. Εἶναι πιὸ δύσκολο νὰ εἶσαι δάσκαλος ἀπ’ ὅ,τι γονιός. Γιὰ νὰ εἶσαι γονιὸς χρειάζεται μόνο ἡ ἀγάπη, γιὰ νὰ εἶσαι δάσκαλος χρειάζεται καὶ ἀγάπη καὶ μυαλό. Ὁ δάσκαλος δὲν ἐπιτρέπεται νὰ παραμελήσει κάτι, ἀλλὰ ἀκόμα καὶ ὅλα νὰ τὰ παραμελήσει, ἂν ἔχει μάθει τὸ παιδὶ νὰ ἐξεγείρεται ἐναντίον τοῦ κακοῦ, καὶ πάλι θὰ ἔχει κάνει ἀρκετά. Ἀπὸ τὴν ἄλλη, ἀκόμα καὶ ὅλες τὶς γνώσεις νὰ ἔχει παραδώσει στὸ παιδί, ἐφ᾽ ὅσον ἔχει παραμελήσει νὰ τὸ ἐξεγείρει ἐναντίον τοῦ κακοῦ, δὲν θὰ ἔχει κάνει τίποτα. Τὸ νὰ μὴν ἀφήσει τὸ παιδὶ ἀδιάφορο ἀπέναντι στὸ κακό, τοῦτο εἶναι τὸ βασικότατο».