Aποφθέγματα του γέροντος Αμβροσίου Λάζαρη
Έλεγε πώς έχει μεγάλη αξία να πηγαίνουμε στον
ναό για τον Εσπερινό του Σαββάτου, που είναι η πρώτη ακολουθία της καινούριας
ημέρας, και να ξεκινάμε έτσι με δοξολογία προς τον Κύριο και με αγάπη προς τον
Άγιο της ημέρας, Ή, αν δεν μπορούμε, να ανοίγουμε το ραδιόφωνο και να ακούμε.
Και αυτό, γιατί το Σάββατο μετά τον Εσπερινό φεύγουν όλοι οι Άγγελοι και
πηγαίνουν επάνω, στον Κύριο, για να επανέλθουν κατά τη θεία Λειτουργία της Κυριακής.
Τόνιζε ότι τον Χριστό Τον ευχαριστεί, όταν οι άνθρωποι πάμε στον ναό με δική
μας θέληση. Είμαστε τότε υψωμένοι στον θρόνο του Θεού. Γι’ αυτό πρέπει να
είμαστε σοβαροί, να είμαστε παρόντες και να παρακολουθούμε προσεκτικά τη θεία
Λειτουργία, να μη μιλάμε και να προσευχόμαστε νοερά. Ο πονηρός κάνει πολύ
μεγάλο πόλεμο να μας αποσπάσει, ώστε να μην προσευχηθούμε, να μη ζητήσουμε, να
μην είμαστε σωστοί, να μην είμαστε όπως πρέπει μπροστά στον Θεό. Στο
«Πρόσχωμεν» θα ζητάμε από τον Κύριο, γιατί εκείνη τη στιγμή βγαίνει στην Ωραία Πύλη
και περιμένει να του ζητήσουμε, ώστε να μας βοηθήσει. Το Πιστεύω καλύτερα να το
λέμε από μέσα μας, να μην ενοχλούμε τούς άλλους. Επίσης να μην ψέλνουμε μαζί με
τούς ψάλτες, γιατί κάποιος δίπλα μας μπορεί εκείνη την ώρα να έχει πόνο και να
ζητάει κάτι από τον Κύριο, Αλλά να μην το καταφέρνει, γιατί εμείς του αποσπάμε
την προσοχή. Πρέπει να είμαστε προσεκτικοί και να σεβόμαστε τούς διπλανούς μας.
(σελ. 115-116)
No comments:
Post a Comment