Δεν είναι παράξενο αγαπητέ μου, να υπάρχουν τόσοι άνθρωποι, φαινομενικά βέβαια λογικοί, που εξακολουθούν στον αιώνα μας να πιστεύουν σε αυτόν τον λεγόμενο Χριστό;

Αναφέρεται ότι ένας άπιστος συγγραφέας μαζί με κάποιον ομοϊδεάτη του φίλο περνούσε κάποτε έξω από μία Εκκλησία. Βλέποντας τον κόσμο να πηγαίνει εκεί για την Θεία Λειτουργία λέγει ο φίλος του συγγραφέα :

Δεν είναι παράξενο αγαπητέ μου, να υπάρχουν τόσοι άνθρωποι, φαινομενικά βέβαια λογικοί, που εξακολουθούν στον αιώνα μας να πιστεύουν σε αυτόν τον λεγόμενο Χριστό;

Και συνεχίζοντας την συζήτηση ο φίλος του, συμβουλεύει τον συγγραφέα να γράψει ένα βιβλίο που να αποδεικνύει ότι το Ευαγγέλιο περιέχει ανοησίες. Εκείνος βρήκε δελεαστική την ιδέα και άρχισε από την ίδια την ημέρα να μελετά το Ευαγγέλιο για να βρει επιχειρήματα εναντίον του. Όμως αυτό το ανακοίνωσε και στην γυναίκα του η οποία ήτο Χριστιανή και όπως ήταν φυσικό λυπήθηκε για τον αγώνα αυτόν που αναλάμβανε ο σύζυγός της. Δεν έμενε απλώς άπιστος αλλά κοίταζε τώρα να μεταφέρει την απιστία του και σε άλλους και να κρεμάσει και άλλους στον λαιμό του. Πέρασε καιρός. Η μελέτη όμως της διδασκαλίας του Κυρίου έκανε τον συγγραφέα, που κατά βάθος ήταν καλή ψυχή καθώς φαίνεται, να αλλάξει ιδέες, παραδόξως, Άναψε έτσι μέσα του μια φλόγα, άναψε Θεία πίστις όπως θα λέγαμε. Μια νύχτα λοιπόν, νικημένος από την Χάρη, προφανώς του Ναζωραίου, έπεσε στα γόνατα, προσευχήθηκε για πρώτη φορά στη ζωή του ζητώντας συγχώρηση. Ύστερα ξύπνησε και την γυναίκα του και της ανακοίνωσε τα ευλογημένα νέα, και εκείνη του είπε.

Από την ημέρα που μου έλεγες ότι θα έγραφες το βιβλίο αυτό σου ομολογώ ότι δεν έπαψα να προσεύχομαι για σένα.

Τότε γονάτισαν και οι δύο γεμάτοι χαρά και δόξασαν το Θεό. Κατόπιν λέγεται ο άνθρωπος εκείνος έγραψε το βιβλίο αλλά ήταν ύμνος προς τον Ιησού.

Δυστυχώς άνθρωποι οι οποίοι δεν εδιάβασαν ουδέποτε τον Ιησού, κατηγορούν τον Ιησού. Κάνουνε διπλή ζημιά αυτοί, και στον εαυτό τους και στους άλλους, και θα τιμωρηθούν διπλά οι άνθρωποι αυτοί.

Δημήτριος Παναγόπουλος (†)