Αγαπημένοι
μας αδελφοί στη Ελλάδα, σας γράφουμε από το μακρινό Μαλάουι με την
ευχή του επισκόπου μας κ. Φωτίου για ένα θέμα πολύ καυτό, ένα θέμα
που κρύβει πολύ πόνο μέσα του.
Σε
αυτή την τριτοκοσμική χώρα που ζούμε, που η πρόοδος και η βελτίωση των συνθηκών
και της ποιότητας της ζωής δεν είναι αξίες αυτονόητες για όλους, παρατηρείται
ένα λυπηρό, κακό και απάνθρωπο φαινόμενο. Οι άστεγοι στο Μαλάουι αδελφοί μας,
είναι ένα θέμα από πάντοτε ανοιχτό, που χρειάζεται επίλυση, αλλά τον τελευταίο
καιρό έχει δυστυχώς αυξηθεί αντί να μειώνεται.
Οι
άστεγοι εδώ είναι άνθρωποι κάθε ηλικίας. Μπορείς να βρεις ανθρώπους
ηλικιωμένους, γεροντάκια ή γριούλες, που μέσα στα γεράματα και τις αρρώστιες
τους σηκώνουν και τον σταυρό της αστεγίας. Ή μπορείς να βρεις νέους και παιδιά
που κοιμούνται στους δρόμους, μη έχοντας πού αλλού να πάνε. Ή ακόμη και
ολόκληρες οικογένειες που χάσανε τα σπίτια τους, όταν γκρεμίστηκαν στις
τελευταίες πάρα πολύ δυνατές βροχές που έπληξαν κάθε λασποκαλύβα και διέλυσαν
στην κυριολεξία πάρα πολλά σπιτικά. Είναι πολλές περιπτώσεις ανθρώπων που κατάγονται
από χωριά και έχουν ξεμείνει στην πόλη όπου τους συναντούμε για διάφορους
λόγους (άλλοι ήρθαν για το νοσοκομείο από πολύ μακρινά χωριά, άλλοι χάσανε την
δουλειά τους, άλλοι αναλώθηκαν σε πειρασμούς της πόλης) , και απένταροι
πια και άγνωστοι από προσώπου γης, μη μπορώντας να συγκεντρώσουν το απαραίτητο
ποσό για να επιστρέψουν, στα χωριά τους, περιφέρονται άσκοπα και διαβιούν σε
απάνθρωπες συνθήκες.
Μα μέχρι να
βρεθεί ένας σπλαχνικός άνθρωπος να τους νοιαστεί, μπορεί και να χρονίζουν αυτές
οι καταστάσεις που στην πορεία, φαίνεται να χάνεται η ελπίδα και η πίστη ότι
μπορούν ακόμη να ανανήψουν και να επιστρέψουν στα μέρη της καταγωγής
τους, και να πιάσουν το νόημα της ζωής και να κάνουν ένα νέο ξεκίνημα, εφόσον
εξασφαλίσουν τα πλέον απαραίτητα. Μια γωνιά προστατευμένη από το κρύο της
αφρικάνικης νύχτας, έστω μια λασποκαλύβα με αχυρένια σκεπή, αλλά τουλάχιστον
ανάμεσα στην θαλπωρή των δικών σου ανθρώπων.
Η
ορθόδοξη ιεραποστολή μας από την αρχή βλέποντας αυτό το φαινόμενο, συγκινήθηκε
και παρόλο τις μεγάλες δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε, αποφασίσαμε να μην
κλείσουμε τα μάτια σε αυτήν την πονεμένη κατηγορία των ανθρώπων. Στην αρχή
είχαμε νοικιάσει ένα σπίτι και περιθάλπαμε 10 παιδάκια του δρόμου, αλλά επειδή
αυτό ήταν επικίνδυνο το σταματήσαμε και επικεντρωθήκαμε όποτε έχουμε την
δυνατότητα να τους βοηθάμε πιο άμεσα. Κάποτε σε
κάποιες περιπτώσεις βγάζουμε κανένα εισιτήριο για το χωριό τους,
αλλά πιο συχνά, τους στέλνουμε φαγητό το οποίο το αρπάζουν στην κυριολεξία με
λαχτάρα και ευγνωμοσύνη.
Εδώ
να πούμε ότι στο Μαλάουι όλες τις εποχές του χρόνου σκοτεινιάζει γύρω στις 6.οο
η ώρα και είναι πολύ επικίνδυνο μετά τις 6.οο να κυκλοφορείς. Εννοείται ότι όλα
τα σπίτια των πλουσίων, έχουν καλή περίφραξη και φυλάσσονται από
φρουρούς. Δυστυχώς δεν γίνεται αλλιώς γιατί υπάρχει εγκληματικότητα. Αυτή όμως
είναι η καλύτερη ώρα να επισκεφτείς τους αστέγους το δειλινό, γιατί θα τους βρεις
μαζεμένους και αποκαμωμένους, από τον κόπο της μέρας να ζητιανεύουν από τους
περαστικούς, πεινασμένους και ταλαιπωρημένους.
Περιστασιακά λοιπόν,
η ιεραποστολή μας, μια τέτοια ώρα περίπου επισκέπτεται τους αστέγους στην
περιοχή Λίμπι. Αυτό το δύσκολο καθήκον το έχουν επιφορτιστεί δύο καλοί και
ευσυνείδητοι κληρικοί μας. Οι ιθαγενείς , π. Νικόδημος,
και π. Καλλίνικος, παίρνουν το αυτοκίνητο της
ιεραποστολής με τον οδηγό που ξέρει πολύ καλά τα μέρη, και τους επισκέπτονται, έχοντας
πότε λίγο γάλα, πότε λίγο ψωμί και λίγο καλαμποκάλευρο και τους το προσφέρουν. Πάντοτε
όμως είναι λίγο και φεύγουν έχοντας μέσα στην καρδιά
τους και μια χαρμολύπη...Χαρά γιατί βοήθησαν κάποιους και λύπη γιατί
άφησαν απαρηγόρητους κάποιους άλλους. Αν στο μέλλον είχαμε περισσότερη δύναμη, θα
θέλαμε να ξεκινήσουμε ένα μόνιμο πρόγραμμα σίτισης των αστέγων, και μακάρι ο
Θεός να ευλογήσει σαυτό.
Τώρα
πλησιάζει χειμώνας και μερικοί δωρητές, είχαν την ευγενική καλοσύνη να μας
προσφέρουν ολοκαίνουριες κουβέρτες που αποφασίσαμε
να τις διαθέσουμε στους αστέγους. Με πόση χαρά παρέλαβαν το δώρο τους δεν
μπορούμε να το περιγράψουμε. Για να φτάσουν οι κουβέρτες για όλους, δώσαμε μία
σε κάθε οικογένεια και έτσι ίσως με αυτή να σκεπαστούν και τα παιδιά και οι
γονείς τα κρύα βράδια του χειμώνα ,έχοντας σαν κρεβάτι χαρτόκουτες
για να γλιτώσουν λίγο από την υγρασία. Δεν φαντάζεστε τα γλυκά
χαμόγελα παιδιών, τα γεμάτα ευγνωμοσύνη μάτια
των μεγάλων και γενικά τα πολλά ευχαριστώ όλων προς την
Ορθόδοξη Εκκλησία μας. Μας ξέρουν πια. Όταν οι δύο κληρικοί μας,
τους επισκέπτονται, φορώντας πάντα το τιμημένο ράσο του κληρικού, με έναν
σταυρό για να ξεχωρίζουν και να ομολογούν την πίστη τους, λένε γεμάτοι χαρά, να
ήρθε πάλι η Ορθόδοξη Εκκλησία να μας βοηθήσει και τους δέχονται με ανοιχτά
χέρια αγάπης και ευγνωμοσύνης.
Στο γράμμα μας
αγαπητοί μας αδελφοί, σας στέλνουμε και λίγες φωτογραφίες, (παρόλο που μας ήταν
πολύ δύσκολο), από το μοίρασμα των κουβερτών στο Λίμπι. Μας
είναι πάρα πολύ δύσκολο σε αυτές τις στιγμές να βγάζουμε φωτογραφίες
όπως και στους φυλακισμένους. Είναι πολύ ευαίσθητοι τομείς. Στις φυλακές
απαγορεύεται, ενώ οι άστεγοι πληγώνονται, μια που οι φωτογραφίες αυτές δεν
αφορούν κάποια φωτεινή στιγμή της ζωής τους, αλλά στιγμές δυσκολεμένες και
τραγικές.
Ευχόμαστε ωστόσο
να γίνει στο μέλλον κάτι πιο οργανωμένο και προγραμματισμένο
και μόνιμο, προς αυτήν την κατεύθυνση με την συμπαράσταση όλων σας, υπό την
έμπνευση και καθοδήγηση του Αγίου Πνεύματος, που εύχομαι ο καθένας
από μας να ποθεί και να αγωνίζεται ανάλογα να ελκύσει...
Σας ασπάζομαι
όλους με αγάπη Χριστού
Ιερέας Ερμόλαος
Ιατρού από το Μαλάουι
+Reverend Ermolaos Iatrou
Greek Orthodox Church
“ST. Nektarios”
P.O.Box 1854
Blantyre-MalawiCentral Africa
Tel: 00265-1873747
Mobile: 00265-999167274
Mobile in Greece: 0030-6974670811
E-Mail: frermolaosorthodox@yahoo.com
Greek Orthodox Church
“ST. Nektarios”
P.O.Box 1854
Blantyre-MalawiCentral Africa
Tel: 00265-1873747
Mobile: 00265-999167274
Mobile in Greece: 0030-6974670811
E-Mail: frermolaosorthodox@yahoo.com
No comments:
Post a Comment