(αγ. Ιωάννου του Χρυσοστόμου)
Ο Ιησούς ωνομάσθη
άνθρωπος, ωνομάσθη υιός του ανθρώπου, ωνομάσθη οδός, ωνομάσθη θύρα καί πέτρα...
Διατί ωνομάσθη
οδός;
Δια να μάθης ότι
μέσω αυτού ανερχόμεθα προς τον Πατέρα του.
Διατί ωνομάσθη
πέτρα;
Δια να διδαχθής την
ωφελιμότητα και την στερεότητα της πίστεως.
Διατί ωνομάσθη
θεμέλιος;
Διά να μάθης ότι
βαστάζει όλα.
Διατί ωνομάσθη
ρίζα;
Δια να μάθης ότι
ανθούμεν εφ’ όσον μένομεν εις αυτόν.
Διατί ωνομάσθη
ποιμήν;
Διότι μας ποιμαίνει
και μας τρέφει.
Διατί ωνομάσθη
πρόβατον;
Διότι προς χάριν
μας εθυσιάσθη...
Διατί ωνομάσθη Ζωή;
Διότι μας ανέστησε
ενώ ήμεθα νεκροί.
Διατί ωνομάσθη φως;
Διότι μας έβγαλε
από το σκοτάδι.
Διατί ωνομάσθη
βραχίων;
Διότι είναι
ομοούσιος με τον Πατέρα του.
Διατί ωνομάσθη
λόγος;
Διότι εγεννήθη από
τον Πατέρα...
Διατί ωνομάσθη
ιμάτιον;
Διότι με το
βάπτισμα έχω ενδυθή αυτόν.
Διατί ωνομάσθη
τράπεζα;
Διότι τρώγω αυτόν
με το να λάβω μέρος εις τα μυστήρια.
Διατί ωνομάσθη
οίκος;
Διότι κατοικώ εις
αυτόν.
Διατί ένοικος;
Διότι γινόμεθα ναός
του.
Διατί ωνομάσθη
κεφαλή;
Διότι έγινα μέλος
του σώματός του.
Διατί ώνομάσθη
νυμφίος;
Διότι συνεδέθη μαζί
μου ως να είμαι νύμφη του.
Διατί ώνομάσθη
αγνός;
Διότι με επηρεν ως
παρθένον».
(Ί. Χρυσόστομος,
Άπαντα 10, 95)
“ΕΚΕΙΝΟΣ”,
ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΑΧΕΛΩΟΥ Ευθυμίου Στυλίου, εκδόσεις Γρηγόρη, σελ. 69-70
No comments:
Post a Comment