Υπάρχει αγάπη και αγάπη.

Αγαπη ιερή, Αγία,θυσιαστικη, ταπεινή.Αγαπη νοσηρή, συναισθηματικη, εγωιστική αποκλειστική,ζηλοφθονη.Οσο η ΑΓΆΠΗ των γονέων προς τα παιδιά θα είναι παθολογική  υπερβολική, θα κάνει τα παιδιά εξαρτήματα, ελατήρια των γονέων,που θα μπερδεύει τη συμπεριφορά τους και θα κάνει τη στάση τους αρνητική. Μη ζαλίζουμε τα παιδιά με την πολυλογία και τα κουράζουμε. Ας λέμε πιο λίγα και ας κάνουμε πιο πολλά.θα τα βοηθήσουμε καλύτερα με το παράδειγμα μας και την προσευχή μας.Η προσευχή μας θα μιλήσει κατευθείαν στην καρδιά τους.Θα τους μιλήσει ο Θεός και θα μας μιλήσουν ύστερα στοργικά μετανιωμένα, ταπεινά.Η καταπίεση κάποια στιγμή θα φέρει αντίδραση.Με το στανιο με το κακο, δεν έρχεται ποτέ Καλό. Ούτε η κολακεία βοηθάει.Μάλλον τρέφει τον εγωισμό και γίνονται τα παιδιά ατίθασα, σκληρά, απονα, ασεβή και κενοδοξα. Η οικογένεια και η κοινωνία διαλύεται από την ασθένεια της υπερηφάνειας. Η υγεία είναι η ταπείνωση. Δε θέλουμε να το παραδεχθούμε. Μιλάμε έτσι για λαθεμένες διαπροσωπικές σχέσεις, για ασυμφωνία χαρακτήρων, για σύγκρουση εποχών και πολιτισμών, για νευρώσεις και για άγχη. Η βάση όλων αυτών είναι το αταπεινωτο φρόνημα, η δαιμονοκινητη έπαρση.Να είμαστε λοιπόν ταπεινοί και να διδάσκει η ίδια η ζωή μας την ταπείνωση στα παιδιά μας.

Μοναχού Μωυσεως Αγιορειτου.