ζει ο άνθρωπος τον
Θεό,
οπότε βλέπει
παντού τον Θεό.
Αυτός που
κατορθώνει να έχει συνέχεια τον νου του στον Θεό, αισθάνεται συνέχεια την
παρουσία του Θεού και συγκλονίζεται από ευγνωμοσύνη, γιατί όλα τα βλέπει ως
ευλογία του Θεού. Μια ματιά να ρίξει γύρω του, καταλαβαίνει ότι ο Θεός
παρακολουθεί όχι μόνον τον άνθρωπο, αλλά και όλο το
σύμπαν, και τις πιο μικρές και ασήμαντες λεπτομέρειες. Όπου να κοιτάξει, βλέπει και
αλλοιώνεται από την παρουσία του Θεού.
Ρίχνει μια ματιά στον ουρανό και
αλλοιώνεται από την παρουσία του Θεού.
Ρίχνει μια ματιά
στη γη ,βλέπει τα πουλιά, τα δένδρα, και βλέπει τον Θεό, τον Δημιουργό τους.
Αυτό είναι και
προσευχή, είναι και μνήμη Θεού».
Γέρων Παϊσιος Αγιορείτης
Γέρων Παϊσιος Αγιορείτης
"συγκλονίζεται από ευγνωμοσύνη"...
ReplyDeleteΠω! Πω! Τι γεμάτα λόγια...
Να΄χουμε την ευχή του γέροντα...