Σάββα τοῦ Ἡγιασμένου

Create a playlist at MixPod.com
ΚΥΡΙΑΚΗ 5 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2010


Σήμερα ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, ἑορτάζομε τή μνήμη τοῦ ὁσίου καί θεοφόρου πατρός ἡμῶν Σάββα τοῦ Ἡγιασμένου.
Γεννήθηκε στή Μουταλάσκη τῆς Καππαδοκίας τά τέλη τοῦ πέμπτου μετά Χριστόν αἰῶνος ἀπό γονεῖς εὐσεβεῖς τόν Ἰωάννη καί τή Σοφία καί «ἐκ βρέφους οἶδε τά ἱερά γράμματα». Καθημερινῶς ἐφοιτοῦσε στήν ἐκκλησία τοῦ Θεοῦ καί ἐσύχναζε στό σπίτι τοῦ ἱερέως ὁ ὁποῖος ἐχαιρόταν γιά τήν ἀγνή καί ὠφέλιμη παρέα πού εὕρισκαν στό πρόσωπο τοῦ Σάββα τά παιδιά του.
Οἱ γονεῖς του ὅμως ἐταξίδεψαν στήν Ἀλεξάνδρεια καί τόν ἐμπιστεύτηκαν στά χέρια τοῦ θείου του γιά νά τόν προστατεύη καί βοηθῆ μέχρι νά ἐπιστρέψουν.
Ὁ θεῖος του πράγματι τόν συμπαραστάθηκε στίς σπουδές του, στίς ὁποῖες διακρινόταν γιά την εὐφυϊα καί τήν ἐπίδοση. Κυρίως ὅμως διαφαινόταν μέσα ἀπό τήν ὕπαρξή του ἡ διάθεση καί ἡ φλόγα πρός τήν ἄσκηση καί τό μονήρη βίο. Γι’ αὐτό καί σέ ἡλικία 16 ἐτῶν μέ τήν συγκατάθεση τοῦ θείου του ἔφυγε στό Μοναστήρι τῶν Φλαβιανῶν. Ἐκεῖ ἡ ἀρετή καί ἡ ἄσκηση, ἡ ταπείνωση καί ἡ ὑπακοή, ἡ προθυμία καί ἡ ἐθελοδουλεία τόν κατέστησαν ἀγαπητότατο σέ ὅλους.
Ἀπό ἐκεῖ ὕστερα ἀπό χρόνια ἐταξίδεψε στούς ἁγίους τόπους γιά νά προσκυνήση ἐκεῖ «ὅπου ἔστησαν οἱ πόδες τοῦ Ἰησοῦ». Ἐπρόσφερε λοιπόν τό φόρο τῆς τιμῆς καί τῆς εὐλαβείας του στούς Ἁγίους Τόπους καί παρακινούμενος ἀπό τή φήμη τοῦ μεγάλου Εὐθυμίου ἀναχώρησε γιά τή Λαύρα του μέ τή διάθεση καί τόν πόθο ὄχι μόνο νά τόν γνωρίση ἀλλά καί νά μαθητεύση « παρά τούς πόδας του» καί νά γίνη μέτοχος τῆς σοφίας καί τῆς γνώσεώς του.
Ἔφθασε λοιπόν στήν ἔρημο τῆς Θηβαϊδος καί συνάντησε τόν ὅσιο καί μέγαν Εὐθύμιο καί τόν ἐζήτησε νά τόν πάρη στήν ὑπακοή του γιά νά ἀσκηθῆ κοντά του στήν ἀρετή καί τή γνώση. Ἀλλά ἐπειδή εἶχε πολλούς στή Λαύρα του ὁ ὅσιος Εὐθύμιος καί θά ἦταν δύσκολη ἡ ἐκεῖ παραμονή καί ἄσκηση τοῦ ἁγίου Σάββα τόν ἀπέστειλε στή Λαύρα τοῦ ὁσίου Θεοκτίστου ὅπου ὑπῆρχαν λιγότεροι μοναχοί γιά νά προετοιμασθῆ ἐκεῖ καί ὕστερα ἕτοιμος καί πεπειραμένος πνευματικός πολεμιστής νά ἔλθη κοντά του μέσα στή Λαύρα του. Καί πραγματικά ἀποδείχτηκε παλαίστρα ἀληθινή, ἡ Λαύρα τοῦ ὁσίου Θεοκτίστου γιά τόν ὅσιο Σάββα ὁ ὁποῖος ἦταν ταπεινότατος στήν καθημερινή Ἀκολουθία, πρόθυμος στήν Ἀγρυπνία, θαυμάσιος στή νηστεία, ὑποδειγματικός στήν ὑπακοή καί στήν προθυμία καί ἐθελούσιος δοῦλος καί ὑπηρέτης ὅλων ἀνεξαιρέτως τῶν ἀδελφῶν τῆς μονῆς τοῦ ἁγίου Σάββα. « Ἦτο ὁλόκληρος ὀφθαλμός καί ἀκοή, διά νά πληροφορηθῆ τί ἤθελεν ὁ τελευταῖος μοναχός διά νά σπεύση αὐτός νά τόν ὑπηρετήση».
Μετά τήν κοίμηση τοῦ ὁσίου Θεοκτίστου ἔλαβεν ὁ ὅσιος Σάββας τήν ἄδεια ἀπό τόν Εὐθύμιο τόν Μέγα καί ἀπομακρύνθηκε σέ ἕνα ἀπόκρημνο καταφύγιο πού ἦταν Μετόχι τοῦ ὁσίου Θεοκτίστου. Ἀπό ἐκεῖ κατέβηκε μέ ἕναν παράδελφό του στήν Ἀλεξάνδρεια γιά ὑποθέσεις τῆς Μονῆς καί τυχαῖα συναντήθηκε μέ τούς γονεῖς του τούς ὁποίους ἀναγνώρισε καί ἀπό τούς ὁποίους ὁ ἅγιος δέχτηκε σεβαστό χρηματικό ποσόν πρός ἐνίσχυση τῆς Μονῆς του στήν ὁποίαν καί ἐπέστρεψε.
Ἀλλά ἡ ἀγαλλίασή του ἦταν πιό μεγάλη ὅταν ὁ ὅσιος Εὐθύμιος τόν προσέλαβε στήν παράταξή του τήν ὁσιακή καί τόν ἔθεσε κάτω ἀπό τήν ὑπακοή καί παίδευσή του. Ἐκεῖνος ὁ τρισόλβιος « παρηκολούθει τόν θαυμαστόν ἐκεῖνον Ἡγούμενον, καί ἐρρόφα τούς λόγους του».
Ἀπέθανεν ὅμως καί ὁ ὅσιος καί μέγας Εὐθύμιος καί ὁ Σάββας ὁ ὅσιος ἔφυγε στήν ἔρημο τοῦ Ἰορδάνου ὅπου « ἐνησκοῦντο» πολλοί καί διάσημοι ἀσκηταί καί ἀναχωρηταί και ἐκεῖς πάλιν ἐγνώρισε κολοσιαῖα ὡς πρός τήν ἀρετή καί τήν ἄσκηση ἀναστήματα.
Ὕστερα ἀπό τέσσερα χρόνια μαθητείας κοντά στούς ἀσκητές τοῦ Ἰορδάνη ἀνέβηκε στά ἀνωτερικά μέρη μαζί μέ τούς Μοναχούς Ἄνθο καί Θεοδόσιο καί ἄλλους ἐκεῖ ἀκριβῶς ὅπου ἄλλοτε εἶχεν ἀσκητέψει καί ὁ ἅγιος Εὐθύμιος.
Ἐπί αὐτοκράτορος Ἀναστασίου ὅταν εἶχεν ἐκεῖνος κηρύξει ἔκπτωτο τόν Πατριάρχη Ἱεροσολύμων Ἡλία χάριν τοῦ αἱρεσιάρχου Σεβήρου καί εἶχε φυλακίσει πολλούς μοναχούς πού ἐκήρυτταν τήν ὀρθοδοξία, παρά τά ἑβδομήντα του χρόνια ἦλθε στήν Κωνσταντινούπολη ὁ ὅσιος Σάββας καί μετέστρεψε τήν ἀπόφαση τοῦ αὐτοκράτορος ὑπέρ τῶν ὀρθοδόξων καί ἀποκατέστησε τόν Ἡλία τούς δέ φυλακισμένους ἐλευθέρωσεν ἀπό τά δεσμά. Τόσο κῦρος διέθετε ἀπέναντι καί σ’ αὐτούς ἀκόμη τούς αἱρετικούς καί ἀδιάφορους αὐτοκράτορες.
Περισσότερον ὅμως διέθετε ἀπέναντι στούς διαδόχους τοῦ Ἀναστασίου εὐσεβεῖς αὐτοκράτορες Ἰουστῖνο καί Ἰουστινιανό. Ὁ τελευταῖος μάλιστα τους ἐπεφύλαξε μεγαλειώδη ὑποδοχή καί ἔστειλε τό βασιλικό του πλοῖο γιά νά τόν προϋπαντήση ἐνῶ ὁ Πατριάρχης μέ ὄλο του τόν κλῆρο καί τό λαό τόν ἀνέμεναν στό λιμάνι. Ἀλλά τί λέγω; καί στίς τελευταῖες του στιγμές ὁ Πατριάρχης Ἱεροσολύμων τόν εἶχε μεταφέρει στά Πατραρχεῖα ὅπου καί παρέδωκε τό πνεῦμα καί μέ τιμές μεγάλες ἐκηδεύθη ἀπό τόν Πατριάρχη προεξάρχοντα.
Ἀρχιμ. Ν. Π.