Ο Βασίλειος, όταν επέστρεψε από την Αίγυπτο, έφερε μαζί
του μία νέα όραση του Χριστιανισμού, αν και ήταν ήδη εξοικειωμένος με τον
ασκητισμό που υπήρχε προ του Αντωνίου, η δε αδελφή του Μακρίνα ζούσε την
ασκητική ζωή εντός του κόσμου.
Το μεγαλείο της σκέψεώς του περί της ασκητικής ζωής, που
οφείλουν να ακολουθήσουν οι Χριστιανοί, φαίνεται στην πραγματεία του 'Περί
κρίματος του Θεού'.
Μπορούμε να πούμε ότι ο Βασίλειος συνδύασε άριστα το
πνεύμα του Αντωνίου και την οργάνωση του Παχωμίου σε ένα αρμονικό σύνολο, το
οποίο θεμελίωσε με την βαθειά γνώση του γράμματος και του πνεύματος της Αγίας
Γραφής. Έτσι επεδίωξε, διά των μοναχικών αδελφοτήτων, την επιστροφή της
Εκκλησίας στους αποστολικούς χρόνους όπου τα χαρίσματα και η δύναμη της
Πεντηκοστής ήταν ολοφάνερα στην ζωή των Χριστιανών.
Μ.ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΕΡΓΑ, ΤΟΜΟΣ 8, Σελ.17, ΕΙΣΑΓΩΓΗ. Ε.Π.Ε, ΠΑΤΕΡΙΚΑΙ
ΕΚΔΟΣΕΙΣ "ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΠΑΛΑΜΑΣ"
No comments:
Post a Comment