"Όλοι σας σήμερα χαίρεσθε και μόνο εγώ είμαι γεμάτος
από πόνο διότι όταν ρίξω το βλέμμα μου προς το πέλαγος αυτό το πνευματικό και
δω τον άπειρο πλούτο της Εκκλησίας και στην συνέχεια σκεφθώ ότι αφού τελειώσει
η εορτή το πλήθος αυτό θα απομακρυνθεί πάλι από εδώ και θα εξαφανιστεί, πληγώνεται
και πονάει φοβερά η ψυχή μου διότι αν και η Εκκλησία γέννησε τόσα πολλά τέκνα
δεν μπορεί να απολαμβάνει αυτά σε κάθε σύναξη αλλά μόνο όταν έρχεται κάποια
εορτή.
Πόση πνευματική αγαλλίαση θα υπήρχε, πόση χαρά, πόση δόξα
του Θεού, πόση ωφέλεια των ψυχών εάν σε κάθε σύναξη βλέπαμε τόσο γεμάτους τους
χώρους της Εκκλησίας;
Τώρα όμως οι ναύτες και κυβερνήτες κάνουν τα πάντα για να
διαπλεύσουν το πέλαγος και να φθάσουν στο λιμάνι ενώ εμείς καθ' όλη την
διάρκεια του πελάγους προσπαθούμε με κάθε τρόπο ν' αυξάνουμε τον κλυδωνισμό
καταβυθιζόμενοι συνέχεια μέσα στις τρικυμίες των κοσμικών πραγμάτων
περιφερόμενοι μέσα στις αγορές και στα δικαστήρια ενώ εδώ (στην Εκκλησία) σ' όλο
τον χρόνο μόλις μία ή δύο φορές συναντιόμαστε."
Ιωάννου Χρυσοστόμου έργα, Τόμος 35, Σελ. 491, Στο Άγιο Βάπτισμα,
Ε.Π.Ε, Πατερικαί Εκδόσεις, "Γρηγόριος
Παλαμάς"
No comments:
Post a Comment