«Μετανοεῖτε»

Ἀπὸ τῆς θέσεως αὐτῆς ἀπευθύνω καὶ ἐγὼ λίγες λέξεις καὶ τερματίζω τὸν λόγον μου, τὸν λόγον αὐτὸν τοῦ Κυρίου «Μετανοεῖτε».

Ὦ γέροντες συνηλικιῶτες μου, ποὺ ἔχετε ἐπάνω στὰ μαλλιά σας τὸ χιόνι τοῦ Ὀλύμπου καὶ τὸ ἕνα πόδι σας εἶνε μέσα στὸν τάφο, μετανοεῖτε γιὰ τὶς ἁμαρτίες τῆς νεότητός σας.

Ὦ νέοι, παιδιά, ἀχαλίνωτα ἄλογα, συγκρατῆστε πλέον τὸν ἑαυτό σας, καὶ μετανοῆστε γιὰ τὰς ἀταξίας, ποὺ ἀσχημίζουν τὴν ὡραία νεότητά σας.

Ὦ ἄνδρες ὥριμοι μετανοῆστε γιὰ τὰς πράξεις σας.

Ὦ γυναῖκες οἱ ὁποῖες ὡς νυκτερίδες πετᾶτε μέσα στὰ σκότη τῆς ἁμαρτίας, μετανοήσατε.

Μετανοεῖτε, γονεῖς, γιὰ τὴν ἀθλίαν τακτικὴν τὴν ὁποίαν ἀκολουθεῖτε ἐναντίον τῶν τέκνων σας.

Τέκνα, μετανοήσατε γιὰ τὶς ὕβρεις, τὶς ἀτιμίες, τὶς ὁποῖες ἐκσφεδονίσατε ἐναντίον τῶν γονέων σας.

Πλούσιοι, μετανοήσατε γιὰ τὶς ἀδικίες σας καὶ τὶς ἀσπλαχνίες σας καὶ τὴν πλεονεξία σας καὶ γιὰ τὶς ἐκμεταλλεύσεις τοῦ λαοῦ μας.

Μικροὶ καὶ μεγάλοι, μετανοήσατε. Δάσκαλοι καὶ καθηγηταί, ἀναθεωρήσατε τὶς μεθόδους σας. Φιλόσοφοι καὶ ψυχολόγοι καὶ ἰατροί, μετανοῆστε καὶ παύσατε πλέον ―ἰατροὶ ἐσεῖς― νὰ κάνετε ἐκτρώσεις. Εἶνε φοβερόν· σὲ κανένα μέρος τῆς γῆς, οὔτε στὸ Βελιγράδι οὔτε στὴ Μόσχα οὔτε εἰς ἄλλο κέντρο τοῦ δυτικοῦ καὶ εὐρωπαϊκοῦ πολιτισμοῦ, γίνονται τέτοια ἐγκλήματα ὅπως ἐδῶ. Ἂν πᾶτε στὴν Ἀλβάνια, γεμάτη παιδιά· ἂν πᾶτε στὴ Σερβία, γεμάτη παιδιά· ἂν πᾶτε στὴ Βουλγαρία, γεμάτη παιδιά· ἂν πᾶτε στὴν Τουρκία, γεμάτη παιδιά, καὶ διαρκῶς αὐξάνονται οἱ Τοῦρκοι, μὲ τὰ σάλιο θὰ μᾶς πνίξουν. Ἐμεῖς ἔχομε τὰ λιγώτερα παιδιά. Εἶνε φοβερό. Κλάψτε καὶ θρηνῆστε, βουνὰ καὶ λαγκάδια, διότι μέσα στὴν Ἑλλάδα, κατὰ ἐπίσημη στατιστική, γίνονται 300.000 ἐκτρώσεις. Καὶ ἡ Ἑλλάδα κινδυνεύει νὰ γίνῃ γηροκομεῖο.

Ὦ Ἑλλάς, ἀγαπητή μας πατρίδα, γιὰ σένα ἀναπνέομε καὶ ζοῦμε, μετανόησε. Κυβερνῆται, λαός, ἐπιστήμονες, ψυχολόγοι, ὀπαδοὶ πάσης παρατάξεως, μαῦροι, ἄσπροι, κόκκινοι, ὅλοι μετανοήσατε καὶ ἀλλάξατε τρόπον ζωῆς.

Ἀνθρωπότης, Νινευΐ, νεώτερα Σόδομα. Δὲν εἶμαι Ἰωνᾶς ὁ προφήτης, εἶμαι ἕνας ἁμαρτωλός, ποὺ δὲν εἶμαι ἄξιος νὰ φιλήσω τὰ πόδια σας. Ὡς ἁμαρτωλὸς πρὸς ἁμαρτωλοὺς ὁμιλῶ, ἀλλ᾿ ὡς Ἰωνᾶς φωνάζω κ᾿ ἐγώ· Νινευΐ, μετανόησον, διότι «ἔτι τρεῖς ἡμέραι καὶ Νινευῒ καταστραφήσεται» (Ἰωνᾶ).

Ἀνθρωπότης, Εὐρώπη, Ῥωσία, Ἀμερική, κόσμε δυτικὲ καὶ ἀνατολικέ, ἄσπροι, μαῦροι. Δὲν ἀνήκω σὲ κανένα κόμμα καὶ σὲ καμμίαν ἰδεολογία. Ἀνήκω στὸ Χριστὸ καὶ μόνο στὸ Χριστό. Διότι πιστεύω ἀκράδαντα, ὅτι ὁ Χριστὸς εἶνε ὁ παγκόσμιος γιατρὸς καὶ τὸ φαρμακό του εἶνε ἡ μετάνοια.

Αὐτὰ εἶχα νὰ σᾶς πῶ, ἀπὸ τὴν ἱερὰ αὐτὴ θέσι, ἀπὸ τὸ ἱερὸ αὐτὸ βῆμα, τὸ ὁποῖο λαμπρύνουν ὑπέροχοι ἱεράρχαι τῆς Ἐκκλησίας μας, μέχρι τοῦ τελευταίου ἐπισκόπου Διονυσίου.

Αὐτὰ ὁ ταπεινὸς ἐπίσκοπος Φλωρίνης ἐπαναλαμβάνω πρὸς τὸν ἀγαπητὸ λαὸ τῆς Κοζάνης καὶ λέγω πρὸς ὅλους ὑμᾶς τὸ «Μετανοεῖτε».

Επίσκοπος Αυγουστίνος Καντιώτης