Κάποτε, πῆγε στὴν Ἱ. Μ. Ῥαϊθούς, ἕνας πλούσιος καὶ ἔδωσε ἐλεημοσύνη στοὺς ἐκεῖ μοναχούς, ἀπὸ ἕνα φλουρί. Κοντὰ στὸ Μοναστήρι ζοῦσε σὲ ἕνα ἀπόμερο κελλί, ἕνας ἡσυχαστὴς ὅπου καὶ σὲ αὐτὸν ἔστειλε ἕνα φλουρὶ ὁ πλούσιος. Ὅμως ἐκείνη τὴν νύχτα ὁ μοναχὸς ἐκεῖνος εἶδε στὸν ὕπνο του ἕναν κάμπο γεμάτο ἀγκάθια καὶ ἕναν νέο μὲ ἀγγελικὴ μορφὴ νὰ τοῦ λέει: Ἀββᾶ, βγὲς καὶ πήγαινε νὰ θερίσεις αὐτὸν τὸν κάμπο ποὺ ἀνῆκει σὲ αὐτὸν ποὺ σοῦ ἔδωσε τὸ φλουρί. Ὅταν ξημέρωσε, ὁ γέροντας κάλεσε τὸν πλούσιον ἐκείνον ποὺ τοῦ ἔδωσε τὸ φλουρί, καὶ τοῦ τὸ δίνει πίσω λέγοντας: Πάρε ἀδελφὲ πίσω τὸ φλουρί σου γιατὶ δὲν δύναμαι ἐγὼ ὁ ἁμαρτωλὸς νὰ θερίζω καὶ νὰ ξεριζώνω ξένα ἀγκάθια. Μακάρι νὰ ἠδυνάμην νὰ ξεριζώσω τὶς δικές μου ἁμαρτίες.
(Ἐκ τῆς Ἁγιορείτικης Βιβλιοθήκης. Γέροντος Παντελεήμονος
Λαυριώτου) Γεροντικόν
No comments:
Post a Comment