Η μνημόνευσή στη Θεία Λειτουργία

 

Το πρώτο και το κυριότερο με το οποίο μπορούμε να βοηθήσουμε θετικά μία ψυχή είναι η μνημόνευσή της στη Θεία Λειτουργία.

Ουσιαστικά ούτε το μνημόσυνο, ούτε το τρισάγιο, ούτε η ελεημοσύνη μπορεί να βοηθήσει τόσο θετικά μία ψυχή, όσο η μνημόνευσή της την ώρα της Θείας Λειτουργίας. Πρέπει δηλαδή να πάμε ένα πρόσφορο στην Εκκλησία ζυμωμένο με προζύμι, όχι με μαγιά, το οποίο έχουμε αναπιάσει με αγιασμό και βασιλικό από την Ύψωση του Τιμίου Σταυρού.

O ιερέας, στη διάρκεια της Θείας Λειτουργίας, θα μνημονεύσει το όνομα του κεκοιμημένου και τότε εκείνη η ψυχή πού μνημονεύεται κοινωνεί άμεσα, δηλαδή επικοινωνεί με τον Χριστό. Αυτή είναι η πιο ουσιαστική βοήθεια πού δίνουμε στις ψυχές, διότι όσο πιο πολλέςφορές μνημονεύονται, τόσο περισσότερο αναπαύονται, ακόμα κι αυτές πού δεν είχαν κοινωνήσει Σώμα και Αίμα Χριστού ποτέ στην επίγεια ζωή τους. Έτσι τα έχει φτιάξει η αγάπη του Χριστού, να ελεεί το πλάσμα Του μέχρι την Δευτέρα Του Παρουσία, είτε είναι εντός του σώματος, είτε είναι εκτός του σώματος. Για να φτάσει να ενωθεί όμως η ψυχή με τον Χριστό πρέπει κάποιος να ενδιαφερθεί, να δοθεί το όνομα για μνημόνευση.

Tα μνημόσυνα είναι αυτά πού επίσης βοηθούν τίς ψυχές των κεκοιμημένων. Κατά την διάταξη της Εκκλησίας μας είναι τα τριήμερα, πού γίνονται στις τρείς ημέρες από την κοίμηση του νεκρού, τα εννιάμερα πού γίνονται στις 9 ημέρες, τα σαράντα πού γίνονται μετά από 40 ημέρες και το ετήσιο μνημόσυνο.

Tα τριήμερα, όπως αναφέρονται στο βιβλίο των Αποστολικών Διαταγών, γίνονται προς τιμήν της Αγίας Τριάδος και σέ ανάμνηση της τριημέρου παραμονής του Κυρίου στον τάφο.

Tα εννιάμερα γίνονται προς τιμήν των 9 αγγελικών ταγμάτων, με την ευχή όπως η ψυχή του κεκοιμημένου συγκαταριθμήσει μεταξύ των αγγέλων. Tα σαράντα τελούνται σέ ανάμνηση του πένθους του λαού του Ισραήλ για το θάνατο του Mωϋσέως και για την παραμονή του Χριστού επί 40 ημέρες στην γη μετά την Ανάστασή Του και μέχρι την Ανάληψή Του. Για το μνημόσυνο του ενός χρόνου δεν υπάρχει συμβολισμός, αλλά είναι υποχρεωτικό να τελείται.

(Πηγή: ανάτυπο “ Tα μνημόσυνα και η ωφέλειά τους ”,

Bενεδίκτου Iερομ. Aγιορείτου)