Ήμουν κάποτε κι εγώ παιδί

Κάπως έτσι αρχίζει το παραμύθι μας
κάπως έτσι αρχίζει η ιστορία αυτή
κι έτσι συνεχίζει το ταξίδι μας 
σ' ένα χρόνο ψεύτη που λέγεται ζωή

μη μιλάς μη λες τίποτα
ψέμα θα 'ναι ότι κι αν πεις
μη μιλάς όλα ανύποπτα 
αλλάζουνε πριν καν το σκεφτείς

Θυμάμαι ήμουν κάποτε κι εγώ παιδί
θύμωνα γιατί μου λέγαν πάντα μη
θυμάμαι όσα έζησα σε μια στιγμή
σαν μια ανάμνηση καλή
Θυμάμαι ήσουν πάντα δίπλα μου Εσύ
Παναγιά μου βράδυ πρωί
θυμάμαι όλα όσα σου είχα υποσχεθεί
σαν τη γλυκιά τη προσευχή

Κάπου εδώ τελειώνει και τ' όνειρο αυτό
κάπου εδώ τελειώνει έμεινε μισό
κι έτσι μεγαλώνει της θλίψης το κενό
μέσα της όμως βρήκα τον άλλο μου εαυτό