Friday, April 17, 2020

Ἡ Μάνα τοῦ Χριστοῦ





Πς ο δρόμοι εωδνε μ βάγια στρωμένοι,
λιοπάτητοι δρόμοι κα γύρω μπαξέδες!
χαρ τς γιορτς λο πιότερο ξαίνει
κα μακριάθε βογγάει κα μακριάθε νεβαίνει.

Τ χαρά σου, Λαοθάλασσα, κμα τ κμα,
τν λλνε τ μίση καιρ τήνε θρέφαν
κι᾿ ν μαύρη σου κάκητα δίψαε τ κρμα,
ν πο βρκε τ θμα της, κακο θμα!

! πς εχα σ μάνα κι᾿ γ λαχταρήσει
(ταν νειρο κι᾿ μεινεν, χνα κα πάει)
σν κα τ᾿ λλα σου δέρφια ν σ᾿ εχα γεννήσει
κι᾿ π δόξες λάργα κι᾿ λάργα π μίση!

να κόκκινο σπίτι σ᾿ αλ μ πηγάδι. . .
κα μία δράνα γιομάτη τσαμπι κεχριμπάρι. . .
νοικοκύρης καλς ν γυρνς κάθε βράδι,
τ χρυσό, σιγαλ κα γλυκ σν τ λάδι.

Κι᾿ μ᾿ νοίγς τν πόρτα μ πριόνια στ χέρι,
μ τ ροχα γεμάτα ψιλ ροκανίδι,
(σπρα γένια, σπρα χέρια) συμβία περιστέρι
ν᾿ νασαίν βαθι τ᾿ λο κέδρον γέρι.

Κ᾿ φο λίγο σταθς κα τ σπίτι γεμίσ
τν καλό σου τν σκιο, Πατέρα κι᾿ φέντη,
κριβή σου ν βγάν νερ ν σο χύσ,
νυπόμονος δεπνος μ γέλια ν᾿ ρχίσ.

Κι᾿ κατόχρονος θάνατος θφτανε μέλι
κα πολλ φύτρα θ᾿ φηνες τέκνα κι᾿ γγόνια
καθενο κα κοπάδι, χωράφια κι᾿ μπέλι,
τ᾿ ργαστήρι κεινο, πο τν τέχνη σου θέλει.

Κατεβάζω στ μάτια τ μάβρην μπόλια,
γι ν πάψη κι᾿ νος μ τ μάτια ν βλέπ. . .
Ξεφαντώνουν τ᾿ ηδόνια στ γύρω περβόλια,
λεϊμονις σ κυκλώνει λεφτ μοσκοβόλια.

Φεύγεις πάνου στν νοιξη, γιέ μου, καλέ μου,
νοιξή μου γλυκιά, γυρισμ πο δν χεις.
μορφιά σου βασίλεψε κίτρινη, γιέ μου,
δ μιλς, δν κοιτς, πς μαδιέμαι, γλυκέ μου!

Καθς κλαίει, σν τς παίρνουν τ τέκνο, δαμάλα,
ξεφωνίζω κα νόημα δν χουν τ λόγια.
Στύλωσέ μου τ δυό σου τ μάτια μεγάλα.
Τρέχουν αμα τ᾿ στήθια, πο βύζαξες γάλα.

Πς δύναμη στάθηκε, τόσο καρδιά σου
στ λαμπρ Γεροσύλυμα Καίσαρας ν μπς!
ν τ πλήθη λαλάζανε ξώφρενα (λιά σου!)
δν ξεραν κόμα οτε ποι τ᾿ νομά σου!

Κε στ πλάγι δαγκάναν ο χτροί σου τ χείλη. . .
Δολερ ξεσηκώσανε τ᾿ γνωμα πλήθη
κι᾿ σο γήλιος ν πέσ κα νρθ τ δείλι,
τ σταυρό σου καρφώσαν ο χτροί σου κι᾿ ο φίλοι.

Μ γιατί ν σταθς ν σ πιάσουν! Κι᾿ κόμα
σ ρωτήσανε: «Ποις Χριστός;» τί πες «Νά με!»
χ! δν ξέρει τί λέει τ πικρό μου τ στόμα!
Τριάντα χρόνια, παιδί μου, δ σ᾿ μαθ᾿ κόμα!

William Bouguereau - Pieta (detail), 1876.
Κώστα Βάρναλη

No comments:

Post a Comment