«Πίνετε
αγιασμό, όσο πιο συχνά τόσο πιο καλά. Είναι το καλύτερο και αποτελεσματικότερο
φάρμακο. Αυτό δεν το λέγω σαν παπάς, το λέγω σαν γιατρός. Από την Ιατρική μου
πείρα». (Αγιος Λουκας ο Ρωσος)
Μία οικογενειακή ιστορία που μας διηγιόταν η μητέρα μου, η οποία αφορούσα τον παππού της, κι ο οποίος σημειοτέον φορούσε ακόμη φουστανέλα! Λοιπόν κάποτε, του αρρώστησε ξαφνικά κ βαριά ένα από τα πολλά του παιδιά. Δύσκολα τα χρόνια και πού γιατρός; Η μητέρα, η γιαγιά κ τα αδέλφια του ασθενούς πανικοβλημένοι δεν ήξεραν τί να κάνουν, μιας κ τα γιατροσόφια δεν έφερναν κάποιο καλό αποτέλεσμα. Ο παππούς, μπροστά σ' αυτήν την κατάσταση που επικρατούσε, στεκόταν θλιμμένος και σιωπηλός. Ίσως προσευχόταν ενδόμυχα, Κύριος οίδε! Ξαφνικά, εκεί που καθότανε, σηκώνεται όρθιος πάει στο εικονοστάσι, παίρνει τον Μεγάλο Αγιασμό, τον δίνει στα χέρια της γυναίκας του κ της λέει με ύφος που δεν σήκωνε αντίρρηση, να δώσει στον ασθενή να τον πιεί. Εννοείται ότι έτσι έγινε και καταλαβαίνετε τί θαυμαστό αποτέλεσμα είχε αυτή η πράξη! Όλοι πίστεψαν ότι η πόση του Αγιασμού εγιάτρεψε το παιδί και το έσωσε!
Μία οικογενειακή ιστορία που μας διηγιόταν η μητέρα μου, η οποία αφορούσα τον παππού της, κι ο οποίος σημειοτέον φορούσε ακόμη φουστανέλα!
ReplyDeleteΛοιπόν κάποτε, του αρρώστησε ξαφνικά κ βαριά ένα από τα πολλά του παιδιά. Δύσκολα τα χρόνια και πού γιατρός; Η μητέρα, η γιαγιά κ τα αδέλφια του ασθενούς πανικοβλημένοι δεν ήξεραν τί να κάνουν, μιας κ τα γιατροσόφια δεν έφερναν κάποιο καλό αποτέλεσμα.
Ο παππούς, μπροστά σ' αυτήν την κατάσταση που επικρατούσε, στεκόταν θλιμμένος και σιωπηλός. Ίσως προσευχόταν ενδόμυχα, Κύριος οίδε!
Ξαφνικά, εκεί που καθότανε, σηκώνεται όρθιος πάει στο εικονοστάσι, παίρνει τον Μεγάλο Αγιασμό, τον δίνει στα χέρια της γυναίκας του κ της λέει με ύφος που δεν σήκωνε αντίρρηση, να δώσει στον ασθενή να τον πιεί.
Εννοείται ότι έτσι έγινε και καταλαβαίνετε τί θαυμαστό αποτέλεσμα είχε αυτή η πράξη! Όλοι πίστεψαν ότι η πόση του Αγιασμού εγιάτρεψε το παιδί και το έσωσε!
Ευχαριστούμαι για το σχόλιο σας.
Delete