Άγιος Γεώργιος ο Ίβηρ (2 Ιανουαρίου)

Σην χείρα καλώς αγχόνης Μάρτυς ω Ζώρζη θλίβε,
Θλίψεις γαρ ούτω δυσμενή θλίψαντά σε.

Ο Άγιος Γεώργιος είχε καταγωγή από τα Ίβηρα. Σε νεαρή ηλικία τον αγόρασε κάποιος Τούρκος για σκλάβο και αφού του έκανε περιτομή, του έδωσε το όνομα Σαλής, Μετά τον θάνατο του αφέντη του, παρέμεινε στη Μυτιλήνη, άγαμος και ζούσε ειρηνικά σε κάποιο εργαστήρι, πουλώντας και αγοράζοντας διάφορα είδη. Κάποια μέρα και σε ηλικία πάνω από 70 χρονών, ο Γεώργιος παρουσιάστηκε αυθόρμητα μπροστά στον κριτή και πέταξε μπροστά του το σαρίκι που φορούσε στο κεφάλι του και ομολόγησε τον Χριστό. Παρά τις κολακείες και τους φοβερισμούς, τη διαπόμπευση μέσα στους δρόμους και τα χτυπήματα με ξύλα και μαχαίρια, ο Γεώργιος παρέμεινε αμετάθετος, ομολογώντας την πίστη των πατέρων του. Τέλος, οδηγήθηκε από τους δημίους του στην τοποθεσία Παρμά-Καπού, όπου και έλαβε μαρτυρικό τέλος δι' αγχόνης. Ήταν 2 Ιανουαρίου 1770. Ο δε Χρυσόστομος Παπαδόπουλος, τοποθετεί το μαρτύριο του Ζώρζη το έτος 1777.
 

ΤΗ Β΄ (2α) ΤΟΥ ΜΗΝΟΣ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ

Μνήμη τοῦ Νεομάρτυρος Ἁγίου Γεωργίου τοῦ Ἴβηρος.

Ἀπολυτίκιον.

Ἦχος δ΄. Ταχύ προκατάλαβε.

Παμμάκαρ Γεώργιε, τῆς Ἰβρίας βλαστός Λεσβίων ἀγλάϊσμα, Νεομαρτύρων λαμπρόν καί θεῖον ὑπόδειγμα. Κύριον νῦν δυσώπει εἰρηνεῦσαι τόν κόσμον, δοῦναι δέ τοῖς ὑμνοῦσι τῶν πταισμάτων τήν λύσιν, ὡς ἔχων παρρησίαν ἀξιοθαύμαστε.