Ιωάννου Χρυσοστόμου, Τόμος 30, Ομιλία Θ', Περί μετανοίας,

"Γνωρίζοντας αυτά και φέρνοντας στην μνήμη μας την φοβερή ημέρα και σκεπτόμενοι το πυρ εκείνο και τα φοβερά κολαστήρια ας επιστρέψουμε από τον πλανεμένο δρόμο μας.

Γιατί θα έρθει ώρα που θα διαλυθεί το θέατρο αυτού του κόσμου.

Δεν είναι δυνατόν μετά το πέρας αυτής της ζωής να κάνει κανείς κάτι, δεν είναι δυνατόν να στεφανωθεί μετά την διάλυση του θεάτρου.

Αυτός είναι ο καιρός μετανοίας ενώ εκείνος κρίσεως.

Αυτός είναι ο καιρός των αγώνων ενώ εκείνος των στεφάνων.

Αυτός είναι ο καιρός του κόπου ενώ εκείνος της ανέσεως.

Αυτός ο καιρός των καμάτων ενώ εκείνος της ανταποδόσεως.

Συνέλθετε παρακαλώ, αφυπνισθείτε και ας ακούσουμε με προθυμία τα λεγόμενα.

 Ζήσαμε για την σάρκα, ας ζήσουμε για το πνεύμα.

Ζήσαμε για τις ηδονές, ας ζήσουμε για τις αρετές.

Ζήσαμε με αδιαφορία, ας ζήσουμε και με μετάνοια.

«Γιατί υπερηφανεύεται το χώμα και η στάχτη;» (Εκκλ. 10,9).

Τι φουσκώνεις από αλαζονεία άνθρωπε; Γιατί μεγαλοφρονείς για τον εαυτό σου; Τι ελπίζεις από την δόξα του κόσμου και τον πλούτο;

Ας πάμε σε παρακαλώ στους τάφους και ας δούμε τα εκεί μυστήρια. Ας δούμε την ανθρώπινη φύση κατασκορπισμένη, τα κόκκαλα  σαπισμένα, τα σώματα σάπια...

Σκεπτόμενοι αδελφοί αυτά και φέρνοντας στην μνήμη μας την τελευταία μέρα, όσο έχουμε καιρό, ας επιστρέψουμε από τον πλανεμένο δρόμο μας.

Με τίμιο αίμα αγορασθήκαμε. Γι' αυτό ο Θεός φανερώθηκε πάνω στην γη. Για 'σένα άνθρωπε ο Θεός φανερώθηκε επάνω στην γη μη έχοντας που να κλίνει το κεφάλι Του."

Ιωάννου Χρυσοστόμου, Τόμος 30, Ομιλία Θ', Περί μετανοίας, Σελ.319, Ε.Π.Ε Πατερικαί Εκδόσεις "Γρηγόριος Παλαμάς"