Οι Άγιοι Πατέρες για την ελεημοσύνη

Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος

Η ελεημοσύνη δόθηκε από τον Θεό ως εντολή της αγάπης. Καλή είναι η ελεημοσύνη, με την οποία φαίνεται πως διασκορπίζεται το πλούτος, στη πραγματικότητα όμως συγκεντρώνεται, γιατί, όπως ένας αγρότης που δίδει στην γη και στη συνέχεια συλλέγει σπόρους, έτσι και η ελεημοσύνη, φαίνεται πως προσφέρεται στους άλλους, ενώ πραγματικά αποκτά αυτός που έδωσε. Το μέγεθος της ελεημοσύνης δεν εκτιμάται ανάλογα με τα χρήματα, αλλά με τη θέληση αυτού που προσφέρει… Η γενναιοδωρία δεν εκτιμάται ανάλογα με το μέγεθος της δωρεάς, αλλά ανάλογα με την διάσταση που έχει το δώρο σε σχέση με το πλούτο του δωρητή. Βασίλισσα των αρετών είναι η ελεημοσύνη, η οποία ως καλύτερο μέσο, ανοίγει γρήγορα τις πόρτες του ουρανού για τους ευσπλαχνικούς.

Η ελεημοσύνη είναι μητέρα της αγάπης, αυτή είναι φάρμακο για τα αμαρτήματα μας, κάθαρση για την ακαθαρσία της ψυχής μας, κλίμακα στηριγμένη στον  ουρανό, αυτή συνδέει το σώμα του Χριστού. 

 Άγιος Γρηγόριος ο Ναζιανζινός

Η ελεημοσύνη είναι μεγαλύτερη από όλες τις πράξεις, επειδή σε μικρή τιμή αποκτάμε την Βασιλεία των Ουρανών, για μικρά προσωρινά αγαθά λαμβάνουμε αιώνια δόξα.

Σοφία Σειράχ

Πῦρ φλογιζόμενον ἀποσβέσει ὕδωρ, καὶ ἐλεημοσύνη ἐξιλάσεται ἁμαρτίας˙ ἡ ἐλεημοσύνη μένει εἰς τὸν αἰῶνα.

Η ελεημοσύνη που προέρχεται από αδικία δεν είναι ελεημοσύνη, αλλά σκληρότητα και απανθρωπιά, επειδή, τι κέρδος έχουμε αν πάρουμε τα ρούχα από ένα άτομο για να ντυθεί άλλος; Έναρξη της ελεημοσύνης πρέπει να είναι η αλληλεγγύη. Ο Κύριος θέλει από μας αυτά τα έργα της ελεημοσύνης:

– να δίδουμε τροφή στους νηστικούς

– να δίδουμε ποτό στους διψώντες

– να δίδουμε ρούχα στους γυμνούς

– να φιλοξενούμε τους ξένους

– να επισκεπτόμαστε τους άρρωστους

– να παρηγορούμε τους δυστυχισμένους

– να βοηθάμε τους φυλακισμένους

Στα έργα της ελεημοσύνης περιλαμβάνονται και τα έργα που γίνονται για την πνευματική και ηθική εκπαίδευση και βοήθεια του πλησίον. Η ελεημοσύνη καλύπτει πλήθος αμαρτιών. Αυτή μας απαλλάσσει από τον θάνατο.

Άγιος Νεκτάριος Πενταπόλεως

Ο ελεήμονας δεν κλείνει τα αυτιά του μπροστά στις ευχές των φτωχών, αλλά βιάζεται να τους βοηθήσει. Όταν προφέρει σ’ αυτόν πού είναι σε δυστύχημα, δίδει με αγάπη και συμπάθεια, και όταν δίδει στον φτωχό, το πρόσωπό του λάμπει, επειδή η καρδιά του χαίρεται για την ελεημοσύνη. Και ο ελεήμονας είναι αγαπημένος από τον Θεό και σώζεται στην ημέρα του κινδύνου, διότι ο Θεός αγαπάει εκείνο που δίδει με χαρά. Ο ελεήμονας κάνει ελεημοσύνη κρυφά, επειδή η καρδιά του οδηγείται από την αγάπη προς τον πλησίον και όχι από την επιθυμία για φήμη. Αυτός δεν χαίρεται για την πολυτέλεια, αλλά για την φιλανθρωπία του. Επειδή αυτός ζει με αγάπη προς τον πλησίον και η αγάπη του εκφράζεται μέσα από την αγάπη προς τον πλησίον.

Ο ελεήμονας δέχεται τον θλιμμένο, δεν αποστρέφει τα μάτια του από αυτόν που είναι σε δυστύχημα, ούτε το πρόσωπό του από τους φτωχούς, δεν είναι σε αντίθεση να εκτείνει το χέρι του στον αδελφό που ζητάει. Στον πεινασμένο προσφέρει δικό του ψωμί, δίδει στους διψώντες, σκεπάζει τους φτωχούς, ντύνει τους γυμνούς, βοηθά τους πάσχοντες, επισκέπτεται τους φυλακισμένους και φιλοξενεί τους ξένους. Μοιράζεται γενναιόδωρα, ελπίζοντας στον Κύριο και έτσι αποχτάει πλούτο στον ουρανό. Ο ελεήμονας είναι σαν καρποφόρο ελαιόδεντρο στον οίκο του Θεού, ποτέ δεν μένει χωρίς ελπίδα στον Θεό, αλλά πάντα ανθίζει, και μοιάζει με αιώνια ανθισμένο δέντρο και, με ζήλο για την γονιμότητά του, σε όλους και σε κάθε στιγμή δωρίζει άφθονη ελεημοσύνη. Μακάριος είναι ο ελεήμονας, ότι αυτός θα κληρονομήσει την Βασιλεία, ετοιμασμένη από την αρχή του κόσμου. Ο Κύριος λέει στους ελεήμονες: «δεῦτε οἱ εὐλογημένοι τοῦ πατρός μου, κληρονομήσατε τὴν ἡτοιμασμένην ὑμῖν βασιλείαν ἀπὸ καταβολῆς κόσμου, ἐπείνασα γάρ, καὶ ἐδώκατέ μοι φαγεῖν, ἐδίψησα, καὶ ἐποτίσατέ με, ξένος ἤμην, καὶ συνηγάγετέ με, γυμνός, καὶ περιεβάλετέ με, ἠσθένησα, καὶ ἐπεσκέψασθέ με, ἐν φυλακῇ ἤμην, καὶ ἤλθετε πρός με» (Μτ. 25, 34-36).