Wednesday, October 31, 2012

Ζ' ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΛΟΥΚΑ


ΛΟΥΚ. 8:41-56

Υπό
Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Αντινόης κ.κ. ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΟΝΟΣ
Στη ζωή του ανθρώπου επικρατεί η σχετικότης των πραγµάτων. Όλα όσα του συµβαίνουν είναι σχετικά. Δηλαδή, από τη γέννηση ενός ανθρώπου τίποτε δεν είναι απόλυτο σίγουρο. Τίποτε δεν είναι γραµµένο. Ο ίδιος ο άνθρωπος γράφει την ιστορία του, τα όσα του συµβαίνουν. Το µέλλον είναι άγραφο και άγνωστο, το παρόν γνωστό που γίνεται παρελθόν. Όµως, όλα όσα συµβαίνουν στο χρόνο υπάγονται στη σχετικότητα. Είναι σχετικό, εάν θα µορφωθείς εάν θα επιτύχεις στην επαγγελµατική σου σταδιοδροµία• εάν θα γίνεις καλός οικογενειάρχης εάν θα είσαι ευτυχή ς ή δυστυχής, υγιείς ή ασθενής εάν θα ζήσεις πολλά η λίγα χρόνια, όλα αυτά είναι σχετικά. Ένα γεγονός στη ζωή του ανθρώπου είναι αναπόφευκτο και το µόνο βέβαιο και αυτό είναι το γεγονός του θανάτου.
Ο Αρχισυνάγωγος Ιάειρος είχε µονάκριβη δωδεκαετή κόρη η οποία «απένθησκε». Δώδεκα ετών και από κάποια αιτία βρίσκεται στο τέλος της ζωής της. Ο θάνατος παραµονεύει άπονος, άστοργος, ανηλεής και µε το σκληρό κεντρί του επιφέρει το µοιραίο στο σπίτι του Ιαείρου. Σαν κεραυνός ακούστηκε η είδησις: «Τέθνηκεν η θυγάτηρ σου».
Ο θάνατος από της πτώσης των πρωτοπλάστων έγινε ο αχώριστος σύντροφος και εχθρός του ανθρώπου. «Γη ει και εις την γην απελεύσεις». Δια του θανάτου τερµατίζεται η ζωή της αµαρτίας και ανοίγεται η ζωή της αιωνιότητος. Ο άνθρωπος δεν σβύνει, δεν χάνεται, δεν ε:κµηδενίζεται. Η ύπαρξη του ανθρώπου δεν τερµατίζεται στο τάφο. Δια του θανάτου ο άνθρωπος µεταβαίνει σε άλλες καταστάσεις πραγµατικές, αµετάβλητες και αιώνιες, στη Βασιλεία των Ουρανών ή στη Κόλαση.
Ο θάνατος ενός αγαπηµένου µας προσώπου, συγγενούς ή φίλου, προξενεί σύγχυση συναισθηµάτων. Λύπη, φόβο, αγανάκτηση, αγωνία, θλίψη και απογοήτευση κυριαρχούν τη στιγµή εκείνη. Ο άνθρωπος πελαγώνει µέσα στις σκέψεις του και µε δακρυσµένα µάτια, βυθισµένα σ' ένα κόσµο αβέβαιο, αντικρύζει µε αµηχανία το µέλλον του.
Με την είδηση του θανάτου της µονάκριβης κόρης του ο Ιάειρος βρέθηκε άφωνο ς και σε αµηχανία. Και προτού σκεφθεί το παραµικρό παρεµβαίνει ο Χριστός. «Μη φοβού, αλλά πίστευε». Μη φοβάσαι µε τη θλιβερή αυτή είδηση, αλλά πίστευε σε Μένα και θα σωθεί η κόρη σου.
Μόνον κοντά στο Χριστό ο άνθρωπος δεν φοβείται τον θάνατο. Μόνον µε το Χριστό υπάρχει ελπίδα. Μόνον µε την πίστη στο Χριστό υπερνικάται ο θάνατος. Γι' αυτό και οι άγιοι πάντες δια της πίστεως στο Χριστό νίκησαν τις µεθοδίες του διαβόλου και τέλος αυτόν τον έσχατο εχθρό, τον θάνατον.
Η πίστη στο Χριστό είναι η δύναµη που σώζει και ζωογονεί τον άνθρωπο. «ο πιστεύων εις εµέ καν αποθάνει ζήσεται». Ο Κύριος µας Ιησούς Χριστός είναι η µόνη ασφαλής και βέβαια ελπίδα και σωτηρία. Κανείς δεν υπερνίκησε τον θάνατο παρά µόνον ο Σωτήρ του κόσµου, ο οποίος δια του ιδικού θανάτου επάνω στο Σταυρό νίκησε τον θάνατο και χάρισε ζωή σε εκείνους που θα πιστεύσουν στο όνοµα Του. Ο Ιησούς Χριστός, ο Γιός και Λόγος του Θεού, είναι ο Κύριος της ζωής και του θανάτου.
Η ζωή του ανθρώπου πολλές φορές παροµοιάσθη µε τη θάλασσα. Τα προβλήµατα της ζωής εγείρονται σαν πελώρια κύµατα, που προσπαθούν να µας καταποντίσουν στο βυθό της απελπισίας και του χάους της απόγνωσης. Η άβυσσος ανοίγει το στόµα της για να µας καταπιεί. Στις τρικυµίες της ζωής, οπλισµένος µε την πίστη στο Χριστό, ο άνθρωπος βρίσκει τη δύναµη να αντιµετωπίσει και να αντικρούσει τα πολύµορφα κύµατα, που ξεσπούν επάνω στο πλοίο της ζωής, τις θλίψεις, τις αρρώστειες, τους θανάτους και τους πειρασµούς.
Ο Κύριος κάλεσε τον Αρχισυνάγωγο Ιάειρο να µείνει σταθερός στην πίστη του προς Αυτόν. Πίστευε και µη φοβάσαι. Μη χάνεις τις ελπίδες σου. Ο καρπός της πίστης στο Χριστό είναι η νίκη του πιστού κατά του θανάτου. Γι' αυτό και οι άγιοι Μάρτυρες νίκησαν το θάνατο µε τη πίστη στο Χριστό.
Ο άνθρωπος χωρίς πίστη µοιάζει µε πλοίο χωρίς πυξίδα. Η πίστη είναι η κινητήριος δύναµη, που οδηγεί τον άνθρωπο στην ενάρετη ζωή. Εάν χωρίς πίστη δεν µπορεί κανείς όχι µόνον να ανέβει το όρος των αρετών, αλλά και να υπερνικήσει τα παραµικρά προβλήµατα της ζωής, πόσο µάλλον, εάν δεν έχει πίστη, πως θα µπορέσει να αντιµετωπίσει τη φοβερή ώρα του θανάτου και τα όσα επακολουθούν τον θάνατον; Όταν φθάσει η ώρα του θανάτου, κανείς δεν µπορεί να βοηθήσει, ούτε οι γιατροί, ούτε οι φίλοι, ούτε οι ισχυροί και συγγενείς, ούτε επιστήµες ούτε αξιώµατα, ούτε χρήµατα και πλούτη. Μόνον ο Χριστός δύναται να µας παρηγορήσει και να µας σώσει. Και σώζει ο Κύριος όλους όσους καταφεύγουν σ' Αυτόν, όπως έσωσε τη κόρη του Ιαείρου. Και τούτο διότι η πίστη του ανθρώπου έµεινε σταθερή και ακλόνητος.
Η πίστη µας πρέπει να µένει ορθή και σταθερή από κάθε κλονισµό, από κάθε αµφιβολία. Δέν πρέπει να λυγίζουµε µπροστά στους κινδύνους και τα προβλήµατα της ζωής, όσο κι αν αυτά φαίνονται ανυπέρβλητα. Η πίστη στο Χριστό είναι η κραταιά συµµαχία, που δεν ντροπιάζει εκείνον που πιστεύει.
Η ζωή του ανθρώπου εναλλάσσεται µεταξύ της χαράς και της λύπης. Τα ευχάριστα διαδέχονται δυσάρεστα. Γι’ αυτό και ο Απόστολος Παύλος µας διδάσκει λέγοντας, ότι οφείλοµε να χαίρω µε µε εκείνους που χαίρονται και να συµµετέχωµε στις λύπες των άλλων, διότι η ζωή µας είναι σαν το χορτάρι του αγρού. «Άνθρωπος ωσεί χόρτος αι ηµέραι αυτού, ωσεί άνθος του αγρού ούτως εξανθήσει».
Αγαπητοί µου Χριστιανοί! Τα πάντα γύρω µας µαρτυρούν την µαταιότητα και τη παροδικότητα, το άστατο και εφήµερο, το αβέβαιο και ανωφελές των επιγείων. Τα προβλήµατα της ζωής δεν θα παύσουν να υπάρχουν. Ο Χριστός µας παρέχει τη µόνη λύση. Ας στερεώσουµε βαθειά µέσα στη ψυχή µας τη πίστη προς το Χριστό. Μόνον όταν οπλισθούµε µε τα πνευµατικά όπλα, που µας χαρίζει το Άγιο Πνεύµα, δηλαδή την πίστη, την ελπίδα και την αγάπη, θα µπορέσουµε να σταθούµε και να αντικρούσωµε τα πυρακτωµένα βέλη του πονηρού και του θανάτου.

"Τί εἶναι ἡ πατρίδα μας"



ωάννη Πολέμη (1862-1924)  

Τί εναι πατρίδα μας; Μν εν᾿ ο κάμποι;
Μν εναι τ᾿ σπαρτα ψηλ βουνά;
Μν εναι λιος της, πο χρυσολάμπει;
Μν εναι τ᾿ στρα της τ φωτεινά;

Μν εναι κάθε της ρηχ κρογιάλι
κα κάθε χώρα της μ τ χωριά;
κάθε νησάκι της πο χν προβάλλει,
κάθε της θάλασσα, κάθε στεριά;

Μν εναι τάχατε τ ρειπωμένα
ρχαία μνημεα της χρυσ στολή,
πο τέχνη φόρεσε κα τ καθένα
μία δόξα θάνατη ντιλαλε;

λα πατρίδα μας! Κι ατ κι κενα,
κα κάτι πού χουμε μς τν καρδι
κα λάμπει θώρητο σν λιου χτίνα
κα κράζει μέσα μας: μπρς παιδιά!

ΣΚΕΨΕΙΣ ΠΟΥ ΓΕΝΝΗΘΗΚΑΝ ΑΠΟ ΤΟ ΥΠΕΡΒΛΑΣΦΗΜΟ CORPUS-CHRISTI-


ΓΙΑ ΤΗΝ 7Η ΤΕΧΝΗ-
ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΥΛΛΟΓΙΚΗ ΜΑΣ ΕΥΘΥΝΗ

Ἴσως γιά πρώτη φορά στά χρονικά τοῦ Ἑλληνικοῦ θεάτρου καί τῆς 7ης τέχνης, ἀνέβηκε ἕνα τόσο βλάσφημο «ἔργο»! Καί ὄχι τυχαῖα, σέ μία στιγμή ἐθνικῆς κρίσεως ( πνευματικῆς βασικά ) κι ἀμετανοησίας! Ἕνα ἀκόμη ράπισμα στή συνείδησή μας, μήπως καί ξυπνήσουμε ἀπό τόν πνευματικό μας λήθαργο! Μέσα στή λαίλαπα τῶν δεκάδων ἐπιθέσεων τῆς Νέας Τάξης Πραγμάτων καθημερινῶς ἐνάντια στήν ἀνθρωπότητα, γιά τήν χειραγώγηση κι ἐξόντωσή της, ἡ 7η τέχνη παίζει πολύ ἄσχημο ρόλο. Τίς τελευταῖες δεκαετίες εἰδικότερα, τό σύστημα τῆς Νέας Ἐποχῆς τήν ἔκανε ἐργαλεῖο στά χέρια του κι ἔγινε κι αὐτή μία ἐπιπλέον τέχνη τοῦ Διαβόλου,  γιά τούς ἑξῆς λόγους:
α) Γιατί εἶναι τέτοια ἡ φύση της, ὥστε νά ἔχει τή δυνατότητα νά ἀπευθύνεται ταυτόχρονα σέ ἑκατομμύρια ἀνθρώπους-θύματα καί νά τούς ἐπηρρεάζει! Ἡ ἀναπτυγμένη τεχνολογία τῆς ἐποχῆς μας μάλιστα, τήν ἐνισχύει ὑπερβολικά ὡς πρός αὐτήν τή δυνατότητα κι ἔτσι, ὐπερδιπλασιάζει τήν ἐπιρροή πού μπορεῖ νά ἀσκήσει στά μάτια, στά ἀφτιά, στά μυαλά καί στίς ψυχές τῶν ἀνθρώπων.
β) Γιατί μέ τό προκάλυμμα τῆς «διασκέδασης» καί μέ τό πρόσχημα τοῦ «φανταστικοῦ κι ὄχι ἀληθινοῦ», τό σύστημα «πυροβολεῖ» μέ τά μηνύματά του τό κοινό, χωρίς νά προκαλεῖ τίς ἀντιδράσεις του. Κι ἔτσι, τό ἐπηρρεάζει συστηματικά μέ σέξ, βία, ἀποκρυφισμό, UFO καί χαλαρά ἤθη γενικῶς καί ὡς ἐπί τό πλεῖστον! Τό κοινό ἀποβλακώνεται, διότι ἀφήνει χαλαρές τίς ἀντιστάσεις του ἀπέναντι στό «ψεύτικο», ἀλλά ἔτσι ξεχνᾶ νά ἐλέγξει τήν ποιότητα τοῦ θεάματος, μέ ἀποτέλεσμα νά ἀφήνει δηλητήρια νά εἰσβάλλουν ἀμαχητί στό νοῦ καί στήν καρδιά του!  Τά δηλητήρια αὐτά ὅμως, θά τά πάρει μαζί του στήν πραγματική ζωή καί θά πορεύεται μ’ αὐτά!
-Καί γιατί ντέ καί καλά, πρέπει νά βλέπουμε φανταστικά καί ψεύτικα πράγματα καί καταστάσεις, εἰδικά ἐμεῖς οἱ Χριστιανοί πού πιστεύουμε τόν Θεόν τῆς Ἀληθείας;
-Γιά νά ξεφεύγουμε ἀπό τήν πραγματικότητα, θά ποῦνε οἱ περισσότεροι.
Μά τό ψέμμα ὄχι μόνο δέν βοηθᾶ τήν πραγματικότητα, ἀλλά ἐπιπλέον τήν διαμορφώνει. Πρώτη ἀπόδειξις; Οἱ ἄνθρωποι καί εἰδικότερα οἱ νεότερης ἡλικίας, ἐπηρρεάζονται ἀπ΄τά θεάματα, μέ ἀποτέλεσμα νά εἰδωλοποιοῦν ἠθοποιούς, νά τούς λατρεύουν σάν Θεούς καί νά τούς μιμοῦνται καί ὡς πρός τήν ἐμφάνιση καί συμπεριφορά τους καί ὡς πρός τήν ἄστατη ζωή τους.
Δεύτρη ἀπόδειξις; Τά στατιστικά τῆς κοινωνικῆς διαφθορᾶς, θυμίζουν πιά ταινία θρίλερ. Κάποτε, στόν κινηματογράφο ἔβλεπες συχνότερα μία «σκληρή» σκηνή καί σπάνια στήν καθημερινή ζωή. Τώρα, ἡ ζωή μας καί ἡ πραγματικότητά μας, ἔχουν γεμίσει ἀπό σκληρές σκηνές κι ἀναζητοῦμε τό «διάλειμμα»…Κι ἐδῶ ἀναρωτιέται κανείς:
-Ἡ κότα κάνει τό ἀβγό ἤ τό ἀβγό τήν κότα; δηλαδή ἡ πραγματικότητά μας εἶναι ἀποκύημα τῆς 7ης τέχνης ἤ τό ἀντίστροφο;
Οἱ Ἰάπωνες λένε: «πώς μία εἰκόνα ἱσοδυναμεῖ μέ χίλιες λέξεις»! Ἡ 7η τέχνη, συνδυάζει καί εἰκόνα καί λέξεις! Πόσο ἐπικίνδυνη μπορεῖ νά γίνει λοιπόν, στά χέρια ἀδίστακτων…
Καί οἱ Ἅγιοι Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μας λένε πώς : «ἐκ τοῦ ὁρᾶν, τίκτεται τό ἐρᾶν» ( δηλαδή ἀπό το νά βλέπει κανείς, πέφτει στήν ἁμαρτία ). Καθώς ἐπίσης λένε, πώς ἡ συντριπτική πλειοψηφία ἀντίληψής μας μέσῳ τῶν αἰσθήσεων στήν κλίμακα τοῦ ἑκατό, προέρχεται ἀπό τήν ὅραση.
Ἀμέτρητες πολύτιμες ὧρες σπαταλῶνται μπροστά σέ ὀθόνες τηλεοράσεων, κινηματογράφων καί σκηνῶν θεάτρου.
Ὅπως καί νά ἔχει, γεννῶνται εὔλογα ἐρωτήματα, πού πρέπει πολύ καλά νά ἐξετάσει κάθε σκεπτόμενος ἄνθρωπος καί πού ἀφοροῦν τό συντριπτικότερο κομμάτι τῆς 7ης τέχνης:
-ΓΙΑΤΙ ΔΕ ΜΑΣ ΔΕΙΧΝΟΥΝ ΕΡΓΑ ΜΕ ΨΥΧΩΦΕΛΙΜΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ, ΕΡΓΑ ΠΟΥ ΝΑ ΔΙΔΑΣΚΟΥΝ ΤΗΝ ΠΙΣΤΗ, ΤΙΣ ΑΡΕΤΕΣ, ΤΟ ΗΘΟΣ;
-ΓΙΑΤΙ ΔΕ ΜΑΣ ΔΕΙΧΝΟΥΝ ΕΡΓΑ ΠΟΥ ΝΑ ΗΡΕΜΟΥΝ ΚΙ ΟΧΙ ΝΑ ΤΑΡΑΖΟΥΝ;
-ΓΙΑΤΙ ΜΑΣ ΔΕΙΝΧΟΥΝ ΑΦΘΟΝΗ ΒΙΑ, ΣΕΞ, ΜΑΓΕΙΕΣ ΚΑΙ ΚΑΘΕ ΕΙΔΟΥΣ ΚΑΚΙΑ;
-ΓΙΑΤΙ ΜΑΣ ΔΕΙΧΝΟΥΝ ΕΡΓΑ ΠΟΥ ΑΝΤΙ ΝΑ ΜΑΣ ΑΝΑΒΑΘΜΙΣΟΥΝ ΤΗ ΣΚΕΨΗ, ΤΗΝ ΑΠΟΒΛΑΚΩΝΟΥΝ, ΤΗΝ ΑΚΙΝΗΤΟΠΟΙΟΥΝ Ἠ ΤΗΝ ΔΙΑΣΤΡΕΦΟΥΝ;
-ΓΙΑΤΙ ΜΑΣ ΔΕΙΧΝΟΥΝ ΨΕΜΜΑΤΑ ΠΟΥ ΣΤΗΝ ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΑΠΛΩΣ ΑΧΡΗΣΤΑ ΚΙ ΟΧΙ ΑΛΗΘΕΙΕΣ ΠΟΥ ΘΑ ΜΑΣ ΒΟΗΘΗΣΟΥΝ ΝΑ ΖΗΣΟΥΜΕ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΜΑΣ;

 Ὅποιος δέν βλέπει ὅτι ἡ 7η τέχνη κατ’ ἐξοχήν χρησιμοποιεῖται ὡς ὅπλο μαζικῆς καταστροφῆς, πλανᾶται πλάνην οἰκτράν! Μᾶς «κατασκευάζουν» τή σκέψη καί τή ζωή μας οἱ ἐπιτήδειοι νεοταξίτες «σκηνοθέτες», κατά τό δικό τους βούλεσθαι καί συμφέρον, γιά νά δημιουργήσουν εὔκολα ἐλεγχόμενες κοινωνίες στά χέρια τους. Ὁ πόλεμος πού διαδραματίζεται στό νοῦ, εἶναι ὁ χειρότερος πόλεμος. Γιατί στόν συμβατικό πόλεμο, τό πολύ χάνεις τή ζωή σου. Σ’ αὐτόν τόν πλάγιο πόλεμο, ἄν δέν ἀντισταθεῖς, χάνεις τήν ψυχή σου!

Ἐμεῖς ὅμως ἔχουμε νεκρώσει πνευματικά καί ψυχικά σέ τέτοιο σημεῖο, πού νά τσαλαπατιέται ὄχι πιά μόνο ὁ ἄνθρωπος στά «ἔργα» μέ κάθε μορφή διαφθορᾶς, ἀλλά πιάσαμε τώρα τόν ἴδιο τόν Θεό, τήν Πανάχραντο Μητέρα Του καί τούς Ἁγίους καί ἀσύλληπτο κι ὅμως ἀληθινό, νά ἀσελγοῦμε στά Πρόσωπά τους καί  στό ὕψιστο ἀγαθό, στήν Ἱερή καί Ὁσία Πίστη μας!
Καί σ’ αὐτό τό σημεῖο ρωτῶ:
·                     Πῶς μποροῦμε νά ἀφήνουμε ἕναν Μητροπολίτη μόνο του, πού παληκαρίσια ὁμολογεῖ Κύριον Ἰησοῦν Χριστόν, πού ὄρθωσε τό ἀνάστημά του μαρτυρικά καί μήνυσε τούς συντελεστές τῆς ἐπαίσχυντης παράστασης; Γιατί ἀφήνουμε τόν ἕναν νά βγάλει τό φίδι ἀπό τήν τρύπα;
·                     Γιατί δέν καταθέτουμε συλλογική μήνυση κι ἐμεῖς οἱ πιστοί καί στούς συντελεστές τῆς παράστασης καί στό θέατρο πού δέχεται νά φιλοξενεῖ τήν ἀσέλγειά τους;
·                     Γιατί δέν κάνουμε καταγγελία στόν Ὑπουργό Παιδείας καί Θρησκευμάτων καί στόν Ὑπουργό Δικαιοσύνης πού κωφεύουν κι ἀδιαφοροῦν;
·                     Τί χειρότερο περιμένουμε νά γίνει, ἀπό τό νά παρουσιάζονται ὁ Χριστός καί Θεός μας, ἡ Παναγία μας και οἱ Ἅγιοι ὁμοφυλόφιλοι, πόρνοι, γελοῖοι καί σιχαμεροί;

Ὁ διάβολος καί τό συνεργεῖο του δουλεύουν ἀσταμάτητα κι ἀκάματα, ἐμεῖς;
Καί μή μοῦ πεῖ κανείς ὅτι ἔχουμε Παντοδύναμο Θεό πού μπορεῖ νά τούς κάνει «φού» καί νά τούς διαλύσει. Ὁ Θεός βεβαίως, κάνει τά δικά Του καί δέν ἔχει ἀνάγκη ἀπό ἐμᾶς. Ἐμεῖς ὅμως οἱ πιστοί Του, μαθητές Του, παιδιά Του, δοῦλοι Του, ὁμολογητές Του, συνγκληρονόμοι Του,  δέν θά κάνουμε τά δικά μας, πού Τόν ἔχουμε ἀνάγκη;…
Φοβᾶμαι ὅτι δέν θά δώσουμε ἀπολογία μόνο γι’ αὐτά πού κάναμε λάθος, ἀλλά καί γι’ αὐτά πού δέν κάναμε σωστά καί μάλιστα ἴσως αὐτά, νά εἶναι τά περισσότερα.

Συγνώμη ἄν σᾶς κούρασα.

   ΚΑΙΟΜΕΝΗ ΒΑΤΟΣ

Βιβλικά αναγνώσματα του Νοεμβρίου 2012


1 Κολασσαείς 4:2-9 Λουκά 11:47-12:1
2 Κολασσαείς 4:10-18 Λουκά 12:2-12
3 2 Κορινθίους 5:1-10 Λουκά 9:1-6
4 Γαλάτας 6:11-18 Λουκά 16:19-31
5 1 Θεσσαλονικείς 1:1-5 Λουκά 12:13-15,22-31
6 1 Θεσσαλονικείς 1:6-10 Λουκά 12:42-48
7 1 Θεσσαλονικείς 2:1-8 Λουκά 12:48-59
8 1 Θεσσαλονικείς 2:9-14 Λουκά 13:1-9
9 1 Θεσσαλονικείς 2:14-19 Λουκά 13:31-35
10 2 Κορινθίους 8:1-5 Λουκά 9:37-43
11 2 Κορινθίους 4:6-15 Λουκά 10:25-37
12 1 Θεσσαλονικείς 2:20-3:8 Λουκά 14:12-15
13 1 Θεσσαλονικείς 3:9-13 Λουκά 14:25-35
14 1 Κορινθίους 4:9-16 Ιωάννην 1:44-51
15 1 Θεσσαλονικείς 5:1-8 Λουκά 16:1-9
16 1 Θεσσαλονικείς 5:9-28 Λουκά 16:15-17:4
17 2 Κορινθίους 11:1-6 Λουκά 9:57-62
18 Εφεσίους 2:14-22 Λουκά 12:16-21
19 2Θεσσαλονικείς 1:1-10 Λουκά 17:20-25
20 2 Θεσσαλονικείς 1:10-2:2 Λουκά 17:26-37
21 Έξοδος 40:1-35; 1 Βασιλειών 7:51-8:11; Ιεζεκιήλ 43:27-44:4 - Εβραίους 9:1-7 Λουκά 10:38-42;11:27-28
22 2 Θεσσαλονικείς 2:13-3:5 Λουκά 18:31-34
23 2 Θεσσαλονικείς 3:6-18 Λουκά 19:12-28
24 Γαλάτας 1:3-10 Λουκά 10:19-21
25 Γαλάτας 3:23-4:5 Λουκά 18:18-27
26 1Τιμοθέου 1:1-7 Λουκά 19:37-44
27 1 Τιμοθέου 1:8-14 Λουκά 19:45-48
28 1 Τιμοθέου 1:18-2:15 Λουκά 20:1-8
29 1 Τιμοθέου 3:1-13 Λουκά 20:9-18
30 1 Τιμοθέου 4:4-16 Λουκά 20:19-26

Thursday, October 25, 2012

Μετὰ τὸν ἐκκλησιασμὸ



(γίου ωάννου το Χρυσοστόμου)

    μες ς ναχωρομε π τ Θεία Λειτουργία σν λιοντάρια πο βγάζουν φωτιά, χοντας γίνει φοβερο κόμα κα στ διάβολο. Γιατί τ γιο αμα το Κυρίου πο κοινωνομε, ποτίζει τν ψυχή μας κα τς δίνει μεγάλη δύναμη. ταν τ μεταλαμβάνουμε ξια, διώχνει τος δαίμονες μακρι κα φέρνει κοντά μας τος γγέλους κα τν Κύριο τν γγέλων. Ατ τ αμα εναι σωτηρία τν ψυχν μας, μ’ ατ λούζεται ψυχή, μ’ ατ στολίζεται. Ατ τ αμα κάνει τ νο μας λαμπρότερο π τ φωτιά, ατ κάνει τν ψυχή μας λαμπρότερη π τ χρυσάφι.
    Προσελκύστε λοιπν τος δελφούς μας στν κκλησία, προτρέψτε τος πλανημένους, συμβουλέψτε τους χι μόνο μ λόγια, λλ κα μ ργα. Κι ν κόμα τίποτα δν πες, λλ βγες π τν ερ σύναξη, δείχνοντας στος πόντες – κα μ τν μφάνιση κα μ τ βλέμμα κα μ τ φων κα μ τ βάδισμα κα μ’ λη σου τ σεμνότητα – τ κέρδος πο ποκόμισες π τ ναό, ατ εναι ρκετ γι παραίνεση κα συμβουλή. Γιατί τσι πρέπει ν βγαίνουμε π τ ναό, σν π ερ δυτα, σν ν κατεβαίνουμε π τος διους τος ορανούς. Δίδαξε σους δν κκλησιάζονται τι ψαλες μαζ μ τ Σεραφείμ, τι νήκεις στν οράνια πολιτεία, τι συναντήθηκες μ τ Χριστ κα μίλησες μαζί Του. ν τσι ζομε τ Θεία Λειτουργία, δν θ χρειαστε ν πομε τίποτα στος πόντες. λλ βλέποντας κενοι τ δική μας φέλεια, θ νιώσουν τ δική τους ζημι κα θ τρέξουν γρήγορα στν κκλησία, γι ν’ πολαύσουν τ δια γαθά, μ τ χάρη κα φιλανθρωπία το Κυρίου μας ησο Χριστο, στν ποο, μαζ μ τν Πατέρα κα τ γιο Πνεμα, αώνια νήκει δόξα. μήν.
πό τό βιβλίο :
«Η ΦΩΝΗ ΤΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ»,
Τόμος Γ΄ (Τεύχη 21-30), A΄ κδοση 2003.
κδόσεις: ερ Μον Παρακλήτου, ρωπς ττικς.