Friday, July 22, 2022

Η Αγία μεγαλομάρτυς Χριστίνα


 Η Αγία μεγαλομάρτυς Χριστίνα, καταγόταν από την Τύρο της Συρίας και ήταν κόρη του στρατηγού Ουρβανού (περί το 200 μ.Χ.).

Ο πατέρας της, της έχτισε έναν πύργο και την έβαλε μέσα σ' αυτόν. Μάλιστα κατασκεύασε αγάλματα των ειδώλων και την διέταξε να θυσιάσει σ' αυτά. Εκείνη όμως τα έκανε όλα κομμάτια. Για αυτές της τις πράξεις, η αγία υποβλήθηκε σε βασανιστήρια από τον ίδιο της τον πατέρα και μετά φυλακίστηκε.

Στην φυλακή την άφησαν νηστική για να πεθάνει από την πείνα. Όμως, άγγελος Κυρίου της πήγαινε τροφή και της θεραπεύτηκαν όλες οι πληγές της.

Μετά την έριξαν στην θάλασσα, όπου έλαβε το Άγιο Βάπτισμα από τον ίδιο τον Χριστό και άγγελος Κυρίου την έβγαλε στην στεριά.

Μόλις έγινε γνωστό ότι είχε διασωθεί, ο πατέρας της πρόσταξε και την έκλεισαν πάλι στην φυλακή. Την νύχτα που ακολούθησε ο πατέρας της πέθανε και την θέση του στο αξίωμα του στρατηγού την πήρε κάποιος ονόματι Δίων. Αυτός οδήγησε την μάρτυρα στο δικαστήριο. Και εκεί η αγία ομολόγησε την πίστη της. Αμέσως οργίστηκε και διέταξε να αρχίσουν τα βασανιστήρια.

Κατά την διάρκεια των βασανιστηρίων πολλοί πίστευσαν στον Χριστό. Μετά το Δίωνα ανέλαβε κάποιος Ιουλιανός. Αυτός έριξε την Χριστίνα μέσα σε πυρακτωμένη κάμινο, σε ένα κλουβί με φίδια δηλητηριώδη, τα οποία αντί να την δαγκώσουν της έγλυφαν τα πόδια με ευσπλαχνία, μετά της έκοψαν τους μαστούς από όπου χύθηκε γάλα αντί για αίμα και της έκοψαν και την γλώσσα. Όλα αυτά τα μαρτύρια τα υπέμεινε με καρτερία και στο τέλος με κοντάρια που την χτύπησαν παρέδωσε το πνεύμα, λαμβάνοντας τον στέφανο του μαρτυρίου, και περνώντας στην αιώνια ζωή. Σήμερα τιμάμε και τη μνήμη των αγίων :

Άγιος Θεόφιλος ο Νεομάρτυρας από τη Ζάκυνθο

Άγιος Καπίτων

Άγιος Υμέναιος

Άγιος Ερμογένης

Άγιος Αθανάσιος από την Κίο

Άγιος Αθηναγόρας ο Αθηναίος ο Απολογητής

Όσιος Συμεών ο Νεοφανής, Θεσσαλονικεύς

Άγιοι Μπορίσος και Γλιέβος οι Μάρτυρες

Άγιος Σαλομπτίνος επίσκοπος Ιεροσολύμων.

Wednesday, July 20, 2022

Η Αγία Μαρκέλα

  


22 Ιουλίου, η Εκκλησία μας τιμά την χάρη της Αγίας Μαρκέλλας, μίας χριστιανής που αγίασε με μαρτυρικό, ομολογουμένως τρόπο το 1500 μ.Χ..

Η Αγία, που είχε καταγωγή από τη Βολισσό της Χίου, όπου σήμερα βρίσκεται και το μοναστήρι προς τιμήν της, ορφάνεψε σε μικρή ηλικία από μητέρα. Μεγαλώνοντας, οι σωματικές της καλλονές άναψαν αμαρτωλούς πόθους στο σαρκολάτρη πατέρα της, στις κτηνώδεις επιθυμίες του οποίου δεν ήθελε να υποκύψει και γι αυτό εγκατέλειψε το σπίτι και κατέφυγε στα βουνά.Ο παράφρων πατέρας της την ανακάλυψε.

Έβαλε φωτιά στη πυκνή βάτο που κρυβόταν και στη συνέχεια τη καταδίωξε και με το βέλος του τη πλήγωσε. Εκείνη προσευχήθηκε και παρακάλεσε το Θεό να ανοίξει η πέτρα που πατούσε για να τη σώσει. Η γη άνοιξε και την κατάπιε έως το στήθος.

Ο σκληρός πατέρας της την πρόφτασε και της απέκοψε τους μαστούς και ύστερα το κεφάλι, το οποίο και έριξε στη θάλασσα. Το μέρος εκείνο που καθαγιάσθηκε από την αιμόφυρτη κεφαλή της Αγίας συχνά μετατρέπεται σε θαυματουργική πηγή με ιαματικό νερό.

Την ημέρα της εορτής της στις 22 Ιουλίου, παρουσία αρχών του νησιού και κοσμοσυρροής πιστών, γίνεται με κάθε επισημότητα, η λιτάνευση της Ιερής Εικόνας της και κάθε χρόνο η Αγία θαυματουργεί στη χάρη της.

Saturday, July 16, 2022

Μας λένε πολλές φορές: "Είσαστε και της Εκκλησίας και κάνετε τέτοια πράγματα;"


Μας λένε πολλές φορές: "Είσαστε και της Εκκλησίας και κάνετε τέτοια πράγματα;"

Ναι, είμαστε της Εκκλησίας και κάνουμε και τέτοια και χειρότερα ακόμα.

Δεν είναι αυτό το οποίο μας διαφοροποιεί, δεν είναι ένα "τμήμα καλών ηθών" η Εκκλησία.

Η Εκκλησία είναι ένας χώρος όπου καλούμαστε να μάθουμε να μετανοούμε πρώτα απ' όλα. Μαθαίνουμε να μετανοούμε, να συνειδητοποιούμε τα τραύματά μας, να αξιοποιούμε τη δυστυχία μας, την κατάστασή μας.

Δεν είναι ένας χώρος όπου είμαστε επιτυχημένοι ηθικά άνθρωποι.

Η Εκκλησία δέχεται τους πάντες και ένας παναμαρτωλός άνθρωπος ο οποίος μετανοεί και πενθεί έχει πιο μεγάλη αξία από έναν "Άγιο" που δεν ξέρει τί σημαίνει μετάνοια.

 + Μητροπολίτης Λεμεσού Αθανάσιος


Friday, July 15, 2022

Εσύ ο ίδιος δεν ακούς την προσευχή σου, και θέλεις να την ακούσει ο Θεός;

 


Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος

Πολλοί μπαίνουν στην εκκλησία, λένε διάφορες προσευχές και βγαίνουν. Βγαίνουν, χωρίς να γνωρίζουν τι είπαν. Τα χείλη τους κινούνται, αλλά τ’ αυτιά τους δεν ακούνε.

Εσύ ο ίδιος δεν ακούς την προσευχή σου, και θέλεις να την ακούσει ο Θεός;

“Γονάτισα”, λες. Γονάτισες, αλλά, ενώ το σώμα σου ήταν μέσα, ο νους σου πετούσε έξω. Με το στόμα έλεγες την προσευχή και με τη σκέψη λογάριαζες τόκους, έκανες συμβόλαια, πουλούσες εμπορεύματα, αγόραζες κτήματα, συναντούσες τους φίλους σου. Γιατί ο διάβολος, που είναι πονηρός και γνωρίζει ότι στον καιρό της προσευχής μεγάλα πράγματα κατορθώνουμε, τότε ακριβώς έρχεται και σπέρνει λογισμούς μέσα μας. Να, πολλές φορές είμαστε ξαπλωμένοι στο κρεβάτι, και τίποτα δεν συλλογιζόμαστε· πάμε στην εκκλησία για να προσευχηθούμε, και τότε χίλιες σκέψεις περνούν από το νου μας. Έτσι χάνουμε τους καρπούς της προσευχής, φεύγοντας από το ναό με άδεια χέρια. Το ίδιο, βέβαια, γίνεται και όταν προσευχόμαστε στο σπίτι μας ή οπουδήποτε αλλού.

Κάθε φορά, λοιπόν, που, καθώς προσευχόμαστε, συνειδητοποιούμε ότι ο νους μας έχει φύγει από το Θεό κι έχει στραφεί σε βιοτικά πράγματα, ας τον φέρνουμε πίσω, αναγκάζοντάς τον να μένει σταθερά και προσεκτικά προσκολλημένος στα νοήματα της προσευχής. Ας επαναλαμβάνουμε, μάλιστα, την προσευχή από την αρχή.

https://www.iellada.gr/thriskeia/esy-o-idios-den-akoys-tin-proseyhi-soy-kai-theleis-na-tin-akoysei-o-theos-3

Να λέμε κάθε μέρα τους Χαιρετισμούς.

                  


Να λέμε κάθε μέρα τους Χαιρετισμούς στην Παναγία μας. Χαίρε! Χαίρε! Χαίρε! Παναγία μου να' χεις χαρά. Σε χαιρετάμε. Δεν είμαστε αχάριστοι. Μας έκανες τόσο μεγάλο καλό. Έφερες τον Θεό στον κόσμο! Δε θα σου πούμε ένα "ευχαριστώ"; Ένα "χαίρε"; Που κρατάει 7-8 λεπτά; 7-8 λεπτά κρατάνε να τους πεις τους Χαιρετισμούς.

 Να λέμε τους Χαιρετισμούς. Αυτή είναι πολύ ωραία προσευχή. Αρχοντική προσευχή. Χωρίς καθόλου ζητιανιά. Χωρίς καθόλου παρακλήσεις και ικεσίες και "θέλω κείνο, κάνε τ' άλλο". Δεν θέλω τίποτα! Παναγία μου σε χαιρετώ μόνο. Χαίρε Νύμφη ανύμφευτε. Χαίρε Νύμφη ανύμφευτε….

 (Μια σπάνια εικόνα, η Θεοτόκος Βρεφοκρατούσα και ο Αγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος αγκαλιά με το Χριστό σε παιδική ηλικία....14ος αιώνας!!)

Wednesday, July 13, 2022

Η καρδιά καθαρίζει με δάκρυα και αναστεναγμούς.

 


Η καρδιά καθαρίζει με δάκρυα και αναστεναγμούς. Ένας αναστεναγμός με πόνο ψυχής ισοδυναμεί με δυο κουβάδες δάκρυα


Άγιος Παϊσιος

Η ΑΓΑΠΗ ΑΠΟ ΤΟ Α ΕΩΣ ΤΟ Ω


Αγάπη:

Αγαθοποιεί
Βοηθάει
Γαληνεύει
Δημιουργεί
Ενθαρρύνει
Ζωογονεί
Ηρεμεί
Θυσιάζει
Ικανοποιεί
Καλλιεργεί
Λαμπρύνει
Μακροθυμεί
Νουθετεί
Ξεκουράζει
Ομορφαίνει
Παρηγορεί
Ραφινάρει
Συγχωρεί
Τιμάει
Υποστηρίζει
Φροντίζει
Χαροποιεί
Ψυχαγωγεί
Ωφελεί

Friday, July 8, 2022

ΟΚΤΩ(8) ΕΙΔΗ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ


1.Προσευχή των χειλέων.

2.Προσευχή του νου.

3.Προσευχή του νου από την καρδιά .

4.Καρδιακή προσευχή (αυθόρμητη).

5.Ενοραματική προσευχή.

6.Καθαρή προσευχή.

7.Πνευματική προσευχή, δηλαδή ξεπερνά τα σύνορα της συνείδησης.

8.Το όγδοο είδος προσευχής ο Άγιος Ισαάκ ο Σύρος το ονομάζει "πνευματική όραση", για την οποία  μιλά ο Απόστολος Παύλος, όταν αναφέρεται στην αρπαγή του στον τρίτο ουρανό.

ΙΕΡΑ ΚΟΙΝΟΒΙΑΚΗ ΜΟΝΗ ΟΣΙΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ, ΑΓΙΟΥ ΌΡΟΥΣ, περιοδικό β' , έτος 1978, αρ.3.

«Πρέπει νὰ εἴμαστε ἄνθρωποι τῆς χάριτος καὶ ὅποιος μᾶς πλησιάζει νὰ ξεκουράζεται.


 «Πρέπει νὰ εἴμαστε ἄνθρωποι τῆς χάριτος καὶ ὅποιος μᾶς πλησιάζει νὰ ξεκουράζεται.

Νὰ τοὺς βλέπουμε ὅλους ἀνώτερους, ὅσες ἀδυναμίες καὶ ἂν παρουσιάζουν.

Νὰ μὴ φερόμαστε μὲ σκληρότητα, ἀλλὰ πάντοτε νὰ ἔχουμε στὴ σκέψη μας ὅτι εἶναι καὶ ὁ ἄλλος τοῦ αὐτοῦ προορισμοῦ».

Όσιος Αμφιλόχιος, ο εν Πατμω.

Tuesday, July 5, 2022

Μια αλλιώτικη πεθερά...

 


Όλη νύχτα η Νίκη η νεαρή μάνα με τα δύο μικρά παιδιά γύριζε στο στρώμα της. 

Πώς θα το κρατούσε μυστικό το ότι μεγάλωνε μέσα της ένα νέο παιδί που δεν ήταν του άνδρα της ο οποίος έλειπε στην ξενιτιά; 

 Είχε σχεδόν αποφασίσει να πάει και να τελειώσει τη ζωή της πέφτοντας στο ποτάμι παρακάτω από το χωριό με τη μεγάλη ρουφήχτρα. 

 Τα παιδιά θα τα άφηνε στην πεθερά της που έμενε μαζί τους και ήταν χρυσός άνθρωπος.

 Το πρωί αποφάσισε να της πει την τρομερή της απόφαση. 

Το κακό δεν θεραπεύεται με κακό αλλά μόνο με καλό, θα το λύσουμε το θέμα. 

 Η Αρετή, η εφευρετική πεθερά είχε ένα αγροτόσπιτο στην άκρη του χωριού και μέσα σε 20 μέρες αφού το άσπρισε και ετοίμασε μετακόμισαν εκεί μάνα, δύο παιδιά και η πεθερά. Στο χωριό είπαν ότι πήγαν νωρίτερα για να είναι έτοιμοι και θα παρακολουθούν το σιτάρι για τη συγκομιδή. 

 Πέρασαν 5 μήνες.

Η Νίκη γέννησε και η πεθερά σαν μαμή την ξεγέννησε και άρχισε να περιποιείται το νεογέννητο. 

 Μετά από 25 μέρες η πεθερά έβαλε σε ένα καλαθάκι το μωρό και πήγε στο έμπα του χωριού και το άφησε στην άκρη του δρόμου κρυμμένη κοντά για να δει τι θα γίνει. 

Το μωρό ξύπνησε άρχισε να κλαίει και δύο περαστικοί άκουσαν το κλάμα του και έκπληκτοι πλησίασαν το καλάθι. 

 Η Αρετή που παραφύλαγε προσευχόμενη πετάχτηκε πάνω , άρπαξε το μωρό και άρχισε να το χορεύει λέγοντας:

"Το είχα τάμα να μεγαλώσω ένα ορφανό και να που μου το έστειλε ο Θεός. 

Ας έρθουν να το αναζητήσουν οι δικοί του". 

Και απομακρύνθηκε με το μωράκι στην αγκαλιά. 

 Το χωριό έμαθε ότι η καλόψυχη Αρετή μάζεψε ένα ορφανό και έτσι μεγάλωνε μαζί με τα άλλα ώσπου ήρθε ο πατέρας.’’ 

 Τίνος είναι το παιδί μάνα; ρώτησε. 

- Είναι δικό μου και θα το μεγαλώσω απάντησε η Αρετή, γιατί το βρήκα πεντάρφανο στο δρόμο. 

 Η Νίκη πρόλαβε και σκούπισε δύο δάκρυα, πριν τη δει ο άνδρας της ο οποίος δέχθηκε την ευεργεσία της μάνας του. 

 Ο άνδρας δεν έφυγε πια για την ξενιτιά και η οικογένεια απέκτησε άλλα δύο παιδιά και μεγάλωναν όλα μαζί.

 Μετά από 12 χρόνια πέθανε η Αρετή και όταν την έθαψαν ήταν ζεστή και σε 40 μέρες φύτρωσε στον τάφο της ένας βασιλικός, που στο χρόνο είχε γίνει θάμνος που κατασκήνωναν τα πουλιά. 

 Η Νίκη που ήξερε τι μεγάλο καλό είχε κάνει η πεθερά της για χρόνια σιωπούσε, μα κάποτε αποκάλυψε το μυστικό στο σύζυγό της. 

 - Αφού η μάνα μου δεν σε κατέκρινε, ούτε και εγώ απάντησε ο άνδρας της, σε συγχωρώ. 

Ήταν ο ‘’γιος’’ της μάνας του! Καλός σαν εκείνη...

 

Αυτοί είναι οι πραγματικοί Χριστιανοί...έχουν στην καρδιά τους μόνο αγάπη και συγχώρεση...!

Monday, July 4, 2022

KYPIAKH Γ΄ MATΘAIOY

 

ΤΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

(Ματθαίου κεφ. στ´, στίχ. 22-33)

 Εἶπεν ὁ Κύριος· ῾Ο λύχνος τοῦ σώματός ἐστιν ὁ ὀφθαλμός· ἐὰν οὖν ὁ ὀφθαλμός σου ἁπλοῦς ᾖ, ὅλον τὸ σῶμά σου φωτεινὸν ἔσται· ἐὰν δὲ ὁ ὀφθαλμός σου πονηρὸς ᾖ, ὅλον τὸ σῶμά σου σκοτεινὸν ἔσται. εἰ οὖν τὸ φῶς τὸ ἐν σοὶ σκότος ἐστί, τὸ σκότος πόσον; Οὐδείς δύναται δυσὶ κυρίοις δουλεύειν· ἢ γὰρ τὸν ἕνα μισήσει καὶ τὸν ἕτερον ἀγαπήσει, ἢ ἑνὸς ἀνθέξεται καὶ τοῦ ἑτέρου καταφρονήσει, οὐ δύνασθε Θεῷ δουλεύειν καὶ μαμωνᾷ. Διὰ τοῦτο λέγω ὑμῖν, μὴ μεριμνᾶτε τῇ ψυχῇ ὑμῶν τί φάγητε καὶ τί πίητε, μηδὲ τῷ σώματι ὑμῶν τί ἐνδύσησθε· οὐχὶ ἡ ψυχὴ πλεῖόν ἐστι τῆς τροφῆς καὶ τὸ σῶμα τοῦ ἐνδύματος; Ἐμβλέψατε εἰς τὰ πετεινὰ τοῦ οὐρανοῦ, ὅτι οὐ σπείρουσιν οὐδὲ θερίζουσιν οὐδὲ συνάγουσιν εἰς ἀποθήκας, καὶ ὁ πατὴρ ὑμῶν ὁ οὐράνιος τρέφει αὐτά· οὐχ ὑμεῖς μᾶλλον διαφέρετε αὐτῶν; Τίς δὲ ἐξ ὑμῶν μεριμνῶν δύναται προσθεῖναι ἐπὶ τὴν ἡλικίαν αὐτοῦ πῆχυν ἕνα; Καὶ περὶ ἐνδύματος, τί μεριμνᾶτε; καταμάθετε τὰ κρίνα τοῦ ἀγροῦ πῶς αὐξάνει· οὐ κοπιᾷ οὐδὲ νήθει. Λέγω δὲ ὑμῖν ὅτι οὐδὲ Σολομὼν ἐν πάσῃ τῇ δόξῃ αὐτοῦ περιεβάλετο ὡς ἓν τούτων. Εἰ δὲ τὸν χόρτον τοῦ ἀγροῦ, σήμερον ὄντα καὶ αὔριον εἰς κλίβανον βαλλόμενον, ὁ Θεὸς οὕτως ἀμφιέννυσιν, οὐ πολλῷ μᾶλλον ὑμᾶς, ὀλιγόπιστοι; Μὴ οὖν μεριμνήσητε λέγοντες, τί φάγωμεν ἢ τί πίωμεν ἢ τί περιβαλώμεθα; πάντα γὰρ ταῦτα τὰ ἔθνη ἐπιζητεῖ· οἶδε γὰρ ὁ Πατὴρ ὑμῶν ὁ οὐράνιος ὅτι χρῄζετε τούτων ἁπάντων. Ζητεῖτε δὲ πρῶτον τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ, καὶ τὴν δικαιοσύνην αὐτοῦ, καὶ ταῦτα πάντα προστεθήσεται ὑμῖν.

 

Ἡ ἐμπιστοσύνη στή Θεία Πρόνοια

μᾶς ἐλευθερώνει ἀπ’ ὅλα τά βάσανα

 

Tρίτη Kυριακή τοῦ Mατθαίου σήμερα, ἀγαπητοί, καί τό Eὐαγγέλιο εἶναι ἕνα μέρος ἀπό τήν Ὁμιλία τοῦ Xριστοῦ ἐπάνω στό Ὄρος. Καί προσπαθεῖ ὁ φιλάνθρωπος καί πάνσοφος Ἰησοῦς νά μᾶς ἀπαλλάξει ἀπό τήν ἀγωνία, τή μέριμνα καί τήν ἀνασφάλεια.

 Xάνοντας ὁ ἄνθρωπος τό Θεό του, τά ἔχασε ὅλα, καί ἔγινε μιά πληγή, καί ἐγέμισε ἄγχος καί ἀνασφάλεια καί στενοχώρια. Ἔχει ἀνασφάλεια γιά τή ζωή του καί τό μέλλον του. Kαί ὁ Kύριος προσπαθεῖ νά μᾶς πείσει ὅτι ἡ δική Tου Πρόνοια καί ἀγάπη εἶναι ἐκείνη, ἡ ὁποία μᾶς φροντίζει μέχρι λεπτομερείας. Kαί φέρνει παραδείγματα καί ἀπ’ τή ζωή, καί ἀπό τή φύση, καί ἀπό τόν ἴδιο τόν ἑαυτό μας θέλοντας νά μᾶς πεῖ πώς ὁ νοῦς καί ἡ καρδιά τοῦ ἀνθρώπου εἶναι φῶς. Φῶς πού φωτίζει καί πού ὁδηγεῖ τόν ἄνθρωπο κοντά στό Θεό καί μέσα στόν Παράδεισο.

 Mᾶς φέρνει παράδειγμα τό μάτι τό ἀνθρώπινο, πού ὅταν εἶναι ὑγιές, λάμπει ὅλο τό σῶμα. Kι ὅταν χαλάσει τό μάτι, τότε ὅλο τό σῶμα βυθίζεται στό σκοτάδι. Ἔτσι καί ἡ ψυχή καί ἡ συνείδηση καί ὁ νοῦς, ἄν σκοτισθοῦν, τότε ὁ ἄνθρωπος βρίσκεται σέ μεγάλο ἠθικό καί πνευματικό σκοτάδι, μέσα στήν ἴδια τήν κόλαση. Kι ἄν μερικοί φαντάζονται, πώς μποροῦν νά ὑπηρετοῦν καί τόν πλοῦτο καί τό Θεό, ὁ Xριστός λέει πώς κάνουνε λάθος. Ἡ καρδιά τοῦ ἀνθρώπου εἶναι φτιαγμένη νά ἀγαπᾶ τό Θεό καί νά ζητᾶ τόν Παράδεισο. Ὅλα τά ἄλλα εἶναι μέσα.

 Kαί στή συνέχεια ὁ Kύριος μᾶς φέρνει στή φύση καί μᾶς λέει νά κοιτάξομε τά πετεινά τοῦ οὐρανοῦ, τά θεοπούλια, πού οὔτε κοπιάζουν οὔτε συγκεντρώνουν στίς ἀποθῆκες, κι ὅμως ὁ Πατέρας ὁ οὐράνιος τά τρέφει. Δέν τούς τό βάνει στό στόμα, ἀλλά ὑπάρχει τροφή, κι ἐκεῖνα τρέχουν καί τή βρίσκουν καί τή λαμβάνουν. Kαί λέει ἀκόμη ὁ Xριστός: «Kι ἄν μεριμνήσετε πολύ, δέν πρόκειται τίποτα νά κερδίσετε· οὔτε ἕναν πῆχυ, οὔτε ἕναν πόντο στό μπόϊ σας νά προσθέσετε». Kαί ἀκόμη «…ἡ ψυχή εἶναι ἀνώτερη ἀπ’ τήν τροφή, καί τό σῶμα εἶναι ἀνώτερο ἀπό τό ἔνδυμα». Φέρνει ὡραῖα παραδείγματα, πειστικά, ὁ Xριστός.

 Kαί στή συνέχεια μᾶς πηγαίνει στά κρίνα τοῦ ἀγροῦ, στά ἀγριολούλουδα, τά ὁποῖα ὁ Kύριος τόσο πολύ φροντίζει, πού ξεπερνοῦν στήν ὀμορφιά καί τόν ἔνδοξο Σολομῶντα, ὅταν φοροῦσε τήν καλύτερη στολή του καί ἔλαμπε.

 Στίς ἡμέρες μας οἱ ἄνθρωποι, οἱ περισσότεροι, ξεφύγαμε ἀπό τήν ἀγάπη καί τόν πλοῦτο τοῦ Θεοῦ, ἀπό τήν καλοσύνη, τήν ἠρεμία καί τόν πνευματικό βίο, καί μπήκαμε στόν τροπικό τοῦ σκοταδιοῦ, τοῦ πλούτου, τῆς ἀπάτης καί τῆς φθορᾶς. Kαί τά ἀποτελέσματα τά βλέπομε κάθε στιγμή, καί μέσα μας καί γύρω μας. Kαί μᾶς λέει ὁ Xριστός ὅτι: «μέριμνα ἔχουν οἱ ἐθνικοί, οἱ μή ἔχοντες Θεόν. Ἐσεῖς ἔχετε Θεό πατέρα, στοργικό, καί ξέρει καί τί θέλετε καί τί χρειάζεστε». Mᾶς συμφέρει νά ἀφηνόμαστε στή Xάρη Tου. Δέν λέει «μή ἐργάζεστε», λέει «μή μεριμνᾶτε», γιατί ἡ μέριμνα εἶναι μεγάλο ἀγκάθι.

Tό ἄγχος δημιουργεῖ τόσα κακά. Kι ὁ Xριστός μας θέλει νά μᾶς ἀπαλλάξει. Γι’ αὐτό μᾶς εἶπε τόσα παραδείγματα καί μᾶς προέτρεψε μέ τόσο ὑπέροχα λόγια νά ἀφηνόμαστε στήν Πρόνοια, στήν ἀγάπη καί στή στοργή Tου, καί νά ’χουμε μία προτεραιότητα. Αὐτήν μέ τήν ὁποίαν κλείνει τό σημερινό κομμάτι τοῦ Eὐαγγελίου: «Nά ζητᾶμε πρῶτα τή βασιλεία τοῦ Θεοῦ…» —γι’ αὐτήν εἴμαστε φτειαγμένοι— «…καί τήν δικαιοσύνην αὐτοῦ καί τήν ἁγιότητα».

Aὐτός εἶναι ὁ σκοπός μας· νά γεμίσομε μέ τή Θεία Xάρη, νά θεωθοῦμε, νά ἁγιάσωμε, νά γίνουμε «τέκνα φωτόμορφα τῆς Ἐκκλησίας» καί «τοῦ Παραδείσου οἰκήτορες». Aὐτό μᾶς χρειάζεται, αὐτό μᾶς συμφέρει κι αὐτό μέ τή Xάρη τοῦ Xριστοῦ μας, ἄς προσπαθοῦμε νά κάνουμε.

 

Ἀρχιμανδρίτης Ἀνανίας Κουστένης,

Τὸ Κήρυγμα τῆς Κυριακῆς, Τόμος Β´.