Monday, December 24, 2012

Γέροντας Νίκωνας από τη Νέα Σκήτη του Αγίου Όρους. ΞΥΠΝΗΣΤΕ!!!


Αν το βρεις είσαι ευφυής...


Μόνο 5% των τελειόφοιτων του πανεπιστημίου Stanford βρήκαν την απάντηση...
Μπορείτε να απαντήσετε στις ακόλουθες 7 ερωτήσεις με την ίδια λέξη;


1. Η λέξη έχει 6 γράμματα ...

2. Υπήρχε πριν απ' τον Θεό...

3. Είναι πιο μεγάλο απ' τον Θεό ...

4. Είναι πιο κακό από τον διάβολο ...

5. Οι φτωχοί το έχουν ...

6. Οι πλούσιοι δεν το έχουν ανάγκη...

7. Αν το τρως θα πεθάνεις...







Το βρήκατε;


Η απάντηση είναι:











Τ Ι Π Ο Τ Α !!!

ΤΙΠΟΤΑ έχει 6 γράμματα

ΤΙΠΟΤΑ δεν υπήρχε πριν απ' τον Θεό

ΤΙΠΟΤΑ δεν είναι πιό μεγάλο απ' τον Θεό

ΤΙΠΟΤΑ δεν είναι πιό κακό απ'τον διάβολο

Οι φτωχοί δεν έχουν ΤΙΠΟΤΑ

Οι πλούσιοι δεν έχουν ανάγκη ΤΙΠΟΤΑ

Αν τρως ΤΙΠΟΤΑ, θα πεθάνεις


Μην ανησυχείτε αν δεν το βρήκατε, εδώ κοτζάμ τελειόφοιτοι πανεπιστημίου δε τα κατάφεραν...

Sunday, December 23, 2012

Κυριακή προ της του Χριστού γεννήσεως – Κυριακή των Προπατόρων



 Υπό Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Αντινόης κ.κ. ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΟΝΟΣ

Μέσα από τις προφητείες της Παλαιάς Διαθήκης ο Κύριος προετοίμαζε την ανθρωπότητα να δεχτεί τον αναμενόμενο Μεσσία, που θα είναι ο ίδιος Θεός ενσαρκωμένος. Θα έμενε και θα συνανεστρεφόταν ανάμεσα στους ανθρώπους. Στον Μωϋσή δίνει την υπόσχεση, ότι θα στήσει την σκηνή Του ανάμεσα στον Ισραηλιτικό λαό, και θα είναι Θεός τους και αυτοί θα είναι λαός Του (Λευτ. 26:11, 12). Περισσότερο από κάθε άλλον Προφήτη ο Ησαϊας προανήγγειλε, ότι ο Θεός θα λάμβανε σάρκα ανθρώπινη και σαν Θεάνθρωπος θα συναναστρεφόταν μεταξύ των ανθρώπων. Ακόμη και το όνομα Εμμανουήλ που δόθηκε από τον Άγγελο σημαίνει: ο Θεός είναι μαζί σας.
Ο άνθρωπος δεν είναι σε θέση να γνωρίζει, πώς ο Θεός έλαβε την ανθρώπινη φύση. Ο νους του ανθρώπου παρά το φωτισμό και τη θεία Χάρη δεν είναι σε θέση να κατανοήσει στο βάθος το «μέγα της ευσεβείας μυστήριον», δηλαδή, το πως ο Θεός γεννιέται τέλειος άνθρωπος και την ίδια στιγμή ο άνθρωπος δέχεται όλη τη φλόγα της Θεότητας χωρίς να συγχέονται οι δύο φύσεις.
Ο Θεός Λόγος αναλαμβάνει όλη την ανθρώπινη φύση εκτός απο την αμαρτία. Η ανθρώπινη φύση δέχεται όλη την Υπόσταση του Θεού Λόγου και την ίδια στιγμή ο Υιός μένει αχώριστος μαζί με τον Πατέρα και το Άγιο Πνεύμα γεμίζοντας τα σύμπαντα με τη θεϊκή παρουσία Του. Και είναι παρών όχι τμηματικά, αλλά ο όλος Θεός σ’ όλη τη δημιουργία και σε κάθε σημείο της δημιουργίας. Σ’ αυτή την απανταχού παρουσία του Θεού Λόγου εκφράζεται ο Εμμανουήλ, που σημαίνει, ο Θεός είναι μαζί μας.
Η παρουσία και παραμονή του Θεού ανάμεσα στους ανθρώπους, είναι η παρουσία της σωτηρίας, η πηγή των δωρεών και των χαρίτων. Η παρουσία του Θεού Λόγου στην ανθρώπινη ιστορία υπήρξε προσφορά λύτρωσης, που τόσο πολύ ποθούσε ο άνθρωπος και δεν μπορούσε να βρει. Ο Θεός Λόγος με την ενσάρκωσή Του φέρνει την Ουράνια Βασιλεία του Θεού στους ανθρώπους και στη συνέχεια επεκτείνεται στην αιωνιότητα. Ο Θεός θα ερχόταν με ένα τρόπο αισθητό για να φωτίσει τη διάνοια του ανθρώπου με την διδασκαλία Του. Με τον αγιασμό της ανθρώπινης φύσης θα την απελευθέρωνε από τη δουλειά των παθών. Η καρδιά και η συνείδηση του ανθρώπου θα καθαριζόταν από την αμαρτία και θα τους απάλλασσε από το τυραννικό αίσθημα της ενοχής. Με την ενσάρκωσή του Λόγου αποκατεστάθηκε η σχέση του ανθρώπου με το Θεό Πατέρα και ο άνθρωπος αξιώνεται της κατά Χάρη υιοθεσίας. Η ενσώρκωση του Θεού Λόγου άνοιξε τον Παράδεισο και κατέλυσε την εξουσία του Διαβόλου. Έπρεπε να προηγηθεί η ενανθρώπηση στη Βηθλεέμ, για να πραγματοποιηθεί η λυτρωτική θυσία στο Γολγοθά.

Καλά Χριστούγεννα

Saturday, December 22, 2012

Αν λαχταράς τη ΛΕΥΤΕΡΙΑ σ' άλλον μην ελπίζεις.

Αν λαχταράς τη ΛΕΥΤΕΡΙΑ σ' άλλον μην ελπίζεις.
 Μόνος σου πάρτην αν μπορείς, αλλιώς δεν την αξίζεις .
Θεόδωρος Κολοκοτρώνης‌

Thursday, December 20, 2012

Η υποχωρητικότητα στην συζυγία



Γέρων Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος

 «Όταν κάποιος είναι ελεύθερος, έχει δικαιώματα και υποχρεώσεις. Όταν γίνει έγγαμος, έχει ελάχιστα δικαιώματα και πάρα πολλές υποχρεώσεις. Όταν όμως αποκτήσει και τέκνα, δεν έχει καθόλου δικαιώματα, αλλά μόνο υποχρεώσεις».
«Γιατί στα αυτοκίνητα έχουν βάλει ρόδες από ελαστικό και με αεροθαλάμους; Για να υποχωρούν, να βουλιάζουν λίγο σε κάθε μικρή πέτρα ή λακκούβα του δρόμου και έτσι να ξεπερνούν τα εμπόδια.
Αν οι ρόδες ήταν συμπαγείς και ανένδοτες, δεν θα μπορούσε να προχωρήσει το αυτοκίνητο. Θα διαλυόταν σε μικρή απόσταση λόγω των κραδασμών από τις μικροανωμαλίες του εδάφους. Το ίδιο συμβαίνει και με την υποχωρητικότητα μέσα στην οικογένεια. Με αυτά παρακάμπτονται πολλά προβλήματα και εξασφαλίζεται συνεχής πνευματική πρόοδος».

Wednesday, December 19, 2012

Έκκληση για τρόφιμα στο κοινωνικό παντοπωλείο Αγίου Νικόλαου Πλωμαρίου της Ιεράς Μητροπόλεως Μυτιλήνης



Με τη βοήθεια όλων σας, καθημερινά, προσφέρονται από την ενορία μας, τρόφιμα και ρουχισμός σε συνανθρώπους μας που τα έχουν ανάγκη.
Τα Χριστούγεννα πλησιάζουν... 

Όπως κάθε χρόνο, έτσι και εφέτος, ιδιαιτέρως αυτές τις ημέρες, η φροντίδα μας στρέφετε στους αδελφούς μας, που δεν έχουν τα «αυτονόητα».

Οι ανάγκες πολλές και οι συνθήκες δυσκολότερες. Η βοήθειά σας σε αυτή τη χρονική συγκυρία, είναι περισσότερο απαραίτητη από ποτέ.

Τα Χριστούγεννα πλησιάζουν...

Τα δέματα αγάπης που θα διατεθούν από την ενορία μας, θα περιλαμβάνουν·

• Γάλα εβαπορέ
• Ζάχαρη
• Ρύζι
• Ζυμαρικά
• Όσπρια
• Κρεατικά 
• Είδη προσωπικής υγιεινής κ.ά.

Ας προσφέρουμε όλοι κατά το δυνατόν
από το περίσσευμα της καρδιάς μας

Τα Χριστούγεννα πλησιάζουν...

Ας προσπαθήσουμε και φέτος να μην απελπιστεί κανείς.

Καλά κι Ευλογημένα Χριστούγεννα!

ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΠΛΩΜΑΡΊΟΥ
Τηλέφωνα επικοινωνίας:
ΤΗΛ.· 22520.32223 - ΦΑΧ· 22520.32243

Ο ΨΥΧΙΑΤΡΟΣ ΤΗΣ N.A.S.A. ΚΑΙ ΑΚΑΔΗΜΑΪΚΟΣ ΣΤΙΣ Η.Π.Α. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΤΑΟΥΪΛ ΠΟΥ ΕΖΗΣΕ 20 ΧΡΟΝΙΑ ΣΕ ΠΟΛΥ ΣΤΕΝΗ ΕΠΑΦΗ ΜΕ ΤΟΝ ΑΓ. ΓΕΡΟΝΤΑ ΠΑΪΣΙΟ ΔΙΗΓΕΙΤΑΙ ΤΗΝ ΖΩΗ ΤΟΥ ΜΕ ΤΟΝ ΑΓ. ΓΕΡΟΝΤΑ ΚΑΙ ΠΕΡΙΓΡΑΦΕΙ ΤΟ ΘΑΥΜΑ ΜΕ ΤΟΝ ΣΑΟΥΔΑΡΑΒΑ ΣΕΪΧΗ ΣΤΗΝ ΣΥΡΙΑ!

ΜΕΡΟΣ 1ον

Η συγκλονιστική αφήγηση ενός από τους λίγους ανθρώπους που έζησαν πολλά χρόνια σε στενή επαφή με τον αγ. γέροντα Παΐσιο.
Ο Γεώργιος Τάουϊλ είναι Σύρος, βαπτισμένος στην Λαοδικεία, είναι ψυχίατρος των αστροναυτών στην N.A.S.A., ακαδημαϊκός στην Ν. Υόρκη.
 Σπούδασε ιατρική στην Ελλάδα αλλά όταν πήγε στο Αγ. Όρος θέλησε να γίνει μοναχός. Λίγες ώρες πρίν την κουρά του πήγε και τον βρήκε ο αγ. γέρων Παΐσιος και του είπε:
 "Δεν πρέπει να γίνεις μοναχός, σπούδασες γιατρός και η αποστολή σου είναι να παίρνεις τον πόνο από τους ανθρώπους. Σήμερα κι όλας θα κατέβεις στην Αθήνα, έχω τακτοποιήσει όλα που θα μείνεις κλπ.
Αν υπακούσεις θα είμαι πνευματικός σου, αλλά να ξέρεις είμαι αυστηρός"
Του ζήτησε να φύγει για την Αθήνα την επόμενη αλλά ο γέροντας ήταν κάθετος:
"Σήμερα θα φύγεις αλλιώς κάνε ότι καταλαβαίνεις, αν μείνεις δεν θα είσαι τίποτε, ούτε γιατρός ούτε μοναχός!" 
 
Εδώ είναι το πρώτο μέρος, ακολουθούν άλλα τέσσερα μέρη, στα οποία  ο κ. Τάουιλ  μιλά για πολλά.
Για την ζωή του με τον αγ. γέροντα, για την πορεία του στην επιστήμη της ψυχιατρικής, για την N.A.S.A., για τις αποστολές του στο...
Ιράκ, στο Λίβανο, παλιότερα αλλά και προ ημερών στην Συρία, για τον Πούτιν και για τις...Ηνωμένες Ορθόδοξες Πολιτείες...!!!
Σε αυτό το βίντεο κάνει αναφορά στις πρώτες μέρες που κοιμόταν στην καλύβη του αγ. γέροντος στις επισκέψεις τις Παναγίας του Κυρίου μας και της Αγ. Ευφημίας καθώς και στο περίφημο θαύμα της ανάστασης του Σαουδάραβα Σείχη αφού καί τον ίδιο γνώρισε αλλά και τους δολοφόνους του!!!
"Πληροφορημένος" από τον αγ. γέροντα (το 2007) πήγε και τους βρήκε στις ψυχιατρικές φυλακές όπου του είπαν ότι είχαν μετανοήσει και τον...περίμεναν!!!
 Τους έδωσε τον μεγάλο αγιασμό και αντίδωρο και μετά από λίγο έφυγαν από την ζωή...

Tuesday, December 18, 2012

Προσευχή Αυτοκριτικής Ελλήνων 21ου αιώνα

Λυπήσου μας Θεέ μου, λυπήσου μας, Σε παρακαλούμε.

Γιατί είμαστε αμαρτωλοί. Γιατί είμαστε απροετοίμαστοι αλλά και αδιάφοροι στον πνευματικό πόλεμο. Κερδίζουμε μία μάχη και χάνουμε δύο.

Λυπήσου μας Θεέ μου. Γιατί είμαστε ανίκανοι ν’ αγαπήσουμε. Είμαστε ανίκανοι να Σου μοιάσουμε. Εσένα που μας έπλασες κατ’ εικόνα και ομοίωση, μας ονόμασες ανθρώπους, μας έφτιαξες αγωνιστές αλλά εμείς οι ανεπίδεκτοι μαθήσεως καταντήσαμε χαμερπείς και λιποτάκτες. Αρνηθήκαμε την εικόνα Σου στον καθρέφτη της ψυχής μας και φτιασιδώνουμε τη δική μας μπροστά σε καθρέφτες κομμωτηρίων, ινστιτούτων αισθητικής και γυμναστηρίων επιδιώκοντας την ομοίωση με εφήμερα και αναλώσιμα είδωλα τα οποία προσκυνούμε αντί για Σένα.

Λυπήσου τα παιδιά μας που στα σχολεία μαθαίνουν για το προπατορικό αμάρτημα, αλλά στα σπίτια και μπροστά στα χαζοκούτια εκπαιδεύονται πώς να το επαναλαμβάνουν.

Λυπήσου μας Θεέ μου. Εμάς που με μεγάλη ευκολία ξεχάσαμε τι σημαίνει «Τετάρτη και Παρασκευή». Στα σπίτια μας νηστεύουμε το λάδι μόνο στα καντήλια που μένουν σβηστά. Το θυμίαμα μας πέφτει βαρύ, σε αντίθεση με κάθε λογής αρρενωπά ή θηλυκά αρώματα και αποσμητικά χώρου. Αντικαταστήσαμε καθημερινές ευλαβικές συνήθειες αιώνων με τον ξενόφερτο τρόπο ζωής και τις «μόδες» που αλλάζουν κάθε τόσο προς όφελος των κερδοσκόπων. Ντρεπόμαστε να φοράμε και να κάνουμε το Σταυρό μας, ενώ άνετα κυκλοφορούμε στον κόσμο φορτωμένοι με κάθε λογής χαϊμαλιά, σύμβολα και τατουάζ που φανερώνουν τις προτιμήσεις μας – καλλιτεχνικές, αθλητικές, σεξουαλικές και άλλες. Χορεύουμε αδιάκριτα σε πίστες, παραλίες, γλέντια και «γιορτές» και δε βρίσκουμε χρόνο να μάθουμε τα πνευματικά βήματα για το χορό των Αγγέλων και των Αγίων που μας περιμένουν (λυπημένοι σε κάθε μας πτώση) για το μελλοντικό μας ουράνιο πανηγύρι.

ΙΑ΄ ΚΥΡΙΑΚΗ ΛΟΥΚΑ ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΔΕΙΠΝΟ



Υπό
Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Αντινόης
κ.κ. ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΟΝΟΣ

«¨Ανθρωπος τις εποίησε δείπνον μέγα και εκάλεσε πολλούς». 

Ο Κύριος μας Ιησούς Χριστός, ο Υιός και Λόγος του Θεού, πολλές φορές χρησιμοποιούσε παραβολές για να δώσει στους ακροατές Του να καταλάβουν τις ουράνιες αλήθειες που απεκάλυπτε. Έτσι και σήμερα, χρησιμοποιεί μιά εικόνα από την καθημερινή ζωή, για να φανερώσει την σπουδαιότητα της συμμετοχής του Ανθρώπου στο δείπνο που προσφέρει η αγάπη του Θεού, το Μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας.

Εστρωμένη, λοιπόν, ενώπιόν μας τράπεζα.  Δείπνο μέγα, το οποίο προσφέρει ο Άγιος Θεός.  Είναι το δείπνο για το οποίο η Σοφία του Θεού καλεί όλους τους ανθρώπους λέγουσα:  “Έλθετε, φάγετε τον εμόν άρτον και πίετε οίνον, ον εκέρασα υμίν”.  Είναι το δείπνο, για το οποίο ο Προφήτης Δαβίδ έψαλλε: “Ητοίμασας ενώπιόν μου τράπεζα εξ εναντίας των θλιβόντων με’  ελίπανας εν ελαίω την κεφαλήν μου και το ποτήριόν σου μεθύσκον με ως κράτιστον”.   Είναι το μεγάλο δείπνο του υπέρ της ημετέρας σωτηρίας σφαγιασθέντος Αρνίου, του Υιού και Λόγου του Θεού.  Δείπνο μέγα, μέσον του οποίου ο Ουράνιος Αμνός του Θεού προσκαλεί όλους, λέγοντας: “έρχεσθε, ότι ήδη έτοιμά εστι πάντα”. 

            Μέσον του ιερού Μυστηρίου της Θείας Ευχαριστίας εκφράζεται η άπειρος αγάπη του Θεού, ο οποίος “πάντας ανθρώπους θέλει σωθήναι και εις επίγνωσιν αληθείας ελθείν” (1 Τιμ. 2:4).  Το χαρακτηριστικό γνώρισμα της αγάπης του Θεού προς τον άνθρωπο είναι η προσφορά και η θυσία.  Εκείνος που αγαπά θυσιάζει τα πάντα για τον αγαπώμενο.  Εκείνος, που ελάχιστα αγαπά, ελάχιστα και προσφέρει.  Εκείνος, όμως, που αγαπά πολύ, προσφέρει πολύ.  Και ο Κύριος μας Ιησούς Χριστός αγάπησε “τους ιδίους εν τω κόσμω” στον έσχατο βαθμό που μπορεί να εκφραστεί η αγάπη, και γι’ αυτό προσέφερε τον Εαυτό Του “υπέρ της του κόσμου ζωής και σωτηρίας”.  Ο Ευαγγελιστής Ιωάννης ομιλώντας για το μεγαλείο της θεϊκής ταύτης αγάπης αναφωνεί λέγοντας: “Ούτω γαρ ηγάπησεν ο Θεός τον κόσμον, ώστε τον υιόν αυτού τον μονογενή έδωκεν, ίνα πας ο πιστεύων εις αυτόν μη απόληται, αλλ’ έχη ζωήν αιώνιον” (Ιωάν. 3:15-16).

            “Έρχεσθε, ότι ήδη έτοιμά εστι πάντα”,  καλεί ο Σωτήρας του κόσμου, ο Μελιζόμενος και μη Διαιρούμενος, ο Εσθιόμενος και μηδέποτε Δαπανώμενος, όλους εκείνους που επικαλούνται το όνομά Του.  Αλλά πόσες φορές βρεθήκαμε απορροφημένοι από τις εγκόσμιες ασχολίες, τους φιλόδοξους σκοπούς και τις αμαρτωλές και φιλήδονες επιθυμίες, και αδιαφορήσαμε να προσέλθουμε σε κοινωνία με την Πηγή της Ζωής;  Πόσες φορές παραδόθηκε η καρδιά μας στη λατρεία του χρυσού μόσχου, τον μαμμωνά, στην αγάπη του χρήματος και του υλικού πλούτου και αδιαφορήσαμε για τον ουράνιο και πολυτιμώτατο πλούτο;  Πόσες φορές αιχμαλωτίσθηκε η καρδιά μας μέσα στα πλοκάμια της φιληδονίας και σαρκολατρείας και εξ αιτίας των εφαμάρτων πράξεών μας, στερήσαμε τον εαυτό μας το Πανάχραντο Σώμα και Αίμα του Σωτήρα Χριστού;           Καλώς, λοιπόν, ο Απόστολος Παύλος λέγει: “Ου δύνασθε ποτήριον Κυρίου πίνειν και ποτήριον δαιμονίων”. 

            Η κοινωνία μας με τον Σωτήρα Χριστό έχει ως αποτέλεσμα τη συγχώρηση των αμαρτιών μας και την προσφορά της αιώνιας ζωής.  Η αποχή όμως από τη θεία Κοινωνία έχει αρνητικές επιπτώσεις στον άνθρωπο.  Ο ίδιος Κύριος μας διαβεβαίωσε λέγοντας: “Αμήν αμήν λέγω υμίν, εάν μη φάγητε την σάρκα του Υιού του ανθρώπου και πίητε αυτού το αίμα, ουκ έχετε ζωήν εν εαυτοίς” (Ιωάν. 6:53).  Εκείνος, λοιπόν, που δεν κοινωνεί Σώμα και Αίμα Χριστού, στερεί τον εαυτόν του από την αιώνιο ζωή.  Αντιθέτως δε,  “ο τρώγων μου την σάρκα και πίνων μου το αίμα, λέγει ο Κύριος, έχει ζωήν αιώνιον, και εγώ αναστήσω αυτόν τη εσχάτη ημέρα” (Ιωάν. 6:54). 

Monday, December 17, 2012

Οι Έλληνες ήρωες του 1821 σκεφτόταν και μιλούσαν σαν Έλληνες (Νικηταράς A’ )



7. Είχε τελειώσει ο Αγώνας κι οι δοξασμένοι αρχηγοί του είχαν αποτραβηχτεί από τις πολεμικές τους ασχολίες και ξεκουράζονταν στα σπίτια τους. Έτσι κι ο θρυλικός Τουρκοφάγος Νικηταράς, φτωχότερος απ’ ότι ήταν πριν αρχίσει η επανάσταση, στο φτωχικό του στον Πειραιά.
Ήταν παραμονή πρωτοχρονιάς όταν τον επισκέφτηκε ο δοξασμένος θεός του, ο Γέρος του Μοριά. Καθισμένοι στην αυλή του σπιτιού οι δυο Στρατηγοί συζητούσαν για τα περιστατικά του αγώνα, όταν ένα τσούρμο από παιδιά της γειτονιάς, μπήκαν στον αυλόγυρο κι άρχισαν να τραγουδούν τα κάλαντα για τον ερχομό του καινούργιου χρόνου.
Όταν τελείωσαν τα παιδιά, ο Νικηταράς ζήτησε από τον Κολοκοτρώνη μερικούς παράδες να τους δώσει, όπως ήταν το έθιμο, γιατί εκείνος δεν είχε.
Ο Γέρος του έδωσε πρόθυμα, αλλά του είπε για να τον πειράξει:
- Δεν ντρέπεσαι να διακονεύεις, κοτζάμ καπετάνιος εσύ, με τόσες δόξες; Τι σόι Στρατηγός είσαι τότενες.
Ο Νικηταράς κοίταξε ήρεμα το θείο του και του απάντησε σεμνά:
- Πραματευτής δεν ήμουνα. Η μοίρα μου το θέλησε να γίνω καπετάνιος. Μα δε θα ήτανε σωστό να κάνω πραμάτεια το καπετανλίκι μου για να καζαντίσω!!!

Sunday, December 16, 2012

30 πράγματα που ΔΕΝ πρέπει να κάνετε στον εαυτό σας



1. Σταματήστε να ξοδεύετε χρόνο με τους λάθος ανθρώπους.
 – Η ζωή είναι πολύ μικρή για να περνάτε το χρόνο σας με ανθρώπους που σας ξεζουμίζουν.
Αν κάποιος σας θέλει στη ζωή του, τότε θα δημιουργήσει χώρο για εσάς. Δεν θα πρέπει αγωνίζεστε για αυτόν τον χώρο. Ποτέ, μην επιβάλετε την παρουσία σας σε κάποιον που δεν βλέπει την αξία σας. Και να θυμάστε, δεν είναι οι άνθρωποι που στέκονται στο πλευρό σας όταν είστε στο καλύτερό σας, αλλά αυτοί που στέκονται δίπλα σας όταν είστε στη χειρότερη φάση της ζωής σας αυτοί που είναι αληθινοί φίλοι.
2. Σταματήστε να τρέχετε μακριά από τα προβλήματά σας.
 – Αντιμετωπίστε τα.
Όχι, δεν θα είναι εύκολο. Δεν υπάρχει άτομο στον κόσμο, ικανό για άψογο χειρισμό κάθε γροθιάς του ρίχνεται από την ζωή. Κανείς δεν είναι σε θέση να λύσει άμεσα τα προβλήματα που του εμφανίζονται. Δεν λειτουργούν έτσι τα πράγματα. Στην πραγματικότητα, ταραζόμαστε, λυπούμαστε, αγχωνόμαστε, πονάμε, σκοντάφτουμε και πέφτουμε. Αυτός όμως είναι ο τρόπος που εμπειρικά μαθαίνουμε από την ζωή – να αντιμετωπίζουμε τα προβλήματα, να μάθουμε, να προσαρμοστούμε, και να τα λύνουμε με την πάροδο του χρόνου. Αυτή η διαδικασία είναι που μας διαμορφώνει ως άτομα.
3. Σταματήστε να λέτε ψέματα στον εαυτό σας.
– Μπορείτε, εφόσον το επιλέξετε, να λέτε ψέματα σε οποιονδήποτε άλλο γύρω σας, αλλά δεν μπορείτε να λέτε ψέματα στον εαυτό σας.
Η ζωή μπορεί να βελτιωθεί μόνο όταν είμαστε ανοιχτοί στις πιθανότητες και έτοιμοι να διακινδυνέψουμε να ανατρέψουμε αυτά που θεωρούμε δεδομένα, και το πρώτο και πιο δύσκολο πράγμα που πρέπει να κάνουμε είναι να διακινδυνεύσουμε να είμαστε ειλικρινείς με τους εαυτούς μας.
4. Σταματήστε να βάζετε τις δικές σας ανάγκες σε δεύτερη μοίρα.
– Το πιο επώδυνο πράγμα είναι να χάσετε τον εαυτό σας στη διαδικασία του να δίνεστε σε κάποιους – που δεν το αξίζουν κιόλας – πάρα πολύ, ξεχνώντας ότι κι εσείς είσαστε ένα πολύτιμο και σπουδαίο άτομο. Ναι, να βοηθάτε τους άλλους!, Αλλά να βοηθάτε και τον εαυτό σας. Εάν υπήρξε ποτέ μια στιγμή να ακολουθήσετε το πάθος σας και να κάνετε κάτι που είναι σημαντικό για σας, εκείνη η στιγμή είναι τώρα.
5. Σταματήστε να προσπαθείτε να γίνετε κάτι που δεν είστε.
- Μία από τις μεγαλύτερες προκλήσεις στη ζωή είναι να είστε ο εαυτός σας σε έναν κόσμο που προσπαθεί να σας κάνει όπως είναι όλοι οι άλλοι. Κάποια θα είναι πάντα πιο όμορφη, κάποιος θα είναι πάντα πιο έξυπνος, κάποιοι θα είναι πάντα νεότεροι, αλλά ποτέ δεν θα είναι εσείς! Μην προσπαθείτε να αλλάξετε απλά και μόνο για να είστε αρεστοί σε κάποιους. Να είστε ο εαυτός σας και θα βρεθούν οι κατάλληλοι ανθρώποι που θα σας αγαπήσουν και θα σας δεχθούν για αυτό που είστε πραγματικά.
6. Σταματήστε να προσπαθείτε να κρατηθείτε από το παρελθόν.
– Δεν μπορείτε να ξεκινήσετε το επόμενο κεφάλαιο της ζωής σας, αν ξαναδιαβάζετε διαρκώς το προηγούμενο.

Saturday, December 15, 2012

Άγιο Όρος: Μοναχισμός και Ιστορία



Ένα αφιέρωμα στο μοναχισμό και σε ιστορικές μορφές της Ορθοδοξίας που έζησαν στο περιβόλι της Παναγιάς. Για πρώτη φορά στην ελληνική τηλεόραση, εικόνες από την επίσκεψη του Πατριάρχη Αθηναγόρα το 1963 ενώ ακούγονται οι διδαχές φωτισμένων μοναχών όπως ο Γέροντας Παϊσιος. Η εκπομπή προβλήθηκε στην τηλεόραση του ΣΚΑΪ, τη Δευτέρα 26/12/2011.

Friday, December 14, 2012

Τι αρμόζει να κάνει ο χριστιανός για να αποφεύγει όσο μπορεί την αμαρτία!



"Να τρως με όρεξη, αλλά να θυμάσαι ότι η σάρκα σου θα είναι η λεία των σκουληκιών.
Να κοιμάσαι σε πλούσιο κρεβάτι, αλλά να θυμάσαι και τις σκληρές σανίδες του φέρετρού σου.
Πρέπει να αποφεύγει κανείς όλες τις αφορμές για την αμαρτία, όλους τους χώρους, τα πρόσωπα, τα πράγματα που μπορούν να είναι για σας απ' τον πειρασμό και να σας επιβάλλουν αμαρτωλές επιθυμίες.
Να θυμάσαι πάντα τα τελευταία σου: το θάνατο, την κρίση, την ανάσταση, τη ζωή του μέλλοντος αιώνος.
Όσο το δυνατό συχνότερα να σκέπτεσαι την πανταχού παρουσία του Θεού, να συλλογίζεσαι τις αγαθοεργίες του Θεού, ειδικά τη ζωή του Κυρίου μας Ιησού Χριστού στη γη, τα μαρτύριά Του, το θάνατό Του και γενικότερα τις κύριες αλήθειες της ορθόδοξης χριστιανικής πίστης.
Η καρδιακή και η επιμελής προσευχή, η συχνή επίκληση του ονόματος του Κυρίου Ιησού Χριστού βοηθάει πολύ στο να κρατιέται κάνεις μακριά από την αμαρτία.
Πρέπει να κάνει κανείς αυτοέλεγχο, να επαγρυπνεί, να παρατηρεί τον εαυτό του, τα συναισθήματα, τις επιθυμίες, τις πράξεις του.
Όσο συχνότερα γίνεται να προστρέχει στο μυστήριο της μετάνοιας, να εξομολογείται στον πνευματικό του πατέρα, να υπακούει στις συμβουλές του και να κοινωνεί άξια των Αχράντων Μυστηρίων.
Να μην αφήνει κανείς την ευκαιρία και τη δυνατότητα να παρευρίσκεται στις εκκλησιαστικές ακολουθίες και να διαβάζει στο σπίτι του πνευματικά βιβλία.
Να συζητάει κανείς με ανθρώπους ευσεβείς και να αποφεύγει τις άσκοπες συζητήσεις.
Να υπάρχει πάντοτε στον ελεύθερο από τις ακολουθίες χρόνο κάποια ψυχωφέλιμη ενασχόληση, κάποια εργασία και να μη μένει αργός.
Βλέπε, λοιπόν, τι αρμόζει να κάνει ο χριστιανός για να αποφεύγει όσο μπορεί την αμαρτία. Με λίγα λόγια, πρέπει να προσεύχεται, να εργάζεται αδιάκοπα και συνεχώς να παρατηρεί τον εαυτό του.

Κύριε, βοήθησέ μας!"

Στάρετς Βαρνάβας, από το βιβλίο "Ο Στάρετς Σαραφείμ της Βύριτσα"
 Πηγή:http://paparokades

Thursday, December 13, 2012

Για να αποκτήσεις καλύτερη οικογένεια, θα πρέπει πρώτα να διορθώσεις τον εαυτό σου



Κάποια φορά την πήρε για δρομολόγιο μια κοπελίτσα 16 χρονών, η οποία είχε σχέση με ένα αγόρι 17 χρόνων. Και φυσικά αυτό το αγόρι που γνώριζε και είχε σχέση δεν ήταν το μοναδικό. Προηγήθηκαν και άλλα πολλά αγόρια με τα οποία είχε ολοκληρωμένες σχέσεις. Η Ράνια της έπιασε την κουβέντα μέσα στο ταξί:
- Γιατί το κάνεις αυτό κοριτσάκι μου, ρωτάω ευγενικά και μου απαντάει τσαχπίνικα.
- Ε, μια παροιμία δεν λέει απάτησε τον άντρα του και μάγια μη του κάνεις;
- Και ποιος σου έμαθε κοριτσάκι μου αυτή την παροιμία;
- Η μαμά μου και η γιαγιά μου.
- Αυτό κάνουν αυτές;
- Ναι!
- Δηλαδή έχουν εραστή κι αυτές;
- Ουυυ, αν έχουν…
- Ο παππούς σου και ο μπαμπάς σου δεν το ξέρουν;
- Άντε καλέ, αυτοί κοιμούνται με τα τσαρούχια!
- Ωραία οικογένεια είσαστε ε;
- Αμέ… μια χαρά! Α, δεν σας είπα και το αστείο της υπόθεσης… Ο αδελφός μου είναι ομοφυλόφιλος. Του παίρνω τους άνδρες του και μαλώνουμε. Χαμός γίνεται!
Το κερασάκι στην τούρτα ήρθε και έδεσε!
- Άκου κοριτσάκι μου, πολύ νωρίς δεν ξεκίνησες να παίζεις έτσι με τους άντρες; Ξέρεις πως όποιος παίζει με τη φωτιά στο τέλος καίγεται;
- Δηλαδή;
- Είπες πριν λίγο, απάτησε τον άντρα σου και μάγια μη του κάνεις. Έτσι δεν είπες;
- Ναι!
- Καρδούλα μου, είσαι ευτυχισμένη μ’ αυτό που κάνεις;
- Δεν ξέρω.
- Αφού αμφιβάλλεις, άρα δεν πρέπει να είσαι. Πας σχολείο;
- Ναι πάω.
- Σου αρέσει η οικογένειά σου έτσι όπως είναι;
- Όχι.
- Θα ήθελες καλύτερη οικογένεια;
- Ναι! Θα ήθελα.
- Λοιπόν, για να αποκτήσεις καλύτερη οικογένεια, θα πρέπει πρώτα να διορθώσεις εσένα.
- Δηλαδή;

Monday, December 10, 2012

Λάδι και Δάκρυ Χρειάζονται τα Παιδιά



 Ό,τι κι αν έκανε η μάνα για το παιδί της αυτό πήγαινε στα χαμένα. Όσες προσπάθειες κι αν έκανε να το φέρει στο δρόμο του Θεού, ήτανεάκαρπες. Άσπρο η μάνα, μαύρο ο γιος. Κι όσο έβλεπε να βγαίνουν απ’ τα χέρια της, με την χάρη του Θεού, παιδιά υπέροχα, έξυπνα, χρήσιμοι
άνθρωποι στην κοινωνία, παιδιά περήφανα που την είχανε δασκάλα, και το
δικό της το μοναδικό παιδί, που του αφοσιώθηκε ολότελα σαν έμεινε
χήρα, να μην αποφασίζει για κάτι, της ερχότανε τρέλα.
Η παρέα του έβαλε κατά νου να ξεθεμελιώσει και να ρημάξει
κράτος, ηθική, θρησκεία, πατρίδα. Έλα τώρα εσύ μάνα, που γαλουχήθηκες
και γαλούχησες γενεές γενεών με ό,τι ωραιότερο υπάρχει σε ουρανό και
γη, να συμφωνήσεις με το παιδί αυτό. Μέρες, εβδομάδες, μήνες έλειπε
από το σπίτι, χωρίς σημάδια ζωής. Κι’ η μάνα, αχ, αυτή η μάνα! Ποιος
θα γράψει ποτέ τους πόνους, τους μόχθους ,τα δάκρυα αυτών των μανάδων,
που δεν βλέπουν καμιά προκοπή, καμιά λαχτάρα στα παιδιά τους! Οι άλλες
που δικαιώνονται, χορταίνουν τουλάχιστο με τους επαίνους και τα
συχαρίκια των συγγενών. Η μάνα λοιπόν περίμενε. Πάντα περίμενε μια
αλλαγή. Η προσευχή της, το λιβάνι που έκαιγε, το καντηλάκι που άναβε, ήταν όλα, μα όλα γι’ αυτό το παιδί. Όταν ήρθε ο καιρός του να πάει
στρατιώτης, αναθάρρησε η μάνα. Ίσως εδώ βρει τον εαυτό του, είπε.
Αυτός όμως παρουσίασε πιστοποιητικό ψυχιάτρου και πήρε αναβολή.
Και να βλέπει η μάνα τις επιτυχίες των άλλων παιδιών, τα πτυχία ,τις
υποτροφίες και το δικό της παιδί χαμένο στις ιδέες του, τις
μηδενιστικές, τις καταστροφικές,. Κι’ αυτή εκεί, καντήλι και
θυμίαμα, λάδι και δάκρυ. Σημάδια έκανε το πάτωμα.
Κάποτε παρουσιάσθηκε στο σπίτι, γιατί πήρε την απόφαση να πάει
στρατιώτης.» Καλό σημάδι» είπε μέσα της η μάνα.
Πέρασε όλη την θητεία του σε φυλάκιο του Έβρου. Δεν ήρθε να τη δει ούτε μια φορά. Κι’ η μάνα δεν άφησε το εικονοστάσι χωρίς λάδι και δάκρυ
ούτε ένα βράδυ. Κάποτε απολύθηκε. Μάιο μήνα ήρθε ίσια στο σπίτι.
Χαρούμενος, κεφάτος, σα να μην έλειψε ούτε μια μέρα. Της ζήτησε χρήματα
να πάει λίγες μέρες στη θάλασσα με κάτι φίλους. Του έδωσε αμέσως.
Ένιωθε να παλεύει η μάνα με κάποιον στήθος με στήθος. Κι’ αυτός ο
κάποιος δεν ήταν το παιδί της . Ήταν το πνεύμα του κακού που έπρεπε να
το νικήσει το πνεύμα του Θεού.
Πέρασαν δέκα μέρες κι όλη η παρέα γύρισε. Γύρισαν χαρούμενοι. Είπανε τα νέα τους, φάγανε, ήπιανε καφέ και τότε ο γιος της της φέρνει ένα
δέμα.
-Μάνα , σου έφερα ένα δώρο. Είπα να μην έρθω με άδεια χέρια αυτή τη φορά. Άνοιξέ το να δούμε αν σου αρέσει. Δώρο από σένα αγόρι μου και
δεν θα μου αρέσει; Και μόνο που με σκέφτηκες φτάνει. -Άνοιξέ το , λοιπόν… Η μάνα παίρνει το δέμα και το ανοίγει . Μόλις αντίκρυσε το δώρο πάγωσε. Τα δάκρυά της αυλάκωσαν τα μάγουλά της. Ήταν ένα πανέμορφο καντηλάκι ,σπάνιας τέχνης .
 -Μάνα,σ’ έβλεπα πρωί και βράδυ ναανάβεις το καντήλι και ήξερα, ήμουνα βέβαιος πως τόκανες για μένα. Στη σκέψη μου , στη θύμησή μου, σ’ έφερνα πάντα μπροστά στο καντηλάκι.
Τίποτε δεν μου ξέφευγε απ’ όσα έκανες , απ’ όσα υπέφερες. Κάποιο μέρος ήθελα νάχω σ’ αυτή σου τη λαχτάρα. Άντε λοιπόν ,σήκω. Έλα μπράβο, βάζω το καντηλάκι, βάζεις το λάδι και το… δάκρυ!…. Μα σούφερα
ένα ακόμη ακόμη δώρο. Άνοιξέ το!… Πήρε η μάνα το δεύτερο
δώρο, το ανοίγει και τι να δει! Ένα κ α ν τ ή λ ι !
-Κι άλλο παιδάκι μου; Δίδυμα ήτανε; -Αυτό για το σαλόνι. Φωνάξαμε
τον πατέρα Γρηγόριο να κάνει αγιασμό και βρήκε το σαλόνι χωρίς
καντήλι. Ξέρεις πόσο ντροπιάστηκα; Ολόκληρο σαλόνι χωρίς καντήλι ;
Μ ά ν ε ς αγρότισσες, μάνες νησιώτισες, μάνες πολίτισες,
Βορειοηπειρώτισες. Μάνες που τα παιδιά σας γέμισαν την ποδιά σας με
πτυχία, με διπλώματα κι εσείς οι άλλες, που πασχίζετε μαζί με μένα
για να βρουν τα παιδιά σας μια θέση στον ήλιο… Και σεις που πιστεύετε, και σεις που δεν πιστεύετε, πάρτε το λάδι και το δάκρυ σας κι ελάτε
να ανάψουμε όλες μαζί το κ α ν τ η λ ά κ ι που έφερε ο γιος
μου. Αφήστε όλους αυτούς , που θέλουν τάχα να προστατέψουν τα παιδιά
μας από αρρώστιες κι αρχίζουν να διαφημίζουν στην τηλεόραση
ανομολόγητους τρόπους, ελάτε λέω, να γονατίσουμε και να ζητήσουμε
απ’ τον Θεό να σώσει τα παιδιά μας.
Λάδι και δάκρυ χρειάζονται τα παιδιά μας. Με λάδι και δάκρυ δεν χάνονται ποτέ!
Φανής Μήτσου Θεοδωρίδου
Ζωντανές Ιστορίες

π. Ανδρέας Κονάνος "Ατέλειωτες ενοχές"


Sunday, December 9, 2012

Πατρίδα



 Μάννα μου λλάδα, τί δέν εσαι τώρα
 Σάν πρτα ρθή, ψηλή, στεφανωμένη

Μέ δάφνες, τί δέν εσαι μέ τά δρα
 Τς θάνατης Νίκης στολισμένη;

χ! πότε θρθη, πότε θρθ ρα
 Νά ματαστράψ ψη σου σβυμένη

 Καί τήν ρημωμένη σου τή χώρα
 Μ΄ λπίδα νά φωτίσς, ντρειωμένη;

 Πατρίδα μου, σηκώσου. ς λάμψ πάλι
 Στόν αθέρα ψηλά τό μέτωπό σου,

 Καί τς λευτερις θέ νά προβάλ
  μέρα καί τό θεο πρόσωπό σου

Θά λάμπ σάν τόν λιο της. Μεγάλη
 Θά γίνς κι λλοιά τότε στόν χτρό σου.

Λορέντζου Μαβίλη
Πηγή: zoiforos.gr/

Πώς να μιλάμε στα παιδιά μας για τους δαίμονες, την κόλαση και το θάνατο.

Είναι σοβαρό παιδαγωγικό σφάλμα να μιλάμε στα μικρά παιδιά με κάθε λεπτομέρεια για τους δαίμονες, διότι, αν ένα παιδί ακούσει μια φορά πώς ακριβώς είναι, είναι αδύνατο να μην αρχίσει να τους φαντάζεται.
 Οι ενήλικες είναι δυνατόν να προειδοποιηθούν για τον κίνδυνο που διατρέχουν, αν αφήσουν εικόνες των δαιμόνων να εισβάλουν στο μυαλό τους, αλλά ένα μικρό παιδί, ακόμη κι αν το προειδοποιήσουμε, δεν μπορεί εύκολα να σταματήσει να σκέπτεται κάτι που το βασανίζει, και αυτό μπορεί να το οδηγήσει σε μια επικίνδυνη πνευματική κατάσταση ή, το λιγότερο, να υποφέρει από εφιάλτες. Όταν τα μικρά παιδιά ρωτούν για το διάβολο ή για την ύπαρξη των πνευμάτων τού κακού, είναι προτιμότερο να μην κάνουμε διεξοδική ανάλυση αλλά να λέμε ότι δεν
πρέπει να δίνουμε σ' αυτά περισσότερη προσοχή απ' ο,τι στα όνειρα ή κάτι παρόμοιο. Γενικά πρέπει να στρέφουμε το μυαλό των παιδιών προς τον Χριστό, τους αγίους και τους αγγέλους.
Είναι καλύτερα να διδάσκουμε στα παιδιά το χριστιανικό αγώνα χωρίς άμεση αναφορά στη μάχη εναντίον των δαιμόνων. Τα παιδιά μπορούν να μάθουν εντελώς φυσικά να κάνουν το σημείο του σταυρού πριν κοιμηθούν (επάνω τους και πάνω στο κρεβάτι ή το μαξιλάρι τους) ως ευλογία για τη νύκτα, να χρησιμοποιούν την προσευχή του Ιησού (Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με) ή να μιλούν
στον Κύριο και τους αγίους με δικά τους λόγια, όποτε θέλουν.
Έτσι όταν δοκιμάσουν κάποιο πειρασμό (π.χ. από φόβο ή εφιάλτες), θα χρησιμοποιήσουν εντελώς φυσικά τα σωστά όπλα. Τα παιδιά μπορούν να κοιμούνται με ένα κομποσχοίνι στο χέρι ή κάτω απ' το μαξιλάρι τους και να λένε την προσευχή του Ιησού (έστω μόνο λίγες φορές στις καθημερινές τους προσευχές).

Ο φούρναρης και η ελεημοσύνη


Ο φούρναρης γκρίνιαζε συνέχεια στην γυναίκα του που πήγαινε στις εκκλησίες και έδινε στους φτωχούς και στους εράνους. Μια μέρα, εκεί που έβγαλε το ζεστό ψωμί και μοσχοβόλησε η γειτονιά, ήρθε και στάθηκε στην πόρτα του ένας φτωχός.
- Αφεντικό, όλα αυτά τα ψωμιά είναι δικά σου;
- Αμ' τίνος να 'ναι;
- Και δεν τα τρως;
- Βρε φύγε από δω!
- Δώσε μου και μένα ένα ψωμάκι που πεινάω.
- Φύγε σου είπα, παράτα με.
- Αφεντικό!
- Φεύγεις ή δεν φεύγεις;
- Αφεντικό! Παρακαλούσε ο φτωχός...
Δεν πρόλαβε να τελειώσει, και ο φούρναρης πετάει ένα ψωμί στο κεφάλι του. Έσκυψε ο φτωχός και το ψωμί τον πήρε ξυστά και έπεσε παραπέρα. Τρέχει, το αρπάζει, κάθεται σε μια γωνιά και το τρώει... Ο φούρναρης όλη μέρα ήταν νευριασμένος για τον γρουσούζη επισκέπτη και το ψωμί που έχασε. Ας τολμήσει να ξανάλθει, έλεγε!
Τη νύχτα, κάπου δύο μετά τα μεσάνυχτα, πετάγεται ο φούρναρης από τον ύπνο του τρομαγμένος και καταϊδρωμένος.
- Γυναίκα, σήκω, ξύπνα. Φέρε μου μία φανέλα να αλλάξω και να σου πω… Γυναίκα, πέθανα λέει, και μαζεύτηκαν γύρω μου Άγγελοι και διάβολοι. Ποιος να πάρει την ψυχή μου.
Σε μια μεγάλη ζυγαριά όλο και πρόσθεταν οι τρισκατάρατοι τα κρίματά μου. Και ο ζυγός βάρυνε και βάρυνε και οι Άγγελοι δεν είχαν τίποτα να βάλουν και λυπόντουσαν. Σε μια στιγμή, ένας Άγγελος φωνάζει: Το ψωμί! Αυτό που χόρτασε τον πεινασμένο. Βάλτε το στον άλλο ζυγό. Οι διάβολοι επαναστάτησαν: Το ψωμί δεν το έδωσε. Το έριξε να σπάσει το κεφάλι του φτωχού. Και απάντησαν οι Άγγελοι: Όμως χόρτασε τον πεινασμένο και εκείνος έδωσε την ευχή του. Και που λες γυναίκα μου, εκείνο το ψωμί έκανε και έγειρε η ζυγαριά αντίθετα και σώθηκα. Το λοιπόν, δίνε, δίνε και μη σταματάς. Και εγώ θα δίνω. Αχ, και να ξανάρθει εκείνος ο φτωχός!

Επιτέλους το κατάλαβε και ο φούρναρης ότι κερδίζει όταν δίνει.
Εμείς όμως; Το έχουμε καταλάβει;
Μήπως φοβόμαστε να δώσουμε;
Μήπως η «κρίση» μας βούλιαξε στην ολιγοπιστία;
Μήπως είναι καιρός να αρχίσουμε να γινόμαστε και λίγο χριστιανοί;;;
Και να πιστεύουμε ακλόνητα, πως όταν δίνουμε, αντί να φτωχαίνουμε, πλουτίζουμε.
Ας το αποδείξουμε εμπράκτως. Κάποιοι άνθρωποι έχουν ανάγκη και περιμένουν έστω και ένα κομμάτι ψωμί...

Φίλοι μου, μην ξεχνάτε ότι: Η πρώτη θυγάτηρ του Θεού είναι η ελεημοσύνη, αυτή η ελεημοσύνη κατέπεισε τον Θεό και έγινε άνθρωπος, για να σώσει τον άνθρωπο...



Μνημονεύσεις νεκρών στη Πρόθεση


Έλεγε ο Γέροντας: Μακαριστός Ιάκωβος Τσαλίκης
Μνημονεύσεις νεκρών στη Πρόθεση  (προκαταρκτικό της Θ. Λειτουργίας)
- Όταν ο Ιερέας βγάζει μερίδες και μνημονεύει τα ονόματα των πιστών στην Ιερά Πρόθεση κατεβαίνει Άγγελος Κυρίου και παίρνει την μνημόνευση αυτή και την πηγαίνει και την εναποθέτει στο Θρόνο του Δεσπότου Χριστού ως προσευχή γι` αυτούς που μνημονεύθηκαν. Σκεφθείτε λοιπόν τι αξία έχει να σας μνημονεύσουν στην Αγία Πρόθεση.
Κάποια φορά είχα ξεχάσει να μνημονεύσω στους κεκοιμημένους τη μητέρα μου, που ήταν Αγια γυναίκα. Όταν τελείωσα την Θεια Λειτουργία και πήγα στο κελλάκι μου, εκει που καθόμουν, ήλθε η ψυχή, το πνεύμα της μητέρα μου, και μου είπε με παράπονο:
«Πάτερ Ιάκωβε δε με μνημόνευσες σήμερα».
«Πως μητέρα, σας μνημόνευσα. Κάθε μέρα σας μνημονεύω και μάλιστα την καλύτερη μερίδα σας βγάζω», της είπα. «Όχι παιδί μου, σήμερα με ξέχασες και η ψυχή μου δεν αναπαύεται τόσο όσο τις άλλες μέρες που με μνημονεύεις», μου απάντησε.
Σκεφθείτε τι μεγάλος κέρδος και ωφελεία δέχεται η ψυχή όταν τη μνημονεύει ο Ιερέας.
- Είδα και την ψυχή του πατέρα μου, - έλεγε ο Γέροντας -, να κάθεται έξω από ένα απλό σπιτάκι σαν κελλάκι και του λέω:
«Πατέρα μου, εσύ που ήσουν και χτίστης, δεν έχτιζες ένα μεγαλύτερο σπίτι να μένεις άνετα, αλλά κάθεσαι σε ένα τέτοιο σπιτάκι» Τότε, τι μου λέει:
«Παιδί μου, εσύ με τις προσευχές σου και τις ελεημοσύνες σου μου έκτισες το σπιτάκι αυτό και το έχω και μένω .
Μακαριστός Ιάκωβος Τσαλίκης

Friday, December 7, 2012

"Ελέγχοντας το κακό, δε βγαίνει τίποτε.


Παρουσιάζοντας όμως το καλό, ελέγχεται από μόνο του το κακό.
Μόνο με καλά παραδείγματα ελέγχονται όσοι έκαναν μόδα την αμαρτία!"

Γέροντας Παΐσιος

Thursday, December 6, 2012

ΣΤΗΝ ΑΓΙΑ ΑΝΝΑ



 Υπό
Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Αντινόης
κ.κ. ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΟΝΟΣ
Χαίρεται σήµερα, η Αγία του Χριστού Εκκλησία καθώς εορτάζει την Σύλληψη της προµήτορος του Χριστού και µητέρας της Υπεραγίας Δεσποί­νης ηµών Θεοτόκου και Αειπαρθένου Μαρίας, της Αγίας Άννης. Η Αγία Άννα καταγόταν από τη φυλή του Δαβίδ και ήταν κόρη του Ματθάν του ιερέα και της Μαρίας. Ο Ματθάν ιεράτευσε κατά τους χρόνους της Κλεοπάτρας βασί­λισσας της Αιγύπτου και του Σαπώρου βασιλέα των Περσών. Απόκτησε τρεις κόρες, την Μαρία, την Σαβή και την Άννα, από τις οποίες η Μαρία παντρεύ­τηκε στη Βηθλεέµ και γέννησε την Σαλώµη την µαία. Η Σαβή γέννησε την Ελι­σάβετ, µητέρα του Αγ. Ιω άννου του Βαπτιστού και η Άννα γέννησε τη Μαρία την Θεοτόκο. Η αγία Άννα αφού γέννησε την Θεοτόκο Μαρία, η οποία υπήρξε η σωτηρία όλου του κόσµου, και αφού την απογαλάκτισε, την αφιέρωσε ως τριετίζουσα δάµαλη στον Ναό του Θεού, ως καθαρό και άµωµο δώρο. Πέρασε το υπόλοιπο της ζωής της µε νηστείες, προσευχές και ελεηµοσύνες και ειρηνικά παρέδωσε την αγία της ψυχή στον Κύριο.
Είναι κατ’ εξαίρετο τρόπο µακάρια η αγία Άννα, γιατί ως κλήρο αναφαί­ρετο απέλαβε της αθανασίας το προνόµιο. Εκείνο το οποίο πολλοί βασιλείς και σοφοί επιθύµησαν να απολαύσουν, αλλά δεν απόλαυσαν. Αλλά η αγία Άννα, η οποία έλαµψε µε τη δικαιοσύνη της και διέπρεψε στην αρετή, από­λαυσε την καλή κληρονοµιά της αιώνιας µακαριότητας και χαράς.
Θεµέλιο αρραγέστατο είχε η µακάρια τη θεία αγάπη και τη φύλαξη του Νόµου του Θεού. Γι’ αυτό το λόγο απόλαυσε κλήρο αθανασίας, τον οποίο πολλοί θέλη­σαν να απολαύσουν, αλλ' ούτε τη σκιά του δεν αξιώθηκαν. Δεν είναι γνωστό ποιός από τους γονείς της Θεοτόκου πέθανε πρώτος. Γνωρίζουµε µόνον ότι η Θεοτόκος έµεινε ορφανή σε ηλικία 11 ετών. Θάφτηκε η µακάρια Άννα, αλλά µας άφησε την «στήλην την έµψυχον», την Αειπάρθενο Κόρη, τον έµψυχο των χαρισµάτων ωκεανό, τον λογικό πολύφωτο ουρανό και την πηγή πάσης αθα­νασίας, της ευσππλαχνίας το άπειρο πέλαγος, την πάγχρυση στάµνα του ουρανίου µάννα, την ακοίµητη και πολύφωτη λυχνία των µετανοούντων, την ελπίδα των απελπισµένων, το πανάγιο όρος στο οποίο ευδόκησε να κατοική­σει ο Θεός.

ΣΤΟΝ ΑΓΙΟ ΝΙΚΟΛΑΟ



ΕΠΙΣΚΟΠΟ ΜΥΡΩΝ ΤΗΣ ΛΥΚΙΑΣ ΤΟΥ ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΟΥ
6 Δεκεμβρίου
Υπό
Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Αντινόης
κ.κ. ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΟΝΟΣ

O σκοπός της θείας ενσαρκώσεως του Θεού Λόγου απέβλεπε στο να ελευθερώσει το ανθρώπινο γένος από την δουλεία της αμαρτίας και του θανάτου.  Ήρθε ως ο αληθινός Ιατρός των ψυχών και των σωμάτων μας.  Διά του θανάτου Του καταπάτησε τον Διάβολο και χάρισε διά της ενδόξου Αναστάσεώς Του ζωήν αιώνιο σ’ όλους εκείνους που θα πιστεύσουν και θα ομολογούν το όνομά Του.

Ως ο Καλός Ποιμήν αναζήτησε και βρήκε το απολωλός πρόβατο.  Και αυτήν την αποστολή ανέθεσε στους Αποστόλους Του και δι’ αυτών στους άμεσους διαδόχους των.  Να προσέχουν τους εαυτούς τους από τους πνευματικούς κινδύνους που προξενεί η αμαρτία, αλλά και ταυτόχρονα να προσέχουν ολόκληρο το ποίμνιο του Χριστού από τις πλάνες και τις αιρέσεις.  Το Πνεύμα το Άγιο τοποθέτησε τους επισκόπους και πρεσβυτέρους στην Εκκλησία να ποιμαίνουν την εκκλησία του Θεού, την οποία o Kύριος «περιεποιήσατο διά του ιδίου αίματος» (Πράξ. 20:29).

Και η Εκκλησία του Θεού ανάδειξε άξιους διαδόχους των Αποστόλων, οι οποίοι ως καλοί ποιμένες φρόντιζαν την πνευματική καθοδήγηση των πιστών.  Αναρίθμητοι υπήρξαν οι ιεράρχες εκείνοι, οι οποίοι θυσίασαν τα πάντα γιά τον Χριστό και τον συνάνθρωπό τους.  Δια του χριστιανικού βίου και της ενάρετης πολιτείας τους αναδείχθηκαν πνευματικά φώτα, που λάμπουν στο στερέωμα της Εκκλησίας και αποτελούν παραδείγματα άξια προς μίμηση απ’ όλους τους πιστούς.  Ανάμεσα σ’ αυτούς τους πολύφωτους αστέρες της Ορθοδόξου Εκκλησίας είναι και ο σημερινός εορταζόμενος άγιος Νικόλαος, Επίσκοπος Μύρων της Λυκίας.