Πες μου, γιατί δεν μπορείς να νικήσεις το πειρασμό της
δόξας, τη στιγμή που οι άλλοι άνθρωποι τον νικούν; Μήπως αυτοί δεν έχουν την ίδια ψυχή, το ίδιο σώμα, την ίδια μορφή, την
ίδια ζωή;
Σκέψου το Θεό. Σκέψου τη δόξα του ουρανού. Σύγκρινέ την
με τα παρόντα, και γρήγορα θα διώξεις μακριά την επίγεια δόξα. Αν ποθείς δόξα, να
επιθυμείς την πραγματική. Τί δόξα είναι αυτή που προξενεί ατιμίες; Τι δόξα
είναι αυτή που σε αναγκάζει να επιθυμείς ασήμαντες τιμές και να τις θεωρείς
απαραίτητες; Τιμή πραγματική είναι το να δοξάζεσαι από σπουδαία πρόσωπα, όχι
από ασήμαντα. Αν λοιπόν αγαπάς με πάθος τη δόξα, να ποθείς τη δόξα που
προέρχεται από το Θεό. Αν συμβεί αυτό, θα καταφρονήσεις την επίγεια, και θα την
δεις άτιμη. Αν όμως δεν αντικρύσεις τη δόξα του Θεού, τότε, ούτε θα κατανοήσεις
ότι η εδώ δόξα είναι αισχρή και καταγέλαστη. Όπως ακριβώς συμβαίνει με τη φιλία
μιας κακής και άσχημης γυναίκας. Όσο κανείς συνδέεται μαζί της με πάθος, δεν
μπορεί να δει τη δυσμορφία της, διότι το πάθος σκοτίζει την ορθή κρίση.
(Αγ. Ι. Χρυσόστομος)