Ε βρε μπαρμπ'Αλέξανδρε! Πού να ζούσες τώρα να δεις την Ελλάδα!

 Ε βρε μπαρμπ'Αλέξανδρε! Πού να ζούσες τώρα να δεις την Ελλάδα!

Στα χρόνια σου ήτανε ελληνικότατη, κι όλο γκρίνιαζες για τη λεβαντινιά της.

'Επρεπε να σε είχα τώρα, να δεις τη γελοιογραφία της Ελλάδας!»

Φώτης Κόντογλου

Νὰ εὐγνωμονοῦμε τὸν Κύριο. Τὸν Τριαδικό μας Θεό. Ποὺ μᾶς ἔδωσε τὴν Παναγία μας καὶ τοὺς ἁγίους καὶ τοὺς ἀγγέλους

 «Νὰ εὐγνωμονοῦμε τὸν Κύριο. Τὸν Τριαδικό μας Θεό. Ποὺ μᾶς ἔδωσε τὴν Παναγία μας καὶ τοὺς ἁγίους καὶ τοὺς ἀγγέλους. Εἶναι οἱ πραγματικοὶ καὶ ἀληθινοὶ καὶ παντοτινοὶ φίλοι καὶ συγγενεῖς μας. Αἰσθανόμεθα, πολλὲς φορές, μόνοι. Ἀποξενωμένοι. Περιφρονημένοι. Ἂν θέλετε, στὰ ἀζήτητα καὶ στὸ περιθώριο. Καὶ νομίζομε πὼς δὲν ἔχομε καμμία ἀξία. Καὶ πιστεύομε πὼς κανένας δὲν μᾶς θέλει. Κανένας δὲν μᾶς ἀγαπᾶ. Καὶ κανένας δὲν νοιάζεται καὶ δὲν φροντίζει γιὰ μᾶς. Τότε, ἀδελφοί μου, ἂς ἀνοιγόμαστε στὸν Χριστὸ καὶ στὴν Παναγία καὶ στοὺς ἁγίους καὶ στοὺς ἀγγέλους. Κι ἂς τοὺς μιλᾶμε. Σταματήσαμε νὰ μιλᾶμε. Χαζέψαμε, πολλὲς φορές, καὶ μὲ τὴν τηλεόραση καὶ μὲ τόσα ἄλλα, καὶ σταματήσαμε νὰ μιλᾶμε καὶ νὰ ἐκφραζόμεθα, ἀδελφοί μου. Σκεπτόμεθα μόνο καὶ παίρνει ἀνάποδες ὁ νοῦς καὶ διαστρέφονται καὶ τὰ αἰσθήματα καὶ συναισθήματά μας. Ἂν μιλᾶμε στὸν Χριστὸ καὶ στοὺς ἁγίους μας, κάνομε πολύ-πολὺ μεγάλο καλὸ στὴν ψυχὴ καὶ στὴ ζωή μας. Καὶ τί νὰ τοὺς ποῦμε; Ὅ,τι ἔχομε, ἀδελφοί μου, νὰ τοὺς ποῦμε. Ὅ,τι ἔχομε! Ἅμα εἰποῦμε αὐτὸ ποὺ ἔχομε, φεύγει ἀπὸ πάνω μας…»

Ἀρχιμανδρίτης Ἀνανίας Κουστένης

''Μή κάνετε ζητήματα ἔξω ἀπό τάς θείας Γραφάς. Ἐρευνᾶτε τας γραφάς, διά νά μανθάνετε περί πίστεως, καί ἀγάπης, καί ἐλπίδος.

 

''Μή κάνετε ζητήματα ἔξω ἀπό τάς θείας Γραφάς. Ἐρευνᾶτε τας γραφάς, διά νά μανθάνετε περί πίστεως, καί ἀγάπης, καί ἐλπίδος. Περί πίστεως μέν, διά νά μή περιφέρεσθε μέ κάθε ἄνεμον, ἤγουν διά νά μή σαλεύεσθε ἀπό κάθε ξένην, καί αἱρετικήν διδασκαλίαν, ὡσάν τούς ἀστερεώτους, καί ἀκαταστάτους ἀνθρώπους. Ἀλλά νά στερεώνεσθε μέ τά ὀρθά δόγματα τῆς ἀποστολικῆς, καί καθολικῆς Ἐκκλησίας, καί νά φρονῆτε ὀρθῶς τόν λόγον τῆς πίστεως..''

 ~ Ἁγίος Συμεὼν ο Νέος Θεολόγος (Τά εὐρισκόμενα Λόγος 45, ι΄ σελ, 225)

Και όταν βρίσκεσαι έξω από την εκκλησία, φώναζε μυστικά: «Ελέησέ με!».

 Και όταν βρίσκεσαι έξω από την εκκλησία, φώναζε μυστικά: «Ελέησέ με!».

Φώναζε με τη σκέψη σου, χωρίς να κινείς τα χείλη σου. Γιατί ο Θεός μας ακούει και όταν σωπαίνουμε. Δεν απαιτείται τόσο τόπος, όσο τρόπος προσευχής.

Και στο λουτρό αν είσαι, να προσεύχεσαι. Όπου κι αν είσαι, να προσεύχεσαι. Όλη η κτίση είναι ναός του Θεού.

Εσύ ο ίδιος είσαι ναός του Θεού, και ψάχνεις τόπο για να προσευχηθείς;

*Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος*

«Ταπείνωσιν να έχεις. Όταν βρέχη το νερό δεν σταματά εις τις κορφές ή στα βουνά, αλλά κάτω εις την πεδιάδα. Οι ταπεινοί άνθρωποι έχουν χάριν, καρποφορίαν και ευλογίαν».

 

«Ταπείνωσιν να έχεις. Όταν βρέχη το νερό δεν σταματά εις τις κορφές ή στα βουνά, αλλά κάτω εις την πεδιάδα. Οι ταπεινοί άνθρωποι έχουν χάριν, καρποφορίαν και ευλογίαν». 

Γέροντας Ιερώνυμος Αιγίνης (✞ 16-10)

Αγ - χώνεσαι;;; Αν χώνεσαι στην αγκαλιά του Θεού δεν θα αγχώνεσαι. Άγιος Παισιος

 

Οι πρώτες 15' ομιλίες του πατρός Αθανασίου που αναφέρονται στην χριστιανική Ανθρωπολογία.

Χριστιανική Ανθρωπολογία.

Ομιλία 1/59.

 Ἡ βουλή τοῦ Θεοῦ διά τήν δημιουργίαν τοῦ ἀνθρώπου.

https://athanasiosamvonas.blogspot.com/2021/04/159.html?m=1

 

Χριστιανική Ανθρωπολογία.

Ομιλία 2/59.

Ὁ Θεός δημιουργός ὁλοκλήρου τοῦ ἀνθρώπου.

 Ἡ ἔννοια ἄνθρωπος.

https://athanasiosamvonas.blogspot.com/2021/04/259.html?m=1

 

Χριστιανική Ανθρωπολογία.

Ομιλία 3/59.

Ἡ δημιουργία τῶν δύο φύλων. Τό καθ᾿ ὁμοίωσιν εἰς τόν ἄνθρωπον.

https://athanasiosamvonas.blogspot.com/2021/04/359.html?m=1

 

Χριστιανική Ανθρωπολογία.

Ομιλία 4/59.

Ἡ εἰκόνα τοῦ Θεοῦ εἰς τόν ἄνθρωπον. Α'.

https://athanasiosamvonas.blogspot.com/2021/04/459.html?m=1

 

Χριστιανική Ανθρωπολογία.

Ομιλία 5/59.

Ἡ εἰκόνα τοῦ Θεοῦ εἰς τόν ἄνθρωπον. Β'.

https://athanasiosamvonas.blogspot.com/2021/04/559.html?m=1

 

Χριστιανική Ανθρωπολογία.

Ομιλία 6/59.

Τό κατ᾿ εἰκόνα Θεοῦ εἰς τόν ἄνθρωπον. Γ'.

Ὁ προορισμός τοῦ ἀνθρώπου.

https://athanasiosamvonas.blogspot.com/2021/04/659.html?m=1

 

Χριστιανική Ανθρωπολογία.

Ομιλία 7/59.

Περιεχόμενον καί πραγμάτωσις τῆς θεώσεως.

Ὑπερνίκησις ἐμποδίων.

https://athanasiosamvonas.blogspot.com/2021/04/759.html?m=1

 

Χριστιανική Ανθρωπολογία.

Ομιλία 8/59.

Ὑπερνίκησις ἐμποδίων : Β'.

Ἡ κυκλική ἀντίληψις τῆς ἱστορίας.

https://athanasiosamvonas.blogspot.com/2021/04/859.html?m=1

 

Χριστιανική Ανθρωπολογία.

Ομιλία 9/59.

Ὑπερνίκησις ἐμποδίων : Γ'

Ἡ δημιουργία τοῦ ἀνθρωπίνου σώματος. Α'.

https://athanasiosamvonas.blogspot.com/2021/04/959.html?m=1

 

Χριστιανική Ανθρωπολογία.

Ομιλία 10/59.

Ἡ δημιουργία τοῦ ἀνθρωπίνου σώματος. Β'.

https://athanasiosamvonas.blogspot.com/2021/04/1059.html?m=1

Χριστιανική Ανθρωπολογία.

Ομιλία 11/59.

Ἡ ἀνθρωπίνη ψυχή. Α'.

https://athanasiosamvonas.blogspot.com/2021/04/1159.html?m=1

 

Χριστιανική Ανθρωπολογία.

Ομιλία 12/59.

Ἡ ἀνθρωπίνη ψυχή. Β'.

https://athanasiosamvonas.blogspot.com/2021/04/1259.html?m=1

 

Χριστιανική Ανθρωπολογία.

Ομιλία 13/59.

Ἡ εὐλογία τοῦ χώρου τοῦ χρόνου καί τοῦ ἀνθρώπου αὐξάνεσθε - πληθύνεσθε.

https://athanasiosamvonas.blogspot.com/2021/04/1359.html?m=1

 

Χριστιανική Ανθρωπολογία.

Ομιλία 14/59.

Ἡ εὐλογία τοῦ «πληρώσατε» καί «κατακυριεύσατε»

περί πολιτισμοῦ. Α'.

https://athanasiosamvonas.blogspot.com/2021/04/1459.html?m=1

 

Χριστιανική Ανθρωπολογία.

Ομιλία 15/59.

Ἡ εὐλογία τοῦ «πληρώσατε» καί «κατακυριεύσατε»

περί πολιτισμοῦ. Β'.

https://athanasiosamvonas.blogspot.com/2021/04/1559.html?m=1

Πρός Δόξαν τοῦ Ἁγίου Τριαδικοῦ Θεοῦ.

Στη Δευτέρα Παρουσία θα παρουσιαστούν άνθρωποι, στους οποίους έχουμε προσφέρει αγάπη έμπρακτη.

 «Στη Δευτέρα Παρουσία θα παρουσιαστούν άνθρωποι, στους οποίους έχουμε προσφέρει αγάπη έμπρακτη.

Και θα πουν στον Κύριο: “Αυτός μου έδωσε να φάω, αυτός με σκέπασε, αυτός με συγχώρεσε, αυτός μου έδειξε την πόρτα της εκκλησίας, αυτός με έφερε κοντά Σου. Κάνε τον ό,τι νομίζεις”.

Αυτή η αγάπη, η έμπρακτη, η διφυής, που απευθύνεται στη ψυχή και στο σώμα του ανθρώπου, θα σταθεί πρεσβευτής για τον καθένα μας μπροστά στον Εύσπλαχνo Πλάστη.

Και η Παναγία τότε, όπως λέει η παράδοση, θα σηκώσει τα χέρια Της και θα παρακαλέσει, για τελευταία φορά, τον φιλάνθρωπο Χριστό, να συγχωρήσει όλους τους ανθρώπους».

Αρχιμανδρίτης Ανανίας Κουστένης

Κάποτε καθώς περπατούσαμε στις όχθες της Νεκράς θάλασσας,ο γέροντας κι εγώ, κυριεύτηκα από υπερβολική δίψα.

 Κάποτε καθώς περπατούσαμε στις όχθες της Νεκράς θάλασσας,ο γέροντας κι εγώ, κυριεύτηκα από υπερβολική δίψα.

-Διψώ γέροντα.

-Πιες από τη θάλασσα.

Τον κοίταξα με απορία. Πινόταν εκείνο το νερό που ήταν όλο αλμύρα και θειάφι;

Ο γέροντας όμως είχε σταθεί σε προσευχή και με το ευλογημένο χέρι του σταύρωνε το νερό.

-Πιες, μου είπε ξανά.

Υπάκουσα. Πήραμε τη χούφτα μου και ήπια.

Το πικρό νερό της Νεκράς θάλασσας είχε γίνει πιο γλυκό από μέλι.

Σαν είδα το θαύμα αυτό, ετοιμάστηκα να γεμίσω το μικρό λαγήνι που είχα μαζί μου.

-Γιατί το γεμίζεις;

-Για να το έχω, όταν διψάσω πάλι.

Με κοίταξε με αυστηρό βλέμμα.

Ο Θεός που είναι εδώ ολιγόπιστε, θα είναι και πιο κάτω.

Από το Γεροντικό της ερήμου.

Ο Άγιος Λουκιανός (✞ 15-10) σε κάθε ερώτηση (των ειδωλολατρών) αποκρινόταν, αυτό μόνο: ''Είμαι Χριστιανός!''.

 Ο Άγιος Λουκιανός (✞ 15-10) σε κάθε ερώτηση (των ειδωλολατρών) αποκρινόταν, αυτό μόνο:

''Είμαι Χριστιανός!''.

Ποιά είναι η πατρίδα σου;

''Είμαι Χριστιανός!''.

Ποιό είναι το επάγγελμά σου;

''Είμαι Χριστιανός!''.

Ποιοί είναι οι πρόγονοί σου;

Εκείνος σε όλες τις ερωτήσεις, απαντούσε: ''Είμαι Χριστιανός!''. Και με την λέξη αυτή την απλή, χτυπούσε κατακέφαλα τον διάβολο, προξενώντας του αλλεπάλληλα τραύματα. Σε τέτοιου είδους αγώνες δεν χρειάζεται ρητορεία, αλλά πίστη. Δεν χρειάζεται δεινότητα λόγου, αλλά ψυχή που να αγαπάει τον Θεό. Με τέτοια απόκριση ο Λουκιανός τελείωσε την ζωή του και αναχώρησε μεταφέροντας σώα την παρακαταθήκη του Χριστού.

Ιερός Χρυσόστομος

Πόσοι Χριστιανοί λένε: "Πιστεύω στον Θεό", ενώ στην πραγματικότητα δεν πιστεύουν!

 «Πόσοι Χριστιανοί λένε: "Πιστεύω στον Θεό", ενώ στην πραγματικότητα δεν πιστεύουν!

Πόσα στόματα παραμένουν βουβά, όταν βρίσκονται ανάμεσα σε ανθρώπους και πρέπει να υπερασπιστούν το Θεό και τους Αγίους Του, που βλασφημούνται από τα παιδιά του κόσμου τούτου!

Μερικοί δεν μιλάνε καθόλου, ενώ πρέπει να υποστηρίξουν την συζήτηση που αναφέρεται στο Θεό ή να σταματήσουν οποιαδήποτε προσβολή ή βλασφημία.

Πολλοί λένε, πως πιστεύουν στο Θεό, με το που θα τους βρει όμως κάποιος πειρασμός ή δυσκολία, λιποψυχούν αμέσως, τους πιάνει απόγνωση, μερικές φορές μάλιστα γογγύζουν. Τί έγινε η πίστη τους; Την έχασαν την ίδια στιγμή, που έπρεπε να δείξουν την υποταγή τους στο θέλημα του Θεού και να πουν:

''Ας γίνει όπως θέλει ο Κύριος". ''Είη το όνομα Κυρίου ευλογημένον'' (Ιώβ 1,21).

Διαφορετικά, είναι φανερό, πως πιστεύουν στο Θεό, μόνο όταν ευημερούν και Τον αρνούνται στην πρώτη δυσκολία».

Άγιος Ιωάννης Κροστάνδης (✞ 20-12)

Μεγάλη υπόθεση ο Ελληνικός λαός!

 Θυμηθείτε τα λόγια μου: μετά την τελευταία μεγάλη καταστροφή (Τρίτος Παγκόσμιος Πόλεμος), θα χρησιμοποιηθούν οι Έλληνες, για να διαδώσουν το Ευαγγέλιο σε όλο τον κόσμο (οι Έλληνες μετανάστες είναι ήδη διασκορπισμένοι σε όλο τον κόσμο) και θα δείτε την αξία της Ορθοδοξίας, του Ελληνισμού και της Ελληνικής γλώσσας.

Διαβάστε το 66ο κεφάλαιο του Προφήτη Ησαϊα, ο οποίος γράφει αυτό που σας λέω τώρα.

Κατά την τελευταία αυτή εκκαθάριση, θα καθαριστούν μόνο τα ξερά και θα μείνουν μόνο τα χλωρά... τουλάχιστον στην Ελλάδα.

Όλοι θα καθαριστούν, θα πάνε στην θέση τους. Θα αδειάσει η πατρίδα μας από όλα τα φρούτα... μα κομμουνισμός λέγεται, μα αθεϊσμός λέγεται, μα, μα, μα... θα αδειάσει η πατρίδα μας και θα μείνουν καθαρόαιμοι Έλληνες, με γλώσσα Ελληνική, με ήθη και έθιμα Ελληνικά και με πίστη Ορθόδοξη.

Μεγάλη υπόθεση ο Ελληνικός λαός! Γι' αυτό και στην κηδεία της Παναγίας παραβρέθηκαν, πέραν των Αποστόλων και 3 Έλληνες. Ο Άγιος Διονύσιος ο Αρεοπαγίτης, ο Άγιος Ιερόθεος και ο Απόστολος Τιμόθεος

Κάθε σπίτι ελληνικό έχει ένα θαύμα. Εάν δεν ήταν ο Θεός επάνω μας, δεν θα υπήρχε Έλληνας στον κόσμο. Ζούμε, γιατί θέλει ο Θεός, όχι γιατί το θέλουν οι Μεγάλοι Ίεράρχης Αυγουστίνος Καντιώτης

 

Κάθε σπίτι ελληνικό έχει ένα θαύμα. Εάν δεν ήταν ο Θεός επάνω μας, δεν θα υπήρχε Έλληνας στον κόσμο.

Ζούμε, γιατί θέλει ο Θεός, όχι γιατί το θέλουν οι Μεγάλοι

Ίεράρχης  Αυγουστίνος Καντιώτης

Καί ἐπῆγα πάλιν εἰς τούς φίλους μου τούς Ἁγίους. Ἄναψα τά καντήλια καί ἐλιβάνισα λιβάνιν καλόν ἁγιορείτικον.

 Καί ἐπῆγα πάλιν εἰς τούς φίλους μου τούς Ἁγίους. Ἄναψα τά καντήλια καί ἐλιβάνισα λιβάνιν καλόν ἁγιορείτικον. Καί σκουπίζοντας τά δάκρυά μου τούς εἶπα: "Δέν βλέπετε ποῦ θέλουν νά κάνουν τήν Ἑλλάδα παλιοψάθα; Βοηθεῖστε, διότι μᾶς παίρνουν, αὐτοί οἱ μισοέλληνες καί ἄθρησκοι, ὅ,τι πολύτιμον τζιβαϊρικόν ἔχομεν…

ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ

Κάποια φορά, που ο Πατερούλης Ευμένιος είχε μοιράσει όλα τα κεράσματα που είχε και δεν απέμενε τίποτε για να προσφέρη στον επόμενο επισκέπτη

 

Κάποια φορά, που ο Πατερούλης Ευμένιος είχε μοιράσει όλα τα κεράσματα που είχε και δεν απέμενε τίποτε για να προσφέρη στον επόμενο επισκέπτη, μία κυρία τον παρατήρησε με κάποια αυθάδεια:

– Τώρα, που μοίρασες ό,τι είχες για κέρασμα, έτσι και έρθη ένας άνθρωπος, τι θα τον δώσης;

Ο Παππούλης δεν της απάντησε, απλώς χαμογέλασε.

Εκείνη την στιγμή, χτυπάει την πόρτα ένας νεαρός και ρωτά:

– Γέροντα, μπορώ να μπω;

Ο Γέροντας απαντά:

– Να ‘ναι ευλογημένο, έλα, έλα μέσα.

– Μισό λεπτό, απαντά ο νεαρός , φέρνοντας ένα τεράστιο κουτί, που έπιασε όλο το τραπέζι του Παππούλη.

– Τα στέλνει ο τάδε, του λέει.

Πήρε την ευχή του το παλληκάρι και έφυγε.

Άρχισε τότε η κυρία να του λέη:

– Μμ, έντάξει όμως να δω τι θα τα κάνης τώρα τόσα κεράσματα.

Εκείνος δεν απάντησε και πάλι χαμογέλασε.

Σε λίγη ώρα ξανακτυπά η πόρτα και εμφανίζεται ένας άλλος νεαρός λέγοντας:

– Πάτερ μου;

– Πέρασε, πέρασε, του απαντά.

– Ένα λεπτό, δεν είμαι μόνος μου έχουμε έρθη με ένα πούλμαν γεμάτο να πάρουμε την ευχή σας, γιατί ξεκινάμε να γράψουμε για τις εξετάσεις, του λέει ο νεαρός.

– Να ‘ναι ευλογημένο, να ‘ναι ευλογημένο, απαντά ο Πατερούλης!

Γέροντας Ευμενιος Σαριδάκης

20 Αυγούστου εορτάζει ο Άγιος Θεοχάρης ο Νεαπολίτης

Το έτος 1740 επί Ιμπραήμ Πασά, γενικού διοικητού της Μικράς Ασίας, το Οθωμανικό έθνος ήταν σε εμπόλεμη κατάσταση. Τότε εκδόθηκε διάταγμα να συγκεντρωθούν τα αρσενικά παιδιά των Χριστιανών σε στρατόπεδα συγκεντρώσεως.

Ο Άγιος Θεοχάρης ο Νεαπολίτης ήταν ορφανός από μωρό, δεν είχε γνωρίσει καν τους γονείς του, ούτε είχε άλλους συγγενείς.

Μικρό παιδί τον πήραν μαζί με άλλα παιδιά σε στρατόπεδο. Ρακένδυτα, πεινασμένα, υπέφεραν τα σκλαβωμένα παιδιά τους ξυλοδαρμούς και τα βάσανα.

Ο μικρός Θεοχάρης, ο οποίος είχε εμπιστευτεί τον εαυτό του στον Θεό, προσευχόταν γονατιστός μέρα νύχτα για την λύτρωσή τους.

Κάποια μέρα ο δικαστής της Νεάπολης επισκέφτηκε το στρατόπεδο των παιδιών, είδε τον Θεοχάρη, του άρεσε και τον πήρε για δούλο στο σπίτι του, όπου του ανέθεσε να περιποιείται τα ζώα του.

Μετά από καιρό, ένα βράδυ, η σύζυγος του αφέντη του βλέπει τον Θεοχάρη να προσεύχεται γονατιστός με υψωμένα τα χέρια.

Το ανέφερε στον σύζυγό της και αφού το συζήτησαν, αποφάσισαν να τον κάνουν γαμπρό και κληρονόμο τους.

Τον κάλεσαν και του ανακοίνωσαν πως τον εκτίμησαν βλέποντάς τον δίκαιο, ευσεβή και όμορφο και πως αποφάσισαν να του δώσουν τη θυγατέρα τους.

Τον ρώτησαν ποιοί είναι οι συγγενείς του και ο Άγιος τους απάντησε, ότι στη γη δεν έχει κανένα και μόνο πατέρα τον Θεό στον ουρανό.

Τότε ο καδής του είπε ότι θα τον κάνει γαμπρό του και κληρονόμο του, με τον όρο όμως να γίνει Μουσουλμάνος.

*- Εγώ, αφέντη, Χριστιανός γεννήθηκα, βαφτίστηκα και δεν μπορώ ν’ αρνηθώ την πίστη του Σωτήρα μου και των πατέρων μου, απάντησε ο Άγιος.*

Ο καδής θεώρησε προσβλητική την απάντηση του νεαρού υπηρέτη του και τον απείλησε με πείνα, βασανιστήρια και θάνατο.

Ο Άγιος τότε, πήγε αμέσως στον ναό, εξομολογήθηκε και Κοινώνησε.

Ο πνευματικός τον συμβούλευσε να προσεύχεται και να διαβάζει την Αγία Γραφή.

Όταν επέστρεψε στο σπίτι του αφέντη του, έγιναν πάλι οι ίδιες προτάσεις, τις οποίες αρνήθηκε και πάλι.

Ο αφέντης του τον φυλάκισε χωρίς τροφή, μόνο με λίγο νερό κατά αραιά διαστήματα. Ο Άγιος προσευχόταν συνεχώς, με αποτέλεσμα να μην αισθάνεται το βάσανο της πείνας.

Μετά από καιρό τον έβγαλε από την φυλακή και τον ρώτησε αν άλλαξε γνώμη.

Όταν αρνήθηκε και πάλι ο Άγιος, διέταξε να τον δέσουν σε ένα άλογο και τον οδήγησαν έξω από την πόλη, μια ώρα μακριά απόσταση, σε ένα αμπέλι όπου υπήρχε μια λεύκα.

Εκεί τον έδεσαν και του επανέλαβαν την ίδια πρόταση για άρνηση ειδάλλως θα τον κρεμούσαν.

Ο Άγιος, με τα μάτια στραμμένα στον ουρανό ζητώντας δύναμη στο μαρτύριό του, αρνήθηκε ξανά.

Οι δήμιοι θεωρώντας την προσευχή του ως εμπαιγμό τον έδεσαν από τον λαιμό και λιθοβολώντας τον, τον κρέμασαν σε μία λεύκα το έτος 1740.

Τότε ξαφνικά σκοτείνιασε ο ουρανός και ήρθε μεγάλη καταιγίδα με βροντές και αστραπές, με αποτέλεσμα το εκτελεστικό απόσπασμα να παρασυρθεί από το ρεύμα του νερού!

Οι κάτοικοι της Νεάπολης απορούσαν με την αιφνίδια αυτή οργή των στοιχείων της φύσεως, καθώς ο καιρός μέχρι εκείνη την ώρα ήταν αίθριος. Η σύζυγος δε του δικαστή τον επιτιμούσε, λέγοντας:

- Σας είπα, ότι αυτός ο νέος ήταν Άγιος και δεν με ακούσατε, γι’ αυτό έγιναν όλα αυτά.

Εκείνη η λεύκα ονομάστηκε τούρκικα ''κανλί καβάκ'' δηλαδή ''λεύκη αίματος''.

Για μεγάλο χρονικό διάστημα, όταν κάποιος έκοβε ένα κλαδί έτρεχε αίμα! Έγινε μάλιστα προσκύνημα Χριστιανών και Μουσουλμάνων...

Άγιε Θεοχάρη πρέσβευε υπέρ ημών

Όταν έφαγε η Έυα τον απαγορευμένο καρπό, δεν ένιωσε την γύμνιά της.

Όταν έφαγε η Έυα τον απαγορευμένο καρπό, δεν ένιωσε την γύμνιά της. Και αυτό γιατί ο Αδάμ κρατούσε ακόμα την ακεραιότητά του.

Όταν έφαγε και ο Αδάμ, τότε ένιωσαν την γύμνια τους και καλύφτηκαν με φύλλα συκιάς. Τότε ένιωσαν τη Χάρη να τους εγκαταλείπει.

Ακούω πολλούς που θρησκεύουν να κατηγορούν τους συζύγους τους, ότι κάνουν άστατη ζωή και δεν τους ακολουθούν στην πνευματική ζωή.

Μην το χαλάς το κονάκι!

Αν κατορθώνεις εσύ να κρατιέσαι κοντά στο Χριστό, γνώριζε ότι και αυτόν τον ευλογείς και τον βοηθάς. Υπάρχει έμμεσος αγιασμός, μην το χαλάς! Για το χατίρι το δικό σου, βοηθιέται και ο σύζυγός σου. Για το χατίρι του βασιλικού, ποτίζεται και η γλάστρα, λέει ο σοφός λαός μας.

Δημήτριος Παναγόπουλος Ιεροκήρυκας †

Ω ησυχία, κλίμακα των αρετών!

 Ω ησυχία, κλίμακα των αρετών!

Ω ησυχία, μητέρα της κατανύξεως!

Ω ησυχία, καθρέφτη των αμαρτημάτων, που δείχνεις στον άνθρωπο τις παραβάσεις του!

Ω ησυχία, που δεν εμποδίζεις τα δάκρυα!

Ω ησυχία, γεννήτρα της πραότητας!

Ω ησυχία, συγκάτοικε της ταπεινοφροσύνης!

Ω ησυχία, που είσαι ενωμένη με το φόβο του Θεού και φωτίζεις το νου!

Ω ησυχία, φύλακα των λογισμών και συμπαραστάτη της διάκρισης!

Ω ησυχία, γεννήτρα κάθε αγαθού, θεμέλιο της νηστείας και εμπόδιο της γαστριμαργίας!

Ω ησυχία, μελέτη της προσευχής και της ανάγνωσης!

Ω ησυχία, μητέρα της ευλάβειας!

Ω ησυχία, δεσμωτήριο των παθών!

Ω ησυχία, ευφροσύνη της ψυχής και της καρδιάς!

Ω ησυχία, βοηθέ κάθε αρετής!

(Άγιος Εφραίμ ο Σύρος)

Στην ελευθερία του ανθρώπου έγκειται η τραγικότητα όλης της ιστορίας του κόσμου.

 Στην ελευθερία του ανθρώπου έγκειται η τραγικότητα όλης της ιστορίας του κόσμου. Και ο Θεός αναμφίβολα προείδε την Τραγωδία αυτή, τη μελέτησε μέσα στην Αιωνιότητά Του…

Ο Θεός, «ο πανταχού Ών και τα πάντα πληρών» μας περιβάλλει, όπου και αν είμαστε. Αγαπητικά μας αναζητεί, μας καλεί κοντά Του, μακροθυμεί, αναμένει … Ουδέποτε εκβιάζει την ελευθερία μας· μας τιμά σαν να είμαστε ίσοι με Αυτόν. Σε κάθε περίπτωση συμπεριφέρεται μαζί μας ως με ίσους Του, και τίποτε άλλο δεν περιμένει από μας, παρά μόνο να μας δει σε όλα όμοιους με Αυτόν …

Εγώ έτσι εννοώ την αποκάλυψη εν Χριστώ, ο Οποίος και ως Άνθρωπος κάθισε στα δεξιά του Πατρός .Το πρόβλημα έγκειται στο πώς να δώσουμε στους ανθρώπους να εννοήσουν ότι η ταπείνωση είναι θεϊκό ιδίωμα, κατηγόρημα της Θείας αγάπης, που παραδίδει τον εαυτό της χωρίς μέτρο, χωρίς σύγκριση, χωρίς επιφύλαξη. Η αγάπη και η ταπείνωση αποτελούν κάτι το ενιαίο. Έξω από την ταπείνωση ή χωρίς την ταπείνωση δεν υπάρχει και δεν μπορεί να υπάρξει αγάπη…Έτσι, αγαπητή μου Μαρία, δεκάδες χρόνια προσεύχομαι στον Θεό να χαρίσει ειρήνη σε όλο τον κόσμο, να χαρίσει εκείνη την ειρήνη που φέρνει στην ψυχή η αναμφισβήτητη, αν και μη αποδεικνυόμενη με άλλον τρόπο, αίσθηση της αιωνιότητος, ότι το πνεύμα μας δεν «πεθαίνει», να χαρίσει τη συνείδηση για το αναπόφευκτο της νίκης του Αγαθού.

…Η αγάπη όμως του Χριστού αγκαλιάζει όλο τον κόσμο σε όλες τις διαστάσεις του μέσα στον χώρο και τον χρόνο του, δηλαδή στους αιώνες που πέρασαν και σε αυτούς που ακόμη έρχονται. Για την αγάπη αυτή είναι απόλυτα αναγκαίο να νικήσουμε την υπερηφάνεια που μας «εμποδίζει να αγαπάμε». Και όταν ταπεινωνόμαστε, καταδικάζοντας τον εαυτό μας και μόνο τον εαυτό μας, τότε δεν υπάρχει σε μας αμαρτία, και με τον τρόπο αυτό παρέχεται η δυνατότητα στο Άγιο Πνεύμα να ενεργήσει μέσα μας. Και αν αυτό το Άγιο Πνεύμα έρθει στην ψυχή, τότε η νίκη επάνω στον θάνατο γίνεται οφθαλμοφανέστερη από την υλική πραγματικότητα του φθαρτού αυτού κόσμου…

Αν όλοι οι άνθρωποι δεν φθάσουν στο καθ’ ομοίωσιν, δεν πρέπει να αναμένουμε ριζική διόρθωση της ζωής πάνω στη γη… καλύτερα να πάσχουμε για το αγαθό και να ειρηνεύουμε στο πνεύμα μας, παρά να θριαμβεύουμε πρόσκαιρα εκβιάζοντας τον πλησίον μας σαν τα θηρία που απομυζούν το αίμα των αδελφών.

Από το βιβλίο: Αρχιμανδρίτου Σωφρονίου (Σαχάρωφ), Γράμματα στη Ρωσία, Έσσεξ Αγγλίας 2009.

ΟΥΤΕ ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΧΩΡΙΣ ΕΠΙΚΛΗΣΗ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΜΑΣ!

  (Γέρων Κλεόπας Ηλίε)

Ήταν κάποτε ένας άνθρωπος ευλαβής που ονομαζόταν Αγαθόνικος. Αυτός είχε διδαχθεί, ακόμη από την παιδική του ηλικία, να λέγει μπροστά στην Εικόνα της Παναγίας, τον ύμνο αυτό:

«Θεοτόκε, Παρθένε, χαίρε Κεχαριτωμένη Μαρία, ο Κύριος μετά σού. Ευλογημένη, συ εν γυναιξί και ευλογημένος ο καρπός της κοιλίας σου, ότι Σωτήρα έτεκες, των ψυχών ημών».

Αργότερα έκανε μία ζωή με πολλές φροντίδες και έλεγε σπανιότερα αυτόν τον ύμνο της Κυρίας Θεοτόκου. Κατόπιν σιγά σιγά έπαυσε να τον λέγει.

Ο Θεός όμως, ο Οποίος δεν θέλει τον θάνατο του αμαρτωλού, έστειλε στο σπίτι του έναν Ερημίτη από την Θηβαΐδα, για να τον ελέγξει, διότι ξέχασε αυτόν τον ύμνο της Κυρίας Θεοτόκου. Ο Αγαθόνικος απήντησε στον Ερημίτη Μοναχό ότι έπαυσε να τον λέγει, διότι, παρότι τον έλεγε για πολλά χρόνια, όμως δεν ευρήκε καμιά ωφελεια.

Τότε ο Ερημίτης του είπε: «Φέρε στον νού σου, τυφλέ και αχάριστε, πόσες φορές σε βοήθησε αυτή η δοξολογική προσευχή και σε έσωσε από διαφόρους πειρασμούς!

Θυμήσου, όταν ήσουν ακόμη παιδί, πως λυτρώθηκες από πνιγμό κατά ένα θαυμαστό τρόπο! Ενθυμήσου, όταν σε εκτύπησαν πολλοί γείτονες σε μία λακκούβα που είχες πέσει κι όμως έμεινες ατραυμάτιστος! Θυμήσου ακόμη, όταν ταξίδευες κάποτε με κάποιον φίλον σου, επέσατε και οι δυό σας από την καρότσα!

Αυτός έσπασε το πόδι του και συ δεν έπαθες τίποτε. Δεν γνωρίζεις ότι ο φίλος σου είναι κάτω αδύνατος από μία ασθένεια, ενώ εσύ είσαι υγιής και δεν αισθάνεσαι κανένα πόνο;

Καί, όταν του έφερε στην μνήμη όλα αυτά τα θαυμαστά έργα, στο τέλος του είπε: «Να ξέρεις ότι όλες αυτές οι δυστυχίες και ατυχίες που ήλθαν στην ζωήν σου, απομακρύνθηκαν από την Θεία Σκέπη της Υπεραγίας Θεοτόκου, χάρις στην μικρή σου αυτή δοξολογική προσευχή, την οποίαν έλεγες κάθε ημέρα ενώπιόν της.

Δώσε λοιπόν προσοχή και συνέχιζε να προσεύχεσαι και στο μέλλον με την προσευχή αυτή και η Μητέρα του Κυρίου μας δεν θα σε εγκαταλείψει ποτέ». Έτσι κατάλαβε ο Αγαθόνικος και δεν άφησε πάλι αυτή την προσευχή.

Ούτε εμείς να μην αφήνουμε να περνά μία ημέρα χωρίς να προσευχηθούμε μ᾽ αυτή την προσευχή μπροστά στην Κυρία Θεοτόκο κι έτσι θα φυλαγώμεθα από πολλές δοκιμασίες και πειρασμούς στην ζωή μας. 

Οι απειλές του Θεού κρύβουν μέσα τους τη μεγάλη φιλανθρωπία Του

 (Άγιος Τύχων του Ζαντόνσκ 13 Αυγουστου1724_1783) Ο Χρυσόστομος της ρωσικής εκκλησίας.

Μέσα στην Αγία Γραφή συναντάμε γραμμένες απειλές του Θεού· απειλεί με προσωρινές και αιώνιες τιμωρίες τον αμετανόητο αμαρτωλό.

Κάθε επίγειος βασιλιάς, που φροντίζει για την ομαλή ζωή του κράτους του, εκδίδει ωφέλιμα διατάγματα, που καθορίζουν τα καθήκοντα των υπηκόων του, καθώς επίσης και τις τιμωρίες για όσους τα παραβαίνουν. Έτσι ακριβώς και ο ουράνιος Βασιλιάς, ο Κύριος και Θεός, γνωστοποιεί τον άγιο και δίκαιο νόμο Του σε όλους. Οι άνθρωποι οφείλουν να ζήσουν σύμφωνα μ’ αυτόν, αποφεύγοντας ό,τι απαγορεύει και εκτελώντας ό,τι προστάζει. Όσοι τον καταπατούν, απειλούνται με προσωρινές και αιώνιες τιμωρίες:

«Το τσεκούρι βρίσκεται ήδη στη ρίζα των δένδρων. Κάθε δένδρο που δεν δίνει καλό καρπό, θα κοπεί σύρριζα και θα ριχθεί στη φωτιά» (Ματθ. 3:10).

«Οι δειλοί, οι άπιστοι, οι βδελυροί, οι φονιάδες, οι πόρνοι, οι μάγοι, οι ειδωλολάτρες και όσοι αντιστρατεύονται την αλήθεια, θα έχουν το μερίδιό τους στη λίμνη που καίγεται με φωτιά και θειάφι. Αυτός είναι ο δεύτερος θάνατος» (Αποκ. 21:8).

«Αν δεν μετανοήσετε, (ο Κύριος) θ’ ακονίσει το δίκοπο σπαθί Του. Έχει ήδη τεντώσει το τόξο Του και το έχει έτοιμο. Έχει ακόμα ετοιμάσει όπλα θανατηφόρα. Επεξεργάστηκε τα βέλη Του γι’ αυτούς που είναι να καούν» (Ψαλμ. 7:13-14).

«Βροχή θα ρίξει τις καταστροφές επάνω στους αμαρτωλούς, φωτιά και θειάφι και θυελλώδεις άνεμοι θα είναι η απολαβή τους» (Ψαλμ. 10:6).

«Μην έχετε αυταπάτες· στη βασιλεία του Θεού δεν θα έχουν θέση ούτε πόρνοι ούτε ειδωλολάτρες ούτε μοιχοί ούτε θηλυπρεπείς ούτε αρσενοκοίτες ούτε πλεονέκτες ούτε κλέφτες ούτε μέθυσοι ούτε υβριστές ούτε άρπαγες» (Α’ Κορ. 6:9-10).

Αυτές και όλες οι άλλες απειλές του Θεού μας είναι φοβερές, αλλά ταυτόχρονα δείχνουν και τη μεγάλη φιλανθρωπία Του: τίποτα δεν παρακινεί τόσο τον αμαρτωλό στη μετάνοια, όσο οι απειλές της τιμωρίας.

Με τις αγαθές υποσχέσεις μάς καλεί ο Θεός κοντά Του, στην αιώνια σωτηρία. Αλλά και με τις απειλές των τιμωριών μάς ξυπνά και μας παρακινεί στο καλό.

Γι’ αυτό απειλεί τους αμαρτωλούς, επειδή δεν θέλει να τους καταστρέψει· γι’ αυτό εκδηλώνει την οργή Του, για να φοβηθούμε, να διορθώσουμε τον εαυτό μας και ν’ αποφύγουμε έτσι την αιώνια καταδίκη.

Αν ο φόβος του επίγειου βασιλιά μάς αποτρέπει από πολλά κακά, πόσο μάλλον ο φόβος του ουράνιου Βασιλιά μπορεί να μας αποτρέψει από κάθε κακία και να μας οδηγήσει στη μετάνοια, αν εμείς θα θυμόμαστε συχνά τη δίκαιη οργή Του εναντίον της αμαρτίας και τις φοβερές Του απειλές;

Αλήθεια! Με τον φόβο της τιμωρίας ο άνθρωπος είναι σαν με σχοινί δεμένος, συγκρατημένος και πολύ δυσκολοκίνητος προς οποιοδήποτε κακό! Ναι, δεν θα τολμήσει ν’ αμαρτήσει, όταν μπροστά στα μάτια του έχει άσβεστη την εικόνα της αιώνιας φωτιάς, που έχει ετοιμαστεί για τους αμαρτωλούς. Η μνήμη της τιμωρίας δεν θα τον αφήσει να πέσει σ’ αυτήν.

Αδελφέ μου, πολλά χρωστάμε στον Θεό και γι’ αυτό το καλό, ότι δηλαδή μας αποκάλυψε τη γέεννα και τις άλλες τιμωρίες! Γιατί, όπως είπαμε, πιο έντονα μας παρακινεί στη μετάνοια η απειλή της τιμωρίας παρά η υπόσχεση των αγαθών.

Οι τρείς εικόνες της Παναγία μας που έφτιαξε ο Ευαγγελιστής Λουκάς

 Κάποτε ο Απόστολος και Ευαγγελιστής Λουκάς, ρώτησε την Παναγία, αν του επέτρεπε να ζωγραφίσει το ''πορτραίτο'' της.

Η Παναγία μας, δεν του αρνήθηκε.

Σε λίγο έρχεται ο αρχάγγελος Γαβριήλ, που πάντα την διακονούσε, και δίνει στον Απόστολο Λουκά 3 σανίδες. Ο Ευαγγελιστής παραξενεύτηκε που πήρε τρεις σανίδες και όχι μία. Ωστόσο, δεν είπε τίποτα. Τις πήρε και πήγε σπίτι του. Εκεί άρχισε να Την ζωγραφίζει, όπως Την φανταζόταν και όπως Την έβλεπε συνήθως. Όταν τελείωσε τον πίνακα, τον πήρε και πήγε δειλά-δειλά, με σεμνότητα στην Παναγία να τον δείξει.

- Ωραίος έγινε ο πίνακας και πολύ καλή ήτανε Λουκά η προσπάθειά σου, του είπε η Παναγία. Όμως ένα δεν πρόσεξες: Μόνη μου είμαι; Ο Απόστολος Λουκάς, κοκκάλωσε! Είχε φτιάξει την Παναγία μόνη Της, δεόμενη, χωρίς τον Χριστό. Αυτή η συγκεκριμένη εικόνα βρίσκεται στην Παναγία Σουμελά στο Βέρμιο της Βεροίας.

Ο Απόστολος Λουκάς ζήτησε συγγνώμη από την Παναγία και επέστρεψε σπίτι του, για να κάνει ένα νέο ''πορτραίτο'' Της. Ύστερα από πολύ κόπο και επιμέλεια, ο Απόστολος Λουκάς τελείωσε και το δεύτερο πίνακα. Τον πήγε στην Παναγία, για να του πει, την γνώμη Της.

- Πολύ ωραίος πίνακας, του είπε. Πολύ καλή η προσπάθειά σου, αλλά δεν πρόσεξες μια λεπτομέρεια. Έχεις το βρέφος, έχεις τον Κύριο στα δεξιά μου. Πρέπει να Τον έχεις στα αριστερά μου. Κόκκαλο, πάλι ο Απόστολος Λουκάς!

Η εικόνα αυτή βρίσκεται στα Καλάβρυτα, στην Ιερά μονή του Μεγάλου Σπηλαίου.

Είναι η Παναγία η Δεξιοκρατούσα.

Φεύγει ο Απόστολος και κάνει μια τρίτη εικόνα της Παναγίας, με το Χριστό στα αριστερά, όπως του είπε η Παναγία.

Η εικόνα αυτή βρίσκεται στην Ιερά μονή της Κύκκου, στην Κύπρο.

Οι 3 σανίδες, που έδωσε ο αρχάγγελος, βρήκαν

τη δικαίωσή τους! Τις εικόνες αυτές, η Παναγία τις ευλόγησε και πέρασαν ''δια πυρός και σιδήρου'', για να σώζονται μέχρι σήμερα.

Τρεις είναι οι εικόνες που φιλοτέχνησε ο Απόστολος Λουκάς.

Ούτε 30, ούτε 100, όπως νομίζουν πολλοί.

Δημήτριος Παναγόπουλος

Ο ΘΕΌΣ ΜΑΣ ΑΓΑΠΑΕΙ ΠΡΟΚΛΗΤΙΚΑ

 

Κάθε μέρα γυρίζει στις γειτονιές του κόσμου, όπου γης, και ψάχνει

τους αγαπημένους του ανθρώπους.

Αυτός ο μανιακός εραστής της ανθρώπινης ύπαρξης

 

Αν ξέραμε πόσο μας αγαπάει ,θα τρελαινόμαστε από τη χαρά μας.

Άλλωστε αυτό δεν ζητάμε;

Να μας αγαπούν .

Να μας προσεχουν.

Να μας προτιμούν.

Να μη μας μαλώνουν.

Να μας κανακεύουν.

 

Θέλουμε και κάτι άλλο, η φιλαυτία μας το ζητάει. Να αγαπούν εμάς και

κανέναν άλλο.

Ο Χριστός ως Θεάνθρωπος μπορεί  και το κάνει αυτό.

Αγαπά τον καθένα μας μοναδικά.

Τού είμαστε μοναδικοί.

Έγινε κατάδικος στο λόφο του Γολγοθά,για να γίνει κατά δικός του καθενός μας.

 

Μας αγαπά τόσο πολύ, που δεν παίρνει άλλο. Αν αυτό το αντιληφθούμε

λιγάκι, και μάλιστα εμείς οι Ρωμιοί, πέφτουμε στο φιλότιμο και στο τέλος πέφτουμε και στην αγκαλιά Του.

+ Π.ΑΝΑΝΙΑΣ ΚΟΥΣΤΈΝΗΣ