Σημασία κυρίως έχουν τα δάκρυα της μετανοίας που συχνά έτρεχαν από τα μάτια του Πέτρου και του Παύλου. Όσες φορές ο Πέτρος άκουε λάλημα πετεινού, έκλαιγε, όπως έκλαιγε πικρώς την πρώτη φορά, τη νύκτα της Μεγάλης Πέμπτης (Ματθ. 26,75). Και ο Παύλος, όσες φορές θυμόταν τι έκανε ως διώκτης της Εκκλησίας, αναστέναζε και με βαθειά συναίσθηση έλεγε: «Οὐκ εἰμί ἰκανὸς καλεῖσθαι Ἀπόστολος» (Α΄ Κορ. 15,9).
Πρωτοπρεσβύτερος Πέτρος Λαπαθιώτης
No comments:
Post a Comment