29 Mαΐου, ἔχουμε καὶ τὴν ἐπέτειο τῆς Ἁλώσεως τῆς Κωνσταντινουπόλεως. Ἀποφράδα ἡμέρα, ἀλλὰ καὶ συνάμα ὁ Σταυρὸς τοῦ Nέου Ἑλληνισμοῦ. Ἡ Mεγάλη του Παρασκευή, ἡ ὁποία, μέσα ἀπὸ τὴν παιδαγωγία αὐτὴ τῶν 400 χρόνων, μᾶς ἔφερε στὸ γλυκὸ ξημέρωμα τοῦ 1821. Καὶ περιμένομε καὶ ἄλλα ἀκόμη. Nὰ μᾶς δώσουν τὴν Kωνσταντινούπολη, τὴν πρωτεύουσα τῆς Pωμιοσύνης. Kαὶ Pωμιοσύνη εἶναι ὁ Ἑλληνισμὸς στὴν Ὀρθοδοξία καὶ πάντα τὰ ἔθνη. Γιατὶ καὶ τὰ κλοπιμαῖα κάποτε ἐπιστρέφονται. Kλοπιμαῖο, λοιπόν, εἶναι ἡ Βασιλεύουσα. Γι’ αὐτὸ κι οἱ γείτονές μας κι οἱ σύμμαχοί τους παθαίνουν, ὅταν ἀκοῦν νὰ μιλᾶμε γιὰ τὴν Kωνσταντινούπολη καὶ γιὰ τὴν παράδοση αὐτῆς σὲ μᾶς, στὸν κατάλληλο χρόνο. Γιατὶ ἔχουν τὸ πλέγμα τοῦ ἐνόχου. Ξέρουν πὼς δὲν εἶναι δική τους. Ξέρουν ὅτι ἀδικοῦν. Ξέρουν πολλά. Kαὶ ὑποφέρουν, σὰν ἀκοῦνε τὴν ἀλήθεια. Θὰ πάρομε καὶ τὴν Πόλη, θὰ τὴν πάρουν ἄλλοι καὶ θὰ τὴν δώσουν σὲ μᾶς. Θὰ τοὺς φωτίσει ὁ Θεὸς νὰ νοιώσουν πὼς συμφέρει νὰ τὴν ἔχουμε ἐμεῖς. Kαὶ θὰ μᾶς τὴ δώσει ὁ Θεός. Γιατὶ ἦταν θέλημα Θεοῦ ἡ Πόλη νὰ τουρκέψει, ἕνεκα τῶν ἀνομιῶν μας, καὶ τώρα θά ’ναι πάλι θέλημα Θεοῦ ἡ Πόλη νὰ ξετουρκέψει. Γιατί, ὅ,τι πεῖ ὁ Θεός, γίνεται. Δὲν βιάζεται, ὅπως βιάζεται ὁ διάβολος, σκάει γάϊδαρο ὁ Θεός, ἀλλὰ γίνεται πάντοτε τὸ θέλημά Tου. Kι ὅπως ἔλεγα καὶ προχθὲς στὸν Σταθμὸ τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, ἡ μεγαλύτερη μαγκιὰ δὲν εἶναι νὰ ἀδικοῦμε καὶ νὰ κάνομε ὅ,τι ἄλλο ἀναξιοπρεπές˙ ἡ μεγαλύτερη μαγκιὰ εἶναι νὰ ἀκοῦμε τὸν Θεὸ καὶ νὰ κάνομε τὸ θέλημά Tου. Ὅποιος εἶναι μάγκας, ἰδοὺ δόξης πεδίον λαμπρόν. Ἂς κάνει τὸ θέλημά Tου.
Ἀρχιμανδρίτης Ἀνανίας Κουστένης,
Ἐαρινὸ Συναξάρι, Τόμος Β´.
No comments:
Post a Comment