Θαύματα γίνονται σήμερα;Ιεραποστολή Μαλάουϊ

ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΜΑΛΑΟΥΙ

1/07/2018

“ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΣΤΑΥΡΩΣΗ ΕΡΧΕΤΑΙ Η ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΟΙ ΕΥΛΟΓΙΕΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ”

         

            Αγαπητοί μου αδελφοί, με την ευχή του Χριστού και της Παναγίας, θα ήθελα να πω, ότι πολλές από τις αμέτρητες ευλογίες του Θεού, έρχονται από την Θεία Λειτουργία.

Η Θεία Λειτουργία που βοηθά όλη την Οικουμένη, η Θεία Λειτουργία που είναι η πιο δυνατή προσευχή που υπάρχει, η Θεία Λειτουργία που ενώνει τον ουρανό με την γη.

Στην τριτοκοσμική χώρα του Μαλάουι που υπηρετούμε, με την ευχή του επισκόπου μας και του Πατριάρχη μας, οι 25 ιερείς της Ιεραποστολής,  εκεί  δοξάζουμε τον Πανάγαθο Θεό, και πραγματικά έχουν αγαπήσει την Θεία Λειτουργία, την τελούν συχνά, και έτσι μαζί και με τις συχνές ομαδικές βαπτίσεις, σιγά σιγά, εξαπλώνεται η Ορθοδοξία όλο και περισσότερο.

            Βέβαια ανάμεσα σε πολλά προβλήματα και δοκιμασίες, μα που στο τέλος με την επέμβαση του Θεού, λύνονται όλα. Διότι στον πονηρό διάβολο, δεν του επιτρέπεται να πειράξει  περισσότερο. Έτσι ζούμε μπορώ να πω  ένα συνεχόμενο θαύμα, χάρη στην άπειρη αγάπη του Θεού, μα και χάρη στις προσευχές όλων σας.

Έχουμε καταλάβει πάντως ότι οι συχνές Θείες Λειτουργίες, βοηθούν πάρα πολύ σε ότι κι αν κάνουμε. Όσο πιο συχνά λειτουργούμε ή λειτουργούμαστε, τόσο και πιο πολλές ευλογίες και ευεργεσίες θα απολαύσουμε.

Μετά από την Θεία Λειτουργία, είναι οι Παρακλήσεις, που κι από αυτές βρήκαμε μεγάλο όφελος.  Στην Ιεραποστολή του Μαλάουι,  καθημερινά γίνονται μετά τον εσπερινό, η Παράκληση στην Παναγία , η οποία μάλιστα έχει μεταφραστεί και στα τσιτσέουα, δηλαδή  στην τοπική διάλεκτο. Η Παναγία , μας δείχνει συχνά πόσο ευαρεστείτε με αυτό, δια των γεγονότων. Όταν για παράδειγμα, λύνονται προβλήματα, όταν νοιώθουμε την προστασία και την στοργή της τόσο κοντά μας, όταν σταματάει τον πειρασμό που έρχεται με μανία και θέλει να τα διαλύσει όλα καταλαβαίνουμε ότι οι Παρακλήσεις πιάνουν τόπο. Και με περισσότερο ζήλο και ενθουσιασμό, όλοι οι ιερείς μας σε κάθε γωνιά του Μαλάουι, λένε με βαθειά πίστη και αγάπη στην Θεοτόκο την Παράκλησή της. Κι αν έχουμε την Παναγία κοντά μας, τί να φοβηθούμε;

Πόσο σημαντικό είναι να λέμε κάθε μέρα μία Παράκληση, το καταλαβαίνουμε κι από το εξής: Μια φορά, διηγήθηκε ένας άγιος άνθρωπος, ότι του παρουσιάστηκε  ο Άγιος Ιωάννης ο Βαπτιστής, κρατώντας, ένα βιβλίο των Παρακλήσεων και του το έδειχνε και του είπε: “ Να αυτό να χρησιμοποιείς. Να διαβάζεις Παρακλήσεις, ειδικά εάν έχεις προβλήματα και θα φεύγουν”.

Από την μια λοιπόν, αγαπητοί μου αδελφοί, η καθημερινή Θεία Λειτουργία, από την άλλη, οι απογευματινές Παρακλήσεις, να έτσι επιλύονται τα προβλήματα και έρχεται η ευλογία του Θεού…

Και αυτό μπορεί να συμβεί, όχι μόνο φυσικά στις Ιεραποστολές, μα και ατομικά στον καθένα μας ξεχωριστά. Όποια δουλειά και να κάνουμε, να μην χάνουμε κάθε ευκαιρία που μας δίνεται στον διαθέσιμο ελεύθερο χρόνο μας, να τρέχουμε στις εκκλησιές γιαυτές τις ακολουθίες. Ή και στο σπίτι μας ακόμα, απαραιτήτως να συνδυάζουμε το απόδειπνο, την βραδινή μας δηλαδή προσευχή, μαζί με τους χαιρετισμούς και μία Παράκληση. Υπάρχουν πνευματικοί, που όταν πηγαίνουν γονείς που μεγαλώνουν παιδιά να εξομολογηθούνε, τους συμβουλεύουν έντονα και με έμφαση: “ Να διαβάζετε μία Παράκληση την μέρα και μη φοβάστε. Η Παναγιά θα σας βοηθήσει με τα παιδιά σας.”

Μα αδελφοί μου, και τα αδιέξοδα της πατρίδας μας της Ελλάδας που είναι ποικίλα: ηθικά, κοινωνικά, πνευματικά, οικονομικά μόνο έτσι θα λυθούνε. Με την προσευχή, την μετάνοια, σε ελάχιστο χρονικό διάστημα, η κατάσταση αλλάζει και θα περάσουμε από την Σταύρωση που ζούμε τώρα στην Ανάσταση. Θα δούμε το γένος μας Αναστημένο, ικανό να βοηθήσει κι άλλους λαούς, και να μεταδώσει την Ορθοδοξία, σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της Οικουμένης.

Μα υπάρχει και κάτι άλλο που πρέπει να προσέξουμε πολύ. Ειδικά στις μέρες μας που υπάρχει μια τάση αλλοίωσης της αγίας πίστης μας, και ανάμειξής της με άλλα δόγματα, πρέπει να προσέξουμε κληρικοί και λαϊκοί, να κρατήσουμε την αγία Ορθοδοξία μας απαραχάρακτη, αλώβητη και να μην συμμετέχουμε  σε καμιά δραστηριότητα που σχετίζεται με άλλα δόγματα αιρετικά. Από την μια αγαπάμε, όλους τους ανθρώπους του κόσμου, από την άλλη όμως δεν θέλουμε καμία σχέση με την όποια πίστη έχουν. Όπως έλεγε ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός, όλες οι πίστες είναι ψεύτικες, μία είναι η αληθινή Εκκλησία, η Αγία Ορθοδοξία.

Έτσι έως τώρα κινούμαστε στο Μαλάουι. Κάτω από αυτές τις αρχές. Προσευχή και φύλαξη της Πίστης μας. Τηρώντας αυτά είδαμε μεγάλες ευλογίες. Μια που δεν έχουμε αρετές όπως οι άγιοι είχαν, παρόλα αυτά ο Πανάγαθος Θεός συγκινείτε πολύ από αυτούς που φυλάνε γερά και με θεϊκό ζήλο την Πίστη, και από αυτούς που θεωρούν την προσευχή σαν πρωταρχικό και κυριότατο μέλημά τους.

Το ίδιο πνεύμα, όπως είπα και πριν, έχουν και οι 25 ιερείς στο Μαλάουι. Άλλωστε κάθε 2 μήνες, έρχονται για 5ήμερα σεμινάρια, από όλη την χώρα, και αυτές τις 5 ημέρες, λέμε πολλά αλλά και εφαρμόζουμε πολλά. Χαρακτηριστικό παράδειγμα και αξίζει να σας το διηγηθώ είναι ο πατέρας Γεώργιος από την ενορία Αγ. Αθανασίου και Κυρίλλου στην Ζόμπα του Μαλάουι. Είναι ντόπιος ιερέας με πολύ αγάπη μέσα του. Σε σύντομο χρονικό διάστημα, αυξήθηκε κατά πολύ το ποίμνιό του, γέμισε η εκκλησία του πιστούς και ολοένα έρχονται και καινούριοι που θέλουν να ασπαστούν την Ορθοδοξία. Σε μια ομαδική βάπτιση που γινόταν στον Ναό του, μια ανάπηρη γυναίκα, την ώρα ακριβώς της βάπτισης, πέταξε τα δεκανίκια και έγινε αμέσως καλά. Μια άλλη φορά, κάθε βράδυ 12 με 2 τα μεσάνυχτα, που σηκώνεται ο π. Γεώργιος για να κάνει την προσευχή του, δηλαδή μετάνοιες, την ευχή του Ιησού και τον κανόνα του, ο γείτονάς του, που ξυπνούσε κάθε βράδυ τέτοια ώρα για να πάει στην δουλειά του ως νυχτοφύλακας, έβλεπε ουράνιο φως να λούζει το σπίτι του ιερέως την ώρα που έκανε τον κανόνα του. Για λόγους οικονομίας  δεν είχαμε βάλει ηλεκτρικό ρεύμα στο σπίτι του και έτσι ήταν ξεκάθαρο από πού ερχόταν  το ουράνιο φως. Ο άνθρωπος αυτός ζήτησε να βαπτιστεί, αναγνωρίζοντας πού βρίσκεται η αλήθεια. Μα και μια άλλη φορά ξαφνικά μια μέρα, χτύπησε την πόρτα της εκκλησίας μια ετοιμοθάνατη γυναίκα. Βαστάζονταν από τον σύζυγό της. Πρώτη φορά την έβλεπε ο ιερέας μας. Τους ρώτησε ποιοί είναι και τι θέλουν και εκείνοι μέσα σε βαθειά απόγνωση και αγωνία του είπαν: ούτε και εμείς ξέραμε για αυτήν την εκκλησία. Έχω αρρωστήσει βαριά είπε η γυναίκα και καθόμουν σπίτι μου. Ένοιωθα να χάνω την ζωή μου, και αμέσως είπα στον σύζυγό μου να βρει ένα ταξί και να με πάει στο νοσοκομείο. Και τότε ακούω έντονα μια φωνή μέσα μου να μου λέει: Μην πας στο νοσοκομείο να πας στην Ορθόδοξη Εκκλησία. Ήταν τόσο έντονη η συμβουλή αυτή, το είπα στον άντρα μου και επέμενα,  αλλά εκείνος μου είπε όχι θα πάμε στο νοσοκομείο. Έτσι ξεκινήσαμε με το ταξί για το νοσοκομείο. Μα όταν περνούσε πριν λίγο το ταξί έξω από την εκκλησία τούτη, ακούω πάλι την φωνή να μου λέει τα ίδια λόγια: “ Να πας στην Ορθόδοξη Εκκλησία” . Και έτσι ήρθαμε χωρίς να σας ξέρουμε. Σε παρακαλώ προσευχήσου για να βρω την υγειά μου γιατί είμαι στα τελευταία μου. Ο π. Γεώργιος, συγκινήθηκε βέβαια πολύ, αλλά δεν ξεχνά ποτέ αυτό που είπαμε πριν ότι πρέπει να φυλάξει την πίστη και να σεβαστεί τους ιερούς κανόνες της εκκλησίας μας, που έχουν βγει από το Άγιο Πνεύμα.

Της λέει:  “Σε πονώ σε καταλαβαίνω, μα δεν μπορώ να βάλω πετραχήλι πάνω  σου, διότι δεν είσαι ορθόδοξη”. Και ξάφνου, τον φώτισε ο Θεός και είπε: “αλλά θα προσευχηθώ για σένα χωρίς να βάλω πετραχήλι”. Και προσευχήθηκε για λίγα λεπτά έντονα, και με την καρδιά του και το θαύμα έγινε αδελφοί μου. Η ετοιμοθάνατη σηκώθηκε, άλλαξε το χρώμα στο πρόσωπό της , ζωντάνεψε. Δοξολόγησε τον Θεό, ευχαρίστησε θερμώς τον ιερέα, και υποσχέθηκε από την άλλη Κυριακή, θα έρχεται πια σαυτόν τον Ναό. Έτσι και έγινε. Την Κυριακή πρώτη-πρώτη παρακολούθησε την Θ. Λειτουργία και τώρα ανήκει στις τάξεις των κατηχουμένων.

Αυτά και άλλα πολλά αδελφοί μου βιώνουμε στην Ιεραποστολή του Μαλάουι. Είμαστε βαθιά ευγνώμονες στον Γλυκύτατο Ιησού μας, και την Παναγία Μητέρα Του, γιατί παρόλο που δεν έχουμε αρετές, είναι συνεχώς κοντά μας, μας σκεπάζουν, και ενεργούν και  καθοδηγούν συνεχώς, όλα. Συνέχεια για παράδειγμα, τελειώνουν τα χρήματά μας, και την τελευταία στιγμή, κάτι έρχεται, ακριβώς τόσο που χρειαζόμαστε για να κινηθεί η Ιεραποστολή. Η πρόνοιά του, δεν μας αφήνει. Γιαυτό είπα στην αρχή ζούμε ένα μόνιμο θαύμα.

Όλων των νεοφώτιστων μας η καρδιά, ξεχειλίζει από ευγνωμοσύνη, ευχαριστία και δοξολογία, στον Πανάγαθο Θεό. Πώς να μην έχεις ευγνωμοσύνη. Πώς να μην εκτιμάς και να μην καταλαβαίνεις τις άπειρες δωρεές Του… και αυτό ισχύει για όλους μας.

Έλεγε ο Άγιος Παΐσιος, “να ζήτε σε ένα συνεχόμενο κλίμα δοξολογίας και ευχαριστίας προς τον Θεό”

Δοξολογία λοιπόν, ευχαριστία και ευγνωμοσύνη, για όλα! Αμήν.

                                                                                      Ιερέας Ερμόλαος Ιατρού