Tuesday, September 7, 2010

ΕΞΗΓΗΣΗ ΝΕΚΡΩΣΙΜΗΣ ΑΚΟΛΟΥΘΙΑΣ





ΕΥΛΟΓΗΤΑΡΙΑ
Είσαι ευλογητός Κύριε δίδαξε με τα δικαιώματά σου.
Ο χορός των Αγίων βρήκε την πηγή της ζωής και την πόρτα του Παραδείσου, θα βρω και εγώ αυτή την οδό με την μετάνοια, γιατί είμαι το χαμένο πρόβατο, ξανακάλεσέ με και σώσε με.


Είσαι ευλογητός Κύριε δίδαξε με τα δικαιώματά σου.
Εσύ που με έπλασες από το μηδέν και με τίμησες με την θεία σου εικόνα, αφού παρέβηκα την εντολή Σου με γύρισες πάλι στην γη από την οποία προέρχομαι, επανέφερέ με στο καθ’ ομοίωσιν για να ξαναβρώ την παλαιά ομορφιά.

Είσαι ευλογητός Κύριε δίδαξε με τα δικαιώματά σου.
Είμαι εικόνα της δόξας Σου αν και φέρω σημάδια της αμαρτίας Λυπήσου το πλάσμα Σου Δέσποτα και καθάρισέ το με την ευσπλαχνία Σου. Δώσε μου την πατρίδα που ποθώ κάνοντάς με ξανά πολίτη του Παραδείσου.


Είσαι ευλογητός Κύριε δίδαξε με τα δικαιώματά σου.
Ανάπαυσε ο Θεός τον δούλο Σου και τοποθέτησέ τον στον Παράδεισο όπου βρίσκονται χοροί των Αγίων και οι δίκαιοι θα λάμψουν ως φωστήρες.

Υμνήσουμε με ευσέβεια λέγοντες Άγιος είσαι ο Πατέρας ο άναρχος, ο συνάναρχος Υιός και το Θείο Πνεύμα. Φώτισέ μας που σε λατρεύουμε με πίστη και γλύτωσέ μας από το αιώνιο πύρ της κόλασης.

Χαίρε σεμνή Συ που γέννησες κατά σάρκα τον Θεό για την σωτηρία των ανθρώπων, δια της οποίας το γένος μας βρήκε την σωτηρία, με Σένα θα βρούμε τον Παράδεισο, Θεοτόκε, αγνή, ευλογημένη.

ΚΟΝΤΑΚΙΟ
Μαζί με τους Αγίους ανάπαυσε Χριστέ την ψυχή του δούλου Σου. εκεί που δεν υπάρχει πόνος ή λύπη ή στεναγμός, αλλά μόνο ζωή ατελείωτη.


ΝΕΚΡΩΣΙΜΑ ΙΔΙΟΜΕΛΑ

Ποια απόλαυση της ζωής βρίσκεται αμέτοχη λύπης; Ποια δόξα γήινη μένει σταθερή και αμετάθετη; Όλα είναι ασθενέστερα από την σκιά και απατηλότερα από το όνειρο, μια στιγμή και όλα τα διαδέχεται ο θάνατος. Αλλά ανάπαυσε Χριστέ στο φως του προσώπου Σου και στη γλυκύτητα της ομορφιάς Σου αυτόν που εξέλεξες σήμερα ως φιλάνθρωπος.

Σαν το λουλούδι μαραίνεται και σαν όνειρο φεύγει και διαλύεται κάθε άνθρωπος. Όταν (στην δευτέρα Παρουσία) ηχήσει η σάλπιγγα όλοι οι νεκροί σαν να γίνεται σεισμός, θα αναστηθούν από τα μνήματα για να Σε συναντήσουν Χριστέ. Τότε Δέσποτα αυτόν που πήρες από εμάς να κατατάξεις στις σκηνές των Αγίων Σου, αναπαύων εκεί το πνεύμα του δούλου Σου.

Αλίμονο πόσο αγώνα έχει η ψυχή όταν παλεύει να βγει από το σώμα, πόσα δάκρυα χύνει τότε και δεν υπάρχει κανείς να την ελεήσει. Βλέπει προς τους Αγγέλους, χωρίς όμως ανταπόκριση. Προς τους ανθρώπους τείνει τα χέρια χωρίς να την βοηθήσει κάποιος. Γι αυτό αγαπητοί μου αδελφοί αφού κατανοήσουμε το μικρό διάστημα της ζωής μας, ας παρακαλέσουμε τον Χριστό να χαρίσει ανάπαυση στην ψυχή του μεταστάντος και στις ψυχές μας το μεγάλο Του έλεος.

Όλα τα ανθρώπινα πράγματα είναι παροδικά και δεν υπάρχουν μετά τον θάνατο, ούτε τα πλούτη παραμένουν, ούτε η δόξα μας συνοδεύει. Γιατί όταν έρχεται ο θάνατος όλα αυτά θα εξαφανιστούν. Γι αυτό ας φωνάξουμε στον αθάνατο βασιλιά και Χριστό μας, αυτόν που πήρε από εμάς ας αναπαύσει εκεί που υπάρχει η κατοικία όλων αυτών που γεύονται την ευφροσύνη της βασιλείας Του.

Είναι πράγματι φοβερό το μυστήριο του θανάτου, το πως η ψυχή βίαια χωρίζεται από την αρμονική της σχέση με το σώμα και κόβεται ο φυσικός της δεσμός με αυτό με την απόφαση του Θεού. Γι αυτό Σε παρακαλούμε τον δοτήρα της ζωής και φιλάνθρωπο ,τον μεταστάντα ανάπαυσε στις σκηνές των δικαίων Σου.

Θυμήθηκα τα λόγια του Προφήτη που έλεγε ότι εγώ είμαι χώμα και στάχτη και είδα με το νου μου τα μνήματα και είδα τα άσαρκα οστά και είπα. Άρα ποιος είναι ( ο νεκρός ) βασιλιάς ή στρατιώτης; πλούσιος ή πτωχός; δίκαιος ή αμαρτωλός; Αλλά ανάπαυσε Κύριε με τους δικαίους τον δούλο Σου, ως φιλάνθρωπος.

Αρχή για την ύπαρξή μου έγινε το δημιουργικό Σου πρόσταγμα, γιατί να με πλάσεις ζώο ανάμικτο από ορατή και αόρατη φύση, το μεν σώμα μου το πήρες από την γη, μου έδωσες δε ψυχή με την θεία και ζωαρχική Σου έμπνευση. Γι αυτό Χριστέ ανάπαυσε τον δούλο Σου στη χώρα των ζώντων και στις σκηνές των δικαίων.

Ανάπαυσε Σωτήρα μας που δίνεις την ζωή, τον αδελφό μας που μετέστησες από τα πρόσκαιρα, ο οποίος βοά δόξα σε Σένα.

Θρηνώ και κλαίω όταν εννοήσω τον θάνατο και δω στους τάφους την δική μας ωραιότητα που πλάστηκε κατ εικόνα Θεού, χωρίς μορφή, χωρίς δόξα, χωρίς είδος. Πόσο μεγάλο θαύμα. Γιατί έγινε για εμάς αυτό το μυστήριο; Πως παραδοθήκαμε στην φθορά και συζευχθήκαμε με τον θάνατο. Αλήθεια αυτό έγινε με πρόσταγμα Θεού, όπως λέγει η Γραφή, ο οποίος παρέχει στους μεταστάντας την ανάπαυση.

Ο θάνατός Σου Κύριε έγινε πρόξενος αθανασίας, διότι αν δεν ενταφιαζόσουν στο μνήμα, ο παράδεισος δεν θα ανοιγόταν. Έτσι τον μεταστάντα ανάπαυσε ως φιλάνθρωπος.

Αγνή Παρθένε, η πύλη από την οποία πέρασε ο Θεός Λόγος στον κόσμο, η μητέρα του Θεού, ικέτευε να ελεηθεί η ψυχή του.


ΟΙ ΜΑΚΑΡΙΣΜΟΙ

Θυμήσου μας Κύριε στη βασιλεία Σου, ευτυχισμένοι είναι αυτοί που έχουν φτωχό πνεύμα, γιατί σε αυτούς ανήκει η βασιλεία των ουρανών. Ευτυχισμένοι είναι αυτοί που πενθούν, γιατί θα παρηγορηθούν, οι ήρεμοι και πράοι γιατί θα κληρονομήσουν την γη, αυτοί που πεινούν και διψούν την δικαιοσύνη γιατί θα χορτάσουν.

Ευτυχισμένοι οι ελεήμονες γιατί θα ελεηθούν. Τον ληστή πάνω στο Σταυρό που σου φώναξε το θυμήσου με, τον έκαμες πρώτο πολίτη του Παραδείσου, την μετάνοιά του αυτή αξίωσε και μένα να την βρω.

Ευτυχισμένοι είναι αυτοί που έχουν καθαρή καρδιά, γιατί αυτοί θα δουν τον Θεό. Συ Θεέ που κυριεύεις την ζωή και τον θάνατο, ανάπαυσε στις αυλές των Αγίων Σου, αυτόν που διάλεξες από τα πρόσκαιρα, ο οποίος βοά θυμήσου με στην βασιλεία Σου. Ευτυχισμένοι είναι αυτοί που κάνουν ειρήνη, γιατί θα ονομαστούν παιδιά του Θεού. Συ Κύριε, που δεσπόζεις στις ψυχές και τα σώματα και που κρατάς στα χέρια Σου την πνοή μας και είσαι η παρηγοριά των θλιβομένων, ανάπαυσε στην χώρα των δικαίων τον μεταστάντα δούλο Σου.

Ευτυχισμένοι είναι αυτοί που διώκονται εξαιτίας της δικαιοσύνης, διότι σε αυτούς ανήκει η βασιλεία των ουρανών. Ο Χριστός ας σε αναπαύσει στην χώρα των δικαίων και να σου ανοίξει τις πύλες του Παραδείσου και να σε αναδείξει πολίτη της βασιλείας Του και να σου δώσει άφεση αμαρτιών που έπραξες στη ζωή σου, φιλόχριστε. Ευτυχισμένοι είστε όταν σας κατηγορήσουν οι άνθρωποι και σας διώξουν και σας συκοφαντήσουν με ψεύδη εξαιτίας Μου. Ας βγούμε και να δούμε στους τάφους ότι ο άνθρωπος είναι γυμνά οστά, τροφή για τα σκουλήκια και δυσοσμία και να σκεφτούμε ποια αξία έχει ο πλούτος, η ομορφιά, η δύναμη και η ευπρέπεια.

Να είστε χαρούμενοι, γιατί ο μισθός σας είναι μεγάλος στον ουρανό. Ας ακούσουμε τι λέγει ο Παντοκράτορας Θεός, αλίμονο σε σας που ζητάτε να δείτε την φοβερή ημέρα της κρίσεως. Αυτή είναι σκοτάδι και η φωτιά θα δοκιμάσει τα σύμπαντα. Στην άναρχη γέννηση της Τριάδας, Πατέρα προσκυνώ που γέννησε τον Υιό, τον Υιό δοξάζω που γεννήθηκε από τον Πατέρα και ανυμνώ το Άγιο Πνεύμα που συνεκλάμπει μαζί με τον Πατέρα και τον Υιό.

Πως από τους μαστούς Σου πηγάζεις γάλα Παρθένε; Πως τρέφεις Αυτόν που τρέφει την κτίση; Ασφαλώς όπως γνωρίζει αυτός που πήγασε νερό από την πέτρα και άνοιξε τις φλέβες των νερών για να ξεδιψάσει τον λαό, όπως λέει η Γραφή.


ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ( ΘΕΣΣ. Α΄ Δ,13-17)

Αδέλφια μου δεν θέλω να αγνοείται σχετικά με τους κεκοιμημένους, για να μη λυπάσθε όπως οι υπόλοιποι που δεν έχουν ελπίδα (αναστάσεως).Αν πιστεύουμε ότι ο Ιησούς πέθανε και αναστήθηκε, έτσι και ο Θεός τους κοιμηθέντες με πίστη θα τους φέρει στην αιώνια ζωή με τον Ιησού. Γιατί σας λέμε τα λόγια του Κυρίου, ότι εμείς οι ζωντανοί δεν θα προφθάσουμε τους νεκρούς, οι οποίοι θα μας προλάβουν στην προϋπάντηση του Κυρίου. Γιατί ο ίδιος ο Κύριος με πρόσταγμα, με φωνή αρχαγγέλου και με σάλπισμα Θεού θα κατέβει από τον ουρανό και οι νεκροί που κοιμήθηκαν με πίστη στον Χριστό θα αναστηθούν πρώτοι. Έπειτα εμείς οι ζωντανοί, μαζί με αυτούς θα αρπαγούμε σε νεφέλες για να συναντήσουμε στον αέρα τον Κύριο και έτσι θα είμαστε πάντοτε μαζί Του.


ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ( ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ Ε, 24-30 )

Είπε ο Κύριος στους Ιουδαίους που ήλθαν να Τον συναντήσουν. Σας βεβαιώνω ότι εκείνος που ακούει τον λόγο μου και πιστεύει σε αυτόν που με έστειλε, έχει αιώνια ζωή και δεν κρίνεται, αλλά μετέβη από τον θάνατο στη ζωή. Σας βεβαιώνω ότι έρχεται ώρα, κοντά, στην οποία οι νεκροί θα ακούσουν την φωνή του Υιού του Θεού και αυτοί που την άκουσαν θα ζήσουν. Γιατί, όπως ο Πατέρας έχει στην φύση Του ζωή, έτσι έδωσε και στον Υιό ζωή και εξουσία να κάνει κρίση, αφού είναι Υιός ανθρώπου. Μην απορείτε γι αυτό, γιατί πλησιάζει ώρα κατά την οποία όλοι οι νεκροί στα μνημεία θα ακούσουν την φωνή Του και αυτοί που έκανα τα αγαθά θα αναστηθούν στην αιώνια ζωή, ενώ αυτοί που έκαναν φαύλα πράγματα θα αναστηθούν σε αιώνια κρίση. Δεν μπορώ από μόνος Μου να κάνω τίποτα. Όπως ακούω, κρίνω και η κρίση Μου είναι δίκαιη, γιατί δεν επιζητώ το θέλημά Μου, αλλά το θέλημα του Πατέρα Μου που Με έστειλε.

ΕΥΧΕΣ ΣΥΓΧΩΡΗΤΙΚΕΣ

Εσύ που είσαι Θεός των πνευμάτων και κάθε σαρκικής φύσεως, που καταπάτησες τον θάνατο και κατάργησες τον διάβολο και χάρισες ζωή στον κόσμο, Εσύ Κύριε ανάπαυσε την ψυχή του δούλου Σου σε τόπο φωτεινό, σε τόπο χλοερό, σε τόπο αναψύξεως, όπου δεν υπάρχει, οδύνη, λύπη και στεναγμός. Κάθε αμάρτημα που έκαμε με λόγια ή έργα ή με την σκέψη, ως αγαθός και φιλάνθρωπος Θεός συγχώρεσέ το. Διότι δεν υπάρχει άνθρωπος που θα ζήσει στην γη και δεν θα αμαρτήσει, Εσύ μόνο είσαι εκτός της αμαρτίας ,η δικαιοσύνη Σου είναι αιώνια και ο λόγος Σου αλήθεια.


ΕΥΧΗ ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΚΑΤΑΡΑΣ

Κύριε και Θεέ μας, Εσύ που με την άρρητή Σου σοφία δημιούργησες τον άνθρωπο από το χώμα και του έδωσες ωραία μορφή και ομορφιά, τον στόλισες με τα χαρίσματά Σου σαν τίμιο και ουράνιο κτήμα Σου για να σε δοξάζει, επειδή τον έπλασες κατά την εικόνα και το ομοίωμά Σου.
Αυτός όμως παρέβη την εντολή και το πρόσταγμά Σου και την εικόνα Σου που δέχτηκε δεν τήρησε όπως την παρέλαβε. Έτσι για να μη μείνει αθάνατο το κακό που μπήκε στον κόσμο, από φιλανθρωπία διέταξες να διαλύεται η κράση και η μίξη αυτή και να κόβεται ο άρρηκτος δεσμός σώματος και ψυχής, ώστε η ψυχή να πηγαίνει εκεί από όπου προήλθε μέχρι την ημέρα της κοινής ανάστασης (των σωμάτων),το δε σώμα να διαλύεται εκεί από όπου δημιουργήθηκε (χώμα).
Γι αυτό και εμείς σε παρακαλούμε τον άναρχο Πατέρα και τον μονογενή σου Υιό και το πανάγιο και ομοούσιο και ζωοποιό Άγιο Πνεύμα Σου, να μη παραβλέψεις το πλάσμα Σου, ώστε να απολεσθεί, αλλά το μεν σώμα του να διαλυθεί, η δε ψυχή να καταταχθεί στον χορό των δικαίων.
Ναι Κύριε ας νικήσει το αμέτρητο έλεός Σου και η φιλανθρωπία Σου. Και είτε ο δούλος Σου αυτός υπέπεσε σε κατάρα του πατέρα ή της μητέρας του ή σε δικό του ανάθεμα, ή με την συμπεριφορά του λύπησε κάποιον Ιερέα, ο οποίος του έβαλε άλυτο δεσμό ή έπεσε σε βαρύ αφορισμό από Αρχιερέα και από αμέλεια ή ραθυμία του δεν συγχωρήθηκε όσο ζούσε, συγχώρησέ τον από εμένα, αν και είμαι ανάξιος και αμαρτωλός. Και το μεν σώμα του διέλυσε την δε ψυχή του κατάταξε στις σκηνές των Αγίων Σου. Ναι Κύριε ο Θεός, συ που έδωσες την εξουσία αυτή στους Αγίους Σου Μαθητές και Αποστόλους, ώστε να δίνουν άφεση, λέγοντάς τους: Όσα αν δέσετε και λύσετε, να είναι δεμένα και λυμένα ,δι αυτών και σε μας, αν και ανάξιους, την ίδια εξουσία έδωσες, λύσε τον κοιμηθέντα δούλο Σου από το ψυχικό και σωματικό αμάρτημα και ας είναι συγχωρημένος και σε αυτόν τον αιώνα και στον μελλοντικό, με τις πρεσβείες της Παναγίας και όλων των Αγίων Σου.




ΑΛΛΗ ΕΥΧΗ

Δέσποτα του ελέους Κύριε Ιησού Χριστέ ο Θεός μας, Συ που έδωσες τα κλειδιά της ουράνιας βασιλείας στους Αγίους μαθητές και Αποστόλους και με την χάρη Σου τους έδωσες την εξουσία να δένουν και να λύνουν τις αμαρτίες των ανθρώπων, ώστε να είναι δεμένα στον ουρανό όσα έχουν δεθεί στην γη και λυμένα στον ουρανό όσα έχουν λυθεί στη γη. Εμάς τους ευτελείς και ανάξιους δούλους Σου αξίωσες να γίνουμε διάδοχοι της υπεραγίας δωρεάς και χάριτος με την φιλανθρωπία Σου, ώστε παρόμοια να δένουμε και να λύνουμε όσα συμβαίνουν στο λαό Σου. Αυτός αγαθέ βασιλιά συγχώρησε δι εμού του ταπεινού και ανάξιου δούλου Σου τον δούλο σου (κοιμηθέντα) αν κάτι ως άνθρωπος έκανε στην ζωή του. Και δώσε άφεση σε όσα ή με λόγια ή με έργα ή με το μυαλό του αμάρτησε, λύνοντας τον δεσμό με τον οποίο ή ο ίδιος σε στιγμή απροσεξίας ή από άλλη αιτία έδεσε τον εαυτό του ή δέθηκε από Αρχιερέα ή από κάποιον άλλο έπεσε σε αυτό το ολίσθημα από φθόνο και συνεργασία του διαβόλου. Ευδόκησε η ψυχή του να καταταχθεί με τους Αγίους, που από την αρχή ευαρέστησαν ενώπιόν Σου, το δε σώμα του να δοθεί στην φύση που Συ δημιούργησες.




ΕΥΧΗ ΣΕ ΙΕΡΕΑ

Σε ευχαριστούμε Κύριε και Θεέ μας γιατί σε εσένα ανήκει η αθάνατη ζωή και η δόξα και το αμέτρητο έλεος και η φιλανθρωπία και η βασιλεία που δεν έχει διαδοχή και δεν υπάρχει προσωποληψία ενώπιόν Σου. Γιατί σε όλους τους ανθρώπους όρισες το κοινό χρέος του βίου (το θάνατο) όταν έλθει η ώρα. Γι αυτό σε παρακαλούμε Κύριε και Θεέ μας τον δούλο Σου Ιερέα, αδελφό και συλλειτουργό μας και ο οποίος κοιμήθηκε με την ελπίδα της αναστάσεως στην αιώνια ζωή, ανάπαυσε στους κόλπους Αβραάμ, Ισαάκ και Ιακώβ. Και όπως στην γη τον αξίωσες να γίνει λειτουργός Σου, έτσι ανάδειξέ τον λειτουργό και στο ουράνιο θυσιαστήριό Σου. Και όπως μεταξύ των ανθρώπων τον εκόσμησες με το αξίωμα της ιερατικής Σου χάριτος, έτσι και μεταξύ των αγγέλων παράλαβέ τον ακατάκριτον στην Τριαδική δόξα Σου. Εσύ που έκανες ένδοξη την ζωή του στη γη, κάνε με τον θάνατό του να μπει στον τόπο των Αγίων Σου και τοποθέτησε το πνεύμα του μεταξύ εκείνων που από την αρχή Σε ευαρέστησαν.


Ο ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΣ ΑΣΠΑΣΜΟΣ

Ελάτε να δώσουμε τον τελευταίο ασπασμό στον νεκρό ευχαριστούντες το Θεό. Αυτός έφυγε από την συγγένειά του και προς τον τάφο πηγαίνει, μη φροντίζοντας πλέον τα μάταια της ζωής και του σώματος.



Που θα είναι τώρα συγγενείς και φίλοι; Τώρα χωριζόμαστε και ας παρακαλέσουμε τον Κύριο να τον αναπαύσει.

No comments:

Post a Comment