Γιατί Κοινωνούμε;

 

– Μακαριστού Μητροπολίτου Σιατίστης Παύλου

Τι είναι η Θεία Λειτουργία; Το τραπέζι που μας κάνει ο Πατέρας μας. Μαζευόμαστε γύρω από ένα «τραπέζι», την Αγία Τράπεζα και εκεί έρχεται ο Πατέρας μας και μας προσφέρει το φαγητό. Και μάλιστα δυο είδη. Το πρώτο ο Λόγος Του το Ιερό Ευαγγέλιο. Και το δεύτερο είναι το Σώμα και το Αίμα Του. Ο Χριστός μας είπε πολύ καθαρά μερικά πράγματα: Το πρώτο «Ὁ τρώγων μου τὴν σάρκα καὶ πίνων μου τὸ αἷμα ἐν ἐμοί μένει κἀγώ ἐν αὐτῷ», αυτός που κοινωνεί το Σώμα και το Αίμα μου είναι ενωμένος με εμένα και εγώ είμαι ενωμένος με αυτόν. Το δεύτερο που μας είπε: Αυτός που κοινωνεί το Σώμα και το Αίμα του Χριστού τον έχει εν την καρδία του, κατοικούντα και μένοντα. Το τρίτο εάν δεν κοινωνήσετε το Σώμα και το Αίμα του Υιού του Ανθρώπου δεν θα ζήσετε. Όχι μερικά χρόνια ακόμα αλλά δεν θα νικήσετε τον θάνατο.

Η Θεία Κοινωνία είναι τροφή για τους πιστούς. Φάρμακο αθανασίας και αντίδοτο του μη αποθανείν.

Θα με ρωτήσει κάποιος είμαστε άξιοι να κοινωνούμε τακτικά; Όχι!  Μα γι’ αυτό κοινωνούμε, γιατί είμαστε ανάξιοι.

Δεν κοινωνούμε γιατί είμαστε άξιοι. Δεν κοινωνούμε γιατί είμαστε καλοί. Κοινωνούμε γιατί είμαστε ανάξιοι, γιατί είμαστε ασθενείς, γιατί θέλουμε να γίνουμε του Χριστού. Και πως θα γίνουμε του Χριστού; Πως γινόμαστε του Χριστού με τα λόγια; Μας το είπε ο Χριστός: «Αυτός που Κοινωνεί του Σώμα και το Αίμα μου είναι ενωμένος με εμένα και εγώ με αυτόν. Κατοικώ μέσα στην καρδιά του». Αυτός είναι ο μοναδικός τρόπος.

Διδαχαί των Αγίων Πατέρων Μέρος Β

 

 «Ολοι οι Άγιοι Πατέρες φωνάζουν την πρώτη θέση στη ζωή του κάθε χριστιανού την κατέχει η προσευχή. Θέλεις να κάνεις κατάσταση; Προσεύχου. 

Θέλεις να σωθείς; Προσεύχου. Όλες οι προσευχές καλές και άγιες είναι, αλλά η νοερά προσευχή, είναι η βασίλισσα αυτών. “Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με”. 

Απ’ αυτήν τη μικρούλα αλλά παντοδύναμη προσευχή, ξεκίνησαν οι Άγιοι Πατέρες και έγιναν φωστήρες της εκκλησίας. 

Λέγε συνεχώς όσο μπορείς περισσότερες φορές την ημέρα και τη νύχτα αυτή την ευχούλα και αυτή θα σε διδάξει αυτά που θέλεις, αυτά που δεν γνωρίζεις. Βιάσου σ’ αυτήν την ευχούλα.»

*Όσιος Εφραίμ Κατουνακιώτης

……………

Ρώτησα τον μακαριστό π. Επιφάνιο Θεοδωρόπουλο:

− Γιατί στους εσχάτους χρόνους λέγουν οι πατέρες θα κυκλώνουν το θυσιαστήριο μουλάρια;

− Τα μουλάρια, μου απήντησε, δεν γεννάνε.

Έτσι και οι πνευματικοί ταγοί δεν θα γεννάνε πνευματικά παιδιά..

Ωχ αποτισιά και ξεραίλα!

Ανάστα Ιερεμία και κλάψε μαζί μας για τον χαμό της νέας Σιών...

Γέροντας Γρηγόριος ο Αρχιπελαγίτης + Καθηγούμενος Ι.Μ. Δοχειαρίου, Άγιον Όρος

………………..

Τα Άγια Λείψανα περιέχουν υποστατική Χάρη Αγίου Πνεύματος και όταν τα προσκυνάμε, δεν προσκυνάμε τα οστά, αλλά τη Χάρη που περιέχουν, για να μεταδοθεί και σε εμάς, ανάλογα με την πίστη μας.

 Όταν πάμε σε μια βρύση, ο σκοπός μας δεν είναι η βρύση αυτή καθ' αυτή, αλλά το νερό που εκβάλλει, για να το πιούμε. Κάτι παρόμοιο συμβαίνει και με τα Άγια Λείψανα.

Πουθενά στον κόσμο δεν υπάρχουν Αγία Λείψανα.

Μόνο η Ορθοδοξία έχει αυτόν τον θησαυρό.

Γέροντας Εφραίμ της Σκήτης του Αγίου Ανδρέα+

……………………

"Δεν θέλω να γίνω καλύτερος από κανέναν.Θέλω να γίνομαι κάθε μέρα καλύτερος από τον χθεσινό εαυτό μου."

Γέροντας Νεκτάριος Βιτάλης

……………………..

Τι είναι ο Χριστός για μας...

Ο Χριστός είναι το παν για μας ...

Θέλεις να θεραπευτούν οι πληγές σου; Είναι ο ΓΙΑΤΡΟΣ..

Να γαληνέψει η ψυχή σου; Είναι η ΕΙΡΗΝΗ..

Να τιμωρηθεί η αδικία; Είναι η ΔΙΚΑΙΩΣΥΝΗ..

Αν έχεις ανάγκη από βοήθεια .. Είναι η ΔΥΝΑΜΗ..

Αν φοβάσαι τον θάνατο ..Είναι η ΖΩΗ..

Αν ζητάς τον ουρανό.. Είναι ο ΔΡΟΜΟΣ..

Αν μισείς τα σκοτάδια.. Είναι το ΦΩΣ..

Αν πεινάς.. Είναι η ΤΡΟΦΗ..

Ιερός Αυγουστίνος .

…………..

Η ανάγνωση του Ψαλτηρίου δαμάζει τα πάθη και η ανάγνωση του Ευαγγελίου κατακαίει τα ζιζάνια των αμαρτιών μας, γιατί ο λόγος του Θεού είναι "πυρ καταναλίσκον". Κάποτε επί 40 μέρες διάβαζα το Ευαγγέλιο, χάρη της σωτηρίας κάποιας ψυχής, που με είχε κάποτε ευεργετήσει. Και τι βλέπω στον ύπνο μου!... Σε ένα χωράφι γεμάτο ζιζάνια, πέφτει φωτιά από τον ουρανό και τα κατακαίει, ώστε το χωράφι να παρουσιαστεί καθαρό. Δεν μπορούσα να καταλάβω την σημασία του οράματος, οπότε ακούω την φωνή: "Τα ζιζάνια που σκέπαζαν το χωράφι είναι οι αμαρτίες της ψυχής, για την οποία παρακαλούσες και η φωτιά που τα έκαψε, είναι ο λόγος του Θεού, που για χάρη της μελετούσες".

Στάρετς Παρθένιος

Διδαχαί Αγίων Πατέρων. Μέρος Α

 

Όποιος αποφασίζει να προσεύχεται, είναι ανθεκτικότατος στις δυσχέρειες και στις περιπέτειες της ζωής.

Είναι δηλαδή ο άνθρωπος ο οποίος ξέρει να κάθεται άνετα όπου βρεθεί.

Θα βρεθεί σε φτώχεια; Σε πλούτο; Ανάμεσα σε καλους; Σε κακούς; Σε ανθρώπους που τον αγαπάνε; Που δεν τον αγαπάνε; Που τον θέλουν; Που δεν τον θέλουν; Που τον μισούν; Που τον συκοφαντούν; Του είναι αδιάφορο...

Αυτός ξέρει να προσαρμόζεται θαυμάσια και να ζει χαρούμενος.

Και όσο περισσότερο προσεύχεται, τόσο περισσότερο είναι ανθεκτικός και δεν αισθάνεται καν τις δυσκολίες τις οποίες περνάει.

 + Γέροντας Αιμιλιανός Σιμωνοπετρίτης

…………………………..

Η αμαρτία είναι σαν την αρρώστια. Δεν αρρωσταίνεις μια φορά. Πολλές φορές αρρωσταίνεις από την ίδια αρρώστια. Και κάθε φορά που αρρωσταίνεις, πηγαίνεις στον γιατρό και παίρνεις τα φάρμακα που σου δίνει. Το ίδιο κάνε και για την ψυχή σου. Κάθε φορά που πληγώνεσαι, έστω και αν πληγώνεσαι στο ίδιο μέρος, μετανόησε και εξομολογήσου. Κάποτε το φάρμακο της Χάριτος θα γιατρέψει ολότελα την συγκεκριμένη πληγή.

Γέροντος Εφραίμ Φιλοθεΐτου

…………………………..

«Να μην λυπάσαι, όταν συναντάς στενοχώριες και δυσκολίες στη ζωή σου, γιατί όλα αυτά γίνονται κατά παραχώρηση Θεού, για την ψυχική σου ωφέλεια. Ακόμη ούτε τον θάνατο να φοβάσαι.

Γιατί βλέποντας ο Θεός την υπομονή σου, θα σε βοηθήσει να φτάσεις στη νίκη, εκεί όπου θα απολαύσεις τα αιώνια αγαθά, που ετοίμασε για εκείνους που Τον αγαπούν αληθινά.»

*Άγιος Ισαάκ ο Σύρος*

………………….

Ρώτησα τον σατανά:

Γιατί μας έχεις, εμάς τους ανθρώπους,  τόση μεγάλη μανία και μας πολεμείς με τόσο θυμό;

Και με απάντησε:

Για να έχω πολλούς συντρόφους εις τον άδη και να καυχώμαι εις τον Ναζωραίο, ότι δεν είμαι ο μόνος παραβάτης εγώ, αλλά ιδού πόσοι άλλοι είναι μαζί μου.!

Άγιος Ιωσήφ ο Ησυχαστής

……………….

Περί ταπείνωσης

Τον ταπεινό κάνεις δεν τον μισεί, ούτε τον επιπλήττει, ούτε τον καταφρονεί. Τον αγαπάει ο Χριστός και αγαπιέται από όλους και όλοι τον επιθυμούν.

Άγιος Ισαάκ ο Σύρος

……………………….

«Στὴ προσευχή σου πρέπει νὰ διατηρῇς ἐκεῖνα τὰ τέσσερα πράγματα ποὺ εἶπε ὁ Μέγας Βασίλειος:

Πρῶτον, νὰ δοξολογῇς τὸν Θεό·

δεύτερον νὰ τὸν εὐχαριστῆς γιὰ τὶς εὐεργεσίες ποὺ σοῦ ἔκανε·

τρίτον, νὰ ἐξομολογῆσαι σ᾿ αὐτὸν ὅτι εἶσαι ἁμαρτωλὸς καὶ παραβάτης τῶν ἐντολῶν του·

καὶ τέταρτον, νὰ ζητᾷς ἐκεῖνο ποὺ εἶναι ἀπαραίτητο γιὰ τὴ σωτηρία σου.»

☦️Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης (Αόρατος Πόλεμος Κεφ. ΜΕ'.)

Δεν πρέπει χωρίς σοβαρό λόγο να ανοίγεις στον άλλο την καρδιά σου

 Δεν πρέπει χωρίς σοβαρό λόγο να ανοίγεις στον άλλο την καρδιά σου. Μέσα σε χίλιους ίσως βρείς μόνο έναν, που θα μπορέσει να φυλάξει το μυστικό σου. Οταν εμείς οι ίδιοι δεν κρατάμε το μυστικό μας καλά φυλαγμένο, πως είναι δυνατόν να ελπίζουμε πως θα το κρατήσουν οι άλλοι;

-Οταν συναναστρέφεσαι με κοσμικούς, δεν πρέπει να μιλάς για πνευματικά θέματα, ειδικά όσοι δεν έχουν διάθεση ν ακούσουν. Σ αυτήν την περίπτωση να ακολουθείς την διδασκαλία του αγίου Διονυσίου του Αρεοπαγίτου: Φύλαξε το θησαυρό σου με σύνεση και ευλάβεια της ψυχής σου από τον μή αγιασμένο κόσμο. Φύλαξέ τον όπως ακριβώς τον πήρες, διότι δεν είναι σωστό να ρίξεις στους χοίρους τους νοητούς μαργαρίτες, όπως τόνισε ο Κύριος.

-Με τον ακαλλιέργητο άνθρωπο πρέπει να συζητά κανείς για υλικά πράγματα, ενώ με τον πνευματικό να συζητά για τα ουράνια.

Άγιος Σεραφείμ του Σάρωφ

- Τι αναπαύει περισσότερο την Παναγία μας;

 

Ρωτήθηκε ένας ενάρετος γέροντας:

- Τι αναπαύει περισσότερο την Παναγία μας;

Και ο σοφός εκείνος γέροντας απάντησε:

α) να αγαπήσουμε και να μνημονεύουμε το όνομα του Υιού Της, με την ευχή του Χριστού.

β) να αγαπήσουμε και να μιμηθούμε τη ζωή του Υιού Της και τη δική Της, μια ζωή γεμάτη αγάπη, ταπείνωση και αγνότητα, κατεξοχήν αυτές τις αρετές και

γ) να αγαπήσουμε και να κάνουμε τους Χαιρετισμούς της Παναγίας. Οι Χαιρετισμοί της Παναγίας, περιέχουν πάρα πολύ Χάρη!

+ Γέροντας Εφραίμ της Σκήτης του Αγίου Ανδρέα

Ποιος σε κάλεσε; Εγώ είμαι άθεος.. Και άθεος θα πεθάνω!

 Στις δώδεκα τα μεσάνυχτα, χτύπησαν την πόρτα στην Εκκλησία.

 Ήταν μια γριούλα. Και ζητούσε παπά, να πάει να κοινωνήσει έναν άρρωστο.

Ο παπάς ετοιμάστηκε και βγήκε αμέσως μαζί της. Πλησιάζουν σε ένα φτωχό σπιτάκι, τύπου παράγκας.

Η γριούλα ανοίγει την πόρτα και μπάζει τον ιερέα σε ένα δωμάτιο. Και να ξαφνικά ο παπάς ευρίσκεται εκεί μόνος με τον άρρωστο.

Ο άρρωστος του δείχνει με χειρονομίες την πόρτα και σκούζει.

– Φύγε από εδώ!

Ποιος σε κάλεσε; Εγώ είμαι άθεος.. Και άθεος θα πεθάνω!

Ο παπάς τα έχασε.

– Μα δεν ήλθα από μόνος μου! Με κάλεσε η γριά!

– Ποια γριά; Εγώ δεν ξέρω καμιά γριά!

Ο παπάς, καθώς στέκει απέναντί του, βλέπει επάνω από το κεφάλι του αρρώστου, μια φωτογραφία με την γυναίκα πού τον κάλεσε.

Του λέει, ενώ του δείχνει το πορτραίτο.

– Να αυτή!

– Ποια αυτή, ξέρεις, τί λες, παπά; Αυτή είναι η μάνα μου.

Και έχει πεθάνει χρόνια τώρα!

Για μια στιγμή πάγωσαν και οι δύο. Αισθάνθηκαν δέος.

Ο άρρωστος άρχισε να κλαίει.  Και αφού έκλαψε, ζήτησε να εξομολογηθεί. Και μετά, κοινώνησε.

Η μητέρα του είχε φροντίσει από τον ουρανό, να του δείξει τον δρόμο της σωτηρίας.

Δημητρίου Ντούτκο, ιερέως

Από το βιβλίο του "Στό σταυροδρόμι", Μόσχα 1994

Γιατί να μην γονατίσω την Κυριακή, τί κακό κάνω;

 - Κύριε Παναγόπουλε, λένε ότι την Κυριακή δεν πρέπει να γονατίζουμε στην Εκκλησία;

Εγώ όμως όταν γονατίζω, κατανύγομαι καλύτερα.

Γιατί να μην γονατίσω, τί κακό κάνω;

Και εάν δεν γονατίσω στην Εκκλησία που ήρθα να προσευχηθώ, πότε θα γονατίσω;

 - Δεν είναι στο τι θα κάνεις. Η αμοιβή σου είναι στην υπακοή σου. Έχεις να κερδίσεις Χάρη, αν υπακούσεις, εάν όμως κάνεις το θέλημά σου, δεν θα κερδίσεις τίποτα!

Η υπακοή είναι να μην γονατίσεις.

 Διότι στον 20ο κανόνα της Α’ Οικουμενική Συνόδου αναφέρεται, ότι δεν επιτρέπεται η γονυκλισία από το Σάββατο το βράδυ, μέχρι την Κυριακή το βράδυ.

 Εάν λοιπόν κάποιος έχει την τόλμη και το θράσος και πει:

”Κάτω η Α’ Οικουμενική Σύνοδος των 318 Πατέρων, εγώ θα γονατίσω”, χαλάλι του..

 Εάν έχει την τόλμη να διαγράψει τον 90ο κανόνα της ΣΤ’ Οικουμενικής Συνόδου, που απαγορεύει την γονυκλισία την Κυριακή και πάλι χαλάλι του..

 Εάν επίσης έχει την τόλμη να διαγράψει τον 91ο κανόνα του Μεγάλου Βασιλείου και τον 15ο κανόνα του Αγίου Πέτρου Αλεξανδρείας, που απαγορεύουν την γονυκλισία και πάλι χαλάλι του..

 Να μην ξεχνάει όμως, ότι στην έναρξη και στο τέλος της Θείας Λειτουργίας, επικαλούμαστε τις ευχές αυτών τών Πατέρων, με το: ”δι’ ευχών των Αγίων Πατέρων ημών…”, τους οποίους αυτός απορρίπτει..

 Δημήτριος Παναγόπουλος ο ιεροκήρυκας +