Η υπερβολική λύπη κρύβει μέσα της υπερηφάνεια.

 "Η υπερβολική λύπη κρύβει μέσα της υπερηφάνεια. Γι’ αυτό είναι βλαβερή και επικίνδυνη, και πολλές φορές παροξύνεται από το διάβολο, για ν’ ανακόψει την πορεία του αγωνιστή.

Ο δρόμος που οδηγεί στην τελειότητα είναι μακρύς. Εύχεστε στο Θεό να σάς δυναμώνει. Να αντιμετωπίζετε με υπομονή τις πτώσεις σας και, αφού γρήγορα σηκωθείτε, να τρέχετε και να μη στέκεστε, σαν τα παιδιά, στον τόπο που πέσατε, κλαίγοντας και θρηνώντας απαρηγόρητα.

Αγρυπνείτε και προσεύχεστε, για να μην μπείτε σε πειρασμό. Μην απελπίζεστε, αν πέφτετε συνέχεια σε παλιές αμαρτίες. Πολλές απ’ αυτές είναι και από τη φύση τους ισχυρές και από τη συνήθεια. Με την πάροδο του χρόνου, όμως, και με την επιμέλεια νικιούνται. Τίποτα να μη σας απελπίζει." 

Άγιος Νεκτάριος

Εμείς οι ορθόδοξοι, όταν αρχίζουμε κάποια εργασία κι όταν είμαστε μαζί με άλλους, κι όταν τρώμε, κι όταν πίνουμε, κι όταν ταξιδεύουμε, κι όταν πάμε να κοιμηθούμε, σταυρώνουμε τα μέλη μας με το όργανο της λύτρωσης, του αγιασμού και της σωτηρίας μας, τον Τίμιο Σταυρό.

 

«Εμείς οι ορθόδοξοι, όταν αρχίζουμε κάποια εργασία κι όταν είμαστε μαζί με άλλους, κι όταν τρώμε, κι όταν πίνουμε, κι όταν ταξιδεύουμε, κι όταν πάμε να κοιμηθούμε, σταυρώνουμε τα μέλη μας με το όργανο της λύτρωσης, του αγιασμού και της σωτηρίας μας, τον Τίμιο Σταυρό. Το κάνουμε από καθήκον, γιατί με αυτό ομολογούμε την πίστη μας και εκζητουμε το μέγα έλεος του Θεανθρώπου Χριστού.

Όμως εμείς ντρεπόμαστε να κάνουμε τον σταυρό μας όταν περνούμε από Εκκλησία ή στο τραπέζι ή και με τον τρόπο που τον κάνουμε, εμπαιζουμε τον Σταυρό. Με τον τρόπο αυτό δείχνουμε πόσο ρηχή σχέση έχουμε με τα σύμβολα της πίστης μας.

Θα έλθουν τα χρόνια της αθεΐας και της ομολογίας και θα χρειασθεί να ομολογήσουμε τον Χριστό ενώπιον ανθρώπων και τυράννων και με μαρτύριο ακόμη.»

 ☦️ Γέροντος  Εφραίμ Αριζόνας

Τον ταπεινό κανείς δεν τον μισεί,

 Τον ταπεινό κανείς δεν τον μισεί, ούτε τον επιπλήττει, ούτε τον καταφρονεί. 

Τον αγαπά ο Χριστός και αγαπάται απ’ όλους. Αγαπά όλους και όλοι τον επιθυμούν. 

Ο σοφός και ο δάσκαλος σιωπούν μπροστά στον ταπεινό και τον προσέχουν όλοι. 

Είναι βραχύλογος. Οι λόγοι του είναι γλυκείς “υπέρ μέλι και κηρίον” και από όλους ως θεός θεωρείται ακόμη και αν είναι αμαθής και στη μορφή ευκαταφρόνητος. 

Όποιος καταφρονεί τον ταπεινό βλασφημεί τον ίδιο το Θεό. Τα θηρία ημερεύουν μπροστά του, διότι οσφραίνονται σ’ αυτόν την ευωδία του Αδάμ!

Άγιος Ισαάκ ο Σύρος

Γαλατόπιτα θα την φτιάχνετε και εκτός Νηστείας.

 Αυτήν την γαλατόπιτα θα την φτιάχνετε και εκτός Νηστείας. Είναι Πεντανόστιμη, εύκολη, σκέτη απόλαυση!

Υλικά

1 λίτρο Ρόφημα ΚΑΡΠΟΣ Αμύγδαλο Χωρίς Ζάχαρη ΟΛΥΜΠΟΣ

200 γρ. Ζάχαρη

Ξύσμα από 1 λεμόνι

80 γρ. Κορν φλάουρ

60 γρ. Ψιλό σιμιγδάλι

1/2 κ.γ. υγρή βανίλια

—

1 κ.σ. μέλι

1 κ.γ. νερό

—

Μέλι

Καρύδια

Εκτέλεση:

Σε μια κατσαρόλα ρίξε το Ρόφημα ΚΑΡΠΟΣ Αμύγδαλο Χωρίς Ζάχαρη ΟΛΥΜΠΟΣ, τη ζάχαρη, το ξύσμα λεμονιού, το κορν φλάουρ, το σιμιγδάλι, την υγρή βανίλια και ανακάτεψε πολύ καλά πάνω στη φωτιά μέχρι να βράσει και να πήξει.

Ρίξε το μείγμα σε ένα στρογγυλό πυρέξ 26 εκ. και με μια σπάτουλα στρώσε το ομοιόμορφα.

Σε ένα μπολάκι ανακάτεψε το μέλι μαζί με το νερό και άλειψε πολύ καλά όλη την επιφάνεια της γαλατόπιτας.

Ψήσε σε προθερμασμένο φούρνο στον αέρα στους 160°C για 40 με 45 λεπτά μέχρι να πάρει ένα ωραίο χρώμα.

Άφησέ την να κρυώσει καλά, κόψε σε κομμάτια και γαρνίρισε με μέλι και καρύδια.

Ο Άγιος Νεκτάριος κατέστη ο Άγιος του αιώνα μας και έγινε παγκόσμιος.

 

Στις 3 Σεπτεμβρίου η Εκκλησία μας γιορτάζει την Ανακομιδή Ιερών λειψάνων του Αγίου Νεκταρίου Αιγίνης.

"Ο Άγιος Νεκτάριος κατέστη ο Άγιος του αιώνα μας και έγινε παγκόσμιος. 

Ο Άγιος ήταν όλος αγάπη. Όλος νέκταρ αγάπης. Στοργής. Κατανόησης.Αγάπησε τον άνθρωπο, όσο λίγοι. Πόνεσε τον άνθρωπο, όσο λίγοι. Και βοήθησε τον άνθρωπο, όσο λίγοι. Κι ο λαός το παίρνει χαμπάρι ποιος τον αγαπά.

Κι όπου να σταθείς κι όπου να βρεθείς, είτε σε ταξί είτε σε αυτοκίνητο είτε σε σπίτι είτε σε κατάστημα είτε οπουδήποτε, είναι σπάνιο να μη δεις την εικόνα του αγίου. Και λες, «Καλά, ρε παιδί μου. Όλοι δικό τους τον έχουνε; Όλοι δικό τους τον νοιώθουνε; Όλους τους έχει βοηθήσει; Όλοι τον αισθάνονται; Όλοι τον αγαπούν;» Ναι, αδελφοί μου! 

Αυτό ήταν ο άγιος. Πόνεσε, όσο λίγοι. Συκοφαντήθηκε και αδικήθηκε, όσο λίγοι. Στενοχωρήθηκε και δυσκολεύτηκε και υπέφερε, όσο λίγοι. Γι’ αυτό, ακριβώς, μπόρεσε και κατάλαβε τα πάθια και τους καημούς του κόσμου και των ανθρώπων, όσο λίγοι."

π.Ανανίας Κουστένης

Μην κατακρίνετε!

 "Εἶπε ὁ ἀββᾶς Παῦλος:

 «Μην κατακρίνετε! 

Πολλὲς φορὲς γιὰ νὰ δικαιολογήσουμε τὴν κατάκρισή μας λέμε: μὰ!... τὴν ἀλήθεια λέω! 

Ὁ Θεὸς ὅμως δὲν εἶπε νὰ κατακρίνεις ἀλήθεια ἢ ψέματα, εἶπε νὰ μὴν κατακρίνεις καθόλου.»

Eἶπε πάλι ὁ ἀββᾶς Παῦλος:

 Πολλοὶ προσκυνητὲς ἔρχονται καὶ μὲ ρωτᾶνε, ἔφαγα, μπορῶ νὰ κοινωνήσω; Δὲν ἔχω δεῖ ὅμως κανέναν μέχρι τώρα νὰ μὲ ρωτήσει, κατέκρινα μπορῶ νὰ κοινωνήσω;"

ΟΣΟΙ ΦΕΥΓΟΥΝ ΠΡΙΝ ΤΕΛΕΙΩΣΕΙ Η ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ…

 Άν φύγεις πρίν από τήν απόλυση, είσαι ένοχος όσο κι ένας δραπέτης. Πηγαίνεις στό θέατρο καί, άν δέν τελειώσει ή παράσταση, δέν φεύγεις. Μπαίνεις στήν εκκλησία, στόν οίκο Τού Κυρίου, καί γυρίζεις τήν πλάτη στά άχραντα Μυστήρια;

Φοβήσου τουλάχιστον εκείνον πού είπε: «Όποιος καταφρονεί Τόν Θεό, θά καταφρονηθεί απ’ Αυτόν» (πρβλ. Παροιμ. 13:13).

Τί κάνεις, άνθρωπε; Ενώ ό Χριστός είναι παρών, οί άγγελοι Του παραστέκονται, οί αδελφοί σου κοινωνούν ακόμα, εσύ τούς εγκαταλείπεις καί φεύγεις; 

Ό Χριστός σού προσφέρει τήν αγία σάρκα Του, κι εσύ δέν περιμένεις λίγο, γιά νά Τόν ευχαριστήσεις έστω μέ τά λόγια;

…

Όταν παρακάθεσαι σέ δείπνο, δέν τολμάς νά φύγεις, έστω κι άν έχεις χορτάσει, τή στιγμή πού οί φίλοι σου κάθονται ακόμα στό τραπέζι. Καί τώρα πού τελούνται τά φρικτά Μυστήρια Τού Χριστού, τ’ αφήνεις όλα στή μέση καί φεύγεις;

Θέλετε νά σάς πώ τίνος τό έργο κάνουν όσοι φεύγουν πρίν τελειώσει ή θεία Λειτουργία καί δέν συμμετέχουν έτσι στίς τελευταίες ευχαριστήριες ευχές;

Ίσως είναι βαρύ αυτό πού πρόκειται νά πώ, μά πρέπει νά τό πώ. Όταν ό Ιούδας πήρε μέρος Στόν Μυστικό Δείπνο Τού Χριστού, ενώ όλοι ήταν καθισμένοι στό τραπέζι, αυτός σηκώθηκε πρίν από τούς άλλους κι έφυγε.

 Εκείνον, λοιπόν, τόν Ιούδα μιμούνται…

Άν δέν έφευγε τότε εκείνος, δέν θά γινόταν προδότης, δέν θά χανόταν. Άν δέν ξεχώριζε τόν εαυτό του από τό ποίμνιο, δέν θά τόν έβρισκε μόνο του ό λύκος, γιά νά τόν φάει.

+ Άγιος Ιωάννης ό Χρυσόστομος