Ἅγιε Γέροντα, δέν ξέρω κι ἐγώ τί μοῦ συμβαίνει. Ἐγώ ἀγάπησα τήν γυναίκα μου καί τήν παντρεύτηκα. Στήν ἀρχήν ἡ ζωή μας ἦταν ἕνας παράδεισος. Ὅμως τώρα δέν ξέρω τί μ᾿ ἔπιασε· δέν μπορῶ νά τήν βλέπω.

Κατάλαβες παιδί μου, ὅτι ὁ γάμος εἶναι ἕνα ἀπό τά ἑπτά μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας μας;

Ἅγιε Γέροντα, δέν ξέρω κι ἐγώ τί μοῦ συμβαίνει. Ἐγώ ἀγάπησα τήν γυναίκα μου καί τήν παντρεύτηκα. Στήν ἀρχήν ἡ ζωή μας ἦταν ἕνας παράδεισος. Ὅμως τώρα δέν ξέρω τί μ᾿ ἔπιασε· δέν μπορῶ νά τήν βλέπω.

Μιά ἀντίδρασις, μιά ἀντιπάθεια, ἕνα κακό. Ὅταν μέ κοιτάξει, αἰσθάνομαι σάν νά βλέπω μπροστά μου τόν ἐχθρό μου. Ἡ ζωή μου πιά εἶναι κόλασις. Τί νά κάμω! Νά τήν χωρίσω;

Νά τήν χωρίσης; Μά τό λές σοβαρά; εἶσαι στά καλά σου; Κατάλαβες παιδί μου, ὅτι ὁ γάμος εἶναι ἕνα ἀπό τά ἑπτά μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας μας; Ξέρεις ὅτι ὑποσχέθηκες νά σηκώνετε μαζί τόν ζυγόν τοῦ γάμου ἐνώπιον Θεοῦ μέχρι θανάτου; Ἀντάρτικο πέρασες τόν γάμο;

Καλά, Γέροντα, γιατί τόσοι ἄλλοι χωρίζουν κάθε μέρα;

Ἔ, λοιπόν, κι ἄν τρελλαθοῦν οἱ περισσότεροι καί ἀρνηθοῦν καί τήν πίστιν τους, θά ποῦμε, ἔ, μόδα εἶναι· πρέπει κι ἐμεῖς ν᾿ ἀκολουθήσωμε ὅπως πάει ἡ μόδα; Δηλαδή, ἄν ἀποφάσισε ὁ κόσμος νά κολαστῆ μ᾿ αὐτές τίς μόδες, σώνει καί καλά κι ἐμεῖς ξοπίσω τους, στήν κόλασιν;

Ἐσύ τώρα λές ἡ ζωή σου εἶναι κόλασις. Ἄν πᾶς σ᾿ ἐκείνη τήν φοβερήν αἰώνιαν κόλασι πού καίει τούς πόρνους, τούς μοιχούς καί ὅσους ἀθέτησαν τόν γάμο, τί χαμπάρια;

Καί τί νά κάνω πάτερ;

Μά δέν καταλαβαίνεις ὅτι αὐτό πού σοῦ συμβαίνει εἶναι καθαρός σατανᾶς μέ τά κέρατα; Κάποιο παράθυρο ἀνοικτό ἔχεις καί τόν ἔβαλες μέσα.

Ἀφοῦ ὁ Γέροντας τοῦ ἔκαμε τίς ἀνάλογες ὑποδείξεις καί τοῦ ᾿δωσε καί τ᾿ ἀνάλογα φάρμακα, τόν κατευόδωσε. Φεύγοντας τοῦ λέει:

Θέλω νά ξανάρθης σύντομα νά σέ δῶ.

Μέχρι τότε θά σᾶς μνημονεύω κάθε μέρα μέ τήν γυναίκα σου καί θά σᾶς τραβῶ κομποσχοίνι.

Ἀφοῦ ὁ νέος αὐτός ἀκολούθησε τίς συνταγές καί μέ τήν συνέργειαν τῶν προσευχῶν τοῦ Γέροντα, δέν ἄργησε νά ἐπιστρέψη σύντομα ν᾿ ἀναγγείλη τό χαρμόσυνο, ὅτι σάν ἕνα νέφος πού τόν εἶχε κουκουλωμένον, αἰσθάνθηκε πώς ἔφυγε ἀπό πάνω του. Ἀπό τότε καί πάλιν ξαναγύρισε ἐκείνη ἡ πρώτη ἀγάπη καί ἐκτίμησις στήν σύζυγόν του.

Παπαχαράλαμπος Διονυσιάτης