Κανείς δεν
πηγαίνει στον γιατρό για να του παινευτεί με την υγεία του, αλλά να του δείξει
το σάπιο μέρος του ασθενούς οργανισμού του. Κατά τον ίδιο τρόπο, κανείς δεν
πηγαίνει στον εξομολόγο, για να παινευτεί για τη δικαιοσύνη του, αλλά να του
πει κάποιο επικίνδυνο ράγισμα επάνω της.
Όταν ο άνθρωπος περνά το κατώφλι του γιατρού, αφήνει όλη
την υπερηφάνεια μπροστά στην πόρτα, για να την ξαναπάρει κατά την επιστροφή του
στους ανθρώπους. Όταν ο άνθρωπος ξεκινά για εξομολόγηση, πρέπει να αφήσει όλη
την υπερηφάνεια μπροστά στην πόρτα της εκκλησίας. Μακάρι και να την ξεχάσει
εκεί κατά την επιστροφή του στους ανθρώπους. Να δώσει ο Θεός ώστε επί της
εξόδου από την εκκλησία να αλλάξει τη ράβδο και στη θέση της υπερηφάνειας να
πάρει την ταπεινοφροσύνη για στήριγμα στη ζωή.
Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς – Στοχασμοί περί καλού και
κακού Σελ. 143.
No comments:
Post a Comment