Σε κάθε καταιγίδα ας περιμένουμε πρώτα τον κεραυνό της δικαιοσύνης του Θεού και ύστερα την γαλήνη!

Ο αθώος και αγνός Ιωσήφ υπέμεινε δύο μεγάλους και χαλεπούς πειρασμούς και τους ξεπέρασε : αφενός τον πειρασμό του δολερού φθόνου των κατά σάρκα αδελφών του και, αφετέρου, τον πειρασμό του πάθους της μοιχείας από την Αιγυπτία γυναίκα.

Η ζηλοφθονία τον πούλησε ως σκλάβο και το πάθος της μοιχείας τον οδήγησε, αθώο, στη φυλακή ! Αυτός όμως, και στις δυό περιπτώσεις ανταπέδωσε με καλό το κακό που του έκαναν: έδωσε φαγητό στους πεινασμένους αδελφούς του κι έσωσε τη ζωή, τον θρόνο και τον λαό του φοβισμένου Φαραώ...

Αυτόν τον οποίο οι μοχθηροί αδελφοί του θα είχαν σκοτώσει με μια κίνηση και που η ισχυρή σύζυγος του Φαραώ θα τον είχε συντρίψει σε μια στιγμή, ο Θεός τον κατέστησε αφέντη, απεριόριστα κυρίαρχο στις ζωές εκατομμυρίων ανθρώπων και αποκλειστικό σιτοδότη των πεινασμένων αδελφών του.

Τέτοιο είναι το θαυμαστό έλεος του Θεού προς τους δικαίους!

Ο Κύριος γνωρίζει πως να διασώζει και να δοξάζει τους αθώους και αγνούς. Στο μεγαλείο της ζωής του Ιωσήφ βλέπουμε το μεγαλείο του ελέους του Θεού!

Αδελφοί μου, υπάρχουν μάτια που ουδέποτε κοιμούνται, πάντα ανοιχτά, πάντα άγρυπνα. Ας προσκοληθούμε στον Θεό και ας μην φοβόμαστε κανέναν! Ας είμαστε αθώοι και αγνοί και ας μην φοβόμαστε το κακό, τη συκοφαντία ή τη φυλακή, τους χλευασμούς ή τις κακοτυχίες. Απεναντίας, ας χαίρουμε και ας αγαλλόμεθα, όταν τούτα μας συμβαίνουν χάριν της αθωότητάς μας και της αγνότητάς . Ας χαίρουμε και ας προσμένουμε με πίστη την αποκάλυψη των θαυμασίων του Θεού προς εμάς.

Σε κάθε καταιγίδα ας περιμένουμε πρώτα τον κεραυνό της δικαιοσύνης του Θεού και ύστερα την γαλήνη!

Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς.