Να σηκώνεται το πρωί ο πιστός, να γονατίζει και να λέει: 'Κύριε φύλαξέ με από την περιέργεια και την αργολογία.
Θέλω να είμαι οικοδομητικός και για τον εαυτόν μου και για τους άλλους.
Να οικοδομούμαι και να οικοδομώ.
Με την εμφάνιση μου, με τα λόγια μου, με την προβολή μου, με τη γλώσσα μου να οικοδομούμαι και να οικοδομώ τους άλλους. Πόσο ωραίο θα ήταν! Τί κοινωνία θα είχαμε, τί Εκκλησία θα είχαμε!
Η μεγαλύτερη μορφή αγάπης είναι να προσεύχεσαι για κάποιον που δέν το ξέρει.
Ο γέροντας Ευσέβιος συμβούλευε:
Να λες την ευχή και να ζεις την παρουσία του Χριστού στο δρόμο, στο λεωφορείο, στην εργασία,όπου βρίσκεσαι. Και να λες και τους χαιρετισμούς της Παναγίας.
Τα λες από μέσα σου και δεν καταλαβαίνει κανείς τι κάνεις. Και όταν προσεύχεσαι γιά τον οδηγό, γιά τους συνεπιβάτες, τις οικογένειες και τα προβλήματά τους, τότε νιώθεις πολύ ωραία.
Η μεγαλύτερη μορφή αγάπης είναι να προσεύχεσαι για κάποιον που δέν το ξέρει.
Πηγη: Γέροντας Ευσέβιος Γιαννακάκης.
No comments:
Post a Comment