Άν φύγεις πρίν από τήν απόλυση, είσαι ένοχος όσο κι ένας δραπέτης. Πηγαίνεις στό θέατρο καί, άν δέν τελειώσει ή παράσταση, δέν φεύγεις. Μπαίνεις στήν εκκλησία, στόν οίκο Τού Κυρίου, καί γυρίζεις τήν πλάτη στά άχραντα Μυστήρια;
Φοβήσου τουλάχιστον εκείνον πού είπε: «Όποιος καταφρονεί Τόν Θεό, θά καταφρονηθεί απ’ Αυτόν» (πρβλ. Παροιμ. 13:13).
Τί κάνεις, άνθρωπε; Ενώ ό Χριστός είναι παρών, οί άγγελοι Του παραστέκονται, οί αδελφοί σου κοινωνούν ακόμα, εσύ τούς εγκαταλείπεις καί φεύγεις;
Ό Χριστός σού προσφέρει τήν αγία σάρκα Του, κι εσύ δέν περιμένεις λίγο, γιά νά Τόν ευχαριστήσεις έστω μέ τά λόγια;
…
Όταν παρακάθεσαι σέ δείπνο, δέν τολμάς νά φύγεις, έστω κι άν έχεις χορτάσει, τή στιγμή πού οί φίλοι σου κάθονται ακόμα στό τραπέζι. Καί τώρα πού τελούνται τά φρικτά Μυστήρια Τού Χριστού, τ’ αφήνεις όλα στή μέση καί φεύγεις;
Θέλετε νά σάς πώ τίνος τό έργο κάνουν όσοι φεύγουν πρίν τελειώσει ή θεία Λειτουργία καί δέν συμμετέχουν έτσι στίς τελευταίες ευχαριστήριες ευχές;
Ίσως είναι βαρύ αυτό πού πρόκειται νά πώ, μά πρέπει νά τό πώ. Όταν ό Ιούδας πήρε μέρος Στόν Μυστικό Δείπνο Τού Χριστού, ενώ όλοι ήταν καθισμένοι στό τραπέζι, αυτός σηκώθηκε πρίν από τούς άλλους κι έφυγε.
Εκείνον, λοιπόν, τόν Ιούδα μιμούνται…
Άν δέν έφευγε τότε εκείνος, δέν θά γινόταν προδότης, δέν θά χανόταν. Άν δέν ξεχώριζε τόν εαυτό του από τό ποίμνιο, δέν θά τόν έβρισκε μόνο του ό λύκος, γιά νά τόν φάει.
+ Άγιος Ιωάννης ό Χρυσόστομος
No comments:
Post a Comment