Εάν ρωτήσεις κάποιον πως πας στην εκκλησία, είναι βέβαιο πως θα σου δώσει
ονόματα οδών και γεωγραφικές συντεταγμένες. Έτσι όμως πηγαίνεις στον ναό, στο
οικοδόμημα, όχι στην οικοδομή της υπάρξεώς σου, σε ναό του Παναγίου Πνεύματος.
Στην εκκλησία πηγαίνεις αφήνοντας αυτό που φαίνεται, και κρατάς γερά με τα
χέρια της ταπεινής συναίσθησης αυτό που πραγματικά είσαι.
Πηγαίνεις νιώθοντας ότι οι πρωτομάστορες του θανάτου, ο Αδάμ και η Εύα,
συνεχίζουν το έργο της παρακοής μέσα σου.
Ο Κάιν συνεχίζει να σκοτώνει και ο Λάμεχ να αμαρτάνει.
Πηγαίνεις με τον πνευματικό μηχανισμό της μετάνοιας να στρέφει όλη τη ζωή
και να την ωθεί στον Χριστό.
Στην εκκλησία πηγαίνεις για να πάρεις θέση, όχι για να πιάσεις θέση.
Πηγαίνεις για να κινηθείς όχι για να κοιμηθείς. Πηγαίνεις για να σταυρώσεις
ότι είναι ανάξιο για τον Θεό και τον άνθρωπο.
Στην εκκλησία πηγαίνεις αγαπώντας και συγχωρώντας, για να συναντήσεις και
να ενωθείς με Εκείνον που αγαπά και συγχωρεί.
No comments:
Post a Comment