Στὸ μεγάλο Σαράντα, καθὼς ἡ πατρίδα μας σύρθηκε ἀθέλητα σὲ πόλεμο, ἐκεῖ στὴ Βόρειο Ἤπειρο καὶ στὴν Ἀλβανία, ἡ Παναγία μας ἦταν ἡ Ὑπέρμαχος Στρατηγός. Ἐσκέπαζε τὸν ὑπέροχο στρατό μας καὶ σκέπαζε ὅλους. Κι ἔβλεπαν οἱ Ἰταλοὶ καὶ τά ’χαν χάσει μιὰ γυναῖκα νὰ τρέχει παντοῦ καὶ νὰ σκεπάζει, ὅπως εἴπαμε, τὸν στρατὸ καὶ τὸ μέτωπο. Καὶ λέγανε οἱ καημένοι, «Mά καλά, ποιά εἶν’ αὐτὴ ἡ γυναῖκα; Τὴ βλέπουμε ἐδῶ, τὴ βλέπουμε παρέκει, τὴ βλέπουμε παραπάνω, τὴ βλέπουμε παντοῦ. Ποιά εἶν’ αὐτὴ ἡ γυναῖκα;» Καὶ τοὺς ἀπήντησαν, «Eἶναι ἡ Παναγία». Παρουσιαζόταν καὶ σὲ ἀξιωματικοὺς καὶ σὲ στρατιῶτες καὶ στοὺς λοιποὺς καὶ σὲ γυναῖκες ποὺ πολεμοῦσαν στὴν Πίνδο καὶ ὄχι μόνο καὶ τοὺς ἔδινε θάρρος καὶ δύναμη μεγάλη.
Καὶ σήμερα ἡ πατρίδα μας εὑρίσκεται σὲ δυσκολία, ἀλλὰ ἔχει τὴν Ἁγία της Σκέπη καὶ προστασία καὶ στοργή. Κι εἶπε στὸν Γέροντα Παΐσιο, ὅταν ζοῦσε : «Ἐσύ, Γέροντα, νὰ φροντίζεις τοὺς πονεμένους, κι ἐγὼ θὰ φροντίζω τὰ σύνορα τῆς πατρίδος σου».
Αρχιμ. Ανανιας Κουστενης (+)
No comments:
Post a Comment