Εί­ναι αρ­κε­τοί εκεί­νοι που επαι­νούν τον Ιού­δα, υπο­στη­ρί­ζον­τας ότι εξαι­τί­ας του, δια της προ­δο­σί­ας του Σταυ­ρώ­θη­κε ο Χρι­στός και οι­κο­νο­μή­θη­κε η σω­τη­ρία όλων των αν­θρώ­πων.

 

Εί­ναι αρ­κε­τοί εκεί­νοι που επαι­νούν τον Ιού­δα, υπο­στη­ρί­ζον­τας ότι εξαι­τί­ας του, δια της προ­δο­σί­ας του Σταυ­ρώ­θη­κε ο Χρι­στός και οι­κο­νο­μή­θη­κε η σω­τη­ρία όλων των αν­θρώ­πων. 

Σ' αυ­τούς που υπο­στη­ρί­ζουν αυτά, ο Ιε­ρός Χρυ­σό­στο­μος τους απαν­τά και τους λέει: 

"Ας προ­σέ­ξου­με, διό­τι δεν εί­ναι αθώ­ος ο Ιού­δας, 

επει­δή έγι­νε αι­τία του θα­νά­του του Κυ­ρί­ου και δια αυ­τού εσώ­θη η οι­κου­μέ­νη, 

αλλά αν­τί­θε­τα εί­ναι μυ­ρί­ων κο­λά­σε­ων άξιος. 

Την σω­τη­ρία μας δεν την ερ­γά­στη­κε ο Ιού­δας με την προ­δο­σία του, αλλά ο Χρι­στός με την σο­φία Του, που μπο­ρεί να με­τα­τρέ­πει τις πο­νη­ριές μας σε αγα­θό".

Σχε­τι­κώς με το θέμα να ανα­φέ­ρου­με ότι: 

α) ο σκο­πός δεν αγιά­ζει τα μέσα και 

β) ο Χρι­στός δεν διέ­θε­σε κα­νέ­ναν για κα­νέ­ναν, αλλά διε­τέ­θη ο Ίδιος για όλους. Δηλ., δεν διέ­θε­σε κα­νέ­ναν από εμάς για την σω­τη­ρία των άλ­λων, αλλά διέ­θε­σε Αυ­τός τον εαυ­τόν Του για όλους εμάς. 

Και μην πλα­νό­με­θα, ότι εί­ναι δυ­να­τόν ο Κύ­ριος να έγι­νε αφορ­μή για την απώ­λεια του Ιού­δα, έχον­τας ''α­νάγ­κη'' την προ­δο­σία του. 

Ο Θεός μέσα στην σο­φία Του, είχε άπει­ρους τρό­πους να οι­κο­νο­μή­σει την σω­τη­ρία των αν­θρώ­πων.

Δημήτριος Παναγόπουλος ο ιεροκήρυκας +