Ἡ Ἐκκλησία τὴν Κυριακή της Τυρινῆς ἀναμιμνήσκεται τὴν ἔξωση τοῦ Ἀδὰμ καὶ τῆς Εὖας ἀπὸ τὸν Παράδεισο.

 Ἡ Ἐκκλησία τὴν Κυριακή της Τυρινῆς ἀναμιμνήσκεται τὴν ἔξωση τοῦ Ἀδὰμ καὶ τῆς Εὖας ἀπὸ τὸν Παράδεισο. Εἶναι ἡ πιὸ πένθιμη μέρα τοῦ ἀνθρωπίνου γένους. 

Ὅμως ὁ διάβολος κατόρθωσε νὰ μᾶς μπερδέψει. Καὶ ἀντὶ νὰ πενθοῦμε τὴν ἡμέρα αὐτήν, κάνουμε τὶς μεγαλύτερες τρέλες τῆς χρονιᾶς, ἁμαρτάνοντας καὶ ξεφαντώνοντας μὲ τὰ καρναβάλια. 

Ἂν ἀνοίξετε τὸ Τριώδιο νὰ διαβάσετε ἀπὸ τὸ Σάββατο τὸ βράδυ τὰ περιστατικά, ὅσο σκληροὶ καὶ ἂν εἴσαστε, θὰ κλάψετε... 

Ὅσο καὶ ἂν δὲν ἔχετε σχέση μὲ τὰ θέματα αὐτά. Τόσο ραγίζουν τὴν καρδιὰ τοῦ ἀνθρώπου! 

Ἐν τούτοις ὅλα αὐτὰ μένουν κεκαλυμμένα. Ἄνθρωποι πολλὰ χρόνια πάνω στὸ ἀναλόγιο, δὲν ξέρουν τί εἶναι ἡ ἡμέρα ἐκείνη καὶ τί διδάσκει ἡ ἡμέρα ἐκείνη. 

Πρὸ ἐτῶν βρέθηκα τὴν Κυριακὴ τῆς Τυροφάγου (ἢ Τυρινὴς) στὸ Βόλο. Ὁμιλοῦσα ἐκεῖ. Καὶ μίλησα τὴν ὥρα τοῦ κοινωνικοῦ γιὰ τὸ θέμα τῆς ἡμέρας. Ἐκεῖ στὴν Μητρόπολη τοῦ Βόλου στὸν Ἅγιο Νικόλαο ψάλτης δεξιὸς ἦταν ὁ διακεκριμένος κ. Χατζημᾶρκος, μεγάλη προσωπικότητα. 

Καὶ ὅταν τελείωσε ἡ Ἐκκλησία, ἦρθε μέσα στὸ Ἱερὸ καὶ μὲ ἀγκάλιασε καὶ μὲ φίλησε. Καὶ μὲ εἶπε: 

- Τί εἶναι αὐτὰ ποὺ μᾶς ἀποκάλυψες σήμερα κ. Παναγόπουλε; Ἐγὼ 30 χρόνια τὰ ψάλλω καὶ δὲν ἤξερα τίποτα ἀπὸ αὐτὰ ποὺ εἶπες σήμερα. Τὰ ψάλλω, ἀλλὰ δὲν ξέρω τί λέγανε. Τίποτα... 30 χρόνια τὰ ψάλλω! Σήμερα κατάλαβα τί εἶναι. Πρέπει νὰ πάω νὰ πέσω στὸ γιαλό. 

Τὰ ψάλλει, ἀλλὰ τί λένε καὶ τὸ σκοπὸ ἔχουν καὶ τί διδάσκουν, δὲν ἤξερε. Τὸ ὁμολόγησε ὁ Μανώλης. 

Δὲν ξέρει ὁ κόσμος, ὅτι εἶναι ἡ πιὸ θλιβερὴ ἡμέρα. Καὶ ὅτι τὴν αὐτὴ ἡμέρα ἀνάμνηση ποιούμεθα τῆς ἐξώσεως, τῆς ἐξορίας τοῦ Πρωτοπλάστου Ἀδὰμ ἀπὸ τὸν Παράδεισο. Δὲν ὑπάρχει πιὸ ἀποφράδα ἡμέρα γιὰ τὸν ἄνθρωπο, διότι εἶναι ἡ ἡμέρα τῆς ἐξώσεως, τῆς ἀποχωρήσεως τοῦ ἀνθρώπου ἀπὸ τὸν Θεό. 

Δημήτριος Παναγόπουλος ὁ Ἱεροκῆρυξ