Πήραν την Πόλη…

Η γνώση της ιστορίας είναι στο έπακρο διδακτική, συνάμα όμως προκαλεί και οδύνη. Είναι διδακτική, επειδή μας υποδεικνύει τις συνθήκες κάτω από τις οποίες οι πρόγονοί μας μεγαλούργησαν. Προκαλεί οδύνη, επειδή υποδεικνύει τις αδυναμίες των προγόνων μας, εξ αιτίας των οποίων επήλθαν επάνω τους συμφορές.

Συνήθως αρεσκόμαστε να προβάλλουμε τις χρυσές, όπως τις αποκαλούμε, σελίδες της ιστορίας, επιχειρώντας παράλληλα να καλύψουμε με πέπλο λήθης τις αποκαλούμενες μελανές. Βέβαια κατά τις τελευταίες δεκαετίες εκδηλώνεται διαστροφική τάση σε κύκλο μισελλήνων, Ελλήνων την καταγωγή, οι οποίοι επιχειρούν να προβάλουν ως μελανές ακόμη και χρυσές σελίδες! Υποταγμένοι στο δυτικό «πνεύμα» αναμασούν δουλόφρονα θέσεις μισελληνικών κύκλων της Δύσης.

Η 29η Μαΐου είναι ημέρα μνήμης της άλωσης της βασιλεύουσας των πόλεων, της Κωνσταντινούπολης. Με την άλωση διαλύθηκε η χιλιόχρονη ανατολική ρωμαϊκή αυτοκρατορία ή Ρωμανία, η γνωστή ανά την υφήλιο με τον ψευδεπίγραφο τίτλο Βυζάντιο (330 -1453 μ.Χ.). 

Πολύς ο λόγος, ακόμη και από Έλληνες ιστορικούς και κοινωνικούς αναλυτές, για το τί ακριβώς ήταν η αυτοκρατορία αυτή. Εντείνεται στη χώρα μας η διασπορά της άποψης ότι δεν υπήρξε ελληνική, αλλά πολυεθνική. Κάποιοι, στο έπακρον υποταγμένοι στις δυτικές αντιλήψεις, κατάντησαν να αρνηθούν πλήρως την ελληνικότητά της! Μεταξύ αυτών ο σημαιοφόρος θεωρούμενος του ελληνικού διαφωτισμού Κοραής, που υποστήριξε ότι οι βυζαντινοί υπήρξαν κατακτητές των προγόνων μας! 

Και κατρακύλησε ο ίδιος σε μεγαλύτερη κατάντια υποστηρίζοντας ότι οι Έλληνες υπήρξαν υπόδουλοι διαρκώς από την κατάκτηση της Νότιας Ελλάδας από τον βασιλιά της Μακεδονίας Φίλιππο Β΄, υπηρετώντας έτσι κατά τον καλύτερο τρόπο την πλαστογράφηση της ιστορίας από τη γερμανική σχολή ιστορίας, η οποία λυσσομανά ακόμη να δικαιωθεί!

Τυφλωμένοι από τα «φώτα» της Εσπερίας δεν αντιλαμβάνονται ότι οι κύκλοι της Δύσης αντιφάσκουν στο έπακρο, καθώς από την άλλη προβάλλουν την εμπαθή, λόγω φιλοδοξίας, στάση του Καρόλου, του επονομασθέντος μεγάλου, ότι οι αποκαλούμενοι Ρωμαίοι της Ανατολής ήσαν Γραικοί, δηλαδή Έλληνες. Βέβαια φρόντισαν οι δυτικοί, προαιώνιοι εμπαθείς εχθροί μας να φορτώσουν τον όρο Γραικός, πέρα από το εθνικό περιεχόμενο, και με πλήθος απαξιωτικών εννοιών, όπως ασυνεπής, κατεργάρης, πανούργος!

Η αυτοκρατορία ήταν όντως κατά τους πρώτους αιώνες πολυεθνική. Σύντομα όμως και συγκεκριμένα μετά την απώλεια εδαφών από τους προελαύνοντες Άραβες (αρχή του 7ου αιώνα μ.Χ.) απέκτησε εθνική ομοιογένεια, καθώς η Μικρά Ασία είχε ήδη, ως επί το πλείστον, εξελληνιστεί. 

Το μαρτυρούν αυτό οι μεγάλοι Πατέρες της Εκκλησίας του 4ου μ.Χ. αιώνα. Από αυτούς οι Τρεις Ιεράρχες είναι, τύποις βέβαια πλέον, οι προστάτες της ανύπαρκτης παιδείας μας. Μαρτυρία έξοχη περί της ελληνικής συνειδήσεως των κατοίκων της αυτοκρατορίας έχουμε σε απαντητική επιστολή του αυτοκράτορα Ιωάννη Βατάτζη, αγίου της Εκκλησίας, προς τον Πάπα της Ρώμης λόγο καιρό μετά την πρώτη άλωση της Κωνσταντινούπολης. Και όμως οι εθνομηδενιστές έχουν το απύθμενο θράσος να υποστηρίζουν ότι το νεοελληνικό έθνος είναι τεχνητό, δημιούργημα της ιδεολογίας των ξένων «προστατών» μας!