να σηκώνεις την σημαία με τον Σταυρό
και να μην είσαι βαθιά Χριστιανός και ευλαβής,
γιατί αυτόν τον τόπο τον φρουρεί ο Χριστός.
Δεν χωράνε διαχωρισμοί και προοδευτισμοι,
είμαστε ταγμένοι σαν Έλληνες στον Χριστό.
☦️ Φώτης Κόντογλου
– Ξεκίνα τη μέρα σου με λίγα λόγια ευχαριστίας στον Θεό.
2. Σταυρός πριν
ξεκινήσεις κάτι
– Ό,τι κι αν
κάνεις (δουλειά, φαγητό, ταξίδι), κάνε τον σταυρό σου.
3. Να μιλάς με
καλοσύνη
– Απόφυγε άσχημα
λόγια ή γκρίνια· μίλα με πραότητα.
4. Μια πράξη
αγάπης
– Βοήθησε έστω
έναν άνθρωπο μέσα στη μέρα (με χαμόγελο, λόγο, ή έργο).
5. Συγχώρεση
– Αν κάποιος σε
πειράξει, μην κρατήσεις κακία· συγχώρεσέ τον μέσα σου.
6. Τίμια εργασία
– Δούλεψε ή
σπούδασε με υπευθυνότητα και χωρίς αδικία.
7. Αποφυγή
καταλαλιάς
– Μην μιλάς πίσω
από την πλάτη κανενός· καλύτερα να σιωπάς.
8. Λίγη ανάγνωση
από το Ευαγγέλιο ή προσευχητάρι
– Έστω 5 λεπτά,
ώστε ο λόγος του Θεού να σε συνοδεύει.
9. Ευγνωμοσύνη
– Να λες «Δόξα
τω Θεώ» για τα μικρά και τα μεγάλα της ημέρας.
10. Βραδινός
απολογισμός και προσευχή
– Σκέψου τι
έκανες καλά, τι λάθη έκανες, ζήτησε συγχώρηση και κοιμήσου ειρηνικά.
Από την Αγία
Γραφή και την Παράδοση της Εκκλησίας.
Καὶ σήμερα ἡ πατρίδα μας εὑρίσκεται σὲ δυσκολία, ἀλλὰ ἔχει τὴν Ἁγία της Σκέπη καὶ προστασία καὶ στοργή. Κι εἶπε στὸν Γέροντα Παΐσιο, ὅταν ζοῦσε : «Ἐσύ, Γέροντα, νὰ φροντίζεις τοὺς πονεμένους, κι ἐγὼ θὰ φροντίζω τὰ σύνορα τῆς πατρίδος σου».
Αρχιμ. Ανανιας Κουστενης (+)
Μὴν εἶναι τ᾿ ἄσπαρτα ψηλὰ βουνά;
Μὴν εἶναι ὁ ἥλιος της, ποὺ χρυσολάμπει;
Μὴν εἶναι τ᾿ ἄστρα της τὰ φωτεινά;
Μὴν εἶναι κάθε της ρηχὸ ἀκρογιάλι
καὶ κάθε χώρα της μὲ τὰ χωριά;
κάθε νησάκι της ποὺ ἀχνὰ προβάλλει,
κάθε της θάλασσα, κάθε στεριά;
Μὴν εἶναι τάχατε τὰ ἐρειπωμένα
ἀρχαία μνημεῖα της χρυσὴ στολή,
ποὺ ἡ τέχνη ἐφόρεσε καὶ τὸ καθένα
μία δόξα ἀθάνατη ἀντιλαλεῖ;
Ὅλα πατρίδα μας! Κι αὐτὰ κι ἐκεῖνα,
καὶ κάτι πού ῾χουμε μὲς τὴν καρδιὰ
καὶ λάμπει ἀθώρητο σὰν ἥλιου ἀχτίνα
καὶ κράζει μέσα μας: Ἐμπρὸς παιδιά!
Ιωάννης Πολέμης
Το αφεντικό μου, οδηγούσε ένα πολυτελές αυτοκίνητο και εγώ είχα καθήκον να του ανοίγω την πόρτα της βίλας του, καθώς εργαζόμουν εκεί ως φύλακας.
Πάντα με την καλημέρα και την καλησπέρα στο στόμα τον χαιρετούσα με μεγάλη ευγένεια, αλλά αυτός ποτέ δεν ανταπέδιδε τον χαιρετισμό μου.
Η οικογένεια μου, δεν τα έφερνε εύκολα βόλτα, όλα πτωχικά και μετρημένα, οι ελλείψεις πολλές…
Κάποτε μάλιστα, με είδε το αφεντικό μου να σκαλίζω τις σακούλες με τα σκουπίδια της οικίας του…
Σκοπός μου ήταν να βρω κάτι χρήσιμο ή κάποιο τρόφιμο σε καλή κατάσταση.
Ντράπηκα, αλλά αυτός, πάλι, δεν έδωσε καμμία σημασία.
Ήταν σαν να μην υπήρχα...
Την άλλη ημέρα, ευρήκα στο ίδιο σημείο μία σακούλα με φρέσκο φαγητό, λες και κάποιος το είχε μόλις αγοράσει.
Χαρούμενος το πήρα και δεν έδωσα μεγάλη σημασία γιά το πώς ευρέθηκε εκεί.
Από τότε, κάθε μέρα εύρισκα μία τσάντα με φρέσκο φαγητό και άλλα απαραίτητα γιά το σπίτι.
Είχε γίνει πλέον καθημερινότητα.
Στο σπίτι, το φαγητό δεν μας έλειψε από τότε, και όλοι μας αναρωτιόμασθαν ποιός ήταν αυτός που ξεχνούσε την τσάντα με τα πράγματα σε καθημερινή βάση…
Κάποτε, πέθανε το αφεντικό, και στην βίλα ήλθαν πολλοί άνθρωποι.
Εκείνη την ημέρα δεν ευρήκα την σακούλα με το φαγητό και υπέθεσα ότι, κάποιος από τους ανθρώπους που είχαν έλθη θα την πήρε.
Αλλά το ίδιο έγινε και την δεύτερη και την τρίτη και την τέταρτη ημέρα...
Αυτό συνεχίσθηκε γιά κάμποσες εβδομάδες και υπήρχε πρόβλημα, αφού δεν μπορούσα πλέον να συντηρήσω την οικογένειά μου, χωρίς την γνωστή σακούλα.
Τα χρήματα που έπαιρνα εξ άλλου δεν επαρκούσαν.
Αποφάσισα τότε, να ζητήσω από την γυναίκα του αφεντικού μου αύξηση, διαφορετικά έπρεπε να παραιτηθώ και να βρω αλλού δουλειά.
Της μίλησα, αλλά αυτή δεν έδειξε να πείθεται.
Με ερώτησε μάλιστα πώς και δεν ζήτησα τόσα χρόνια αύξηση και γιατί την ζητάω τώρα.
Της έδωσα πολλές εξηγήσεις, αλλά δεν πείσθηκε.
Στο τέλος αναγκάσθηκα να της πω την αλήθεια.
Της είπα γιά την σακούλα με τα ψώνια που εύρισκα κάθε μέρα και ότι αυτή ήταν σωτήρια γιά την οικογένεια μου και ότι έτσι μπορούσαμε να συντηρηθούμε.
Τότε, η κυρία με ερώτησε, πότε σταμάτησα να βρίσκω αυτή την σακούλα.
Όταν της εξήγησα, αμέσως κατάλαβε ότι τα πράγματα τα άφηνε ο σύζυγός της.
Εγώ εξεπλάγην, δεν το περίμενα, διότι αυτός δεν μου έδινε ποτέ σημασία ούτε καν με χαιρετούσε…
Πώς μπορούσε, λοιπόν, να είναι τόσο γενναιόδωρος ένας τέτοιος άνθρωπος;
Η κυρία τότε άρχισε να κλαίει και εγώ, χωρίς να καταλαβαίνω, την παρακαλούσα να σταματήσει και ότι, θα την υπηρετούσα και ότι τελικά δεν ήθελα καμμιά αύξηση…
Τότε η κυρία, μου απεκάλυψε ότι, ήμουν το έβδομο πρόσωπο που, ο άνδρας της σε καθημερινή βάση, πρόσφερε από μία πλούσια σακούλα με τρόφιμα.
Αυτός, λοιπόν, μυστικά, μοίραζε φαγητό σε επτά οικογένειες!
Από εκείνη την ημέρα εκτός από την αύξηση, άρχισα να παίρνω πάλι την σακούλα με τα τρόφιμα, μόνο που τώρα την έφερνε στο σπίτι μου, ο γιός του αφεντικού μου!
Κάθε φορά τον ευχαριστούσα, αλλά αυτός δεν απαντούσε ποτέ.
Όπως ακριβώς έκανε και ο πατέρας του...
Κάποτε, όμως, δεν άντεξα, και του είπα το ευχαριστώ πολύ-πολύ δυνατά, δείχνοντας του κάποια δυσφορία και τότε αυτός ο νέος μου είπε, να μην τον παρεξηγώ που δεν απαντά, διότι είχε πρόβλημα με την ακοή του, όπως ακριβώς και ο πατέρας του!
Εκεί
είχε τα πάντα: φίλους, μουσική, ειδήσεις, ακόμη και τα όνειρά του.
Κάθε
πρωί, πριν ακόμα πει “Καλημέρα”, άνοιγε το κινητό του. Κάθε βράδυ, το έκλεινε
τελευταίο.
Μια
μέρα, καθώς πήγαινε εκδρομή με την παρέα του, το σήμα χάθηκε.
Προσπάθησε
να ξανασυνδεθεί, αλλά τίποτα.
Στην
αρχή εκνευρίστηκε. Ένιωθε «κομμένος» από τον κόσμο.
Χωρίς
internet, χωρίς ειδοποιήσεις, χωρίς… ζωή, όπως νόμιζε.
Κάθισε
τότε λίγο μόνος, στην άκρη ενός λόφου.Ησυχία.
Για
πρώτη φορά εδώ και καιρό, άκουσε τον άνεμο και μετά, κάτι ακόμα μια φωνή μέσα
του, ήσυχη αλλά δυνατή:
«Παιδί
Μου, έχεις πάντα σήμα με Εμένα.
Μόνο
που Εσύ δεν το αναζητάς.»
Σώπασε.......
Κατάλαβε
ότι τόσο καιρό έψαχνε “σήμα” παντού στους ανθρώπους, στα likes, στην
φασαρία μα όχι στην καρδιά του, εκεί
όπου ο Θεός περίμενε πάντα να “συνδεθεί”.
Όταν
γύρισε σπίτι, το κινητό του ξαναβρήκε σήμα.Αλλά κάτι είχε αλλάξει.
Τώρα,
κάθε πρωί, πριν ανοίξει το κινητό, ανοίγει πρώτα την Αγία Γραφή ,έστω ένα μικρό
απόσπασμα, όσο χρόνο θα ξόδευε να σκρολάρει στα κοινωνικά δίκτυα.
Και
ανακάλυψε πως λίγα λεπτά με τον Θεό, γεμίζουν περισσότερο την ψυχή του από ώρες
ολόκληρες στην οθόνη.
«Δεν
ζει ο άνθρωπος μόνο με άρτο, αλλά με κάθε λόγο που βγαίνει από το στόμα του
Θεού.» (Ματθαίος 4:4)
Αν
διαθέταμε στην προσευχή και στον Λόγο του Θεού όσο χρόνο δίνουμε στις οθόνες
μας, ο κόσμος μέσα μας θα είχε φως, ειρήνη και νόημα.Το σήμα του Θεού δεν
χάνεται ποτέ , μόνο χρειάζεται να θυμηθούμε να ανοίξουμε το “Wi-Fi” της ψυχής
μας.
Διότι
ὁ χρόνος αὐτός τῆς ἀναγνώσεως προεικονίζει τό χρόνο τῆς Δευτέρας Παρουσίας τοῦ
Κυρίου, κατά τή διάρκεια τοῦ ὁποίου μέ φόβο καί τρόμο θά ἀναμένουμε τήν τελική
κρίση Του γιά ἐμᾶς.
Καί,
ὅπως τότε, ἔτσι καί τώρα θά πρέπει σιωπῶντες, ὄρθιοι, ἀκίνητοι, χωρίς
μετακινήσεις ἤ, προπαντός, χωρίς καί τούς παραμικρούς θορύβους, νά παρακολουθοῦμε
τήν ἀνάγνωση αὐτή.
(Ἰδιαίτερη
προσοχή χρειάζεται στίς ἑσπερινές ἀκολουθίες τῆς Μεγάλης Ἑβδομάδας, οἱ ὁποῖες εἶναι
ὁ Ὄρθρος τῆς ἑπομένης. Διότι τότε, ἀφηρημένοι, μπαίνουμε στούς Ναούς χωρίς νά
προσέχουμε, ἐάν ἐκείνη τήν ὥρα διαβάζεται ὁ Ἑξάψαλμος. Σ’ αὐτές τίς περιπτώσεις
θά πρέπει νά παραμένουμε ἀκίνητοι στήν εἴσοδο τοῦ Κυρίως Ναοῦ καί μετά τό πέρας
τῆς ἀναγνώσεως νά μετακινούμαστε γιά νά καταλάβουμε τή θέση μας).
Ὁ
ἑξάψαλμος ἀποτελεῖται ἀπό ἀπό τούς ἑξῆς ψαλμούς:
3ος:
Εἰκονίζει τήν σταθερή ἐλπίδα τῆς ψυχῆς στό Θεό.
37ος:
Θρῆνος τῆς ψυχῆς γιά τό βάρος τῶν ἁμαρτιῶν.
62ος:
Ἁπαλή παρηγορητική πρωϊνή προσευχή.
87ος:
Δέηση ψυχῆς τσακισμένης ἀπό τίς συμφορές.
102ος:
Προσευχή εὐγνωμοσύνης γιά τίς εὐεργεσίες τοῦ Θεοῦ.
142ος:
Θερμή παράκληση βοήθειας.
Ὁ
ἑξάψαλμος εἶναι ἡ κατανυκτική ἀνάγνωση (ὅλοι ὄρθιοι) τῶν 6 παραπάνω ἀπό τούς
150 ψαλμούς , τούς ὁποίους ἔγραψε ὁ Δαβίδ. Εἶναι συγχρόνως ὕμνος, δέηση,
προφητεία.
ΠΗΓΗ
: "ΑΓΙΟΣ ΜΗΝΑΣ", ΤΡΙΜΗΝΙΑΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΚΑΣΤΟΡΙΑΣ
"Κύριε Ἰησοῦ
Χριστέ, ἐλέησόν με", ἡμέρα καί νύχτα συνέχεια.
Ἡ εὐχή θά τά
φέρει ὅλα, ἡ εὐχή περιέχει τά πάντα:αἴτηση,
παράκληση, πίστη, ὁμολογία, θεολογία...
Ἡ εὐχή θά φέρει ὀλίγον
κατ' ὀλίγον: εἰρήνη, γλυκύτητα, χάρα,
δάκρυα.
Ἡ εἰρήνη καί ἡ
γλυκύτης θά φέρουν περισσότερον εὐχή καί ἡ εὐχή κατόπιν, περισσότερον
εἰρήνη καί γλυκύτητα κ.ο.κ..
Θά ἔρθει στιγμή
πού ἄν σταματᾶς τήν εὐχή, θά αἰσθάνεσαι ἄσχημα...
Ἅγιος Ἐφραίμ
Κατουνακιώτης
– Ξεκίνα τη μέρα σου με λίγα λόγια ευχαριστίας στον Θεό.
2. Σταυρός πριν ξεκινήσεις κάτι
– Ό,τι κι αν κάνεις (δουλειά, φαγητό, ταξίδι), κάνε τον σταυρό σου.
3. Να μιλάς με καλοσύνη
– Απόφυγε άσχημα λόγια ή γκρίνια· μίλα με πραότητα.
4. Μια πράξη αγάπης
– Βοήθησε έστω έναν άνθρωπο μέσα στη μέρα (με χαμόγελο, λόγο, ή έργο).
5. Συγχώρεση
– Αν κάποιος σε πειράξει, μην κρατήσεις κακία· συγχώρεσέ τον μέσα σου.
6. Τίμια εργασία
– Δούλεψε ή σπούδασε με υπευθυνότητα και χωρίς αδικία.
7. Αποφυγή καταλαλιάς
– Μην μιλάς πίσω από την πλάτη κανενός· καλύτερα να σιωπάς.
8. Λίγη ανάγνωση από το Ευαγγέλιο ή προσευχητάρι
– Έστω 5 λεπτά, ώστε ο λόγος του Θεού να σε συνοδεύει.
9. Ευγνωμοσύνη
– Να λες «Δόξα τω Θεώ» για τα μικρά και τα μεγάλα της ημέρας.
10. Βραδινός απολογισμός και προσευχή
– Σκέψου τι έκανες καλά, τι λάθη έκανες, ζήτησε συγχώρηση και κοιμήσου ειρηνικά.
Από την Αγία Γραφή και την Παράδοση της Εκκλησίας.
