Αγία Μαρία η Αιγυπτία

 Έπειτα από 46 χρόνια εξομολογήθηκε για πρώτη φορά ή Αγία Μαρία η Αιγυπτία και παρότι έτρωγε ρίζες και πετούσε στον αέρα, για τον Παράδεισο δεν έκανε!

Ξέρετε τα περιστατικά ε;

Όπως και εμείς με το φίλο μας και τη φιλενάδα  μας πηγαίνουμε στο πανηγύρι να ανάψουμε ένα κερί στην Αγία Αικατερίνη, στην Αγία Μαρίνα, στον Άγιο Δημήτριο, με όλη τη βρωμιά πάνω μας, έτσι πήγε και αυτή να προσκυνήσει τον Τίμιο Σταυρό στις 14 Σεπτεμβρίου στα Ιεροσόλυμα.

Και ταξίδεψε από την Αίγυπτο στα Ιεροσόλυμα με ναύλα τη σάρκα της…

Ναι, πήγε με το θράσος αυτό, όπως πηγαίνουμε και εμείς να προσκυνήσουμε, με χίλιες δύο αμαρτίες, να ανάψει κερί και να προσκυνήσει τον Τίμιο Σταυρό.

Όταν έφτασε εκεί, δεν μπόρεσε να μπει μέσα στο ναό της Αναστάσεως.

Μια αόρατη την κράτησε πίσω. Προσπάθησε πολλές φορές να μπει… τίποτα!

Και κατάλαβε, ότι κάτι ανώτερο γίνεται και άρχισε να ελέγχεται εκεί μπροστά.

Και όπως ήταν εκεί, έπεσε το βλέμμα της σε μια εικόνα της Παναγίας μας και στάθηκε εκεί και λέγει στην Παναγίας μας:

– Παναγία μου, μεσολάβησε στον Κύριό μας να μπω να προσκυνήσω και εγώ σταματάω την αμαρτία!

Πράγματι ένοιωσε ότι αποδεσμεύτηκε εκείνη την ώρα και μπήκε στον Ναό της Αναστάσεως και προσκύνησε.

Δεν ξαναγύρισε όμως στην Αίγυπτο, αλλά έφυγε προς την έρημο, με 2 καρβέλια ψωμί στην μασχάλη.

Πέρασε τον Ιορδάνη και πήγε και ασκήτεψε στην έρημο του Ιορδάνου.

Έπειτα από 46 χρόνια – γιατί δεν είχε σωθεί ακόμη – οικονόμησε ο Θεός να πάει ο γέροντας Ζωσιμάς εκεί, τις ημέρες αυτές της Μεγάλης Τεσσαρακοστής και να τη βρει εκεί γυμνή.

Εκείνη του φώναξε:

– Γέροντα ρίξε με ένα ρούχο. Είμαι γυναίκα και είμαι γυμνή.

Και της έριξε ο γέρων Ζωσιμάς ένα ρούχο πάνω της και εκείνη του παρουσιάστηκε και του εξομολογήθηκε.

Έπειτα λοιπόν από 46 χρόνια εξομολογήθηκε η Αγία Μαρία για πρώτη φορά στη ζωή της και παρότι έτρωγε ρίζες και πετούσε στον αέρα, για τον Παράδεισο όμως δεν έκανε!

Διότι χωρίς εξομολόγηση, ρίζες να τρως 1 εκατομμύρια χρόνια, οι αμαρτίες σου θα υπάρχουνε, δεν σβήνονται…

Δεν Κοινώνησες κατόπιν εξομολογήσεως, δεν υπάρχει σωτηρία.

Εφόσον ο γέρων Ζωσιμάς την εξομολόγησε, η Αγία τον παρακάλεσε, του χρόνου που θα βγει ξανά έξω στην έρημο, να φέρει να την Κοινωνήσει.

Και πράγματι την πήγε Θεία Κοινωνία τον επόμενο χρόνο και την Κοινώνησε μέσα στη μεγάλη Σαρακοστή.

Έφυγε τον ευχαρίστησε και πήγε ξανά τον τρίτο χρόνο ο γέρων Ζωσιμάς στο σημείο εκείνο και τη βρήκε νεκρή.

Και είχε γράψει η Αγία στην άμμο και του λέει:

– Αββά Ζωσιμά σε ευχαριστώ, διότι με εξομολόγησες και με Κοινώνησες. Την ημέρα που με Κοινώνησες, κοιμήθηκα. Σε παρακαλώ, ενδιαφέρσου να δοθεί το αμαρτωλό μου σώμα εις τη γη και να ταφεί.

Και την παρουσιάζει τώρα η Εκκλησία μας την ημέρα αυτή και λέει:

– Πόσο αμαρτωλή είσαι, γυναίκα;

Πόσο αμαρτωλός είσαι, άνδρα;

Υπάρχει σωτηρία!

Μετανόησε όπως η γυναίκα αυτή και προχώρησε μετά να κάνεις σεπτά πάθη και να κάνεις Αγία Ανάσταση.

Δημήτριος Παναγόπουλος Ιεροκήρυκας

Τωβίτ

 Στο βιβλίο του Τωβίτ στην Παλαιάν Διαθήκη αναφέρεται το εξής: Ο Τωβίτ, ήταν ένας πλούσιος και ευλαβής οικογενειάρχης, που κάποτε φτώχυνε, εξαιτίας της τύφλωσής του.

Είχε βγει κάποτε από το σπίτι του, για να πάει να δώσει σε κάποιον ελεημοσύνη και ένα περιστέρι από πάνω άφησε την κοπριά του, η οποία έπεσε στα μάτια του και ο Τωβίτ τυφλώθηκε!

Εις την οδό της αγαθοεργίας, ετυφλώθη...

Και προσευχόταν ο Τωβίτ στον Κύριο να τον βοηθήσει, για να βγει από το οικονομικό αδιέξοδο, γιατί δεν είχε χρήματα για να θρέψει την οικογένειά του.

Και μια μέρα εμφανίζεται κάποιος, ο οποίος προθυμοποιήθηκε εθελοντικά, γνωρίζοντας την κατάστασή του, να τον βοηθήσει.

Του λέει ο Τωβίτ:

- "Μπορείς να συνοδέψεις τον γιό μου (ήταν περίπου 15 ετών) στο τάδε άνθρωπο, για να μου επιστρέψει κάποια χρήματα, που του δάνεισα κάποτε;"

Πράγματι ο γιός συνοδευόμενος από τον άγνωστο αυτόν άνθρωπο, πήγε σε εκείνον τον άνθρωπο και όταν επέστρεψαν, είδε ο Τωβίτ έκπληκτος, ότι ο γιός του, όχι μόνο πήρε πίσω τα λεφτά, αλλά και ήρθε παντρεμένος με πλούσια προίκα, που θα μπορούσε την οικογένεια Τωβίτ να την συντηρήσουν πολλά έτη!

Ο Τωβίτ θέλησε να αμείψει πλουσιοπάροχα τον άνθρωπο, που εθελοντικά συνόδεψε το παιδί του και τον εκάλεσε μίαν ημέρα σε ένα τραπέζι, παρουσία και του Τωβία και του είπε:

- "Δεν έχουμε λόγια να σε ευχαριστήσουμε γι’ αυτό που έκανες!...

Από τον Θεό να το βρεις! Όμως αισθανόμαστε μία ανάγκη και σε παρακαλούμε να δεχτείς, ένα μικρό ποσό, έτσι συμβολικώς, γι’ αυτό το καλό που μας έκανες."

Και ανοίγει αυτός ο άγνωστος το στόμα του και λέει:

-" Εγώ είμαι ο Αρχάγγελος Ραφαήλ, ο οποίος στάλθηκα από τον Θεό, για να σε διακονήσω στην ανάγκη σου αυτή!

Εγώ είμαι αυτός που μετέφερα τις προσευχές σου στον Θεό.

Να είσαστε με την ευλογία του Θεού!..."

Και εχάθηκε από μπροστά τους!

Άγγελοι είναι εκείνοι που παίρνουν τις προσευχές των ανθρώπων και τις μεταφέρουν ενώπιον του θρόνου του Θεού.

Οι Άγγελοι πλάστηκαν να υπηρετούν τους ανθρώπους και όχι οι άνθρωποι τους Αγγέλους.

 

Προ ημερών είχα επισκεφτεί κάποιον άρρωστο.

Και επέστρεφα με 4 άτομα συντροφιά στο αμάξι.

Από τα αριστερά έρχονταν ένα οτομοτρίς (βαγόνι τρένου που διαθέτει δική του μηχανή) που δεν το είχαμε αντιληφθεί και θα μας είχε κάνει...

Το πώς σταματήσαμε στο χείλος της γραμμής, δεν ξέρει κανένας πώς .

Και θα έπρεπε τώρα να ήμουνα μακαρίτης!

Αυτό που ξέρουμε μόνο είναι, ότι σωθήκαμε δια θαύματος.

Ποιός το έκανε αυτό;

Η γραμμή μας και η αξία μας;

Όχι

Η αόρατη αυτή δύναμις.

Εάν κανείς θελήσει να εξετάσει τον εαυτόν του και τη ζωή του, θα βρει ότι πολλές φορές κάποιο αόρατο χέρι, που δεν ήταν άλλος, παρά ένας Άγγελος που απεστάλη ή ο Άγγελος φύλακας, ήταν αυτός που είπε:

-" Όχι! Σταμάτα, μέχρι εκεί!..."

ΔΌΞΑ ΣΟΙ ΚΥΡΙΕ ΔΟΞΑ ΣΟΙ!

Δημήτριος Παναγόπουλος ο Ιεροκήρυκας (1916 - 1982)

Σύμφωνα με τον Άγιο Ιωάννη της Κλίμακας, ο διάβολος θέτει 3 παγίδες, 3 λάκκους σε κάθε άνθρωπο

 Σύμφωνα με τον Άγιο Ιωάννη της Κλίμακας, ο διάβολος θέτει 3 παγίδες, 3 λάκκους σε κάθε άνθρωπο, με σκοπό να τον εξαπατήσει και να τον κάνει εργάτη του, χωρίς ο άνθρωπος να το καταλάβει. Οι 3 αυτοί τάφροι είναι οι εξής:

Εμποδίζει τους ανθρώπους να κάνουν το σωστό, ώστε να μην πάνε στην Εκκλησία και να μην συμμετέχουν στα Μυστήρια Της.

Ο διάβολος, βάζει αυτούς τους ανθρώπους να κρίνουν τους παππάδες και όλους τους πιστούς που καταφεύγουν σε Αυτήν, βρίσκοντας τα κουσούρια και τα ελαττώματά τους.

Τους κάνει έτσι, να μένουν μακριά από την Εκκλησία και να θεωρούν τον εαυτόν τους καλύτερο από αυτούς, που πάνε στην Εκκλησία.

Άλλους πάλι τους κρατά μακριά από την Εκκλησία με τη σάρκα, άλλους με το μεθύσι, άλλους με τον τζόγο κ.ά.

Οι καρδιές των ανθρώπων αυτών σκλήρυναν και η συνείδησή τους πωρώθηκε.

Ορισμένοι όμως ξεφεύγουν, από την πρώτη παγίδα, οπότε ο διάβολος επιστρατεύει μια δεύτερη παγίδα:

Επιτρέπει τους ανθρώπους να κάνουν το σωστό, να πηγαίνουν στην Εκκλησία, αλλά να το κάνουν με το δικό τους βολικό τρόπο, με το δικό τους μυαλό. Γι΄αυτό και βλέπουμε σήμερα πολλοί να έχουν δημιουργήσει μια δική τους θρησκεία, βολική στα μέτρα τους.

Και ακούς μετά τον άλλον να σου λέει:

Εγώ πήγα στην Εκκλησία σήμερα και άναψα το κερί μου. Και να πήγε για 10 λεπτά μόνο και να νομίζει ότι Εκκλησιάστηκε.

Άλλος περιμένει να χτυπήσει η τρίτη καμπάνα για να πάει στην Εκκλησία.

Άλλος πάλι Κοινωνεί, χωρίς να εξομολογηθεί και πολλά άλλα.

Όλα αυτά όμως, όχι μόνο δεν ωφελούν, αλλά και βλάπτουν. Ορισμένοι όμως, έχουν ξεφύγει και από αυτήν την παγίδα, οπότε ο διάβολος τους θέτει μια τρίτη παγίδα:

Ο διάβολος πηγαίνει στο αυτί τους και τους λέει:

Μακάρι να κάνουν και οι άλλοι αυτά που κάνεις εσύ! Έρχεται δηλ. ο διάβολος σε αυτούς και τους συγκρίνει με τους άλλους και τους επιβραβεύει.

Το αποτέλεσμα είναι, να παίρνει το μυαλό τους αέρα και να κατηγορούν τους άλλους, που δεν κάνουν, αυτά που κάνουν αυτοί και έτσι χάνεται όλος ο μισθός τους.

Αφιέρωσε μισή ώρα το εικοσιτετράωρο, για να λες την ευχούλα.

 Αφιέρωσε μισή ώρα το εικοσιτετράωρο, για να λες την ευχούλα. Όποτε μπορείς. Καλύτερα το βράδυ. Να τη λες και δίχως να κρατάς κομποσχοίνι, ικετευτικά, παρακλητικά, κλαψιάρικα…

«Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με…».

Καλλιέργησε αυτό και θα δεις τι καρπό θα βγάλει. Ο Άγιος Συμεών ο Νέος Θεολόγος από κοσμικός είχε εμπειρία του ακτίστου φωτός, κοσμικός ήταν…

Πόσοι κοσμικοί φαίνονται έτσι εξωτερικά και κατά βάθος είναι καλόγηροι…

Όσιος Εφραίμ Κατουνακιώτης

Τους Αγίους στο σπίτι τους έχουμε για την ώρα αυτή, τη δύσκολη.

 

Εμείς τους Αγίους τους έχουμε απλώς να τους λιβανίζουμε ή να τους ανάβουμε κεριά ή τους έχουμε καντήλα, αλλά δεν τους πιστεύουμε, ότι είναι έτοιμοι και πρόθυμοι να μας βοηθήσουν.

Άλλοι έχουν 200 Αγίους μέσα στο σπίτι και άμα συμβεί κάτι, τα χάνουν, ταράσσονται, αμέσως να καλέσουν το πρώτο βοηθειών και δεν γυρίζουν στις εικόνες να πούνε στους Αγίους:

Ε, εδώ που είστε εσείς, βοηθάτε με.

Τους Αγίους στο σπίτι τους έχουμε για την ώρα αυτή, τη δύσκολη.

Όταν ο άνθρωπος είναι με τον Θεό, «ει ο Θεός μεθ’ ημών, ουδείς καθ’ ημών». Ο Θεός έχει τη δύναμη να φυλάξει τους δικούς του. Όπως φύλαξε τον Ιερεμία, όπως φύλαξε τον Αβιμέλεχ.

Ο Ιερεμίας είπε στον Αβιμέλεχ να πάει να φέρει σύκα έξω από τα Ιεροσόλυμα για να μην πάει αιχμάλωτος στην Βαβυλώνα, διότι σε λίγο θα περικύκλωναν οι Χαλδαίοι τα Ιεροσόλυμα και έπαιρναν τους Ισραηλίτες αιχμάλωτους.

Και πήρε ο Αβιμέλεχ το καλάθι, να πάει να φέρει σύκα. Και εκεί που πήγε πρωΐ με τη δροσιά, του ήρθε λιγάκι να κοιμηθεί.

Και κοιμήθηκε 70 χρόνια κάτω από τη συκιά του Αγρίππα! Και όταν ξύπνησε, ένοιωσε το κεφάλι του βαρύ, λες και κοιμήθηκε λίγο.

Και είχε κοιμηθεί 70 χρόνια! Και όταν ξύπνησε και θέλησε να πάει στην Ιερουσαλήμ, του φάνηκε παράξενο και είπε:

Τρελάθηκα! Πού πάω; Δεν είναι αυτή η Ιερουσαλήμ!

Και άρχισε κάθισε σε ένα λιθάρι και άρχισε να κλαίει. Και νάσου ένας γέρων, που τον είδε ότι κλαίει και τον ρώτησε:

Γιατί παιδί μου κλαις;

Να δεν στέκομαι καλά γέροντα;

Γιατί, τί έπαθες;

Τί... Ποιά είναι αυτή η πόλη;

Η Ιερουσαλήμ! του απάντησε εκείνος.

Μα πως είναι η Ιερουσαλήμ; Τρελάθηκα εγώ; Δεν μπορεί να είναι η Ιερουσαλήμ!

Γιατί; του λέει ο άλλος.

Να πήγα να φέρω μερικά σύκα εκεί έξω στου Αγρίππα το περιβόλι και γυρίζω πίσω στην Ιερουσαλήμ και αλλιώς την βρίσκω την πόλη.

Σύκα πήγες να πάρεις; Δεν βλέπεις, ότι είναι Χειμώνας; Πού τα βρήκες εσύ τα σύκα;

Και τα σύκα που κρατούσε ο Βαρούχ, είχαν γάλα ακόμα πάνω! Τότε κατάλαβε, ότι κάτι γίνεται.

Ποιός είσαι εσύ; Πού μένεις; τον ρώτησε ο άλλος.

Να ο Ιερεμίας με έστειλε εκεί.

Ο Ιερεμίας; Ο Ιερεμίας είναι εδώ και 70 χρόνια στην Βαβυλώνα με τον λαό!

Αυτός είναι ο Θεός...δεν άλλαξε. Είναι ο ίδιος!

Σε σκεπάζει και δεν σε βλέπει κανένας!

Σε καλύπτει και δεν σε πειράζει κανένας!

Αν θέλουμε λοιπόν να έχουμε τη σκέπη του Θεού, αν θέλουμε να έχουμε την έγνοια του Θεού, θα πρέπει να αλλάξουμε ζωή. Η μετάνοια μας σώζει, μας συμφιλιώνει με τον Θεό και η αμετανοησία μας διατηρεί εχθρούς με τον Θεό.

Και ο άνθρωπος ο οποίος μένει αμετανόητος και την αιωνιότητα θα χάσει και την προσωρινότητα θα στερηθεί. Γιατί πολλοί άνθρωποι λένε:

Να ζήσω εδώ.

Ούτε εδώ θα ζήσεις.

Έχει λοιπόν τη δύναμη ο Θεός να μας φυλάξει από όλα τα κακά, αρκεί να βρισκόμαστε εν μετανοία.

Δημήτριος Παναγόπουλος ο Ιεροκήρυκας. (1916 – 1982)

Χωρίς εξομολόγηση χωρίς προετοιμασία που πας;

Θα μπει μέσα σου ο διάβολος, τότε θα μπει μέσα σου.

Δεν μπαίνει όπου και νά ναι ο διάβολος. Μπαίνει εκεί που υπάρχει αιτία. 

Όταν είσαι μες στην πορνεία και έρχεσαι και κοινωνείς, τι θα σου κάνει ο διάβολος; 

Θα μπει μέσα σου όπως μπήκε εις τον Ιούδα. Μόλις κοινώνησε ο Ιούδας, τότε μπήκε ο διάβολος μέσα του! 

Μη νομίζουμε ότι είναι εύκολο πράγμα να ξεκινάς από εκεί και να πηγαίνεις να κοινωνείς. Αν δεν είσαι έτοιμος, μη πας να κοινωνήσεις! 

Μη νομίζεις ότι είναι αστεία πράγματα, εκεί είναι ένας Θεός ολόκληρος! 

Εμείς πηγαίνουμε εκεί, ανοίγουμε το στόμα μας, γελούμε και φεύγουμε. 

Το πρόσωπο εκείνου που κοινωνεί λέει, είναι φως ολόκληρο! 

Και λέει παρακάτω ο Ιερός Χρυσόστομος' "ώσπερ λέοντες πυρ πνέοντες ούτως εξερχόμεθα της Ιεράς τραπέζης φοβερή τοις δαίμοσι". 

Δεν είναι μικρό πράγμα να κοινωνείς. 

Όταν κοινωνήσεις, έχει σκάσει ο διάβολος! 

Αλλα να κοινωνείς, όχι όπως ο Ιούδας, διότι όταν κοινωνείς όπως ο Ιούδας θα μπει μέσα σου ο διάβολος. 

Βαμμένα τα χείλη, βαμμένα τα νύχια, με τα παντελόνια έρχονται και κοινωνούν! Που πας βρέ; Που πας! 

Καταλαβαίνεις τι κάνεις;

Προσέχετε σας παρακαλώ πάρα πολύ, δεν είναι αστεία η πίστις που έχουμε. Η πίστις που έχουμε είναι φοβερά! Τρομερά!.

π. Σ. Αχιλλέως

Να πηγαίνετε στον Θεό, πριν σας έρθει το πρόβλημα

 _Θα πρέπει παιδιά μου...

 

Να πηγαίνετε στον Θεό,  πριν σας έρθει το πρόβλημα ..

ή η δοκιμασία, και όχι μόνον κατά την διάρκεια τής δοκιμασίας...

ή του προβλήματος.

 

Ο Θεός δεν είναι ασθενοφόρο πού καλείς όταν τα πράγματα πάνε άσχημα.

Ο Θεός είναι απαραίτητος στον άνθρωπο κάθε μέρα ... όπως το φως,

όπως ο αέρας._

*Άγιος Νεκτάριος,  Μητροπολίτης Πενταπόλεως*