Το να κηρύττεις είναι τόσο εύκολο· σαν να πετάς πέτρες από ένα ψηλό καμπαναριό κάτω, ενώ το να πράττεις τα κηρυττόμενα είναι τόσο δύσκολο, σαν να τις κουβαλάς εκεί επάνω!
Όσιος Ιωσήφ ο Ησυχαστής • μνήμη 16 Αυγούστου
Όσιος Ιωσήφ ο Ησυχαστής • μνήμη 16 Αυγούστου
Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς
– Πέστε μας, Γέροντα, κάτι για την
Παναγία.
– Τι να σας πω; Με φέρνετε σε πολύ
δύσκολη θέση. Για να μιλήση κανείς για την Παναγία, πρέπει να Την ζήση.
– Γέροντα, και το όνομα της Παναγίας
έχει δύναμη πνευματική, όπως και το όνομα του Χριστού;
- Ναι. Όποιος έχει πολλή ευλάβεια την
Παναγία, ακούει το όνομά Της και αλλοιώνεται. Ή, αν το βρη κάπου γραμμένο, το
ασπάζεται με ευλάβεια και σκιρτάει η καρδιά του. Μπορεί να κάνη ολόκληρη
Ακολουθία με έναν συνεχή ασπασμό στο όνομα της Παναγίας*. Και όταν προσκυνά την
εικόνα Της, δεν έχει την αίσθηση ότι είναι εικόνα, αλλά ότι είναι η Ίδια, και
πέφτει κάτω λειωμένος, διαλυμένος από την αγάπη Της.
– Γέροντα, να μας λέγατε κάτι από το
προσκύνημά σας στην Παναγία της Τήνου.
– Τι να πω; Μια τόσο μικρή εικόνα κι
έχει τόση Χάρη! Δεν μπορούσα να ξεκολλήσω από κοντά της. Παραμέρισα λίγο, για
να μην εμποδίζω τους άλλους που ήθελαν να προσκυνήσουν.
– Μερικοί, Γέροντα, σκανδαλίζονται από
τα πολλά αφιερώματα που έχουν οι θαυματουργές εικόνες της Παναγίας.
- Να σας πω τι έπαθε μια φορά ένας πολύ
απλός και ευλαβής προσκυνητής. Πήγε στην Μονή Ιβήρων και προσκύνησε την Παναγία
την Πορταΐτισσα. Εκεί, η εικόνα είναι γεμάτη φλουριά. Στον γυρισμό, πηγαίνοντας
για την Μονή Σταυρονικήτα, μπήκε σε λογισμούς. «Παναγία μου, είπε, εγώ ήθελα να
Σε δω αλλιώς∙ απλή, όχι με φλουριά». Τι παθαίνει εν τω μεταξύ; Τον έπιασε ένας
πόνος δυνατός, ζαλίστηκε και έμεινε εκεί, στην μέση του δρόμου. Άρχισε λοιπόν
να ζητάη βοήθεια από την Παναγία: «Παναγία μου, έλεγε, κάνε με καλά και θα σου
φέρω δυο φλουριά!». Τότε του παρουσιάστηκε η Παναγία και του είπε: «Έτσι μου τα
έφεραν τα φλουριά. Μήπως εγώ τα ζήτησα; Μήπως τα ήθελα εγώ;». Και αμέσως ο
πόνος σταμάτησε. Βλέπετε, επειδή είχε καλή διάθεση, πολλή πίστη, τον βοήθησε η
Παναγία. Εγώ μερικές φορές εκεί στο Καλύβι, όταν θέλω να προσευχηθώ στην
Παναγία, σκέφτομαι: «Πώς να πάω πίσω με άδεια χέρια να Την παρακαλέσω;». Κόβω
λίγα αγριολούλουδα, τα πηγαίνω στην εικόνα Της και λέω: «Παναγία μου, πάρε αυτά
τα λουλούδια από το Περιβόλι Σου». Πριν πάω στο Άγιον Όρος, άκουγα να λένε ότι
είναι «το Περιβόλι της Παναγίας» και περίμενα να δω λουλούδια, δένδρα οπωροφόρα
κ.λπ. Όταν πήγα και είδα άγριες καστανιές, κουμαριές, κατάλαβα ότι είναι
πνευματικό το περιβόλι της Παναγίας. Αργότερα ένιωσα μέσα σε αυτό και την παρουσία
Της.
– Πώς θα αισθανθώ, Γέροντα, την παρουσία
της Παναγίας, για να μου θερμάνη την καρδιά;
– Μια που φέρεις το όνομα της Μεγάλης
Μητέρας του Χριστού και κατά χάριν Μητέρας όλων των ανθρώπων, να Την επικαλήσαι
συνέχεια: «Παναγία μου, να λες, Εσύ που καταδέχτηκες να έχω το όνομά Σου,
βοήθησέ με να ζήσω όπως είναι ευάρεστο σ’ Εσένα. Άλλοι μόνον το όνομά Σου
ακούνε και συγκινούνται, κι εγώ τι κάνω;». Εύχομαι η Παναγία μας να μένη
συνέχεια κοντά σου και να σε σκεπάζη σαν το κλωσσοπούλι κάτω από τα Αγγελικά
φτερά Της.
* Ο Γέροντας από πολλή ευλάβεια στην
Υπεραγία Θεοτόκο κάποιες φορές ασπαζόταν διαρκώς το όνομά Της
("Περί προσευχής", Γέροντος
Παΐσιου Αγιορείτου, Λόγοι ς’, Ιερόν Ησυχαστήριον Ευαγγελιστής Ιωάννης ο
Θεολόγος, Σουρωτή Θεσσαλονίκης 2017, σελ. 83-85)
Είναι προφανές
ότι δέν ήταν μιά κτιστή τροφή, ένας υλικός άρτος, αλλά μιά άλλη διαφορετική,
ξένη τροφή, δηλαδή ήταν η ενέργεια τού Θεού η οποία ενδυνάμωνε τό σώμα τής
Παναγίας γιά νά έχη νοερά προσευχή καί θεωρία Θεού. Αυτό σημαίνει ότι η Παναγία
γιά δώδεκα χρόνια ήταν μέσα στό Φώς τού Θεού καί είχε κοινωνία μαζί Του, είχε
φθάσει στήν θέωση. Στήν πραγματικότητα ζούσε όπως ζούσαν ο Αδάμ καί η Εύα στόν
Παράδεισο πρίν τήν πτώση, γι' αυτό καί όταν τήν επισκέφθηκε ο άγγελος κατά τόν
Ευαγγελισμό γιά νά τής αναγγείλη ότι θά γίνη Μητέρα τού Χριστού τήν απεκάλεσε
Κεχαριτωμένη
«Ἀπορῶ πῶς μέσα στή φοβερή κατάσταση τῆς Τουρκοκρατίας ἐπιβιώνει
ἡ χριστιανική πίστη καί πῶς ὑπάρχουν ἀκόμη στήν Ἑλλάδα Χριστιανοί, γιατί ἀπό
τήν ἐποχή τοῦ Νέρωνα καί τοῦ Διοκλητιανοῦ ὁ Χριστιανισμός δέν ἔχει ὑποστεῖ
χειρότερους διωγμούς ἀπό αὐτούς.
Θεωρῶ ὅτι αὐτό ὀφείλεται στήν ἀγάπη πού ἔχουν οἱ Ἕλληνες
στό πρόσωπο τῆς Παναγίας.
Σ ̓ ὅλα τά σπίτια βλέπεις εἰκόνες της.
Εἶναι ἡ νοικοκυρά, ἡ φρουρός τοῦ σπιτιοῦ.
Σ'αὐτή τήν εἰκόνα στρέφουν τό βλέμμα, ὅταν τούς συμβεῖ
κάτι κακό, ἱκετεύοντας τή βοήθειά της..
Ὁ ἴδιος διαπίστωσα μέ πόση φυσικότητα καί συγκίνηση μιλοῦν
στίς οἰκογενειακές τους συζητήσεις γιά τήν Παναγία».
Τα καημένα ζώα δεν έχουν παράδεισο, έχουν όμως και το καλό,
που δεν έχουν ούτε και κόλαση. Τα ζώα τα έκανε ο Θεός, για να εξυπηρετείται ο
άνθρωπος, αλλά και για να παραδειγματίζεται. Ο άνθρωπος, αν είναι άνθρωπος, από
όλα ωφελείται..
Πολλά ζώα έχουν για ''θεό'' τους τον άνθρωπο και ποτέ δεν
κάνουν κακό στον άνθρωπο, όταν βρίσκονται σε ανάγκη. Και όπως εμείς ζητάμε βοήθεια
από τον Θεό, έτσι και αυτά ζητούν βοήθεια από τον άνθρωπο. Γι' αυτό πρέπει ο
άνθρωπος να τα αγαπάει, διότι αυτά δεν περιμένουν άλλο παράδεισο.
Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης
Αὐτά δέν ψάχνουμε; Τήν χαρά δέν ψάχνουμε ὅλοι; Εὐτυχία τό
λέμε. Τό ἴδιο εἶναι.
Τήν εἰρήνη δέν ψάχνουμε; Λένε: «θέλω νά ἠρεμήσω, νά εἰρηνεύσω».
Πῶς θά ἠρεμήσεις; Θά ἀνοίξεις τό χαζοκούτι καί θά δεῖς ὅλη
αὐτή τήν βρωμιά πού ἐκπέμπει;
Ἤ μέ τό νά διασκεδάσεις, μέ τό νά διασκορπιστεῖς, νά
σκορπίσεις δηλαδή τήν ψυχή σου ἐδῶ κι ἐκεῖ, ὅπως ὁ ἄσωτος;
Ὄχι, θά ἠρεμήσεις μόνο ἄν ἔχεις αὐτόν τόν καρπό τοῦ Ἁγίου
Πνεύματος. Πουθενά ἀλλοῦ δέν πρόκειται νά βροῦμε χαρά, μόνο στό Ἅγιο Πνεῦμα.
Ἀλλά, γιά νά ἔρθει τό Ἅγιο Πνεῦμα, πρέπει νά καθαρίσουμε
τήν καρδιά μας.
Γιατί, τό Ἅγιο Πνεῦμα ἀναπαύεται στήν καρδιά τοῦ ἀνθρώπου.
Πρέπει, ὅμως, νά εἶναι καθαρή γιά νά ἔρθει.
Ἄν ὑπάρχει ἔστω καί ἡ ἐλάχιστη βρωμιά, εἶναι ἀμετανόητος ὁ
ἄνθρωπος, δέν ἔρχεται καί μαζί μ’ Αὐτό δέν ἔρχεται καί ἡ χαρά καί ἡ εἰρήνη καί ὁ
ἄνθρωπος γεμίζει μέ ἄγχος.
Ἱερομονάχου Σάββα Ἁγιορείτου