Ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς αναφερόμενος σέ αυτόν τόν ευλογημένο άρτο πού έτρεφε τήν Παναγία λέγει ότι ο Θεός έστελνε «τροφήν άνωθεν απόρρητον εκεί τή Παρθένω δι' αγγέλου». Όμως δέν ήταν ένας συνηθισμένος άρτος τόν οποίον ο άγγελος έπαιρνε από κάποιο σπίτι καί τόν μετέφερε στήν Παναγία, αλλά στήν πραγματικότητα ήταν η άκτιστη ενέργεια τού Θεού.
Είναι προφανές
ότι δέν ήταν μιά κτιστή τροφή, ένας υλικός άρτος, αλλά μιά άλλη διαφορετική,
ξένη τροφή, δηλαδή ήταν η ενέργεια τού Θεού η οποία ενδυνάμωνε τό σώμα τής
Παναγίας γιά νά έχη νοερά προσευχή καί θεωρία Θεού. Αυτό σημαίνει ότι η Παναγία
γιά δώδεκα χρόνια ήταν μέσα στό Φώς τού Θεού καί είχε κοινωνία μαζί Του, είχε
φθάσει στήν θέωση. Στήν πραγματικότητα ζούσε όπως ζούσαν ο Αδάμ καί η Εύα στόν
Παράδεισο πρίν τήν πτώση, γι' αυτό καί όταν τήν επισκέφθηκε ο άγγελος κατά τόν
Ευαγγελισμό γιά νά τής αναγγείλη ότι θά γίνη Μητέρα τού Χριστού τήν απεκάλεσε
Κεχαριτωμένη
No comments:
Post a Comment