Κάθε πρώτη Κυριακή του Αυγούστου η Τοπική Εκκλησία της Κεφαλληνίας τιμά
με κοινό εορτασμό το σύνολο των Αγίων, τους οποίους ο «χριστώνυμος λαός της
αγιοτόκου και αγιοβαδίστου νήσου Κεφαλληνίας» αναγνωρίζει διαχρονικά σε
δύσκολες στιγμές ως ευεργέτες και μεσίτες του στον Θρόνο της Χάριτος.
Η ιερά εικόνα, με την επωνυμία «Σύναξη πάντων των εφόρων και προστατών
Αγίων της νήσου Κεφαλληνίας», έργο των μοναζουσών της Ι. Μ. Παναχράντου
Μεγάρων, (του παλαιού ημερολογίου), βρίσκεται σε ειδικό θρόνο στον Ιερό
Μητροπολιτικό Ναό Ευαγγελιστρίας-Αναλήψεως του Αργοστολίου από τις 29-6-2014.
Πρόκειται για μία πρωτότυπη αγιογραφική σύνθεση και ταυτόχρονα για ένα
εξαιρετικό εικαστικό έργο. Χωρίς να διαφοροποιείται από τους κανόνες της
ορθόδοξης αγιογραφίας, αποτυπώνει τις μορφές των Αγίων μας με ζωντανά χρώματα
και γλυκείες όψεις. Τις συνδυάζει ακόμη με την αποτύπωση προσκυνηματικών τόπων
και ιστορικών στιγμών της τοπικής αγιολογίας και της εκκλησιαστικής ιστορίας
του νησιού μας. Το στιλβωτό χρυσό φόντο αισθητοποιεί την υπερουράνια
λαμπρότητα, της οποίας μέτοχοι είναι οι Άγιοί μας.
Περιγράφοντας την εικόνα αυτή επιχειρούμε να προσεγγίσουμε συνοπτικά τις
αγιασμένες μορφές που θα τιμώνται στο εξής από κοινού:
Στο κέντρο της εικόνας δεσπόζει η παράσταση της Παναγίας ένθρονης. Είναι χαρακτηριστικό
της εικόνας ότι ο θρόνος της Θεομήτορος εδράζεται πάνω στην κεφαλονίτικη γη. Ως
Βασίλισσα ουρανού και γης η Θεοτόκος, κάθεται σε υψηλό θρόνο και κρατάει στα
γόνατά Της, ως Θεομάνα, τον Ποιητή του κόσμου. Τον Κύριο και την Παναγία Μητέρα
Του πλαισιώνουν δεξιά και αριστερά οι εν Κεφαλληνία διαλάμψαντες και τιμώμενοι
Άγιοι.
Λίγο πιο κάτω, μπροστά από τη Θεοτόκο, στέκεται όρθιος ο πολιούχος,
προστάτης και φύλακας της νήσου Κεφαλληνίας, ο Άγιος Γεράσιμος, ο Νέος Ασκητής (16 Αυγούστου
και 20 Οκτωβρίου). Στο δεξί Του χέρι κρατά την Κεφαλονιά, την οποία προσφέρει
ικετευτικά στη Θεοτόκο και τον Υιό Της και στο αριστερό Του χέρι κρατά
ειλητάριο που γράφει: «Ὦ μήτερ τοῦ Κυρίου, σκέπασον καί
διαφύλαξον τήν Νῆσον ταύτην», παρακαλώντας την Παναγία να προστατεύει τη νήσο που Του εμπιστεύθηκε.
Στα αριστερά του προσκυνητή και δεξιά της Παναγίας, στην πρώτη σειρά,
φαίνεται να απονέμει σέβη και να ικετεύει ο φωτιστής του νησιού μας και
ολόκληρου σχεδόν του πρώην «εθνικού» κόσμου, ο Απόστολος Παύλος(29 Ιουνίου), ο οποίος κρατά
ειλητάριο που γράφει: «καί διασωθέντες τότε ἐπέγνωσαν ὅτι Μελίτη ἡ νῆσος
καλεῖται», πιστοποιώντας ότι η Μελίτη των Πράξεων, στην οποία ναυάγησε,
πηγαίνοντας στη Ρώμη για να δικαστεί, είναι η Κεφαλονιά. Συμπαραστάτες στη
δέηση αυτή έχει τον Άγιο Άνθιμο Κουρούκλη τον νέο ασκητή, (4
Σεπτεμβρίου) τον τυφλό ιεραπόστολο του Αιγαίου, τον εκ Ληξουρίου ορμώμενο, ο
οποίος στο αριστερό χέρι Του μαζί με το μπαστούνι του κρατά ειλητάριο που
γράφει: «ἄγρυπνον ὄμμα οἶδα τόν νοῦν ἁγνίζειν, θραύειν πήρωσιν, φάσματα
φυγαδεύειν»· τον Άγιο Παναγή Μπασιά (7 Ιουνίου) τον ταπεινό «άγαμον ιερέα εν
Ληξουρίω», τον θεόσοφο διδάσκαλο που διέλαμψε με το φως της διορατικής Του
χάριτος· τον Άγιο Κοσμά τον Αιτωλό (24 Αυγούστου), τον νέο
Ιερομάρτυρα και Ισαπόστολο, ο οποίος πέρασε το 1777 από την ενετοκρατούμενη
Κεφαλονιά, λίγο πριν από το μαρτυρικό του τέλος και δίδαξε σε πολλά μέρη της
νήσου· τον Άγιο Δονάτο Επίσκοπο Ευροίας (30 Απριλίου), του οποίου το σκήνωμα, όταν οι
Σταυροφόροι τον 12ο αιώνα το μετέφεραν στη Βενετία, διήλθε από το
νησί και παρέμεινε για αρκετούς μήνες στον Ναό του Αγίου Γεωργίου στο Κάστρο·
τον Άγιο Χαράλαμπο (10 Φεβρουαρίου), ο οποίος θαυματουργικά απάλλαξε την πόλη του Ληξουρίου
από πανώλη το 1762 και από σιτοδεία το 1811 και είναι ο πολιούχος της πόλης.